Na een meer dan geslaagde editie van reeds de 8^ste Algemene quiz van The Young Ones bleef er maar weinig tijd over om de kopjes leeg te maken, laat staan alcoholvrij. Een verplaatsing naar sporthal De Keiskant zal nooit onze favoriete uitstap worden maar een wedstrijd tegen de voorlaatste in de stand, Work Out, kon er nog wel bij. In tegenstelling tot vorige week verloren we met Kenneth, Gert, Dimi en, in laatste instantie, Aiko heel wat centimeters.

Matthias liet het niet aan zijn hart komen en had duidelijk het minst last van zware benen. Met een 4 op 4 was de thuisploeg al meteen op achtervolgen aangewezen maar tot halfweg het eerste quarter lukte hen dat vrij aardig. Dit had natuurlijk meer te maken met het weinig imponerende spel van de bezoekers. Met de inbreng van Fred werd alvast de fysieke paraatheid van Work Out op de korrel genomen. Niet veel later kwamen de eerste barsten in het pantser. Aanvallend reeg men de airballs aan elkaar en verdedigend verloor men meermaals Bart en Andy uit het oog. (7-17)

In het 2^de quarter kwam de thuisploeg dan toch even onder stoom of liever hadden ze ons in slaap gewiegd. Met een 9-2 tussensprint, weliswaar over 4 minuten, stond het plots 16-20. Hoog tijd voor de Young Ones om het gas terug iets dieper in te drukken. Nauwelijks enkele doelpogingen later resulteerde een 4-13 via Steven, Matthias en Fred in een weinig flatterende 20-33 ruststand.

Veel inspiratie had Work Out echter niet opgedaan tijdens de rust. Ondanks verwoede pogingen slaagde men zelden of nooit om een uitgespeelde aanval op te zetten. Voor onze coach was het dan ook geen sinecure om zijn team niet mee te zien afglijden. Een match in een match is vaak het enige redmiddel. Het resultaat was dat met Matty, Andy, Luc, Sid, Matthias, Fred en Steven maar liefst 7 van de 9 spelers de weg naar de ring vonden. Orgelpunt waren de 2 opeenvolgende driepunters van Steven, de enige van onze kant, die met 30-54 de boeken definitief dicht deed.

Veel animo viel er niet te beleven in een partij die er al lang geen meer was. Grotendeels was dit te ‘wijten’ aan een zeer sportieve tegenstander waardoor, het moet gezegd, het scheidsrechterlijke duo nooit echt in verlegenheid werd gebracht en bijna foutloos de partij in goede banen leidde. In een overbodig maar uiterst productieve 4^de quarter hielden beide partijen elkaar in evenwicht mede de teugels aan beiden zijden werden gevierd. Bart, Fred en Matty dreven de score nog wat op maar dat was louter voor de statistieken. Eindstand: 57 – 74 (C.T.)

Speelden: Matty 6, Stanny, Sid 5, Matthias 16, Fred 11, Bart 14, Luc 5, Steven 11 en Andy 6.

2 driepunters

29-11-2016 om 22:57 geschreven door 130  

28-11-2016 om 00:00 geschreven door 130  

De tweede confrontatie met Beautox in nauwelijks 14 dagen tijd en ditmaal in competitieverband. Na de spannende maar verloren bekermatch waren de mannen van Melle gegarandeerd tuk op revanche. In beide kampen was de bezetting nagenoeg dezelfde gebleven al was die ene switch bij beide teams, Bernaerd voor De Clercq bij Beautox en Sid voor Fred bij de Young Ones, niet van de minste.

Net als in de vorige match nam Beautox via ’t Kindt en Reyntens meteen het heft in handen (0-6) maar niemand kon er meteen een vervolg aan breien. De talrijke terugkaatsers werden steevast door de goed gepositioneerde en hardwerkende Gert onschadelijk gemaakt. Aan Young Ones zijde was het ouwe getrouwe Luc die met een dubbele score de Young Ones terugbracht (4-6). De boosdoener van 2 weken geleden, Reyntens, zat ditmaal stevig in de greep van Steven maar met ’t Kindt (12p) had Beautox nog een pur sang afwerker in de rangen. In no time hadden de bezoekers de bordjes terug gevaarlijk laten overhellen (5-17). Met het einde van het 1^ste quarter in zicht kon de thuisploeg via Sid, Matthias en Dimi milderen (11-19).

Verdedigend en aanvallend zat het nog niet snor en daar kwam pas verandering in met Sid en Matty tussen de lijnen. Samen draaiden ze de gashendel helemaal open en via 20-23 na 2’ en 29-25 na 4’ zag de situatie er plots heel wat rooskleuriger uit. Beautox leek maar geen pasklaar antwoord te vinden op de onhoudbare Sid en Matty. Met hun tweetjes namen ze maar liefst 24 punten voor hun rekening waaronder 3 driepunters (36-25). De zeldzame keren dat ze zich dreigden vast te lopen verschenen Matthias en Dimi alert op het toneel om succesvol af te ronden (42-29). Het knap staaltje basket eindigde, totaal onverwacht, toch met een kleine valse noot. Een miscommunicatie (hoor: one shot of shot) tussen bank en onze nr 16 (Aiko had gevraagd om geen namen te noemen) had niet alleen een air ball van onze kant tot gevolg maar ook een geslaagde wanhoopsdriepunter van Beautox. De marge werd herleid tot 8 ipv misschien wel 13. Ruststand: 42-34

Na de break leek Matty op zijn elan door te gaan maar de eerste tekenen van krampen beperkten zijn actieradius. Sid van zijn kant werd dan weer iets nauwlettender in de gaten gehouden waardoor het geweer dringend van schouders moest veranderd worden bij de thuisploeg. In de eerste plaats werd de hete aardappel doorgeschoven naar Aiko en Matthias maar onder de borden was er bij momenten geen doorkomen aan. De in verdediging hard werkende Luc en Steven namen dan maar hun verantwoordelijkheid (60-48). Net als een quarter geleden zorgde een onoplettendheid in de laatste minuut voor een bittere pil. Beautox shotte zich, met 2 opeenvolgende driepunter en nog 10 minuten te spelen, helemaal terug in de wedstrijd (60-54).

De beslissing zou andermaal vallen in het laatste quarter. Beautox startte furieus (60-58) maar werd na enkele minuten al gecounterd door Sid en Andy. Toen Aiko zijn eerste fieldgoal en 2 vrijworpen lukte kwam er weer wat ademruimte (69-64). Lang genieten was ons niet gegund want Benoot dropte zijn derde en vierde driepunter. Toch sloeg dit ons niet uit ons lood want met een weergaloze driepunter en 2 feilloos omgezette vrijworpen deelde Steven een zoveelste tik uit aan de bezoekers. Beautox kraakte en niet onlogisch was het Sid die de genadeslag toediende. Eindstand: 79-72 (C.T.)

Speelden: Matty 16, Sid 24, Matthias 8, Gert, Dimi 4, Luc 9, Steven 10, Andy 3 en Aiko 5.

6 driepunters

23-11-2016 om 21:28 geschreven door 130  

20-11-2016 om 00:00 geschreven door 130  

Met reeds 8 competitiematchen op de teller waren er nog 3 leiders in de KBOV-competitie. Wij behoorden tot maandagavond alvast tot dit elite clubje. De wedstrijd tegen BT Groep Demeyer kon en mocht daar in principe niet direct verandering in brengen. Niet dat er blijk was van onderschatting van de tegenstander maar de sterke en zwakke punten waren ons genoegzaam bekend. Het kwam erop aan om de pijlsnelle en veerkrachtige Deman en afstandschutter Van Troye zoveel mogelijk uit de wedstrijd te houden.

De starting five Fred, Luc, Steven, Andy en Aiko slaagden in de aanvangsminuten met verve in hun opdrachten. Fred hield het tempo zeer strak waardoor BT vaak met de ‘man minder’-situatie te maken kreeg en daardoor verdedigend niet alles tijdig kon belopen. Aiko had Van Troye in zijn zak en liet hem dan ook nog eens achter zich aan ‘hollen’. De kort opzittende defense aan de YO-kant zorgde dan weer voor talrijke steals en balverliezen met een eerste kloofje tot gevolg. Het plaatje klopte bijna 100% was het niet dat de op vinkenslag liggende Deman echter 3 keer als een paling uit onze handen glipte. Alles was bijna te herdoen tot Steven, reeds 7 punten in het eerste quarter, en Matthias, terug sterk ingevallen, met 6 punten de balans liet overhellen naar 11-18.

Een driepunter van Matty en scores van Sid, Matthias en Luc hielden BT voorlopig op een veilige afstand maar je kon toen reeds voelen dat het allemaal iets stroever verliep dan voorheen. Het tempo verdween en de scores waren niet meer van zelfsprekend. Aan de overzijde knokten Heyvaert en Van Hemmens zich gestaag terug in de wedstrijd maar zonder de steun van Deman en Van Troye leek dit geen lang leven beschoren. Naarmate de partij vorderde werd wel duidelijk dat de refs niet de Oscar voor beste regisseur zouden winnen maar eerder van zwakste mannelijke bijrol. Fouten blazen stond duidelijk niet in hun script of althans niet in het huisreglement. Laatste wapenfeit van de eerste helft was de eerste 3 punten en enige score van thuisspeler Van Troye, al werd dat onmiddellijk geneutraliseerd door een bom van Aiko. Ruststand: 25-32

De partij, die zeker niet onaardig was begonnen voor de bezoekers, escaleerde stilaan naar een regelrechte frustratie. BT profiteerde optimaal van de laksheid van de scheidsrechters en de YO hadden het steeds moeilijker om zich te concentreren op de wedstrijd zelf. De aandacht ging stelselmatig richting de plaatselijke Peppi en Kokki waardoor bijna niemand in de mot had dat de thuisploeg zich langzaam terug op gelijk hoogte had gehesen. Een driepunter van Matty en Steven in het slot van het derde quarter voorkwam toen al erger. (43-48)

Het laatste quarter beloofde helemaal geen beterschap en naast het feit dat ons afwerkingspercentage en de refs beneden alle niveau was gezakt kwam daar nog bij dat het evenwicht in de ploeg precies helemaal verstoord was. Inside had BT al geruime tijd niemand van de bezoekers meer onder de korf gezien en dat maakte het voor hen dan ook makkelijker om hoger druk te zetten. Met slechts enkele povere verre pogingen verloren we gaandeweg de greep op de wedstrijd. Punt na punt kroop BT dichterbij en velen kregen er een onaangenaam ‘déjà vu’ gevoel bij. Bijna exact dag op dag 1 jaar geleden leidde BT tot op 0,4” van het einde, maar verloor het toen in extremis door oa een discutabele driepunter die werd afgekeurd door de ook al niet vrijuitgaande ref. Echt mooi was het al lang niet meer maar ondanks het feit dat BT kort voor het einde de leiding had genomen was alles nog speelbaar. De bepalende factor in de eindfase zat jammerlijk in het andere kamp. Hoewel Van Troye meer dan 35 minuten aan banden lag verloren we hen net in de cruciale fase van de wedstrijd uit het oog. Met maar liefst 11 punten in het laatste quarter trok hij praktisch in zijn eentje BT over de eindmeet. Al had hij en zijn team alsnog de juiste dosis geluk toen de laatste poging van Matthias ietwat kracht ontbrak om de YO uiteindelijk nog de overwinning te bezorgen. Eindstand: 60-59 (C.T.)

Speelden: Matty 7, Matthias 12, Fred 15, Bart, Dimi, Luc 4, Steven 10, Andy 2, Aiko 5 en Sid 4.

5 driepunters

18-11-2016 om 22:01 geschreven door 130  

Na een weekje (school)vakantie konden onze troepen zich opmaken voor de eerste ronde van de KBOV Bekercompetitie. Ook al was bekerwinnaar ING ‘bye’ toch stonden er enkele leuke affiches op het programma. Met Beautox troffen de Young Ones misschien wel de moeilijkste tegenstander uit het kransje favorieten. Zonder Vollie, Stanny, Kenneth, Bart en Sid ontbrak er danig wat ervaring.

Beautox stak hun ambitie niet onder stoelen of banken en opende droogweg met een 0-6 via via Careel en Reyntens. Amper 2’ onderweg en coach Chris werd genoopt om zijn eerste time out op te souperen. De korte rustpauze riep de bezoekers een halt toe en met 2 driepunters van de broertjes van Vooren hingen de bordjes na 5’ al terug in evenwicht (8-8). Via een sterke invalbeurt en een 3 op 3 van Matthias namen de lichtblauwen uiteindelijk de leiding ondanks hevig weerwerk van Reyntens (23-17).

Door toedoen van een foutloze Matthias flirtte Beautox, in de opening van het tweede quarter, heel even met een tienpuntenkloof (28-19) maar wie anders dan jawel Reyntens bracht de bezoekers terug ‘on track’. Via 28-21 en 28-24 zorgde Declercq zelfs met een driepunter voor de 28-29 op 4 minuten van de rust. Tijd om nog eens met de pionnen te schuiven tegen de verlammende zoneverdediging. Aiko werd op zijn geliefkoosde vleugelpositie geposteerd en het resultaat liet niet lang op zich wachten. Met 5 punten op rij gaf hij de thuisploeg andermaal wat ademruimte. Ruststand: 38-33

Tot grote verbazing van de YO-coach liet de bezoekende ploeg zijn zoneverdediging varen en schakelde het over op een man-to-man defense. Tactische blunder? Vermoedelijk wel want simultaan hiermee overdonderden de Young Ones de tegenstand in de openingsminuten. Fred trok maar wat graag het spel naar zich toe om daarna zijn vrijstaande ploegmaats, in dit geval Dimi en Matthias, te bedienen. Voor Beautox enigszins kon reageren was de score al opgelopen tot 49-36. Niet toevallig was het Reyntens (31), al aan een dikke twintiger toe, die alsnog probeerde de meubelen te redden voor zijn ploeg. Veel meer dan de schade beperken zat er niet in want Steven, Luc en Aiko rondden een 21-12 tussensprint perfect af. (59-45)

Partij gespeeld denk je dan. Andy zag er alvast geen g(r)aten in dat hij met 5 streepjes achter zijn naam plaats mocht nemen op de bank. Beautox leek zich alvast niet te willen neerleggen bij de situatie en beet zich terug vast in de wedstrijd zoals in het 2^de quarter. Na scores van Matthias en een welgekomen driepunter van Matty stokte plots de YO-motor bij 65-56. Aanvallend liepen we frequent tegen de shotclock aan en verdedigend konden we de terugkaatsers niet in eigen rangen houden. Minuut na minuut kwam Beautox steeds sterker opzetten. Via 65-58 en 66-59 kwam men op 37”van het einde, na missers van Matthias en Fred aan de vrijworplijn, tot 66-63 terug. Om tijd te blijven winnen bleef Beautox telkens voor de snelle fout opteren maar Fred herpakte zich al snel met een 5 op 6. De buzzer beater van Steven, vanachter de driepunterlijn, zorgde alsnog voor een ruime overwinning. Eindstand:

73-63. (C.T.)

Nog voor het einde van deze bekerwedstrijd bereikte ons team echter bijzonder droevig nieuws. De moeder van onze ploeggenoot Sid was na een zware en moedige strijd helaas overleden. We wensen Sid, Muriël en familie dan ook vanwege de volledige Young Ones familie veel sterkte in het verwerken van dit grote verlies.

Matty 3, Matthias 18, Fred 18, Luc 4, Steven 12, Andy 2, Aiko 12, Gert en Dimi 4.

7 driepunters

08-11-2016 om 22:51 geschreven door 130  

06-11-2016 om 00:00 geschreven door 130  

Met amper 1 overwinning uit 7 wedstrijden was Feniks niet meteen de ‘killer’ van onze KBOV-competitie maar met Fred, Stanny, Luc en Aiko ‘bye’ en daarenboven de afzeggingen van Kenneth (rug), Matthias (ziek) en Vollie … en een coach die maar net op tijd binnen was sloop er toch enige paniek in onze rangen. In laatste instantie werden Aiko, Luc en Stanny terug opgevist.

Matty nam met 1 driepunter en 2 omgezette vrijworpen na 3’ de 5-0 voor zijn rekening. Feniks nam zijn tijd maar herstelde toch min of meer het evenwicht na 6’ minuten via hun kapitein Defloo. (11-7). Pas met het einde van het eerste quarter in zicht konden de Young Ones via Sid en ‘bomber’ Andy de tegenstander terug op een iets veiligere afstand plaatsen (16-7).

Veel beleving en cohesie was er bij de bezoekers in de eerste helft niet te bespeuren en dat liet zich niet onbetuigd in de aanvangsfase van het 2^de quarter. Na 6 minuten klooien waren er dan ook amper 6 punten gescoord aan elke kant. In de resterende 4 minuten liep de thuisploeg op hun kousenvoeten weg en werd de voorsprong stelselmatig verder uitgediept. Terwijl Aiko, Matty en Bart hun puntje konden meegraaien was Sid alom aanwezig en met 9 punten in dit quarter de grote slokop. Aan de rust konden we met manier van spreken onze rechterhand al op de rug vastbinden. Ruststand: 33-17

Voor wie op een attractieve 2^de speelhelft en achteraf op een boeiend wedstrijdverslag had gehoopt kan hier beter afhaken en zich gaan verdiepen in het plaatselijke parochieblad of een gokje gaan wagen op de één of andere gemanipuleerde voetbalwedstrijd. Enfin, u bent gebleven, waarvoor dank, maar u was gewaarschuwd. Voor de 2^de week op rij moest de tegenstand en animo in eigen rangen worden gezocht en met een plaaggeest als Matty in de rangen werden de lachspieren duchtig op de proef gesteld. Zo erg zelfs dat niemand in de smiezen had dat Feniks gewoon gelijke tred (11-11) met ons hield. (44-28)

Het 4^de en laatste quarter was er eentje die godzijdank als een stuk productiever kon worden omschreven, al was een opendeurdag misschien beter op zijn plaats. Met amper 6 en 12 ploegfouten kon je moeilijk spreken van een ‘over mijn lijk’-mentaliteit in beide kampen. Opmerkelijk was dan weer wel dat liefst 8 van de 10 Young Oners de weg naar de korf vonden. Daarenboven konden er terug 4 spelers zich in de dubbele cijfers spelen. Na scores van Dimi, Matty, Sid en een secure Gert kon Bart met 6 punten op rij de eindstand alsnog op 68 – 50 brengen. (C.T.)

Speelden: Matty 12, Sid 13, Gert 5, Bart 10, Dimi 2, Steven 4, Andy 11, Aiko 7, Stanny en Luc 4.

4 driepunters

26-10-2016 om 00:00 geschreven door 130  

Na de vrij makkelijke overwinning tegen Santobas stond ons deze week een vrij onaangename verplaatsing naar Lokeren te wachten. Het late aanvangsuur (21u15), het einde van de werkweek in zicht en niet in het minste de tegenstander waren maar enkele bepalende factoren. De wedstrijden tegen Salamander staan dan ook niet in het geheugen gegrift als de meest boeiende. Met de afwezigheid van Andy, Vollie, Dimi, Kenneth en Matthias werd er ook nog eens een pak snelheid en gestalte thuis gelaten.

Op het niet al te brede terrein pakte Salamander andermaal uit met een zonedefense. Net als de voorbije jaren werd het zwoegen in de openingsfase om het systeem te ontgrendelen. Ondanks enkele verdienstelijke pogingen van de bezoekers bleef de teller op ‘0’ staan. Aan de overzijde was het al geen haar beter met enkele onstuimige en overhaaste probeersels die nergens toe leiden. Beide ploegen hielden elkaar zowaar in ‘evenwicht’. De eerste driepunter van Aiko was dan ook het eerste lichtpuntje van de match. De zoneverdediging maakte het vrijwel onmogelijk om gevaarlijk te zijn in en rond de bucket. Luc slaagde er als enigste in om vanuit deze positie 2 punten te scoren. De overige korven kwamen van de hand van Aiko (2x) en Fred vanachter de driepunterlijn. Maar liefst 12 van de 15 punten in het eerste quarter werden gescoord voorbij de rode lijn. (10-15)

Om aan de gijzeling van de zoneverdediging te ontsnappen werd het geweer van schouder veranderd. Het tempo werd gevoelig opgedreven in de hoop om de verdediging uit verband te spelen en ruimte voor onszelf te creëren. Het opzet lukte want zowel in- als outside konden Luc, Aiko, Gert, Fred en Matty meermaals succesvol afronden. Salamander wegspelen was echter een ander paar mouwen. Mede dankzij een duidelijk gestaltevoordeel waren ze bij momenten nadrukkelijker aanwezig onder de borden. Meer dan 6 luttele punten extra weggeven deden ze niet. Ruststand: 27-38

Wat we in het derde quarter te zien kregen moet zowat het saaiste en wanordelijkste geweest zijn uit de KBOV geschiedenis. Turnovers en gemiste doelkansen à volonté. Een mens zou voor minder een pintje bier in zijn drinkbus verstoppen … en verwisselen. Het moet zowat het enige wapenfeit van een armtierige quarter zijn geweest naast het feit dat Luc, bezig aan een sterke partij, de enige was die zijn beide vrijworpen konden verzilveren. O ja, voor wie dacht dat wij al ondermaats presteerden … de tegenstander lukte 4 schamele puntjes. (31-49) 

Ooit zei onze coach dat je minstens 60 punten moet scoren om een wedstrijd winnend af te sluiten. Wel, het werd een drijfveer in het laatste quarter om … het tegengestelde te bewijzen. Salamander was al een tijdje niet meer bij machte om aanvallend iets in elkaar te knutselen en wij, wij moesten zeker niet onderdoen. Stanny had een reden (lees: scoren = lidgeld betalen) maar de rest helaas niet. Het laatste fluitsignaal was dan ook een bevrijding voor iedereen. Gelukkig voor het nageslacht zijn er geen beelden van. Eindstand: 43-58 (C.T.)

Speelden: Matty 8, Stanny nr 3: 1, Sid 2, Fred 13, Gert 4, Bart 2, Luc 14, Steven en Aiko 14.

7 driepunters

22-10-2016 om 21:55 geschreven door 130  

Speeldag 6 had alweer een leuke wedstrijd voor ons in petto. Een verplaatsing naar Maldegem voor een derby tegen Santobas. In het tussenseizoen had Santobas zich, net als de Young Ones, versterkt met één gerichte versterking. Niettegenstaande zijn 26 lentes had Stind Vanderbauwheede toch een pak ervaring op landelijk niveau meegebracht. Met slechts 1 nederlaag in 5 wedstrijden deed Santobas het zeker niet onaardig. Met enkel Brecht De Meyer afwezig, niet de minste, kon de tegenstander rekenen op een nagenoeg volledige kern. Dit in tegenstelling tot de Young Ones die maar liefst 7 spelers zagen afhaken in de aanloop van de wedstrijd. Dankzij onze brede kern bleven er dus nog de helft in zetbaar.

De openingsfase konden we maar beter skippen want naast wat missers en enkele knullige balverliezen was er absoluut niks te beleven, tenzij je natuurlijk kickt op passes die zomaar eventje een meter of 2 over hun doelwit vlogen. Snel doorspoelen naar minuut 3 was dus de boodschap. Niet onlogisch was het Fred, die samen met Luc en Aiko, voor ons het pad effende terwijl Santobas aan het klungelen bleef. Na 7 min prijkte reeds 5-16 op het scorebord en leek de tegenstander een vogel voor de kat. De inbreng van Vandenberghe leek echter een bron van inspiratie voor zijn medemaats. Met een driepunter zorgde hij en Stind voor 2 dolle minuten van de thuisploeg en de Young Ones zagen hen tot op 17-20 naderen.

In het tweede quarter herviel alles terug in dezelfde plooi. Stind liet dan wel nog een driepunter noteren maar de ruggesteun liet op zich wachten. Onmondigheid aan de ene kant en een geoliede machine aan de andere kant. Met maar liefst 5 scorende spelers en een efficiënte Sid werd de tegenstander na 7 minuten terug op een 10 puntenkloof geplaatst. Met de rust in zicht legden Fred en Sid de wedstrijd mogelijks al in een definitieve plooi. Rust: 26-41.

Met een ondermaats shottend Santobas werd het derde quarter aangevat met een zoneverdediging al liep dit niet meteen van een leien dakje. Een bewegelijke en bij momenten ongrijpbare Stind maakte echter samen met Vandenberghe meteen brandhout van onze onzekere en onsamenhangende verdediging. Met 16 punten van beiden sloop er toch wat ongerustheid in onze ploeg. Een tactische time-out en de nodige aanwijzigingen van coach Chris hielp iedereen terug bij de les en zodoende kon men tijdig de aansluiting vermijden. Een onstuimige en ontembare Vollie hield samen met Sid, Fred, Dimi en Steven Santobas terug op een veilige afstand tegen het einde van het 3^de quarter 49-66.

Er zou al veel moeten gebeuren mocht dit alsnog in het laatste en 4^de quarter verkeerd aflopen. De Young Ones bleven rustig op hun elan doorgaan en na een goeie 3 minuten stond met 53-73 een twintiger op de tabellen. De match leek stilaan dood te bloeden tot de scheidsrechters zelf de nodige commotie en ergernis organiseerden. Na een duidelijke aanvallende fout op Aiko trakteerde de ref hem op een technische fout wegens ‘flopping’, in voetbaltermen ook wel eens een schwalbe genoemd. Een slechte acteerprestatie die beiden geen Oscar opleverde maar ons wel een traktatie. De hilariteit rond deze fase zinderde nog lang na maar bracht geenszins inspiratie voor een onmondig en onmachtig Santobas die zielloos onderuit ging en ei zo na tegen een dertiger opliep. Eindstand: 57 – 83. (C.T.).

Speelden: Vollie 16, Sid 12, Fred 25, Dimi 6, Luc 10, Steven 4 en Aiko 10.

Driepunters: 3

15-10-2016 om 22:44 geschreven door 130  

Na 4 speeldagen stonden maar liefst 8 teams met slechts 1 nederlaag aan de leiding. Het niveau in de KBOV competitie is er de laatste jaren gestaag op vooruit gegaan. Steeds meer ploegen zijn sterk aan elkaar gewaagd wat de spanning alleen maar ten goede komt. De tegenstander van speeldag 5, Dynamo Dampoort, heeft waarschijnlijk het record qua naamsveranderingen en gedaanteverwisselingen op zijn conto. Merkwaardig is wel de geleidelijke groei die het gezelschap heeft ondergaan. Hun eerste seizoen was een castrofe waarin geen enkele overwinning werd geboekt. Zoveel jaren later kloppen ze aan de deur van de subtoppers. Met slechts één nederlaag, tegen ING dan nog, was dit niet meteen een hapklare brok voor de Young Ones.

Na een slordige openingsfase, waarin beide ploegen zoekende waren, was het Dynamo die uiteindelijk de bal aan het rollen kreeg. Met snedige drives, snelle balwisselingen en rake afstandsshots hadden ze in no-time een 2-9 voorsprong bij elkaar geharkt. De fletse indruk die we zowel in aanval als in verdediging gaven was om bij te huilen. Dynamo werd weinig of niks in de weg gelegd. 2-13 na 4’ en 2-16 na 5’ dwong coach Chris om in te grijpen. Een gouden wissel was de inbreng van Matthias en Fred. Fred trok met zijn gekende drives de aandacht van de hele Dynamo defensie waarna hij telkens de vrijstaande Sid bediende. Net als Matthias werkte Sid bijna foutloos af maar meer dan de schade beperken zat er voorlopig niet in 13-25.

De sleutel van deze match lag in defense en net daar wrong het schoentje bij de thuisploeg. De boodschap die de spelers dan ook meekregen was niet te misverstaan. Op aanvallend vlak kon er maar best ook wat diversiteit komen want tot nu toe waren enkel Sid en Matthias succesvol. Een kolfje naar de hand van Fred want zijn bewaker kon hem amper bijbenen. Snelheid en penetraties leken de enige manieren om de stugge en nogal pottige verdediging van de Dampoort uit verband te spelen. Met Sid, Fred, Matty en Steven hadden we daar de ideale spelers voor. Toen ook Aiko even uit de greep van zijn bewaker ontsnapte smolt de voorsprong van Dynamo zienderogen. De feilloos omgezette vrijworpen van Steven en Sid plaatsten ons ei zo na op gelijke hoogte bij de rust. 34-35

De pauze had er voor gezorgd dat de tegenstander zich kon herstellen van de 21-10 die ze om de oren kregen. Ze waren echter allerminst aangeslagen en namen onmiddellijk terug de draad op. Vanaf die moment bleven beide teams steevast in elkaars buurt. Pas na 2’30” kwamen de Young Ones voor het eerst op voorsprong maar lang kon men dit niet vasthouden. De spanning was te snijden en dat was merkbaar in de reacties van spelers en refs. De ene woordenwisseling volgde de andere op en beide kampen waren natuurlijk overtuigd van hun gelijk. Het werd stilaan een fysieke veldslag waarin enkele spelers klaarblijkelijk op hun adem trapten. Ondanks het feit dat Aiko, Steven en Fred enkele punten konden sprokkelen liepen de bezoekers weer 5 punten uit. De eerste driepunter via Andy kwam dan ook als een geschenk uit de hemel. Met 48-50 was er nog niks verloren.

Over winst en verlies zou dus pas in het laatste quarter worden beslist. De spanning liep hoog op en dat was zeker te merken aan de zijde van de Young Ones, die ten allentijde hun eerste thuisnederlaag wouden vermijden. Iedere beslissing van de refs werd onder de loep genomen en hierdoor lag de focus bij momenten niet waar die moest liggen, bij de match zelf. Met zijn eerste punten schoot Bart het laatste quarter op gang. Beide teams gaven elkaar geen duimbreed toe waardoor men zij aan zij de laatste minuten aanvatten. 59-58 met nog 3 minuten te gaan en 62-61 met 1’57” op de shotklok. Met achtereenvolgens Sid, Matthias en Matty aan het kanon bleven we lichtjes in het voordeel. Een kloofje slaan leek onmogelijk tot onze nummer 14, Steven, niet onopgemerkt door een schare fans, zijn moment had uitgekozen. Met 4 feilloos omgezette vrijworpen en een driepunter tikte hij Dynamo definitief uit koers. Hun laatste poging om Matty voortdurend onder druk te zetten aan de vrijworplijn mislukte. Met 4 benutte vrijworpen en een fieldgoal hield hij definitief de boot af. Eindstand: 72 – 64. (C.T.) 

Speelden: Matty 13, Sid 13, Matthias 8, Fred 12, Bart 2, Dimi, Steven 13, Andy 3 en Aiko 8.

3 driepunters

06-10-2016 om 20:52 geschreven door 130  

Vorig jaar wou menig verzekeraar en dokter het risico niet nemen om de Old Stars nog groen licht te geven met een gemiddelde leeftijd die dicht bij de gewettigde pensioenleeftijd lag. De ploeg was dan ook, in de gewezen samenstelling, op sterven na dood. Verjongen was de niet te misverstane boodschap. Twee spelers van de Maeght kozen eieren voor hun geld en kwamen de Old Stars vooral versterken in de breedte. Van Cleemput, Gentbrugge en Haeck moesten voor de directe kwaliteitsinjectie zorgen. Met drie opeenvolgende nipte nederlagen stond de ploeg dan ook duidelijk onder hun waarde genoteerd. 

De intensies waren overduidelijk van de thuisploeg en Van Holme liet er dan ook geen gras over groeien. Met 6 punten op rij drong hij de Young Ones in zijn eentje in het defensief. Bewust of onbewust had hij er ook nog eens voor gezorgd dat de focus bij de tegenstander niet altijd op de juiste opening was gericht. Na 5 minuten van onvruchtbare pogingen kon Fred met enige moeite het eerste puntje laten optekenen. Voor een kentering zorgde het helaas niet. De thuisploeg daarentegen trok na een klein oponthoud terug alle registers open. De scores van Matthias en Sid waren slechts een pleister op de wonde. Met een 16-7 tussenstand na 10 minuten konden we enkel hopen dat ons traditionele zwakke 3^de quarter zich verplaatst had naar de openingsfase van de wedstrijd.

Het was zoeken naar een barst in het pantser van de Old Stars. Op het kleinere terrein hielden ze alles netjes afgesloten en was er bij momenten geen doorkomen aan. Door het tempo de hoogte in te jagen kwam er steeds meer ruimte en afspeelmogelijkheden. Bart en Matthias kwamen beter in het stuk voor en stilaan luidden ze de ommkeer in. Toen ook Steven en Aiko in de bres sprongen en Matthias een knappe doorsteek pass van Gert afrondde konden de Old Stars alleen maar vaststellen dat een 12-24 tussensprint hun voorsprong teniet had gedaan. Een 28-31 ruststand liet alle opties open.

De break kon echter niet verhinderen dat de Young Ones op het elan voort gingen. Met enkele weergaloze tempowisselingen zorgde Fred en Sid ervoor dat de verdediging van de tegenstander geen moment rust kende. Op defensief vlak werden de rollen ook omgedraaid. De bucket werd een no-go-zone die hermetisch werd afgesloten. Het resultaat laat zich dan ook raden. Met slechts 8 schamele puntjes leken de Old Stars de rol te moeten lossen. Een driepunter van Matty bezorgde ons een aangename 10 punten voorgift voor het laatste quarter.

Van Holme, na een sterk eerste quarter ietwat weggedeemsterd, en Haeck probeerden met de laatste moed de trein terug op de rails te krijgen maar de Young Ones waren niet van plan hier enigszins aan mee te werken. Met scores van Steven en Matty werd iedere opflakkering in de kiem gesmoord. Een driepunter van Andy, Aiko en Steven brak uiteindelijk de laatste weerstand waarna de partij langzaam naar het einde kabbelde. Een mooie 57 – 69 overwinning werd evenwel overschaduwd door de voortijdige exit van Luc en Matthias met opspelende rugproblemen. Hopelijk volstaan een paar dagen rust om het euvel te helen. Eindstand: 57 – 69. (C.T.)

Speelden: Matty 7, Sid 6, Matthias 12, Fred 10, Gert, Bart 9, Luc, Steven 9, Andy 7 en Aiko 9.

6 driepunters

29-09-2016 om 21:28 geschreven door 130  

24-09-2016 om 00:00 geschreven door 130  

Het voelt nog steeds een beetje onwennig om de sporthal van Landegem, jarenlang onze thuishaven, te passeren en te beseffen dat sporthal Oostbroek nu ‘the place to be’ is. Een grote aanpassing voor de spelers bleek het achteraf niet te zijn want vorige week werd de maat van één van de titelkandidaten bij uitstek, De Maeght, genomen. Voor de omkadering daarentegen is het nog even zoeken naar de juiste aansluiting of bedieningsknop om de doelen en elektronische scorebord te bedienen. Een tweede black out van het scorebord in 2 weken tijd was dan ook niet echt welkom.

Als alternatief voor de storende zumba van vorig seizoen, die ons toen een pijnlijke nederlaag bezorgde bij de Plankshotters, hadden wij gekozen voor enkele dartelende badmintonners, weliswaar zonder de zware beats. Met 11 spelers op het veld en slechts 10 op het wedstrijdblad zorgde Stanny in beide kampen voor de nodige verwarring. Een probleem met de medische fiche was het excuus, al weet iedereen dat bvb in het voetbal dit vaak een voorbode is van een nakende transfer. De geplande trip naar Amerika doet de wildste geruchten verspreiden. Naast Stanny waren ook Vollie, Kenneth en Gert nog niet van de partij.

Coach Chris schudde zijn kaarten en toverde met Matty, Aiko, Sid, Dimi en Steven zijn starting five uit zijn hoed. Een verschroeiende openingsfase via Aiko, 11 punten waaronder 3 driepunters, en Matty, 2 driepunters, zorgde voor een waar spektakelstuk. Dit in tegenstelling tot de tegenstander die amper hun naam konden benaderen. De bijna perfecte opener werd nog eens extra in de verf gezet doordat Luc de schaarse missers ook uit de lucht wist te plukken. De Plankshotters restte alleen een time-out om het tempo te breken en een ware afslachting te voorkomen. Met zijn enige score van de wedstrijd liet Sid uiteindelijk de 21-13 tussenstand optekenen.

De prestatie van de Plankshotters bleek echter als een virus onze troepen te hebben geïnfecteerd. Alsof het een weddenschap was hielden beide teams het ettelijke minuten opvallend ‘droog’. De scorekeeper had dan ook de nodige moeite om zijn schrijfstok terug op gang te trekken. Matthias, Bart, Andy, Fred en Dimi sprokkelden, niet zonder moeite, 9 punten bij elkaar… wat, geloof het of niet, nog 7 punten meer was dan de tegenstander. Een quarter om zo snel mogelijk te vergeten. Ruststand: 30-15.

Niet dat de overwinning in gevaar kwam maar we konden ons maar beter niet in slaap laten wiegen door een ontiegelijk zwakke tegenpartij. Coach Chris probeerde zijn spelers te triggeren op allerlei manieren en dat werkte aanstekelijk. Het tempo werd de hoogte ingejaagd en dat werkte versmachtend voor de Plankshotters. Een vrijstaande Steven gaf met een geslaagde driepuntspoging de aanzet en broer Fred piloteerde met enkele gemeten passes Bart richting doel. In geen tijd stond er een twintiger op het bord waarna de 5 wisselspelers de klus, via een trefzekere Matty, helemaal afmaakten. (51-22)

Bij wijze van experiment gaf de coach de opdracht om het laatste quarter in zoneverdediging af te werken. Een belangrijke test om eventueel later in het seizoen te kunnen op terugvallen. Door telkens 5 spelers te wisselen, niet het geliefkoosde systeem voor spelers, werd er een match in een match gecreëerd en bleef iedereen op scherp tot de laatste minuut. Ondanks het feit dat de Plankshotters het laatste quarter winnend konden afsluiten was de zoneverdediging voor herhaling vatbaar. Eindstand: 64 – 36. (C.T.) 

Speelden: Matty 12, Sid 2, Matthias 4, Fred 5, Bart 8, Dimi 3, Luc 1, Steven 11, Andy 5 en Aiko 13.

21-09-2016 om 22:21 geschreven door 130  

12.09.2016: The Young Ones Landegem – De Maeght van Ghent: 71 – 62

Onze eerste thuiswedstrijd van het seizoen was er eentje met gemengde gevoelens. Eindelijk mochten we aantreden in onze nieuwe sporthal Oostbroek te Nevele … maar dit maakte het eigenlijk ook meteen terug een beetje een uitmatch en dat dan nog tegen ons zwarte beest nr 2, nl: De Maeght van Ghent. De fysieke spelwijze van de tegenstrever lag ons jammergenoeg zelden of nooit. In het tussenseizoen gonsde het van de transfergeruchten en mogelijke versterkingen in het Gentse. Niemand minder dan Hulpia, Brkic, Truyens en Van Herreweghe kwamen de Maeght versterken. De nederlaag op en tegen ING kon maar beter niet in onze hoofden blijven spoken.

Beide ploegen hielden elkaar aanvankelijk in evenwicht en dat vooral qua falende afwerking. De reden daarvan kon zeker niet gezocht worden in de aangeboden infrastructuur. Een heerlijk groot terrein met een sportvloer om ‘u’ tegen te zeggen nodigde alvast uit voor een heerlijke pot basketball. Het was echter de Maeght, onder leiding van Hulpia, die de netten het meest deed trillen. Met 7 punten op rij had hij het grootste aandeel in de voorsprong. Bij de Young Ones was het wachten op een bom van Andy voor het eerste spontane applausje. (9-12)

De opwarmingsronde was achter de rug en de gevreesde afstandschutters van de Maeght staken dan toch hun neus aan het venster. Een driepunter van Truyens kon Matty nog beantwoorden met 5 punten op rij maar tegen de driepunters van zijn collega’s kwam er geen pasklaar antwoord. De afwerking stond duidelijk nog niet op scherp. De Maeght had ondertussen ook de mogelijkheden van het ruime speelveld opgemerkt waardoor Bart enkele keren machteloos moest toekijken hoe een zoveelste fast break succesvol werd afgerond. In een mum van tijd werden de Young Ones op 15-punten geplaatst. Het begon er stillaan hopeloos uit te zien. Met de rust in zicht konden Steven, Aiko en Luc nog wel milderen maar veel dichter dan 12 punten kwam men niet. Rust: 23-35

Werk aan de winkel in de laatste 2 quarters. Defensief zat het bij momenten stevig in elkaar maar aanvallend konden we heel weinig doelkansen verzilveren. Wie kon het tij doen keren .. en dan nog in het 3^de quarter? Aiko, Luc en Sid zorgden voor de aanzet maar de ontbranding kwam pas toen Steven zijn duivels ontbond en vertrouwen putte uit 2 omgezette vrijworpen na een foutief afgestopte drive. Hij maakte dankbaar gebruik van de geboden ruimte achter de driepuntlijn en nette 2 bommen op rij. Meteen sloeg de vonk over op de rest van het team en dat zal de Maeght geweten hebben. Nadat Sid en Matthias even hadden overgenomen was het terug de beurt aan een ontketende Steven. Toen zijn derde driepunter voor een ware extase zorgde bij de spelersbank en aanwezige supporters, kwam er nog een verpletterende reeks van Andy als toetje erbij. Met 2 opeenvolgende driepunters bezorgde hij de Maeght een opdoffer van jewelste. De rollen waren met 55-46 compleet omgedraaid. Het 3^de quarter (32-11) staat nu al als grandioos te boek. Wat een dreigement (lees: terug zijn schoenen aanbinden) van onze penningmeester allemaal niet goed voor was. De boodschap was klaarblijkelijk aangekomen.

Dat niet iedereen de ommezwaai kon appreciëren was merkbaar bij verschillende spelers die steeds meer de mentale strijd aangingen in plaats van de sportieve. De irritaties liepen aan beide kanten hoog op en dat had niet enkel te maken met de tegenstander. Onsportieve- en technische fouten waren het logische gevolg. Het hoofd koel houden in deze tropische temperaturen was dan ook niet vanzelfsprekend. Vraag het maar aan Dimi, die een paringsdans met Van Herreweghe niet meteen zag zitten. Coach Chris kon de steeds vaker opspelende brandjes steevast blussen en de focus op de wedstrijd houden. Met een dreigende Matthias onder de borden, de alomtegenwoordige werkmier Luc, allerte Dimi en een clever spelende Sid bleef de Maeght op een veilige afstand steken. Dankzij een bijna feilloos parcours aan de vrijworplijn kon Fred uiteindelijke de welverdiende zege vastleggen.

Eindstand: 71-62. (C.T.)

Spelers: Matty 8, Sid 11, Matthias 7, Fred 8, Bart, Dimi, Luc 4, Steven 17, Andy 9 en Aiko 7.

7 driepunters

14-09-2016 om 21:49 geschreven door 130  

Speeldag 1 van het seizoen 2016 – 2017 had meteen een klapper van formaat op de affiche.

Regerend kampioen BBC ING kreeg de vice-kampioen The Young Ones Landegem op bezoek. Niet meteen de gedroomde opener voor de Young Ones aangezien men vorig seizoen 2 x in de competitie en 1 x in de KBOV het onderspit moest delven en er volgende week eveneens een aartsmoeilijk duel wacht tegen De Maeght van Ghent. Bij beide ploegen ontbraken er nog een paar pionnen maar er was voldoende kwaliteit aanwezig om er een aangenaam kijkstuk van te maken. In tegenstelling tot ING liep er bij de Young Ones wel een nieuw gezicht rond, Matthias De Beuf, voormalig speler van BBC Hyundai Wille Hansbeke en … BBC ING.

Matty, Fred, Steven, Luc en Aiko trokken het seizoen op gang. Het werd een start om duimen en vingers van af te likken. Luc opende de score en al vlug deden Matty en Aiko hetzelfde. Een ietwat loom en nonchalant ogend ING leek vooralsnog niet verontrust. Toen Fred met 2 opeenvolgende driepunters en een fieldgoal de thuisploeg op een 0-14 trakteerde was een ingreep onvermijdelijk. Waar iedereen een spelerswissel op het oog had probeerde ING op een listige, uitgekookte manier de wedstrijdbal te wisselen tijdens hun time out. De spelleiders zagen er geen graten in waardoor we plots met een andere bal de wedstrijd hervatten. Alsof de duivel ermee gemoeid was lukte Van Hecke dan toch de eerste score. De nieuwe bal legde ING duidelijk geen windeieren want met 3 opeenvolgende driepunters werd de kloof meteen een stuk kleiner. Net op het moment dat ING de kloof helemaal wou dichten dropte Matty een bommetje. Niet veel later dikten Matthias, Andy en Fred de score weer aan. (15-24)

We namen een mooie welverdiende bonus mee naar het 2^de quarter maar toch zat iedereen te wachten op het moment dat De Caluwé (5p) en Robeyst (0 p) het voortouw zouden nemen want  het gevaar kwam voorlopig enkel van de jarige Seselle (8 p). Het echte ING hadden we nog niet gezien. Robeyst was de eerste die uit de greep van onze defense ontsnapte. Langzaam maar zeker knabbelde ING aan de achterstand maar Matthias, Matty, Aiko, Luc en Sid konden net op tijd de zeilen bijzetten om met een 32-39 stand te gaan rusten.

Met een steeds kleiner wordende voorsprong braken er nog 2 moeilijke periodes aan, zeker als je weet dat we sinds mensenheugenis kampen met een ‘3^de quarter syndroom’. Het duurde slechts enkele minuten vooraleer ING de situatie weer helemaal onder controle had. Niet dat ING aan hun beste match in jaren bezig was. Het lag veeleer aan de onmacht die we etaleerden in de zone van de waarheid. Het shotpercentage nam dramatische proporties aan terwijl Robeyst en Co er af en toe wel eentje door de ring konden jagen. Mooi was het allemaal niet, frusterend daarentegen wel. Eens te meer nam ING de bovenhand en het duurde eeuwig alvorens de Young Ones daar iets konden tegenover stellen. Fred en Bart waren de acteurs van de 6 schamele puntjes in dit quarter. Het positieve aan heel het verhaal? Inderdaad Matty, we speelden een kl*tequarter en toch stonden we maar 1 luttel puntje achter. (44-45).

ING had bloed geroken en het was duidelijk dat we daar geen pasklaar antwoord op hadden. De Caluwé (9 p) en Robeyst (10 p) verdwenen helemaal uit onze greep en legden de partij in een definitieve plooi. Pas diep in dit laatste quarter vonden Steven en Aiko de weg terug naar doel maar helaas volstond dit niet meer om de partij alsnog te doen kantelen. Net als in de vorige partijen slaagden we er niet in om het duo Robeyst (22 p) – De Caluwé (21 p) enigszins aan banden te leggen en dat kwam ons andermaal duur te staan. (C.T.)

Eindstand: 69 - 64

Speelden: Matty 9, Sid 4, Matthias 8, Fred 14,  Bart 2, Luc 4, Steven 11, Andy 2 en Aiko 10.

6 driepunters

13-09-2016 om 21:52 geschreven door 130  

17-08-2016 om 00:00 geschreven door 130  

21-06-2016 om 00:00 geschreven door 130  

01-06-2016 om 00:00 geschreven door 130  

07-05-2016 om 00:00 geschreven door 130