BBC Salamander – The Young Ones Landegem: 62 – 82

Dat het de Young Ones dit seizoen voor de wind ging was al menig supporter en sympathisant opgevallen. Met slechts 4 nederlagen en een mooie 2^de plaats in het klassement leefden we duidelijk op een wolk. Een verplaatsing naar de laatste in de rangschikking, Salamander, was dan ook niet meer dan een verplicht nummer voor de meesten onder ons. Niemand die gisteren vermoedde dat een nieuwe overwinning plots maar bijzaak zou worden. Het plotse overlijden van de schoonzoon van onze secretaris greep iedereen naar de keel. Het nieuws sloeg onze Young Ones familie met verstomming. De wens van Antoine om te winnen in teken van, zou en moest een positief gevolg krijgen. Alsof dat nog niet genoeg was kregen we ook nog te horen dat een spelerszoon een zware operatie diende te ondergaan. Op zo’n moment besef je des te meer dat wij niet alleen een basketploegje zijn maar tevens een hechte familie zijn geworden in goede maar ook in slechte tijden. We wensen dan ook vanwege de Young Ones Antoine en familie, Bart en familie heel veel sterkte in deze moeilijke periode.

 Zonder Bart, Pieter, Stanny en Andy hadden we nog steeds 9 fitte spelers om Salamander te bekampen. De tegenstrever had duidelijk zijn zinnen gezet op deze partij en startte met een furieus tempo. Niet dat we direct fysiek onderlagen maar Salamander verraste ons wel met hun fris en aanvallende ingestelde bedoelingen. Het is ooit anders geweest. De partij ging aardig op en neer maar toch werd er aan onze kant net iets te veel balverliezen opgestapeld waardoor het aanvallend nog niet echt liep als een trein. Al is dat laatste de jongste jaren ook niet echt een sprekende vergelijking meer. Verdedigend hadden we het knap lastig om onze stelling te behoeden van een overrompeling. De nr 8, niet de meest afgetrainde atleet van zijn ploeg, draaide Gert enkele keren tureluur en imponeerde, ja domineerde zelfs, in onze bucket. Een wisselwerking met de grotere Aiko bracht ook niet direct de gehoopte oplossing. Met maar liefst 11 punten in het eerste quarter had hij ondertussen al aardig ons mandje gevuld. Aanvallend kwam het weerwerk en de precisie vooral van Steven die met 7 punten, waaronder een driepunter, een belangrijk aandeel had hierin. Niet veel later kwamen Matty, Fred en Sid hem ter hulp snellen. Desondanks konden ze wel niet verhinderen dat we met een 22-20 achterstand even gingen rusten.

Coach Chris was ondertussen naarstig op zoek om hun nr 8 aan banden te leggen en de cohesie in verdediging te verbeteren. In aanval bleven onze 4 raspaardjes het tempo angstvallig hoog houden in de hoop dat de tegenstand het vroeg of laat zou laten afweten. Na enkele minuten was al duidelijk dat hun topscoorder zijn zuurstoftank moeite had met de toevoer. Daarentegen waren wij niet afhankelijk van één individu. Met Vollie, Dimi, Fred, Sid, Matty, Luc, Aiko en Gert kwamen maar liefst 8 spelers aan scoren toe en moest Salamander lijdzaam toezien hoe ze maar liefst 26 punten om de oren kregen in het 2^de quarter. De 33 – 46 ruststand liet alvast het beste vermoeden voor de 2^de helft.

Stilaan kwamen er barsten in het pantser van de reptielen. De zwakke punten van hun zone-verdediging werden tijdens de rust duchtig besproken en de te volgen strategieën werden in kaart gebracht. Ook in de tweede helft kweet iedereen zich van zijn taak. Een walk-over zoals in het 2^de quarter werd het niet meer maar het behouden van de ruime 10 punten kloof was dan ook van primordiaal belang. Salamander had evenwel ook het geweer van schouder veranderd. Bruggeman had het roer overgenomen van Poppe en die vond vaak iets te makkelijk een opening in onze defense. De kloof verder uitdiepen zat er niet onmiddellijk in maar Sid, Fred, Aiko en Gert hielden de boot op geruime afstand. 45-61

In het laatste quarter begon de vermoeidheid duidelijk door te wegen bij onze opponent. De frustratie groeide zienderogen en de fouten werden net iets gemener en minder omzichtig. Tijd om de gashendel nog eens open te draaien en de tegenstander het nakijken te geven. Fred voelde zich duidelijk in zijn sas en verzilverde de ene fastbreak na de andere met een inlegger. Met 8 punten op rij deelde hij een laatste ferme tik uit. Niet veel later nam Sid de angel er definitief uit door de afwerkersrol met ongelofelijke precisie over te nemen. Een ultieme driepunter van Steven zorgde alsnog voor een mooie twintiger. Eindstand: 62 – 82. (C.T.)

Het was een zoveelste overwinning van ons team maar eentje die voor altijd in ons geheugen gegrift zal staan als ons eerbetoon aan een man die veel te vroeg is heengegaan. R.I.P. Wim Van Quickenborne.

Speelden: Matty 8, Vollie 4, Sid 13, Fred 18, Gert 8, Dimi 2, Luc 6, Steven 12 en Aiko 11.

6 driepunters