Op speeldag 26 waren we alweer toe aan de laatste wedstrijden in de KBOV-competitie seizoen 2016-2017. Veel spanning viel er op deze laatste speeldag, in vergelijking met de voorbije seizoenen, niet meer te beleven. De kampioen, De Maeght van Ghent, was reeds gekend en de plaatsen 2 en 3 waren al langer in de archieven opgenomen. Enkele ploegen konden nog een plaatsje opschuiven maar veel meer dan de eer stond er niet meer op het spel. Voor de Young Ones was het veel eerder een seizoen in mineur. Na de voorbije 2 seizoenen telkens als vice-kampioen te hebben afgesloten leefde ergens wel de hoop om ooit eens op het hoogste schavotje te eindigen. Die ambitie kon al vrij snel worden opgeborgen en halfweg de competitie brak de veer pas helemaal. Met reeds 10 nederlagen achter onze naam was er zelfs bij winst op en tegen Sivi amper van eerherstel te spreken. Naast een minder sportief jaar dreigde ook nog eens een leegloop bij de lichtblauwen te ontstaan. Luc, Gert, Stanny en Andy spuwden eerder al wat mist rond het feit dat men wel eens hun shoes aan de haak zouden willen hangen. Voor deze laatste match lieten, op Dimi na, zowel Kenneth, Sid, Matthias en Bart verstek optekenen wegens rugproblemen. Niet geheel onverwacht werd er argwanend richting Matty gekeken.

Coach Chris wou absoluut het seizoen eindigen met een positieve noot en herinnerde zijn ploeg eraan dat de vorige confrontatie bijna verkeerd afliep na een zwakke opener (15-2). Een gewaarschuwd man is er 2 waard en laat dat nu net de score zijn na 3’: 11-2. Geen minuut later was dat zelfs 15-4 en leek het alsof we niks uit het verleden hadden opgestoken. Een ezel stoot zich geen 2 keer … Drie van de 4 scores van de thuisploeg kwamen vanachter de driepunterlijn en geloof me, dit kwam hard aan. Even hard waarschijnlijk als Aiko zijn kop die onzacht in aanraking kwam met zijn ploeggenoot Luc. Exit Luc met een gekloven wenkbrauw en een waardig afscheid aan diggelen. Een krijger van het eerste uur die we, niet alleen vanavond, serieus zullen missen. Een bommetje van Andy leek voor een kentering te gaan zorgen maar daar stak Kochuyt wederom een stokje voor. Bij 21-7 na 5’ was het kalf al bijna verdronken. Sivi overklaste ons niet alleen qua afwerking maar eveneens op inzet en op het tonen van een  strijdershart. De eerste puntjes van Aiko, Fred en Matty brachten ons geen micrometer dichterbij (27-13).

Met een bliksemstart (0-7) gaven Gert en Matty al in de allereerste minuut van het tweede quarter de partij haar geringe waardigheid terug. Sivi was even aangedaan maar herstelde na 31-26 vrij snel de situatie via die dekselse Kochuyt en Vandriessche (38-28). De bezoekers lieten niet begaan en vuurden een tweede kartouche af. Via enkele splijtende drives van Fred werd het verschil andermaal teruggebracht tot 5 punten maar Vandriessche had zijn antwoord al klaar. Zijn vierde driepunter riep onze remonte terug een halt toe. Het laatste woord in de eerste helft was echter voor Fred. Ruststand: 41-37.

Ook al hadden we de lijn graag doorgetrokken toch zorgt de pauze zelden voor de juiste kadans. Sivi kon niet direct munt slaan uit het dipje bij de bezoekers en dat kwam hen duur te staan halfweg het derde quarter. Fred, Gert en Steven brachten ons voor het eerst langszij 47-48. Lang duurde ons geluk niet. Amper één minuut later nam Sivi terug de leiding. Beide teams losten elkaar van geen vin en dat begon zich langzaam te weerspiegelen in de duels. Vandriessche geraakte alsmaar gefrustreerder dat zijn teller op 4 driepunters bleef steken en Kochuyt zat een tiental minuten in de zak van Aiko en Steven. Het aantal ploegfouten steeg bij beide teams en hierdoor kwam men al wat vaker aan de vrijworplijn. Een 6 op 6 via Steven, Fred en Vollie hield ons op koers (60-58).

In een spannend laatste quarter, waarin beide ploegen elkaar geen duimbreed toegaven, kookten de potjes stilaan over. Steeds vaker werd de confrontatie aangegaan met tegenstrever en scheidrechters waardoor coach Chris de handen vol had om de focus bij zijn spelers op de wedstrijd te houden. Wie zou het langst standhouden in deze psychologische oorlogsvoering? Halfweg het quarter was nog niks beslist (65-64). Vast stond wel dat Dellaert reeds de 8^ste driepunter door onze korf joeg en dat Kochuyt zich aardig uit de omklemming had gewurmd. Met 11 punten in dit quarter, 25 in totaal, was hij de hoofdaandeelhouder van zijn team. Dat dit niet altijd zonder slag of stoot verliep mocht Aiko aan de lijve ondervinden. Een rake elleboogstoot verbouwde de bovenkaak van onze dubbele meter. Het leidende duo verloor steeds meer de grip op de partij waarin beide ploegen er duchtig op loshakten. Tussen alle herrie en schermutselingen door had Sivi zich ondertussen ook verzekerd van een felbevochten maar verdiende overwinning. Eindstand: 78 – 74

Rest mij nog de spelers, trainer, staff en diehard supporters te bedanken voor hun onvoorwaardelijke inzet en engagement voor hun ploeg dit seizoen. Mits een beperkte vernieuwing via enkele gerichte versterkingen hopen we volgende seizoen terug een aardig seizoen te mogen beleven samen met jullie allen! (C.T.)

Speelden: Matty 14, Vollie 8, Stanny, Fred 22, Gert 6, Luc 2, Steven 8, Andy 6 en Aiko 8.

3 driepunters

04-05-2017 om 22:08 geschreven door 130  

We kunnen er niet langer omheen. De Young Ones beleven hun minste seizoen sedert jaren. Statistieken zeggen niet alles maar uit de onze was er alvast het een en ’t ander op te maken. Met reeds 9 nederlagen, twee speeldagen voor het einde, waren we ondertussen in de buik van het klassement terechtgekomen. Een nog pijnlijkere vaststelling de laatste weken was het gebrek aan offensieve kracht en precisie. Als je er de tabellen bij haalt dan valt op dat wij slechts 4 teams achter ons laten qua gescoorde punten. De reden dat we algemeen nog gemiddeld scoren hebben we zonder twijfel te danken aan de sterke verdediging. Slechts 1 team kreeg tot op heden minder doelpunten tegen dan de Young Ones (nvdr De Plankshotters). Al was dat slechts een pleister op de wonde. Voor het duel tegen BC Vlaamse Ardennen konden we geen beroep doen op de gebroeders Van Vooren. Beiden waren op hoogtestage waarvan we allen weten dat het maximale rendement pas na 4 weken zal optreden, te laat maw. Enfin, met 11 spelers had coach Chris meer dan zijn handen vol en was het een uitdaging om de ideale combinaties te vormen.

De bezoekers schoten het best uit de startblokken, wij daarentegen bleven er eerder in steken. Na 3’ (2-6) waren we al op achtervolgen aangewezen en dat zou helaas niet meer veranderen. Niet veel later begon coach Chris zich al af te vragen of hij of zijn volledige team de Ronde van Vlaanderen had gereden. BC Vlaamse Ardennen, zonder basisspeler Veldeman, had geen kind aan onze verdediging. Steeds weer werd de vrije man gevonden en in de helft van de gevallen was dit Van Den Heede (3-10). Het verhaal werd steeds schrijnender. Er waren nog 2 minuten te spelen en het scorebord wees 5-17 aan. ‘Game over’ na amper 1 quarter? Eens te meer was de inbreng van ‘supersub’ Matthias een gouden zet. Met 6 punten op rij krikte hij het doelsaldo op van ‘belachelijk weinig’ naar ‘aanvaardbaar weinig’. Van cohesie was er in defense vooralsnog geen sprake. Als onze verdediging een zeef was dan waren de bezoekers de zandkorrels (11-24).

Aanvallend hadden we de grootste moeite om aan een verantwoord shot te geraken en dat liet zich ook in het volgende quarter duidelijk voelen. Het begrip ‘team’ was ver te zoeken en een aanvallend patroon was al even onherkenbaar. Gelukkig voor de thuisploeg werd ‘killer’ Van Den Heede een pauze gegund waardoor er geen verdere averij werd opgelopen. Matthias, Luc, Matty en Aiko zorgden voor de schamele 10 punten. Rust: 21-34

Was dit nu wat ze noemen een collectieve offday? Een déclic zou snel moeten volgen in de tweede helft of we konden het wel schudden. Wie kon de kar trekken? Niemand stond op. Ondanks verwoede pogingen bleven we aanvallend te vaak in hetzelfde bedje ziek. Het hing allemaal als los zand aan elkaar. Enkel via een paar individuele acties konden Matty en Matthias af en toe tegenprikken maar dat bracht ons geen centimer dichter. Aan de overkant liep een trefzekere Van Den Heede terug tussen de lijnen waar niemand echt vat leek op te krijgen. Praktisch in zijn eentje hield hij de Young Ones onder de knoet. Veel arbeid hoefde hij daarvoor echt niet aan de dag te leggen. De stand evolueerde nauwelijks. Van 27-39 (3min) naar 33-47 (7min) en 34-49 (einde quarter).

Alle hoop rustte op een ommekeer in het laatste quarter en niet zonder reden. Uit het niks zag coach Chris plots de eerste tekenen van samenhorigheid ontspruiten. De lome en lustloze uitstraling maakte plaats voor een gezonde agressiviteit in verdediging. BC Vlaamse Ardennen liep stelselmatig op een hecht blok en kwam meermaals in tijdnood voor een fatsoenlijk shot. Toen Gert en Aiko ook aanvallend hun neus aan het venster staken (39-51) en Matthias mee in de bres sprong (43-51) leek er toch nog een mirakel mogelijk met slechts 2’15” op de klok. Even snel als de storm was opgekomen ging hij ook weer liggen. Een droge 0-6 vanop de vrijworplijn plaatste ons met beide voetjes terug op de grond. Ere wie ere toekomt. Na het belabberde spel konden we eigelijk nooit aanspraak maken op de overwinning. Het feit dat teveel spelers onder hun niveau bleven en we er niet in slaagden om één enkele driepunter te scoren zal daar niet vreemd aan zijn. Eindstand: 43 – 57 (C.T.)

Speelden: Matty 8, Vollie, Stanny, Sid, Matthias 16, Gert 2, Bart 1, Dimi 2, Luc 3, Andy 2 en Aiko 9.

06-04-2017 om 21:52 geschreven door 130  

De ietwat pijnlijke nederlaag van vorige week was nog niet volledig verteerd maar toch diende de volgende opdracht zich al aan. Tegen Workout, de voorlaatste in de stand, kregen we de uitgelezen kans op eerherstel. In tegenstelling tot de partij tegen Beautox haakten Aiko en Luc af maar konden we terug rekenen op Matty, Vollie, Matthias, Fred, Bart en eveneens coach Chris.

De wedstrijd kende een aangename start. Na nauwelijks 3’ spelen hadden we reeds evenveel punten gescoord als in het volledig eerste quarter vorige week (10-7). Steven en Matty zorgden voor de eerste driepunters en Dimi leek zijn sterke partij van vorige week te gaan bevestigen. Voor het vervolg bleven we echter op onze honger zitten. Enkele rommelige minuten later was de score amper gewijzigd (10-9). Een kwaliteitsinjectie zorgde ervoor dat de scoremachine terug op gang kwam maar Workout hield alles nog speelbaar (18-13).

Die schijn kon men slechts kort ophouden in het tweede quarter. Er waren amper enkele minuten verstreken of de bezoekers keken al tegen een 26-13 achterstand aan. Een hardwerkende Vollie hield samen met Fred en Matthias continu een 10 puntenkloof op het scorebord. Ondanks een mogelijks gestalteoverwicht onder de borden speelde Workout dit nauwelijks of niet uit. Een gemiste kans, me dunkt. Tegen de rust had Steven met zijn 2^de driepunter een geruststellende voorsprong vastgelegd (38-26). En zeggen dat we daar vorige week bijna 40’ voor nodig hadden…

Lange pauzes staan zelden of nooit garant voor een spetterend vervolg en dat was ook deze keer niet het geval. Inspiratieloos en slordig basket resulteerden in een overweldigende 2-2, na jawel 4’ minuten spelen. We hebben dringend nood aan nieuwe technologieën om in realtime toch te kunnen doorspoelen. Zelfs een vervelende commercial break had niemand verleid om de fast forward toets in te drukken. Over halfweg in het 3^de quarter was de score nauwelijks aangedikt (43-30). De trofee voor moed en zelfopoffering ging voor de zoveelste keer dit seizoen naar onze trouwe supporters. Al was het algemeen spelbeeld vaak pijnlijk om zien toch kreeg Fred, met zijn individuele klasse, de handen enkele keren stevig op elkaar. Met 8 punten op rij was hij hoofdaandeelhouder in de maximale voorsprong van 15 punten (49-34).

De overwinning was zo goed al binnen en dat liet zich duidelijk voelen in de laatste 10 minuten van deze wedstrijd. De veilige marge van 10 punten kwam nooit echt in het gedrang en de score werd gevoelig opgedreven. Beide teams legden elkaar dan ook geen duimbreed in de weg. Scoren en laten scoren was het motto. De thuisploeg kwam enkele malen gevaarlijk dicht bij de 24’ shot clock maar daar wist Fred wel raad mee. Drie driepunters was het kurkdroge antwoord. Ook al nam Workout lichtjes de bovenhand in het laatste quarter toch hielden Vollie en Matthias de tegenstander op respetievelijke afstand. Eindstand: 72 – 61 (C.T.)

Speelden: Matty 9, Sid 5, Vollie 12, Matthias 11, Fred 21, Gert 2, Bart, Dimi 2 en Steven 10.

7 driepunters

30-03-2017 om 21:32 geschreven door 130  

Met nog 4 speeldagen voor de boeg waren er in de middenmoot van de rangschikking nog veel verschuivingen mogelijk. De plaatsen 3 tem 8 lagen op een zakdoek bij elkaar. In een onderling duel op dinsdagavond konden we alvast met één van die teams (Beautox, n.v.d.r.) afrekenen. De vooruitzichten waren allesbehalve hoopgevend. Het regende namelijk afzeggingen die avond. Onze WhatsApp beheerder Andy had de drukste avond sedert ons bestaan. Zet u schrap voor het lijstje afvallers: Kenneth, Fred, Matthias, Andy, Bart, Matty, Vollie en last but not least coach Chris. Veel ploegen zouden meteen de handdoek (moeten) werpen. Niks is minder waar bij de Young Ones. Na een beetje puzzelwerk werd alsnog een 7-koppige selectie geassembleerd. Dat Stanny in extremis zijn baskets nog eens aanbond is een speciale vermelding waard. Sid, Gert, Dimi, Luc, Steven en Aiko waren de andere gegadigden.

Hoge verwachtingen stellen was onrealistisch maar ons zomaar gewonnen geven was ‘not done’. Om het tempo enerzijds te breken en ons fysiek heel wat leed te besparen anderzijds werd er, geheel tegenstrijdig, gekozen om de shotters van Beautox op te vangen in een zoneverdediging. Aanvankelijk leek de strategie enigszins te mislukken maar na het herschudden van de kaarten stond er een defensief blok die het Beautox knap lastig maakte. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat de thuisploeg hun vizier allesbehalve op scherp stond. Veel erger nog was het gesteld met onze afwerking. Door de trage balwisseling, indien ze er al was, en de kort opzittende tegenstander werd er zelden of nooit een vrijstaande man gevonden, laat staan een fatsoenlijk shot genomen. Echt ver weglopen deed Beautox niet maar met een 10-2 naar 7 minuten spelen zag het er echt niet rooskleurig uit. De resterende 3 minuten waren daarentegen wel weer hoopgevend. Aanvallend schenen we dan toch de weg naar de korf te hebben gevonden. Steven nette 3 punten op rij en de driepunter van Dimi verraste Jan en alleman. Plots zag het er toch een stuk beter uit. Verdedigend hielden we de deur op slot en in de zone van de waarheid lukten nog 2 vrijworpen. Een 10-10 tussenstand na quarter 1 sprak voor zich.

Copy paste in het tweede quarter. Beautox vond niet direct een barstje in de Young Ones verdediging waardoor het genoodzaakt was om steeds weer beroep te moeten doen op hun afstandsshot. Outstanding van die afstand was men zeker niet maar 2 driepunters volstonden wel om een kloofje te slaan (16-10). Bij de bezoekers ging het van kwaad naar erger. Scoren leek stilaan het achtste wereldwonder te gaan worden. De inkt in Antoine’s schrijfstok was al versteend toen Aiko een driepunter scoorde. We bleven ook niet van tegenslag gespaard. Een verrekking noopte Luc er onmiddellijk de brui aan te geven. Een zoveelste aderlating net op het moment dat de thuisploeg dreigde de partij voor de rust al te gaan beslissen (20-13). Ook al gaven we verdedigend weinig of niks weg toch konden we daar aanvallend weinig tegenoverstellen. Dimi en Aiko waren, elk met 5 punten, de ‘betere’ afwerkers van dienst. Rust: 20-16 (jawel, u leest het goed!)

Doorgaans zijn de derde quarters al niet onze productiefste 10 minuten van de partij maar dit keer was het geluk aan onze kant. Niet geheel vreemd was de betere balcirculatie de bron van de betere doelpogingen. De betere momenten van de wedstrijd waren duidelijk in dit quarter terug te vinden. Gert en Dimi kwamen steeds vaker in het stuk voor en lieten zich ook aanvallend niet onbetuigd. Een betere afwerking vanop de vrijworplijn had ons waarschijnlijk al iets vroeger terug in het spoor van Beautox gebracht maar uiteindelijk kwamen we zelfs via scores van Sid, Dimi en Steven op en over de thuisploeg (29-31). Een onbestrafte en overduidelijke vrijwillige fout op de doorgebroken Sid weerhield ons van een betere uitgangspositie. Waar het 4^de quarter aanvankelijk nog de hoop deed oplaaien met 2 knappe inside bewegingen van Gert bleek het vat halfweg al snel leeg te lopen. Aanvallend hervielen we terug in ons stereotiep aanvalsspel van in de aanvangsminuten met weinig of geen balwisselingen en geforceerde doelpogingen. Het bracht allemaal geen zoden aan de dijk, integendeel de cohesie op verdedigend vlak smolt als sneeuw voor de zon. De 6 overgebleven strijders lieten gaandeweg hun armen zakken. De laatste 5 minuten waren er duidelijk teveel aan. In geen tijd trakeerde Beautox ons nog op een 24-8 waardoor het allemaal nog wat pijnlijker werd. De 53-39 eindstand moet zowat het dieptepunt van de afgelopen jaren zijn. De beelden hiervan laten we om begrijpelijke redenen achterwege. (C.T.)

Speelden: Sid 5, Gert 7, Stanny, Dimi 11, Luc 2, Steven 9 en Aiko 5.

2 driepunters

24-03-2017 om 22:11 geschreven door 130  

Met de pijnlijke nederlaag (60-59) uit de heenwedstrijd in het achterhoofd waren de Young Ones tuk op revanche. Zonder de afwezigen Kenneth, Gert, Bart, Andy, Matty en Stanny waren er nog 8 spelers ter beschikking van de coach. De lichtjes gewijzigde starting five had niet meteen het beoogde succes want met een driepunter van Scheirlinck en Van Troye werd de thuisploeg meteen op achterstand geplaatst (3-6). Een trefzekere Matthias bracht dan weer zijn ploeg langszij. In een holderdebolder fase hielden beide teams elkaar in evenwicht, qua balverliezen dan toch. Het hoge speltempo stond allesbehalve recht evenredig met de efficiëntie. Het was wachten op de tempoversnellingen van Fred om BT Groep De Meyer een eerste keer van ons af te schudden (15-10). Broertje Steven neutraliseerde niet veel later de korven van Deman en Scheirlinck met 2 opeenvolgende driepunters. (21-16)

Van Troye en Deman leken de scheve situatie halfweg het 2^de quarter weer helemaal onder controle te hebben (23-23) want bij de Young Ones vond niemand de weg naar de korf. Het was de wederom hardwerkende Luc die zijn ploeg met 2 shots uit het slop probeerde te halen. Sid en Vollie sprongen uiteindelijk in de bres en brachten hun team terug (29-30). Groep De Meyer zat duidelijk door hun reserves heen en dat was het teken voor Fred en Vollie om via enkele snelle omschakelingen de bezoekers een nieuwe oplawaai te verkopen. Matthias en Dimi deden eveneens hun duit in het zakje. Rust: 39-30.

De break had voor het eerst sedert lang zijn effect niet gemist bij de thuisploeg. De broertjes van Vooren hadden met een 11-4 tussensprint de wedstrijd na 5’ al in een definitieve plooi gelegd (50-34). Of toch niet! De match kende zijn zoveelste dip en ja dat was in het derde quarter niet anders. Scheirlinck was dan wel uit het wedstrijdbeeld verdwenen maar Van Troye en Deman waren dit geenszins. Geen 5 minuten later hadden de twee hun ploeg nog maar eens in de match geknokt (51-45).

Sid, Luc en Vollie dreven BT Groep wel onmiddellijk terug op 10 punten maar veel groter werd de kloof niet. Met een 8-10 ‘foutenlast’ werd de wedstrijd amper stilgelegd door beide refs. Naast beide heren sloeg de tegenstander ook al eens ‘de bal’ mis. Na een klein oponthoud en adempauze voor Luc probeerden Van Hee en Deman, elk met een driepunter, de partij alsnog te doen kantelen (59-51). De sterk eindigende Sid en Matthias hielden echter andermaal de boot af. Een deugddoende overwinning sloeg BT Groep De Meyer definitief uit koers voor de 6^de plaats. Later op de avond volgde nog meer goed nieuws. Door de nederlagen van De Plankshotters en Dynamo Dampoort ligt de 3^de plaats, met slechts 1 overwinning meer, terug binnen handbereik. Eindstand: 70 – 57 (C.T.)

Speelden: Vollie 6, Sid 10, Matthias 16, Fred 17, Dimi 4, Luc 6, Steven 9 en Aiko 2.

3 driepunters

14-03-2017 om 22:45 geschreven door 130  

De Krokusvakantie was een welgekomen periode van herbronning voor de Landegemse veteranen na enkele belabberde prestaties in de KBOV-competitie. De ambitie om voor het derde jaar op rij vice-kampioen te worden konden we maanden terug al opbergen. Het enige wat ons seizoen nog wat kleur kon bezorgen was een knappe prestatie in de bekercompetitie en met wat geluk misschien zelfs de finale spelen. In de vorige ronde werd niet zonder moeite Beautox huiswaarts gestuurd. Voor de ¼ finale kregen we niemand minder dan de regerende kampioen en ons eeuwige zwarte beest BBC ING voorgeschoteld.

Een 9-koppige kern kreeg de opdracht om de sponsoravond wat extra glans te bezorgen.

Geen sinecure als je weet dat er bij de tegenstander met Robeyst, De Visscher, De Caluwé en Sesselle en Van Hecke heel wat kwaliteit rondloopt. Eén voor één bijna allemaal shotters van de zuiverste soort. ING zette meteen zijn voornaamste wapen, het driepuntshot, in. De Visscher nam de maat van Luc en dropte een eerste bommetje. Verdedigend ving het de thuisploeg op in een vrij statistische zone verdediging waar het verrassend genoeg de grote jongens waren die de ruimte wisten te vinden. Twee knappe assists van Matty werden zonder veel franjes door Aiko afgerond. Tussendoor had Luc van de vrijheid aan de vrijworplijn gebruik gemaakt om zijn eerste punten te laten noteren. Met 6-7 na 4’ verliep alles nog volgens plan. De minuten daarop vergat de thuisploeg te profiteren van de geboden vrije ruimte. Een karrevracht aan turnovers nam ING met open armen in ontvangst om een eerste tussensprint te plaatsen. Het kanon van De Visscher stond al meteen op scherp waarna Robeyst niet kon achterblijven. Bij 10-17 na 6’ zag Chris zich genoodzaakt om met een time-out de pletwals een halt toe te roepen en zijn spelers te wijzen op de opportuniteiten die de slome zone verdediging gaf. Fred en Vollie trokken het tempo met een ruk de hoogte in en met een beweeglijker concept in aanval werd er vaker een vrijstaande medemaat in stelling gebracht. Niettegenstaande het secure duo De Visscher – Robeyst sloop de thuisploeg via Vollie en Matthias bijna onopgemerkt dichterbij. Met 19-21 na quarter 1 werd het publiek op een plezant kijkstuk getrakteerd. Ook in het tweede quarter bleef het gevaar aan beide kanten van dezelfde duo’s komen. Al bracht de bommenregen van de bezoekers helaas iets meer schade toe. Na 26-31 liepen de bezoekers terug uit tot 28-37 via enkele halluciante driepunters van Robeyst. De middellijn kwam bij iedere nieuwe poging steeds dichter in beeld dan de eigenlijk driepunterlijn. Onze verdedigers waren de wanhoop nabij. Met 5 tegen 11 driepuners konden we niet anders dan onze meerdere herkennen. De schade beperken en hopen op een inzinking van de tegenstander waren de enige opties. Ook al werden De Caluwé (0 pt) en Van Hecke (2 pt) tot figuranten herleid dan nog loopt er meer dan voldoende scorend potentieel rond waar we maar geen vat op kregen. Bij de rust (44-57) leek dan ook een monsterscore in de maak.

Wie had gehoopt op een kentering in de tweede helft was eraan voor de moeite. Iedere opflakkering van de thuisploeg om de achterstand te herleiden tot 10 punten werd steevast gevolgd door een ferme tegenprik. Nu de kanonnen van Robeyst en De Visscher zwegen in het derde quarter probeerden Fred, Aiko en Vollie alsnog het tij te doen keren. Met hun 3 driepunters wonnen ze het shotfestival in dit quarter maar De Caluwé, Sesselle en Adriaens hielden vrij makkelijk stand. Na 8’ waren we amper 1 puntje opgeschoten (60-75). Er moest zich al een heus mirakel voltrekken indien we deze geoliede machine tot stilstand zouden brengen. Robeyst nam al van bij de start van het laatste quarter meteen alle wind uit onze zeilen door zijn 6^de en 7^de driepunter door de korf te jagen. De verdienstelijke pogingen van Fred, Matthias en Andy waren slechts een doekje voor het bloeden. Via 72-87 liep ING genadeloos uit naar 76-97 na 6 min. De offensieve weelde van de bezoekers met Robeyst (34pt), De Visscher (20pt), Sesselle (12pt) en Adriaens (12pt) woog helaas veel zwaarder door. De verhouding driepunters (9 – 17) en het motto scoren en laten scoren was een perfecte weergave van de wedstrijd. Eindstand: 87 – 108. (C.T.)

Speelden: Vollie 14, Matty 9, Matthias 16, Fred 18, Gert, Luc 6, Steven 7, Andy 6 en Aiko 11.

9 driepunters

08-03-2017 om 23:16 geschreven door 130  

Na de felbevochten zege tegen de hekkensluiter, BBC Salamander, kregen de Young Ones de derde laatste in de stand, Feniks, voor de kiezen. Een op papier makkelijke tegenstander maar sedert de jaarwisseling geraakte de vice-kampioen in vieze papieren. Nog geen enkele partij werd overtuigend gewonnen waardoor iedere wedstrijd veel weg had van een strijd op leven en dood. Naast kersverse papa Andy kon coach Chris ook niet rekenen op de basketball skills van Fred, Vollie, Kenneth en Matthias. Alsof we het nog niet moeilijk genoeg hadden.

Geloof het of niet maar van bij het startsignaal waren we ook hier op achtervolgen aangewezen. De thuisploeg startte vinnig maar miste de scherpte voor doel om ons al meteen KO te slaan. Krijger van het eerste uur, Luc, hield ons met 2 opeenvolgende korven in het spoor van de tegenstander. Overweldigend was het allemaal niet maar toch slaagde Feniks erin om ons, hetzij nipt, op afstand te houden. Via 5-4, 6-5 ging het naar 8-6 na 6’ minuten. De score keeper had niet de minste moeite om volgen. Na enkele afgeblokte pogingen kon Matty toch 2 drives tot een goed einde brengen. Inside kreeg Aiko nog niet onmiddellijk poot aan de grond maar 3 persoonlijke fouten van zijn rechtstreekse opponent leverden wel 3 vrijworpen op die de Young Ones meteen aan de leiding brachten 10-12.

De korte break had nauwelijks voor inspiratie gezorgd aan beide kanten waardoor de partij langszaam voort kabbelde zonder echt te boeien. Aanvallend liep het voor geen meter en daar had het grijze duo blijkbaar hun plezier in om er nog een handje aan mee te helpen. Het duurde tot Vandemaele 6 punten op rij scoorde vooraleer er wat vuur in de wedstrijd kwam. Helaas voor ons was het aan de verkeerde zijde. Feniks buigde de 10-12 achterstand na 6’ spelen om in een 22-16 voorsprong. Voor de bezoekers hadden enkel Aiko en Sid kunnen tegen prikken. De eerste en enigste 2 driepunters van de Young Ones, via Steven en Matty, zorgden 2 minuten later alweer voor het evenwicht (24-24) maar Pauwels had genoeg aan 1 driepunter om zijn team weer langszij te brengen net voor de rust (27-24).

Ook in het derde quarter bleef het wachten op Godot. Aan beiden zijden was er geen greintje beterschap te bespeuren. Het enige wat wel in stijgende lijn ging waren de frustraties bij de spelers bij enkele opmerkelijke beslissingen van de spelleiding, als die al genomen werden. Twee onsportieve – en een technische fout hielden Feniks aan de leiding waar Boucherie en Vandemaele de punten, in het derde quarter, netjes onder elkaar verdeelden. Ook al scoorden er met Aiko, Luc, Sid, Dimi, Matty en Steven maar liefst 6 Young Oners toch bleef de thuisploeg, hetzij nipt, uit de greep van de bezoekers.

Net als in het vorige quarter kwam het gelimiteerde gevaar ook in het laatste quarter telkens weer van Boucherie en Vandemaele. Pas na 5’ kwamen de Young Ones, via vrijworpen van Aiko, terug op gelijke hoogte (45-45) en dat was, schrik niet, welgeteld 27 minuten geleden. Feniks was niet van plan zich zomaar gewonnen te geven en hield via De Sutter gelijke tred. Een netjes tegen het bord vallend shot van Dimi bracht 3’ voor het einde de bezoekers terug aan de leiding (46-48). Met  Matty, Sid, Luc, Aiko en Steven bracht coach Chris, met nog 2’ op de klok, de meest ervaren ploeg tussen de lijnen. Twee drives van Steven, een fieldgoal en vrijworp van Luc tekenden voor de ruimste voorsprong in deze wedstrijd (50-55). Een kloof die Feniks niet meer kon overbruigen ondanks het feit dat men 35’ de leiding in handen had. Eindstand: 52-56 (C.T.)

Speelden: Matty 14, Stanny, Sid 6, Gert, Bart 2, Dimi 4, Luc 9, Steven 10 en Aiko 11.

2 driepunters

01-03-2017 om 23:40 geschreven door 130  

BBC Salamander, de tegenstander van speeldag 20, was met 18 nederlagen en 1 overwinning (tegen Workout) de rode lantaarn, met ervaring, van de KBOV-competitie. De uitgelezen wedstrijd om het blazoen van de Young Ones terug op te poetsen. Aanvankelijk was het de bedoeling om meerdere basisspelers te laten rusten maar met de afwezigheid van Aiko (toneel), Kenneth en Matthias (speelde geen toneel) en het feit dat onze ploeg niet overliep van vertrouwen werden alle bye-spelers van stal gehaald. Met 11 fitte spelers waren we alvast numeriek in de meerderheid. De boutade van coach Chris, al zou hij de pijp aan Maarten geven indien er vanavond niet gewonnen werd, miste zijn effectief bij de start niet maar ging al even snel liggen als ze gekomen was. Vollie had de kamp stijlvol geopend met een driepunter maar na 4’ spelen was dit eveneens het minieme verschil tussen beide ploegen (7-4). De ‘zakdoek zone’ werkte duidelijk verlammend en net zoals in de heenmatch was er een schrijnend gebrek aan afwerkers in beide teams. De luttele punten van Steven en Luc die er alsnog kwamen werden al heel snel geneutraliseerd door De Maeyer (15-12).

Aanvallend lieten de vaste waarden het enigszins afweten. Hulp kwam ietwat uit een verrassende hoek. Gert pakte uit met 4 assists en vond in Bart de ideale afwerker. Veel verder dan 25-20 reikte hun samenwerking echter niet en dat was het sein voor BBC Salamander om zelf toe te slaan. Via De Beule en De Maeyer namen de bezoekers zelfs na 8’ spelen de leiding even over (28-29). Het angstzweet brak nog net niet uit bij coach Chris. Al hadden sommigen eerder last van zweethanden en stapelden de turnovers zich sneller op dan we konden scoren. Een driepunter van Fred voorkwam het schaamrood op onze wangen. Rust: 31-29

Wie op voorhand geld had ingezet op een overwinning van de hekkensluiter begon halfweg al dik te dromen van een vette financiële winst. Bij dergelijk gang van zaken zou men al snel geneigd zijn om op zoek te gaan naar een Chinees in de tribune. Daar bijna iedereen ver onder zijn beste niveau bleef waren de verdenkingen vlug gemaakt. Eén speler daarentegen voelde zich wel in zijn sas. Bart gaf zijn vooralsnog bleek seizoen extra kleur door ook in het derde quarter de afwerkersrol op zich te nemen. Met een 3 op 3 onderstreepte hij zijn knappe wedstrijd maar eens te meer liet Salamander, via De Bondt en Poppe, niet begaan (39-35). Het tempo moest dringend de hoogte in en dan is Fred de aangewezen man. Via enkele tempoversnellingen bracht hij niet alleen de bezoekers in de problemen maar ook zijn eigen ploegmaats die duidelijk koud van de bank kwamen. De tussensprint leverde uiteindelijk een iets comfortabelere voorsprong op met de 4^de periode in zicht (50-42).

Het wedstrijdniveau kon nooit echt overtuigen maar als we dan toch het minst slechtste moment moeten kiezen dan kwam de aanvangsfase van het 4^de quarter misschien wel in aanmerking. Onder impuls van, aanstaande vader, Andy en Matty kwam uiteindelijk dan toch de verhoopte tienpuntenkloof op het scorebord. Met zijn 8 punten hield Andy het verschil intact tot zo’n 2 minuten voor affluiten. Een allerlaatste inspanning van de bezoekers en een zoveelste dip van de thuisploeg brachten eens te meer de partij quasi in evenwicht. Gelukkig voor de Young Ones kon het andermaal rekenen op een secuur spelende Bart om de wedstrijd zonder glans winnend af te sluiten. Eindstand: 70 – 63 (C.T.)

Speelden: Matty 10, Vollie 5, Stanny, Sid 2, Fred 14, Gert 1, Bart 22, Dimi, Luc 3, Steven 5 en Andy 8.

5 driepunters

16-02-2017 om 21:55 geschreven door 130  

Na de deugddoende en hard bevochten overwinning tegen The Old Stars stond een week later al de volgende klepper van formaat te wachten. Een verplaatsing naar sporthal Rozebroeken staat al langer dan vandaag niet meer garant voor een walk-over. Wat eveneens een constante aan het worden is, is de uitdunnende spelerskern in de terugronde. Vorige week had de coach nog 10 spelers ter beschikking, nu … slechts 7. De schrik zat er dan ook danig in om hier een serieuze bolwassing te krijgen van het uitgebalanceerde team van Dynamo Dampoort.

Uit een steal van Steven ontstond de eerste fastbreak via Matty die vanachter de driepunterlijn geen seconde twijfelde. Een mooie opener die meteen de ploeg een boost gaf. Ondanks het weerwerk van Pulfliet, die niet eens op het wedstrijdblad vermeld stond, en de vele turnovers bleven we gelijke tred houden met de thuisploeg via Sid en Matthias (5’: 7-8). Door het uitstekend verdedigend werk van Matthias op Van Pymbroeck werd er een belangrijke aanvalspion geneutraliseerd en werd Dynamo verplicht om op zoek te gaan naar andere afspeelpunten. Behalve een driepunter van De Vriendt leverde dat niet veel op. Aanvallend was de progressie bij de Young Ones zeer hoopgevend. Via Matthias en een driepunter van Matty werd de score naar 11-16 opgedreven na 7’ spelen maar nog was de honger niet gestild. Terwijl sommigen reeds naar lucht hapten trapten Sid, Matthias en Aiko het gaspedaal nog eens stevig in. Dynamo werd door hen net voor het einde op een droge 0-6 getrakteerd. Totaal tegen de verwachtingen in sloten we af met een 11-22 voorsprong.

De bedoelingen van de thuisploeg werden in de aanvangsfase van het 2^de quarter meteen duidelijk. Terwijl de Young Ones nog hun zweet aan het afdrogen waren, hadden Van Puymbroek, zijn eerste punten, en Bonte een 15-2 geplaatst en meteen ook de leiding overgenomen na 6’ (26-24). Door de overmacht aan vers bloed kon Dynamo voortdurend wisselen maar dat was niet altijd de garantie voor een even strak tempo. De wisselmogelijkheden aan bezoekerszijde daarentegen waren al zeer beperkt en dat werd alleen maar erger toen Matthias met een pijnscheut in de bil definitief naar de kant moest. Lange rustpauzes op de bank waren de Young Ones spelers niet gegund en de rotatiepolitiek van de coach kon naar de prullenbak. De eerste serieuze aanvalsgolf werd net op tijd staande gehouden en dat was grotendeels te danken aan een vlot scorende Sid die samen met Matty, reeds aan zijn derde driepunter toe, alles speelbaar hielden aan de rust (40-37).

Een switch van bewaker had Van Puymbroeck monddood gemaakt, al ontsnapte hij nog 2 keer aan onze aandacht. Dat dit net na de pauze gebeurde en onmiddellijk volgde na een driepunter van Bonte was extra pijnlijk. In één ruk had Dynamo ons een 8 puntenkloof aangesmeerd. De eerste punten van de bezoekers werden aan de vrijworplijn gescoord en dat hadden er gerust veel meer kunnen zijn indien er iets secuurder mee omgesprongen werd. Maar liefst 7 van de 11 punten in dit quarter kwamen zo tot stand. Aiko en Steven brachten ons even terug tot 49-44 maar nauwelijks 2’ minuten later snelde de thuisploeg naar 56-46. Was dit de genadeslag?

Met 6 spelers, die zo stilaan op hun tandvlees zaten, bleven de Young Ones de moed opbrengen om te vechten voor wat ze waard waren. Dat sommigen er letterlijk bij gingen liggen kon op weinig begrip rekenen van het nochtans niet zo onaardig leidend duo. ‘Flopping’ Aiko kreeg het even aan de stok met de ref maar haalde dan maar zijn gram thuis door met een driepunter en 2 omgezette vrijworpen zijn ploeg terug in het spoor van de leider te brengen 62-56. Met nog zo’n kleine 4’ te spelen was alles weer mogelijk. Eigenaardig genoeg leken het eerder de bezoekers te zijn die over een paar extra longen beschikten. Enkele verwoede driepuntspogingen van Steven verdienden beter maar brachten ons helaas geen stap dichter. Pas 20” voor het einde viel uiteindelijk de ‘lelijkste’ driepunter van het seizoen in het mandje en kneep Dynamo nog even de billen dicht (62-59). Moegestreden maar tevreden over de geleverde presentatie moesten we finaal de duimen leggen. Eindstand: 64-59 (C.T.)

Speelden: Matty 14, Sid 15, Matthias 8, Gert 2, Dimi 2, Steven 7 en Aiko 11.

5 driepunters

01-02-2017 om 23:35 geschreven door 130  

Met nederlagen tegen ING, De Maeght en De Plankshotters had de tweede seizoenshelft ons tot op heden nog geen enkele overwinning opgeleverd. Een terugval naar de buik van het klassement voor de vice-kampioen was dan ook het trieste gevolg. Tegen sterkere tegenstanders de duimen moeten leggen kan iedere ploeg overkomen maar het gebrachte spel, op de match tegen ING na, baarde ons des te meer zorgen. Een thuismatch tegen een herboren Old Stars was dan ook niet meteen een geschenk. Met de scalp van De Maeght, Santobas, De Vlaamse Ardennen en Group De Meyer in hun handen konden we maar beter zo snel mogelijk ons beste niveau etaleren. Op Kenneth, Andy, Stanny en Vollie na was onze kern compleet.

Bracke (ex-De Maeght) opende de score voor de bezoekers waarna Aiko, net als vorige week, meteen orde op zaken stelde. Een tweede driepunter volgde al niet veel later toen Matty de Maeght al na 3’ op 8-2 plaatste. Een gevolg kwam er aan beiden kanten niet waardoor de partij eerder in een impasse dreigde terecht te komen.  De inbreng van Van Holme bracht meer scorend vermogen tussen de lijnen bij de bezoekers en dat legde ook zijn collega Haeck geen windeieren (8-8). Beiden stuwden hun ploeg voorbij de Young Ones waar het vooral wachten was op de inbreng van Matthias die steevast voor een offensieve meerwaarde kon zorgen. Meer dan de schade beperken zat er vooralsnog niet in voor Matthias want Haeck was met 9 punten in dit quarter moeilijk af te stoppen (12-19).

Aanvankelijk bleef Matthias de lijn doortrekken in het 2^de quarter maar toch kon hij de thuisploeg niet langszij brengen. Pas toen Bart, Aiko en Matty een 8-0 lieten optekenen werden de rollen eindelijk terug omgedraaid (29-26). De reactie aan de overzijde liet niet lang op zich wachten. Haeck veegde de vloer aan met zijn rechtstreekse opponent waardoor de Maeght nooit echt de rol moest lossen. Een ‘no-look Stanny hook’ van Dimi als afsluiter was misschien wel het teken dat het geluk onze kant had gekozen. Rust: 37-36

Het derde quarter leek als twee druppels water op het eerste. Beide ploegen namen om beurten de leiding maar zonder echt te imponeren. Met een score van 7-7 na 6’ spelen kreeg geen enkele supporter het er erg warm van. Uiteindelijk waren het weer Van Holme en Haeck die het spelletje haasje over nipt in hun voordeel beslechtten (48-50).

Wie dacht dat we in het 3^de quarter het dieptepunt van de wedstrijd hadden bereikt kwam bedrogen uit in het laatste quarter. Na 3’ waren er welgeteld 2 punten gescoord en dan nog door de bezoekers. 5 minuten later veegden 3 vrijworpen van Fred de ‘0’ weg bij de Young Ones. De supporters waren, met nog 2’ te gaan, de wanhoop nabij. De kloof bleef speelbaar maar geen enkele aanval kon succesvol afgerond worden. Voorlopig konden we enkel aan 50% vanop de vrijworplijn scoren. Eentje van Gert, eentje van Aiko en zowaar stond het 53-54. Niemand minder dan Haeck (19p) leek met een ultieme inlegger het pleit te gaan winnen (53-56). Met de moed der wanhoop werd de laatste Young Ones aanval aangevat en met nog enkele seconden op de shotclock nam Fred zijn verantwoordelijk vanachter de driepunterlijn. BAM! De eerste en meteen laatste fieldgoal van de Young Ones was meteen goed voor 5 minuten extra time (56-56).

Beide ploegen begonnen met lood in de schoenen aan de extra periode. Toen wederom Van Holme zijn ploeg op voorsprong bracht vreesde iedereen voor een nieuw doemscenario. Gelukkig bleef het bij een laatste stuiptrekking van hun kant. Via Aiko, Fred en Matthias werden alsnog de broodnodige punten opgetekend om finaal met een driepunter van Fred de eerste overwinning van 2017 te mogen ‘vieren’. Mooi was het allemaal niet maar zelfs een wrange nasmaak werd overvloedig doorgespoeld. Eindstand: 65-60 (C.T.)

Speelden: Matty 11, Sid 2, Matthias 12, Fred 14, Gert 1, Bart 5, Dimi 2, Luc 2, Steven en Aiko 16

8 driepunters

28-01-2017 om 20:52 geschreven door 130  

Het was harken voor onze SMS-dienst ‘Endy’ om op dinsdagavond van de 13-koppige kern uiteindelijk nog 7 fitte patriotten bereid te vinden om het op te nemen tegen de Plankshotters. Dat ‘social media’ af en toe ook eens zijn nut bewijst werd deze avond duidelijk. Of hoe een aerobic foto via WhatsApp Aiko uiteindelijk naar de juiste zaal navigeerde. In eigen zaal hadden we in de heenronde geen partij aan de Plankshotters. In Geraardsbergen lagen de zaken anders. Een combinatie van luide Aerobic en basketten was nu eenmaal geen ideale match voor ons.

Na een kleine studieronde nam de thuisploeg via Denie het heft in handen (6-2). Met een ultrakorte opwarming in de benen was het verrassend genoeg Aiko die meteen op temperatuur stond. Na de opener van Steven nam hij het offensief subliem over. Met 11 punten op rij, waaronder 2 driepunters, bracht hij de Young Ones terug aan de leiding. Via een driepunter van Vollie en 2 omgezette vrijworpen van Fred zag het er alvast veel belovend uit. De Plankenshotters waren echter minder onder de indruk. Vier balverliezen werden via Denie, Thesin en Mollaert pijnlijk afgestraft waardoor de schade na het 1^ste quarter zeer beperkt bleef (16-18).

Met iets meer focus op de passing werden de aanvallen beter uitgespeeld en vaak succesvol afgerond. Via Luc, Sid en een driepunter van Vollie werd de thuisploeg op achtervolgen aangewezen (18-25) al verloor de tegenpartij ons nooit echt uit het oog. Toen al was het zonneklaar dat Denie, net als vorig seizoen, wel eens de spelbreker zou kunnen worden. Na een nieuwe score van zowel Aiko als Denie volgden 2 lange scoreloze minuten (24-28). Met nog 2 minuten te spelen voor de rust plaatsten de broertjes Van Vooren een welgekomen tussensprint. Met 2 vrijworpen, een fieldgoal een driepunter zorgde men voor een vrolijke noot aan de rust (28-35).

Het derde quarter draaide daarentegen andermaal uit op een waar rampscenario. Niks scheen nog te lukken. Zowel verdedigend als aanvallend ging het van kwaad naar erger. De frisheid en snelheid was zowaar uit ons spel verdwenen. De thuisploeg rook bloed en had na amper 5’ spelen alweer de leiding genomen (41-40). Eens op dreef leek er geen stoppen aan. Luc spartelde bij 47-44 nog even tegen maar door toedoen van Mollaert en Goorman smeerde het ons nog eens een 6-0 aan in de laatste 2 minuten (53-44).

Het vierde quarter bracht al niet veel beterschap voor onze troepen. Aanvallend bleven we onmondig waardoor een déclic er niet meteen zat aan te komen. Het tempo en de balcirculatie zakte al een kaartenhuisje in elkaar. De Plankshotters hadden het zaakje onder controle en stevigden, door veelvuldig balverlies aan onze kant, op een riante voorsprong van 20 punten af. Enkele individuele acties konden deze vernedering maar op het nippertje afwenden al was een derde opeenvolgende nederlaag incontournabel. Met in totaal reeds 6 competitienederlagen dit seizoen verzeilen we in de buik van het klassement.

Eindstand: 68-56 (C.T.)

Speelden: Vollie 8, Sid 2, Dimi 2, Luc 8, Fred 11, Steven 11 en Aiko 14.

6 driepunters

21-01-2017 om 18:20 geschreven door 130  

Na 3 weken van Kerstmarkten afschuimen, christmas shopping en het zichzelf vetmesten tijdens de Kerstdiners en Nieuwjaarsfeesten was het zo stilaan tijd om de competitie te hervatten. Uitspelen tegen De Maeght is al geen pretje, laat staan dat de meesten onder ons begonnen te detoxen en laat dat nu net de brandstof bij uitstek zijn voor de Young Ones. Naast de uitschuiver van ‘Endy’ waren Aiko, Kenneth, Stanny en Andy de afhakers van dienst.

De partij startte met een verschroeiend tempo maar beide teams lieten het na om zorgvuldig af te werken. Van Belleghem beukte er, naar gewoonte, van harte op los en samen met Truyens bracht hij de thuisploeg op voorsprong (7-4). Een reactie van de Young Ones liet niet lang op zich wachten. Fred (2 driepunters), Matty (1 driepunter), Sid en de alweer sterk ingevallen Matthias (6 p) trokken het laken naar zich toe. De veelvuldige pogingen van Truyens, Gekiere en Van Herreweghe stierven allen op de ring. Hulpia, what’s in a name, kwam zijn team met 7 opeenvolgende punten, waaronder 1 driepunter, te hulp (14-21).

Zelden hadden we De Maeght zo weggespeeld als nu. Vrij lang zag het ernaar uit dat we dit ook in de 2^de quarter zouden doen. De tegenstander kwam maar niet onder stoom en daar konden we maar best optimaal van profiteren. Met 19-28 na 4’ leek er dan ook geen vuiltje aan de lucht en begon men langzaam achterover te leunen. Ruimte weggeven aan een trio shotters is nooit een goed idee. In een zot moment drukte Van Herreweghe met 2 opeenvolgende driepunters en een fieldgoal ons met de neus op de feiten. Toen dat nog niet genoeg was maakten Abdouckarim en Truyens de remonte compleet. Van 19-28 evolueerde de stand in amper enkele minuten naar 37-36 bij de rust.

Een tevreden gevoel konden we zeker niet overhouden aan het einde van het 2^de quarter. Coach Chris kon enkel hopen dat de aanvangsminuten van de wedstrijd een vervolg zouden krijgen. Hoop doet leven maar veel meer dan aanklampen zat er na de rust niet in. De Maeght kwam stilaan op dreef en dat uitte zich ook in een ‘gezonde’ agressiviteit die balanceerde op het randje van de onsportiviteit. Een strakkere leiding had ons zeker een handje geholpen want de tegenstander won ruim op punten in de scrimmage. Matty opende met een driepunter maar Abdouckarim veegde die meteen van tafel. Luc had zijn dosis pech bij de afwerking waardoor de broodnodige punten rond de bucket bijna uitsluitend van een secuur afwerkende Matthias kwamen. Het fraaie afstandsshot van Gert bracht ons eindelijk terug langszij (48-48) na 7’ spelen. Het laatste woord was voor de thuisploeg die met driepunters van Truyens en Van Herreweghe al toe waren aan 8stuks. (54-50)

Alles was nog speelbaar maar de fut ontbrak bij een groot deel van de ploeg. De Maeght was zeker agressiever maar duidelijk meer begeesterd dan de vice-kampioen. In no time braken Gekiere, Hulpia en Van Herreweghe (20p), ja weer hij, door de laatste verdedigingslinie. We stonden erbij en kijken ernaar … In nauwelijks 2’ doofde De Maeght met 63-50 de lichten helemaal. Beterschap was er allerminst merkbaar bij de bezoekers en via 3 opeenvolgende driepunters van Hulpia, Abdouckarim en Truyens werd er niet alleen een vinger op de wonde gelegd maar werd er nog eens duchtig zout in gestrooid ook (71-52 na 6’). Een uppercut van jewelste. Een vrijworp van Sid en een driepunter van Dimi behoedden ons alsnog van een twintiger. Eindstand: 76-60 (C.T.)

Speelden: Matty 8, Sid 6, Matthias 16, Fred 12, Gert 2, Bart 4, Dimi 3, Luc 2 en Steven 7.

Young Ones: 6 driepunters

De Maeght: 12 driepunters

12-01-2017 om 21:19 geschreven door 130  

Met de 14^de speeldag in de KBOV-competitie waren we al toe aan de 1^ste speeldag van de terugronde. Deze stond volop in het teken van de confrontatie met de autoritaire leider BBC ING. De nipte 69-64 nederlaag van in de heenronde bood alvast perspectieven en dat was van kapitaal belang om terug wat spanning in de competitie te brengen. Een nieuwe nederlaag van de Young Ones betekende niet alleen een eerste thuisnederlaag maar tevens een terugval in het klassement en een quasi vrijgeleide voor ING om hun 2^de opeenvolgende titel binnen te halen. Voor het duel tussen de kampioen en vice-kampioen waren een 20-tal kijklustigen bereid gevonden om af te zakken naar sporthal Oostbroek in Nevele.

Zonder Matthias, Kenneth, Dimi, Stanny en in laatste instantie Andy was de kern van de thuisploeg flink uitgedund tot 8 stuks.

Dat ING uit prima scherpschutters bestond onderstreepte Sesselle al in de eerste seconden van de wedstrijd door met een driepunter de debatten te openen. Een pasklaar antwoord kwam er van de lichtblauwen pas na enkele minuten maar het mocht dan ook gezien worden. Via 2 driepunters van Aiko en één van Matty werd ING meteen op een 9-4 getrakteerd. De bezoekers leken even van slag maar lang duurde het niet of Van Hecke en Robeyst zorgden na 8’ opnieuw voor haasje over. (11-15) De inbreng van Vollie bracht iets meer snelheid in het aanvallend compartiment waardoor de stugge zoneverdediging van ING vaak iets te laat kwam. Fred, Vollie en Aiko profiteerden hier optimaal van zodat de bordjes al vlug terug in evenwicht hingen (19-19).

Het talrijk opgekomen publiek, naar Young Ones normen dan toch, zagen een aangenaam kijkstuk waarbij beide ploegen voluit voor de aanval kozen maar defensief regelmatig een steek lieten vallen. ING had het klaarblijkelijk moeilijk met de snelheid en speldenprikken van de immer penetrerende Fred. Het was de sleutel tot succes om de verdediging te ontwrichten want éénmaal ING zich had georganiseerd waren de openingen vrij schaars te noemen. Aan de overzijde vonden de bezoekers maar al te vaak een opening of een vrijstaande man waardoor de Young Ones constant op achtervolgen aangewezen waren. Robeyst dreigde heel even zijn stempel te kunnen drukken op de partij maar 6 opeenvolgende vrijworpen van Fred, Sid en Steven hielpen ons terug in het spoor van de leider (26-28). Ook toen Seselle, met 6 punten op rij, zijn duivels ontbond liet het antwoord niet lang op zich wachten. Vollie en Fred scoorden elk een fieldgoal en 2 omgezette vrijworpen en tussenin had Aiko reeds zijn 12^de punt van de match weten te verzilveren. Bij 39-40 en op enkele seconden van het rustsignaal ontdeed De Caluwé, tot dan toe nauwelijks aan scoren toegekomen, zich van zijn bewaker waarna hij ongehinderd kon uitpakken met zijn handelsmerk. Ruststand: 39-43

De tik die De Caluwé had uitgedeeld zinderde kennelijk nog na in de kopjes van de thuisploeg. Het feit dat hij onmiddellijk terug uitpakte met een driepunter en fieldgoal deed er alleszins geen deugd aan. Toen ook Windels, na een offensieve rebound, er 2 punten bovenop deed was coach Chris al na 1’ en een 39-48 stand genoodzaakt om zijn time-out erdoor te jagen. Indien er niet snel een ommekeer kwam was de vogel meer dan waarschijnlijk gaan vliegen. Bart, als heel vroeg in foutenlast, kon dan toch het ijs breken waarna er terug vaart kwam in het spel van de Young Ones. Fred was zoals steeds de gesel van de ING-verdediging. Als een magneet zoog hij keer op keer de aandacht van de tegenstander naar zich toe. Door de double teaming bij ING kon Luc, die wederom de ziel uit zijn lijf liep op zijn 50^ste, enkele malen succesvol profiteren. Na 5’ bij 47-52 zag de situatie er al heel wat rooskleuriger uit. ING miste duidelijk vuurkracht nadat Robeyst het aan de rust voor bekeken hield en De Caluwé zich nog niet echt uit de greep van Matty kon bevrijden. Met veel geduld en inzet werkte de thuisploeg de opgelopen achterstand weg. Een driepunter van Steven bracht ons bij 56-56 zelfs langszij waarna Fred en Luc de hoop op een definitieve ommekeer nieuw leven inbliezen. (60-56)

De laatste 10 minuten beloofden een strijd op leven en dood te zullen worden. De onderlinge strijd tussen de ex-Sleidingespelers kruidde dit duel natuurlijk wat extra. Beide teams bleven in elkaars buurt. Na 64-62 nam de thuisploeg via Aiko en Fred bij 69-65 na 6’ een kleine optie op de overwinning. Zou het dan eindelijk eens lukken tegen ING? Het geloof was zeker aanwezig en dat werd alleen maar versterkt door een derde driepunter van Aiko. Met ING heb je natuurlijk nooit gedaan en dat wist iedereen. Alsof de pest ermee gemoeid was ontwaakte aan de overzijde ene De Caluwé. Aanvankelijk hield hij zijn team met een fieldgoal en 2 vrijworpen in de match maar nadat Aiko ons met 77-74 praktisch op rozen had gezet steeg hij als het ware boven zichzelf uit. Eenmaal aan de bal was hij de laatste minuten incontournabel. Hij nam de laatste 12 punten van zijn ploeg voor zijn rekening. Nadat hij met een driepunter 77-77 gelijkmaakte herhaalde hij zijn huzarenstukje in de laatste 3 seconden nog eens … 77-80 … en dat sloeg in als een bom! Een  wanhoopspoging van Luc in laatste seconde van de wedstrijd kon helaas niet meer voor een delirium zorgen. Met 2 gewonnen wedstrijden meer dan eerste achtervolger Dynamo Dampoort lijkt BBC ING al voor Nieuwjaar het kampioenschap te hebben beslecht. Eindstand: 77-80 (C.T.)

Speelden: Matty 6, Vollie 10, Sid 5, Fred 21, Bart 2, Luc 8, Steven 5 en Aiko 20.

6 driepunters

20-12-2016 om 16:49 geschreven door 130  

Nauwelijks enkele dagen na de hard aangekomen verliespartij op de Vlaamse Ardennen wachtte de Young Ones, op papier, een relatief makkelijkere tegenstander. Met reeds 8 nederlagen en slechts 4 overwinningen had Sivi nog niet teveel potten gebroken in de KBOV competitie. Luc, Aiko, Vollie en Kenneth waren niet van de partij en na een weekje rust waren Andy, Matthias, Bart en Gert er terug bij. Uitrusten voor een belangrijke wedstrijd… waar hebben we dit nog gehoord vorige week?

Na 3 minuten spelen waren de vergelijkingen met de voetbalmatch RSCA – Brugge van afgelopen zondag uitermate treffend. Wie toen niet in slaap viel kon nu gerust zijn ogen de eerste 3 minuten sluiten want naast wat heen en weer geloop had men niks maar dan ook niks gemist, zelfs geen enkele korf. En geloof me vrij dit had geenszins te maken met de sterke defense van beide ploegen. Niet verwonderlijk dat het eerste puntje te rapen viel aan de vrijworplijn. Het zorgde voor een wonderbaarlijke déclic. Matthias tekende ei zo na op zijn eentje voor de 7-0 tussenstand, na jawel 5’ spelen. Sivi bleef maar worstelen met de afwerking niettegenstaande ze naar hartenlust de terugkaatsers konden wegplukken. Pas laat in het eerste quarter kon men de ‘0’ wegvegen via Finjaer, broer van. De geruststellende voorsprong zorgde voor een gevaarlijke gemoedsrust die al vlug de aandacht verplaatste naar de bitsige duels onder de nrs 4 van beide ploegen. Veel meer viel er dan ook niet te beleven in het eerste quarter (17-9).

Het 2^de quarter bracht al niet veel soelaas, integendeel. Sivi kwam op kousenvoeten dichterbij (19-12) niet tegenstaande het weerwerk dat de gebroeders Van Vooren boden in de openingsfase. Na 6’ stak Sivi, via het wroetwerk van Kochuyt, pas echt hun neus aan het venster (21-17). De bezoekers geloofden steeds meer in hun zaak en dat liet zich ook, letterlijk en figuurlijk, voelen in de vele duels. Een score van Dimi en Sid kon nog net de boot afhouden aan de rust (28-23).

De openingsminuten van het 3^de quarter brachten aanvankelijk wat beterschap al moet het gezegd worden dat het eerder de individuele acties van Fred en Matty waren die voor de punten zorgden. Onze motor draaide niet op volle toeren en de bezoekers waren niet van zinnens om zich zo maar opzij te laten schuiven. Via 32-27 liepen we met mondjesmaat uit tot 40-33 na 8’ maar Sivi definitief uit koers slaan lukte vooralsnog niet. In een partij waar aan de rust slechts 10 fouten waren gefloten liep de frustratie aan beide kanten hoog op. Beide refs lieten de vele fysieke contacten te vaak onbestraft waardoor het bij momenten even uit de hand dreigde te lopen. Tussen al het geharrewar, tikjes uitdelen en incasseren boekte Sid tweemaal succes maar ook hij kon niet verhinderen dat onze 2 trouwste supporters ondertussen, bijna geruisloos, waren doorgeschoven naar het midden van de tribune om even naar het badminton te kijken. (46-36) Wie kon ze ongelijk geven?

Terwijl iedereen zijn geweten suste met het feit dat we nog steeds de leiding hadden, ondanks het erbarmelijke spel, kwam Sivi via Kochuyt en Van Oost terug sterk opzetten (47-41). Een driepunter van Andy en een lay-up + bonusvrijworp van Matty zorgde dan weer voor enige ademruimte (57-46). Van Oost, Finjaer en Van Driessche, elk met een driepunter veroorzaakten, dicht bij het einde, nog voor de nodige nervositeit en opwinding bij onze troepen, getuige de technische fout van Sid en de onsportieve fout van Andy. Een bestraffing die in het Young Ones strafwetboek geassocieerd staat met een traktatie voor de volledige équipe. Behalve de heren die eens diep in de buidel moesten tasten was niemand daar rouwig om. Een soloslim van Fred met 6 punten, waaronder 4 vrijworpen, diende Sivi uiteindelijk de genadeslag toe. Eindstand: 65 – 55 (C.T.)

Speelden: Matty 9, Stanny, Sid 11, Matthias 8, Fred 21, Gert, Bart, Dimi 4, Steven 9 en Andy 3.

2 driepunters

13-12-2016 om 18:51 geschreven door 130  

De tijd dat Vlaamse Ardennen de KBOV competitie domineerde lag nu al een paar jaren achter de rug. Na een teleurstellend resultaat vorig seizoen zag het er voor de Ronsenaars bijna halfweg de competitie nog minder rooskleuriger uit. Met al 5 competitienederlagen achter hun naam was men reeds verzeild geraakt in de onderste regionen van de rangschikking. Een groot deel was natuurlijk te verklaren door de enorme blessuregolf die de ploeg had geteisterd tot dusver. De match van donderdag bracht alvast geen beterschap. Het was zelfs zo erg gesteld dat mannen op pensioen Van Hulle en De Mulder senior hun ploeg in nood moesten bijspringen. Aan bezoekerszijde was het al niet veel beter. Met de afwezigheid van Kenneth, Bart, Matthias, Gert, Fred en ook Chris was naast de spelerskern ook de coaching staff voor het grootste gedeelte onthoofd. Als dat maar goed kwam…

Het ruime speelveld zorgde voor veel kunst- en vliegwerk, maar al te vaak liep het mis in de zone van de waarheid. In beide teams was het de nr 4 die voor de eerste opwinding kon zorgen. De 6 punten op rij van Looverie werden deels gecounterd door de eerste driepunter van de wedstrijd via Matty. De Vlaamse Ardennen hielden de court vrij compact en inside was er al zeker geen doorkomen aan. Luc was de enige centerspeler die 2 keer aan hun aandacht kon ontsnappen. De tegenstander miste duidelijk de slagkracht van Veldeman om hun gevreesde driepunterwapen te hanteren. Pas in het slot van het eerste quarter kon Van Den Heede de eerste bom verzilveren. Lang kon hij echter niet genieten want Steven neutraliseerde die meteen. Even later bracht diezelfde Steven met 2 feilloos omgezette vrijworpen de bezoekers nipt aan de leiding. (16-17)

Steven had klaarblijkelijk zelfvertrouwen getankt en dropte, met een ietsie pietsie geluk, 2 opeenvolgende driepunters in het mandje. De boost was meer dan welkom want Furnière en De Mulder junior hadden ondertussen de fakkel van Looverie en Van Den Heede overgenomen. Een alerte en hardwerkende Dimi kwam de al even hardwerkende Luc bij regelmaat vervangen om ons luchtruim met succes te verdedigen.  Slechts zelden kwamen de terugkaatsers in de verkeerde handen terecht, iets wat ons in het verleden hier al vaak de overwinning had gekost. Dat er aan beide kanten meermaals gefaald werd in de afwerking had niet altijd met de slordigheid van de spelers te maken. Het gebeurde frequent dat men een los handje van beide ploegen onbestraft liep. Objectief gezien konden we zeker niet klagen van de thuis fluitende refs. De thuisploeg kon zich daar absoluut niet in schikken en probeerde met de nodige argumenten en bewijslast het leidende duo van kant te doen veranderen. Rust: 29-30

Pech bleef de Vlaamse Ardennen achtervolgen. De zoveelste gekwetste in het rijtje was De Mulder junior (8 pnt). Nadat hij onzacht in aanraking kwam met de elleboog van Steven moest hij met een gekloven lip de wedstrijd verlaten. Steven was niet meteen onder de indruk en likte zijn lichtjes geschonden elleboog. Met een fieldgoal en 2 omgezette vrijworpen hield hij ons in het spoor van de thuisploeg. Echt overtuigend en sprankelend basket was het aan beide kanten echter niet. De talrijke balverliezen en unforced errors bleven zich opstapelen en naarmate de fysieke inspanningen begonnen door te wegen werd dit alleen maar erger. De fysiek sterkste ploeg kon hier wel eens het laken naar zich toe trekken aan het einde van de partij. Vooralsnog hielden beide ploegen elkaar op allerlei vlakken in evenwicht. Een beter moment van de Vlaamse Ardennen via Spileers, Van Den Heede en Looverie beantwoordde Aiko net op tijd met 7 punten op rij, waaronder 1 driepunter. (46-43)

Het 4^de en laatste quarter moest de beslissing brengen over winst en verlies. Wie kon zijn hoofd boven water houden in deze fysieke veldslag? Veel scores vielen er niet meer te noteren. De inspanningen eisten duidelijk hun tol. Geen van beide teams kon een degelijk tempo ontwikkelen om de tegenstander uit verband te spelen waardoor de shot clock maar al te vaak een geforceerde poging inluidde. De pionnetjes bleven alsmaar langer op het schaakbord stilstaan. De frisheid verdween zienderogen uit de ploeg en het wedstrijdbeeld leek steeds meer op die van een stervende zwaan. De luttele punten van Vollie, Luc, Matty en Aiko waren dan ook van primordiaal belang. Na een knappe driepunter van Vollie leek de thuisploeg bij 50-54 op 3’34” van het einde uiteindelijk toch te zullen gaan kraken. Met de laatste verenigde krachten werd in defense ieder gaatje dichtgelopen. Op 1’45” van het eindsignaal zag alles er nog veelbelovend uit toen plots de chrono verdacht veel stil bleef staan. De 6^de man van de Vlaamse Ardennen zorgde voor wat extra speeltijd en daar werd dankbaar gebruik van gemaakt. Van Den Heede had zijn 2^de adem gevonden en knokte in zijn eentje zijn team terug in de wedstrijd. Met een fieldgoal en een driepunter bracht hij de stand op 55-54… en gingen de seconden plots vlugger lopen. Met balbezit en nog zo’n 30” te spelen hadden de Young Ones hun lot nog in eigen handen. De laatste doelpoging strandde echter op de ring waarna Van Den Heede met een buzzer beater en zijn 21st punt de partij beslechtte. Eindstand: 58-54 (C.T.)

Speelden: Matty 5, Vollie 6, Stanny, Sid 2, Dimi 2, Luc 9, Steven 17 en Aiko 13.

6 driepunters

10-12-2016 om 20:59 geschreven door 130  

Na een meer dan geslaagde editie van reeds de 8^ste Algemene quiz van The Young Ones bleef er maar weinig tijd over om de kopjes leeg te maken, laat staan alcoholvrij. Een verplaatsing naar sporthal De Keiskant zal nooit onze favoriete uitstap worden maar een wedstrijd tegen de voorlaatste in de stand, Work Out, kon er nog wel bij. In tegenstelling tot vorige week verloren we met Kenneth, Gert, Dimi en, in laatste instantie, Aiko heel wat centimeters.

Matthias liet het niet aan zijn hart komen en had duidelijk het minst last van zware benen. Met een 4 op 4 was de thuisploeg al meteen op achtervolgen aangewezen maar tot halfweg het eerste quarter lukte hen dat vrij aardig. Dit had natuurlijk meer te maken met het weinig imponerende spel van de bezoekers. Met de inbreng van Fred werd alvast de fysieke paraatheid van Work Out op de korrel genomen. Niet veel later kwamen de eerste barsten in het pantser. Aanvallend reeg men de airballs aan elkaar en verdedigend verloor men meermaals Bart en Andy uit het oog. (7-17)

In het 2^de quarter kwam de thuisploeg dan toch even onder stoom of liever hadden ze ons in slaap gewiegd. Met een 9-2 tussensprint, weliswaar over 4 minuten, stond het plots 16-20. Hoog tijd voor de Young Ones om het gas terug iets dieper in te drukken. Nauwelijks enkele doelpogingen later resulteerde een 4-13 via Steven, Matthias en Fred in een weinig flatterende 20-33 ruststand.

Veel inspiratie had Work Out echter niet opgedaan tijdens de rust. Ondanks verwoede pogingen slaagde men zelden of nooit om een uitgespeelde aanval op te zetten. Voor onze coach was het dan ook geen sinecure om zijn team niet mee te zien afglijden. Een match in een match is vaak het enige redmiddel. Het resultaat was dat met Matty, Andy, Luc, Sid, Matthias, Fred en Steven maar liefst 7 van de 9 spelers de weg naar de ring vonden. Orgelpunt waren de 2 opeenvolgende driepunters van Steven, de enige van onze kant, die met 30-54 de boeken definitief dicht deed.

Veel animo viel er niet te beleven in een partij die er al lang geen meer was. Grotendeels was dit te ‘wijten’ aan een zeer sportieve tegenstander waardoor, het moet gezegd, het scheidsrechterlijke duo nooit echt in verlegenheid werd gebracht en bijna foutloos de partij in goede banen leidde. In een overbodig maar uiterst productieve 4^de quarter hielden beide partijen elkaar in evenwicht mede de teugels aan beiden zijden werden gevierd. Bart, Fred en Matty dreven de score nog wat op maar dat was louter voor de statistieken. Eindstand: 57 – 74 (C.T.)

Speelden: Matty 6, Stanny, Sid 5, Matthias 16, Fred 11, Bart 14, Luc 5, Steven 11 en Andy 6.

2 driepunters

29-11-2016 om 22:57 geschreven door 130  

28-11-2016 om 00:00 geschreven door 130  

De tweede confrontatie met Beautox in nauwelijks 14 dagen tijd en ditmaal in competitieverband. Na de spannende maar verloren bekermatch waren de mannen van Melle gegarandeerd tuk op revanche. In beide kampen was de bezetting nagenoeg dezelfde gebleven al was die ene switch bij beide teams, Bernaerd voor De Clercq bij Beautox en Sid voor Fred bij de Young Ones, niet van de minste.

Net als in de vorige match nam Beautox via ’t Kindt en Reyntens meteen het heft in handen (0-6) maar niemand kon er meteen een vervolg aan breien. De talrijke terugkaatsers werden steevast door de goed gepositioneerde en hardwerkende Gert onschadelijk gemaakt. Aan Young Ones zijde was het ouwe getrouwe Luc die met een dubbele score de Young Ones terugbracht (4-6). De boosdoener van 2 weken geleden, Reyntens, zat ditmaal stevig in de greep van Steven maar met ’t Kindt (12p) had Beautox nog een pur sang afwerker in de rangen. In no time hadden de bezoekers de bordjes terug gevaarlijk laten overhellen (5-17). Met het einde van het 1^ste quarter in zicht kon de thuisploeg via Sid, Matthias en Dimi milderen (11-19).

Verdedigend en aanvallend zat het nog niet snor en daar kwam pas verandering in met Sid en Matty tussen de lijnen. Samen draaiden ze de gashendel helemaal open en via 20-23 na 2’ en 29-25 na 4’ zag de situatie er plots heel wat rooskleuriger uit. Beautox leek maar geen pasklaar antwoord te vinden op de onhoudbare Sid en Matty. Met hun tweetjes namen ze maar liefst 24 punten voor hun rekening waaronder 3 driepunters (36-25). De zeldzame keren dat ze zich dreigden vast te lopen verschenen Matthias en Dimi alert op het toneel om succesvol af te ronden (42-29). Het knap staaltje basket eindigde, totaal onverwacht, toch met een kleine valse noot. Een miscommunicatie (hoor: one shot of shot) tussen bank en onze nr 16 (Aiko had gevraagd om geen namen te noemen) had niet alleen een air ball van onze kant tot gevolg maar ook een geslaagde wanhoopsdriepunter van Beautox. De marge werd herleid tot 8 ipv misschien wel 13. Ruststand: 42-34

Na de break leek Matty op zijn elan door te gaan maar de eerste tekenen van krampen beperkten zijn actieradius. Sid van zijn kant werd dan weer iets nauwlettender in de gaten gehouden waardoor het geweer dringend van schouders moest veranderd worden bij de thuisploeg. In de eerste plaats werd de hete aardappel doorgeschoven naar Aiko en Matthias maar onder de borden was er bij momenten geen doorkomen aan. De in verdediging hard werkende Luc en Steven namen dan maar hun verantwoordelijkheid (60-48). Net als een quarter geleden zorgde een onoplettendheid in de laatste minuut voor een bittere pil. Beautox shotte zich, met 2 opeenvolgende driepunter en nog 10 minuten te spelen, helemaal terug in de wedstrijd (60-54).

De beslissing zou andermaal vallen in het laatste quarter. Beautox startte furieus (60-58) maar werd na enkele minuten al gecounterd door Sid en Andy. Toen Aiko zijn eerste fieldgoal en 2 vrijworpen lukte kwam er weer wat ademruimte (69-64). Lang genieten was ons niet gegund want Benoot dropte zijn derde en vierde driepunter. Toch sloeg dit ons niet uit ons lood want met een weergaloze driepunter en 2 feilloos omgezette vrijworpen deelde Steven een zoveelste tik uit aan de bezoekers. Beautox kraakte en niet onlogisch was het Sid die de genadeslag toediende. Eindstand: 79-72 (C.T.)

Speelden: Matty 16, Sid 24, Matthias 8, Gert, Dimi 4, Luc 9, Steven 10, Andy 3 en Aiko 5.

6 driepunters

23-11-2016 om 21:28 geschreven door 130  

20-11-2016 om 00:00 geschreven door 130  

Met reeds 8 competitiematchen op de teller waren er nog 3 leiders in de KBOV-competitie. Wij behoorden tot maandagavond alvast tot dit elite clubje. De wedstrijd tegen BT Groep Demeyer kon en mocht daar in principe niet direct verandering in brengen. Niet dat er blijk was van onderschatting van de tegenstander maar de sterke en zwakke punten waren ons genoegzaam bekend. Het kwam erop aan om de pijlsnelle en veerkrachtige Deman en afstandschutter Van Troye zoveel mogelijk uit de wedstrijd te houden.

De starting five Fred, Luc, Steven, Andy en Aiko slaagden in de aanvangsminuten met verve in hun opdrachten. Fred hield het tempo zeer strak waardoor BT vaak met de ‘man minder’-situatie te maken kreeg en daardoor verdedigend niet alles tijdig kon belopen. Aiko had Van Troye in zijn zak en liet hem dan ook nog eens achter zich aan ‘hollen’. De kort opzittende defense aan de YO-kant zorgde dan weer voor talrijke steals en balverliezen met een eerste kloofje tot gevolg. Het plaatje klopte bijna 100% was het niet dat de op vinkenslag liggende Deman echter 3 keer als een paling uit onze handen glipte. Alles was bijna te herdoen tot Steven, reeds 7 punten in het eerste quarter, en Matthias, terug sterk ingevallen, met 6 punten de balans liet overhellen naar 11-18.

Een driepunter van Matty en scores van Sid, Matthias en Luc hielden BT voorlopig op een veilige afstand maar je kon toen reeds voelen dat het allemaal iets stroever verliep dan voorheen. Het tempo verdween en de scores waren niet meer van zelfsprekend. Aan de overzijde knokten Heyvaert en Van Hemmens zich gestaag terug in de wedstrijd maar zonder de steun van Deman en Van Troye leek dit geen lang leven beschoren. Naarmate de partij vorderde werd wel duidelijk dat de refs niet de Oscar voor beste regisseur zouden winnen maar eerder van zwakste mannelijke bijrol. Fouten blazen stond duidelijk niet in hun script of althans niet in het huisreglement. Laatste wapenfeit van de eerste helft was de eerste 3 punten en enige score van thuisspeler Van Troye, al werd dat onmiddellijk geneutraliseerd door een bom van Aiko. Ruststand: 25-32

De partij, die zeker niet onaardig was begonnen voor de bezoekers, escaleerde stilaan naar een regelrechte frustratie. BT profiteerde optimaal van de laksheid van de scheidsrechters en de YO hadden het steeds moeilijker om zich te concentreren op de wedstrijd zelf. De aandacht ging stelselmatig richting de plaatselijke Peppi en Kokki waardoor bijna niemand in de mot had dat de thuisploeg zich langzaam terug op gelijk hoogte had gehesen. Een driepunter van Matty en Steven in het slot van het derde quarter voorkwam toen al erger. (43-48)

Het laatste quarter beloofde helemaal geen beterschap en naast het feit dat ons afwerkingspercentage en de refs beneden alle niveau was gezakt kwam daar nog bij dat het evenwicht in de ploeg precies helemaal verstoord was. Inside had BT al geruime tijd niemand van de bezoekers meer onder de korf gezien en dat maakte het voor hen dan ook makkelijker om hoger druk te zetten. Met slechts enkele povere verre pogingen verloren we gaandeweg de greep op de wedstrijd. Punt na punt kroop BT dichterbij en velen kregen er een onaangenaam ‘déjà vu’ gevoel bij. Bijna exact dag op dag 1 jaar geleden leidde BT tot op 0,4” van het einde, maar verloor het toen in extremis door oa een discutabele driepunter die werd afgekeurd door de ook al niet vrijuitgaande ref. Echt mooi was het al lang niet meer maar ondanks het feit dat BT kort voor het einde de leiding had genomen was alles nog speelbaar. De bepalende factor in de eindfase zat jammerlijk in het andere kamp. Hoewel Van Troye meer dan 35 minuten aan banden lag verloren we hen net in de cruciale fase van de wedstrijd uit het oog. Met maar liefst 11 punten in het laatste quarter trok hij praktisch in zijn eentje BT over de eindmeet. Al had hij en zijn team alsnog de juiste dosis geluk toen de laatste poging van Matthias ietwat kracht ontbrak om de YO uiteindelijk nog de overwinning te bezorgen. Eindstand: 60-59 (C.T.)

Speelden: Matty 7, Matthias 12, Fred 15, Bart, Dimi, Luc 4, Steven 10, Andy 2, Aiko 5 en Sid 4.

5 driepunters

18-11-2016 om 22:01 geschreven door 130  

Na een weekje (school)vakantie konden onze troepen zich opmaken voor de eerste ronde van de KBOV Bekercompetitie. Ook al was bekerwinnaar ING ‘bye’ toch stonden er enkele leuke affiches op het programma. Met Beautox troffen de Young Ones misschien wel de moeilijkste tegenstander uit het kransje favorieten. Zonder Vollie, Stanny, Kenneth, Bart en Sid ontbrak er danig wat ervaring.

Beautox stak hun ambitie niet onder stoelen of banken en opende droogweg met een 0-6 via via Careel en Reyntens. Amper 2’ onderweg en coach Chris werd genoopt om zijn eerste time out op te souperen. De korte rustpauze riep de bezoekers een halt toe en met 2 driepunters van de broertjes van Vooren hingen de bordjes na 5’ al terug in evenwicht (8-8). Via een sterke invalbeurt en een 3 op 3 van Matthias namen de lichtblauwen uiteindelijk de leiding ondanks hevig weerwerk van Reyntens (23-17).

Door toedoen van een foutloze Matthias flirtte Beautox, in de opening van het tweede quarter, heel even met een tienpuntenkloof (28-19) maar wie anders dan jawel Reyntens bracht de bezoekers terug ‘on track’. Via 28-21 en 28-24 zorgde Declercq zelfs met een driepunter voor de 28-29 op 4 minuten van de rust. Tijd om nog eens met de pionnen te schuiven tegen de verlammende zoneverdediging. Aiko werd op zijn geliefkoosde vleugelpositie geposteerd en het resultaat liet niet lang op zich wachten. Met 5 punten op rij gaf hij de thuisploeg andermaal wat ademruimte. Ruststand: 38-33

Tot grote verbazing van de YO-coach liet de bezoekende ploeg zijn zoneverdediging varen en schakelde het over op een man-to-man defense. Tactische blunder? Vermoedelijk wel want simultaan hiermee overdonderden de Young Ones de tegenstand in de openingsminuten. Fred trok maar wat graag het spel naar zich toe om daarna zijn vrijstaande ploegmaats, in dit geval Dimi en Matthias, te bedienen. Voor Beautox enigszins kon reageren was de score al opgelopen tot 49-36. Niet toevallig was het Reyntens (31), al aan een dikke twintiger toe, die alsnog probeerde de meubelen te redden voor zijn ploeg. Veel meer dan de schade beperken zat er niet in want Steven, Luc en Aiko rondden een 21-12 tussensprint perfect af. (59-45)

Partij gespeeld denk je dan. Andy zag er alvast geen g(r)aten in dat hij met 5 streepjes achter zijn naam plaats mocht nemen op de bank. Beautox leek zich alvast niet te willen neerleggen bij de situatie en beet zich terug vast in de wedstrijd zoals in het 2^de quarter. Na scores van Matthias en een welgekomen driepunter van Matty stokte plots de YO-motor bij 65-56. Aanvallend liepen we frequent tegen de shotclock aan en verdedigend konden we de terugkaatsers niet in eigen rangen houden. Minuut na minuut kwam Beautox steeds sterker opzetten. Via 65-58 en 66-59 kwam men op 37”van het einde, na missers van Matthias en Fred aan de vrijworplijn, tot 66-63 terug. Om tijd te blijven winnen bleef Beautox telkens voor de snelle fout opteren maar Fred herpakte zich al snel met een 5 op 6. De buzzer beater van Steven, vanachter de driepunterlijn, zorgde alsnog voor een ruime overwinning. Eindstand:

73-63. (C.T.)

Nog voor het einde van deze bekerwedstrijd bereikte ons team echter bijzonder droevig nieuws. De moeder van onze ploeggenoot Sid was na een zware en moedige strijd helaas overleden. We wensen Sid, Muriël en familie dan ook vanwege de volledige Young Ones familie veel sterkte in het verwerken van dit grote verlies.

Matty 3, Matthias 18, Fred 18, Luc 4, Steven 12, Andy 2, Aiko 12, Gert en Dimi 4.

7 driepunters

08-11-2016 om 22:51 geschreven door 130  

06-11-2016 om 00:00 geschreven door 130  

Met amper 1 overwinning uit 7 wedstrijden was Feniks niet meteen de ‘killer’ van onze KBOV-competitie maar met Fred, Stanny, Luc en Aiko ‘bye’ en daarenboven de afzeggingen van Kenneth (rug), Matthias (ziek) en Vollie … en een coach die maar net op tijd binnen was sloop er toch enige paniek in onze rangen. In laatste instantie werden Aiko, Luc en Stanny terug opgevist.

Matty nam met 1 driepunter en 2 omgezette vrijworpen na 3’ de 5-0 voor zijn rekening. Feniks nam zijn tijd maar herstelde toch min of meer het evenwicht na 6’ minuten via hun kapitein Defloo. (11-7). Pas met het einde van het eerste quarter in zicht konden de Young Ones via Sid en ‘bomber’ Andy de tegenstander terug op een iets veiligere afstand plaatsen (16-7).

Veel beleving en cohesie was er bij de bezoekers in de eerste helft niet te bespeuren en dat liet zich niet onbetuigd in de aanvangsfase van het 2^de quarter. Na 6 minuten klooien waren er dan ook amper 6 punten gescoord aan elke kant. In de resterende 4 minuten liep de thuisploeg op hun kousenvoeten weg en werd de voorsprong stelselmatig verder uitgediept. Terwijl Aiko, Matty en Bart hun puntje konden meegraaien was Sid alom aanwezig en met 9 punten in dit quarter de grote slokop. Aan de rust konden we met manier van spreken onze rechterhand al op de rug vastbinden. Ruststand: 33-17

Voor wie op een attractieve 2^de speelhelft en achteraf op een boeiend wedstrijdverslag had gehoopt kan hier beter afhaken en zich gaan verdiepen in het plaatselijke parochieblad of een gokje gaan wagen op de één of andere gemanipuleerde voetbalwedstrijd. Enfin, u bent gebleven, waarvoor dank, maar u was gewaarschuwd. Voor de 2^de week op rij moest de tegenstand en animo in eigen rangen worden gezocht en met een plaaggeest als Matty in de rangen werden de lachspieren duchtig op de proef gesteld. Zo erg zelfs dat niemand in de smiezen had dat Feniks gewoon gelijke tred (11-11) met ons hield. (44-28)

Het 4^de en laatste quarter was er eentje die godzijdank als een stuk productiever kon worden omschreven, al was een opendeurdag misschien beter op zijn plaats. Met amper 6 en 12 ploegfouten kon je moeilijk spreken van een ‘over mijn lijk’-mentaliteit in beide kampen. Opmerkelijk was dan weer wel dat liefst 8 van de 10 Young Oners de weg naar de korf vonden. Daarenboven konden er terug 4 spelers zich in de dubbele cijfers spelen. Na scores van Dimi, Matty, Sid en een secure Gert kon Bart met 6 punten op rij de eindstand alsnog op 68 – 50 brengen. (C.T.)

Speelden: Matty 12, Sid 13, Gert 5, Bart 10, Dimi 2, Steven 4, Andy 11, Aiko 7, Stanny en Luc 4.

4 driepunters

26-10-2016 om 00:00 geschreven door 130  

Na de vrij makkelijke overwinning tegen Santobas stond ons deze week een vrij onaangename verplaatsing naar Lokeren te wachten. Het late aanvangsuur (21u15), het einde van de werkweek in zicht en niet in het minste de tegenstander waren maar enkele bepalende factoren. De wedstrijden tegen Salamander staan dan ook niet in het geheugen gegrift als de meest boeiende. Met de afwezigheid van Andy, Vollie, Dimi, Kenneth en Matthias werd er ook nog eens een pak snelheid en gestalte thuis gelaten.

Op het niet al te brede terrein pakte Salamander andermaal uit met een zonedefense. Net als de voorbije jaren werd het zwoegen in de openingsfase om het systeem te ontgrendelen. Ondanks enkele verdienstelijke pogingen van de bezoekers bleef de teller op ‘0’ staan. Aan de overzijde was het al geen haar beter met enkele onstuimige en overhaaste probeersels die nergens toe leiden. Beide ploegen hielden elkaar zowaar in ‘evenwicht’. De eerste driepunter van Aiko was dan ook het eerste lichtpuntje van de match. De zoneverdediging maakte het vrijwel onmogelijk om gevaarlijk te zijn in en rond de bucket. Luc slaagde er als enigste in om vanuit deze positie 2 punten te scoren. De overige korven kwamen van de hand van Aiko (2x) en Fred vanachter de driepunterlijn. Maar liefst 12 van de 15 punten in het eerste quarter werden gescoord voorbij de rode lijn. (10-15)

Om aan de gijzeling van de zoneverdediging te ontsnappen werd het geweer van schouder veranderd. Het tempo werd gevoelig opgedreven in de hoop om de verdediging uit verband te spelen en ruimte voor onszelf te creëren. Het opzet lukte want zowel in- als outside konden Luc, Aiko, Gert, Fred en Matty meermaals succesvol afronden. Salamander wegspelen was echter een ander paar mouwen. Mede dankzij een duidelijk gestaltevoordeel waren ze bij momenten nadrukkelijker aanwezig onder de borden. Meer dan 6 luttele punten extra weggeven deden ze niet. Ruststand: 27-38

Wat we in het derde quarter te zien kregen moet zowat het saaiste en wanordelijkste geweest zijn uit de KBOV geschiedenis. Turnovers en gemiste doelkansen à volonté. Een mens zou voor minder een pintje bier in zijn drinkbus verstoppen … en verwisselen. Het moet zowat het enige wapenfeit van een armtierige quarter zijn geweest naast het feit dat Luc, bezig aan een sterke partij, de enige was die zijn beide vrijworpen konden verzilveren. O ja, voor wie dacht dat wij al ondermaats presteerden … de tegenstander lukte 4 schamele puntjes. (31-49) 

Ooit zei onze coach dat je minstens 60 punten moet scoren om een wedstrijd winnend af te sluiten. Wel, het werd een drijfveer in het laatste quarter om … het tegengestelde te bewijzen. Salamander was al een tijdje niet meer bij machte om aanvallend iets in elkaar te knutselen en wij, wij moesten zeker niet onderdoen. Stanny had een reden (lees: scoren = lidgeld betalen) maar de rest helaas niet. Het laatste fluitsignaal was dan ook een bevrijding voor iedereen. Gelukkig voor het nageslacht zijn er geen beelden van. Eindstand: 43-58 (C.T.)

Speelden: Matty 8, Stanny nr 3: 1, Sid 2, Fred 13, Gert 4, Bart 2, Luc 14, Steven en Aiko 14.

7 driepunters

22-10-2016 om 21:55 geschreven door 130  

Speeldag 6 had alweer een leuke wedstrijd voor ons in petto. Een verplaatsing naar Maldegem voor een derby tegen Santobas. In het tussenseizoen had Santobas zich, net als de Young Ones, versterkt met één gerichte versterking. Niettegenstaande zijn 26 lentes had Stind Vanderbauwheede toch een pak ervaring op landelijk niveau meegebracht. Met slechts 1 nederlaag in 5 wedstrijden deed Santobas het zeker niet onaardig. Met enkel Brecht De Meyer afwezig, niet de minste, kon de tegenstander rekenen op een nagenoeg volledige kern. Dit in tegenstelling tot de Young Ones die maar liefst 7 spelers zagen afhaken in de aanloop van de wedstrijd. Dankzij onze brede kern bleven er dus nog de helft in zetbaar.

De openingsfase konden we maar beter skippen want naast wat missers en enkele knullige balverliezen was er absoluut niks te beleven, tenzij je natuurlijk kickt op passes die zomaar eventje een meter of 2 over hun doelwit vlogen. Snel doorspoelen naar minuut 3 was dus de boodschap. Niet onlogisch was het Fred, die samen met Luc en Aiko, voor ons het pad effende terwijl Santobas aan het klungelen bleef. Na 7 min prijkte reeds 5-16 op het scorebord en leek de tegenstander een vogel voor de kat. De inbreng van Vandenberghe leek echter een bron van inspiratie voor zijn medemaats. Met een driepunter zorgde hij en Stind voor 2 dolle minuten van de thuisploeg en de Young Ones zagen hen tot op 17-20 naderen.

In het tweede quarter herviel alles terug in dezelfde plooi. Stind liet dan wel nog een driepunter noteren maar de ruggesteun liet op zich wachten. Onmondigheid aan de ene kant en een geoliede machine aan de andere kant. Met maar liefst 5 scorende spelers en een efficiënte Sid werd de tegenstander na 7 minuten terug op een 10 puntenkloof geplaatst. Met de rust in zicht legden Fred en Sid de wedstrijd mogelijks al in een definitieve plooi. Rust: 26-41.

Met een ondermaats shottend Santobas werd het derde quarter aangevat met een zoneverdediging al liep dit niet meteen van een leien dakje. Een bewegelijke en bij momenten ongrijpbare Stind maakte echter samen met Vandenberghe meteen brandhout van onze onzekere en onsamenhangende verdediging. Met 16 punten van beiden sloop er toch wat ongerustheid in onze ploeg. Een tactische time-out en de nodige aanwijzigingen van coach Chris hielp iedereen terug bij de les en zodoende kon men tijdig de aansluiting vermijden. Een onstuimige en ontembare Vollie hield samen met Sid, Fred, Dimi en Steven Santobas terug op een veilige afstand tegen het einde van het 3^de quarter 49-66.

Er zou al veel moeten gebeuren mocht dit alsnog in het laatste en 4^de quarter verkeerd aflopen. De Young Ones bleven rustig op hun elan doorgaan en na een goeie 3 minuten stond met 53-73 een twintiger op de tabellen. De match leek stilaan dood te bloeden tot de scheidsrechters zelf de nodige commotie en ergernis organiseerden. Na een duidelijke aanvallende fout op Aiko trakteerde de ref hem op een technische fout wegens ‘flopping’, in voetbaltermen ook wel eens een schwalbe genoemd. Een slechte acteerprestatie die beiden geen Oscar opleverde maar ons wel een traktatie. De hilariteit rond deze fase zinderde nog lang na maar bracht geenszins inspiratie voor een onmondig en onmachtig Santobas die zielloos onderuit ging en ei zo na tegen een dertiger opliep. Eindstand: 57 – 83. (C.T.).

Speelden: Vollie 16, Sid 12, Fred 25, Dimi 6, Luc 10, Steven 4 en Aiko 10.

Driepunters: 3

15-10-2016 om 22:44 geschreven door 130  

Na 4 speeldagen stonden maar liefst 8 teams met slechts 1 nederlaag aan de leiding. Het niveau in de KBOV competitie is er de laatste jaren gestaag op vooruit gegaan. Steeds meer ploegen zijn sterk aan elkaar gewaagd wat de spanning alleen maar ten goede komt. De tegenstander van speeldag 5, Dynamo Dampoort, heeft waarschijnlijk het record qua naamsveranderingen en gedaanteverwisselingen op zijn conto. Merkwaardig is wel de geleidelijke groei die het gezelschap heeft ondergaan. Hun eerste seizoen was een castrofe waarin geen enkele overwinning werd geboekt. Zoveel jaren later kloppen ze aan de deur van de subtoppers. Met slechts één nederlaag, tegen ING dan nog, was dit niet meteen een hapklare brok voor de Young Ones.

Na een slordige openingsfase, waarin beide ploegen zoekende waren, was het Dynamo die uiteindelijk de bal aan het rollen kreeg. Met snedige drives, snelle balwisselingen en rake afstandsshots hadden ze in no-time een 2-9 voorsprong bij elkaar geharkt. De fletse indruk die we zowel in aanval als in verdediging gaven was om bij te huilen. Dynamo werd weinig of niks in de weg gelegd. 2-13 na 4’ en 2-16 na 5’ dwong coach Chris om in te grijpen. Een gouden wissel was de inbreng van Matthias en Fred. Fred trok met zijn gekende drives de aandacht van de hele Dynamo defensie waarna hij telkens de vrijstaande Sid bediende. Net als Matthias werkte Sid bijna foutloos af maar meer dan de schade beperken zat er voorlopig niet in 13-25.

De sleutel van deze match lag in defense en net daar wrong het schoentje bij de thuisploeg. De boodschap die de spelers dan ook meekregen was niet te misverstaan. Op aanvallend vlak kon er maar best ook wat diversiteit komen want tot nu toe waren enkel Sid en Matthias succesvol. Een kolfje naar de hand van Fred want zijn bewaker kon hem amper bijbenen. Snelheid en penetraties leken de enige manieren om de stugge en nogal pottige verdediging van de Dampoort uit verband te spelen. Met Sid, Fred, Matty en Steven hadden we daar de ideale spelers voor. Toen ook Aiko even uit de greep van zijn bewaker ontsnapte smolt de voorsprong van Dynamo zienderogen. De feilloos omgezette vrijworpen van Steven en Sid plaatsten ons ei zo na op gelijke hoogte bij de rust. 34-35

De pauze had er voor gezorgd dat de tegenstander zich kon herstellen van de 21-10 die ze om de oren kregen. Ze waren echter allerminst aangeslagen en namen onmiddellijk terug de draad op. Vanaf die moment bleven beide teams steevast in elkaars buurt. Pas na 2’30” kwamen de Young Ones voor het eerst op voorsprong maar lang kon men dit niet vasthouden. De spanning was te snijden en dat was merkbaar in de reacties van spelers en refs. De ene woordenwisseling volgde de andere op en beide kampen waren natuurlijk overtuigd van hun gelijk. Het werd stilaan een fysieke veldslag waarin enkele spelers klaarblijkelijk op hun adem trapten. Ondanks het feit dat Aiko, Steven en Fred enkele punten konden sprokkelen liepen de bezoekers weer 5 punten uit. De eerste driepunter via Andy kwam dan ook als een geschenk uit de hemel. Met 48-50 was er nog niks verloren.

Over winst en verlies zou dus pas in het laatste quarter worden beslist. De spanning liep hoog op en dat was zeker te merken aan de zijde van de Young Ones, die ten allentijde hun eerste thuisnederlaag wouden vermijden. Iedere beslissing van de refs werd onder de loep genomen en hierdoor lag de focus bij momenten niet waar die moest liggen, bij de match zelf. Met zijn eerste punten schoot Bart het laatste quarter op gang. Beide teams gaven elkaar geen duimbreed toe waardoor men zij aan zij de laatste minuten aanvatten. 59-58 met nog 3 minuten te gaan en 62-61 met 1’57” op de shotklok. Met achtereenvolgens Sid, Matthias en Matty aan het kanon bleven we lichtjes in het voordeel. Een kloofje slaan leek onmogelijk tot onze nummer 14, Steven, niet onopgemerkt door een schare fans, zijn moment had uitgekozen. Met 4 feilloos omgezette vrijworpen en een driepunter tikte hij Dynamo definitief uit koers. Hun laatste poging om Matty voortdurend onder druk te zetten aan de vrijworplijn mislukte. Met 4 benutte vrijworpen en een fieldgoal hield hij definitief de boot af. Eindstand: 72 – 64. (C.T.) 

Speelden: Matty 13, Sid 13, Matthias 8, Fred 12, Bart 2, Dimi, Steven 13, Andy 3 en Aiko 8.

3 driepunters

06-10-2016 om 20:52 geschreven door 130  

Vorig jaar wou menig verzekeraar en dokter het risico niet nemen om de Old Stars nog groen licht te geven met een gemiddelde leeftijd die dicht bij de gewettigde pensioenleeftijd lag. De ploeg was dan ook, in de gewezen samenstelling, op sterven na dood. Verjongen was de niet te misverstane boodschap. Twee spelers van de Maeght kozen eieren voor hun geld en kwamen de Old Stars vooral versterken in de breedte. Van Cleemput, Gentbrugge en Haeck moesten voor de directe kwaliteitsinjectie zorgen. Met drie opeenvolgende nipte nederlagen stond de ploeg dan ook duidelijk onder hun waarde genoteerd. 

De intensies waren overduidelijk van de thuisploeg en Van Holme liet er dan ook geen gras over groeien. Met 6 punten op rij drong hij de Young Ones in zijn eentje in het defensief. Bewust of onbewust had hij er ook nog eens voor gezorgd dat de focus bij de tegenstander niet altijd op de juiste opening was gericht. Na 5 minuten van onvruchtbare pogingen kon Fred met enige moeite het eerste puntje laten optekenen. Voor een kentering zorgde het helaas niet. De thuisploeg daarentegen trok na een klein oponthoud terug alle registers open. De scores van Matthias en Sid waren slechts een pleister op de wonde. Met een 16-7 tussenstand na 10 minuten konden we enkel hopen dat ons traditionele zwakke 3^de quarter zich verplaatst had naar de openingsfase van de wedstrijd.

Het was zoeken naar een barst in het pantser van de Old Stars. Op het kleinere terrein hielden ze alles netjes afgesloten en was er bij momenten geen doorkomen aan. Door het tempo de hoogte in te jagen kwam er steeds meer ruimte en afspeelmogelijkheden. Bart en Matthias kwamen beter in het stuk voor en stilaan luidden ze de ommkeer in. Toen ook Steven en Aiko in de bres sprongen en Matthias een knappe doorsteek pass van Gert afrondde konden de Old Stars alleen maar vaststellen dat een 12-24 tussensprint hun voorsprong teniet had gedaan. Een 28-31 ruststand liet alle opties open.

De break kon echter niet verhinderen dat de Young Ones op het elan voort gingen. Met enkele weergaloze tempowisselingen zorgde Fred en Sid ervoor dat de verdediging van de tegenstander geen moment rust kende. Op defensief vlak werden de rollen ook omgedraaid. De bucket werd een no-go-zone die hermetisch werd afgesloten. Het resultaat laat zich dan ook raden. Met slechts 8 schamele puntjes leken de Old Stars de rol te moeten lossen. Een driepunter van Matty bezorgde ons een aangename 10 punten voorgift voor het laatste quarter.

Van Holme, na een sterk eerste quarter ietwat weggedeemsterd, en Haeck probeerden met de laatste moed de trein terug op de rails te krijgen maar de Young Ones waren niet van plan hier enigszins aan mee te werken. Met scores van Steven en Matty werd iedere opflakkering in de kiem gesmoord. Een driepunter van Andy, Aiko en Steven brak uiteindelijk de laatste weerstand waarna de partij langzaam naar het einde kabbelde. Een mooie 57 – 69 overwinning werd evenwel overschaduwd door de voortijdige exit van Luc en Matthias met opspelende rugproblemen. Hopelijk volstaan een paar dagen rust om het euvel te helen. Eindstand: 57 – 69. (C.T.)

Speelden: Matty 7, Sid 6, Matthias 12, Fred 10, Gert, Bart 9, Luc, Steven 9, Andy 7 en Aiko 9.

6 driepunters

29-09-2016 om 21:28 geschreven door 130  

24-09-2016 om 00:00 geschreven door 130  

Het voelt nog steeds een beetje onwennig om de sporthal van Landegem, jarenlang onze thuishaven, te passeren en te beseffen dat sporthal Oostbroek nu ‘the place to be’ is. Een grote aanpassing voor de spelers bleek het achteraf niet te zijn want vorige week werd de maat van één van de titelkandidaten bij uitstek, De Maeght, genomen. Voor de omkadering daarentegen is het nog even zoeken naar de juiste aansluiting of bedieningsknop om de doelen en elektronische scorebord te bedienen. Een tweede black out van het scorebord in 2 weken tijd was dan ook niet echt welkom.

Als alternatief voor de storende zumba van vorig seizoen, die ons toen een pijnlijke nederlaag bezorgde bij de Plankshotters, hadden wij gekozen voor enkele dartelende badmintonners, weliswaar zonder de zware beats. Met 11 spelers op het veld en slechts 10 op het wedstrijdblad zorgde Stanny in beide kampen voor de nodige verwarring. Een probleem met de medische fiche was het excuus, al weet iedereen dat bvb in het voetbal dit vaak een voorbode is van een nakende transfer. De geplande trip naar Amerika doet de wildste geruchten verspreiden. Naast Stanny waren ook Vollie, Kenneth en Gert nog niet van de partij.

Coach Chris schudde zijn kaarten en toverde met Matty, Aiko, Sid, Dimi en Steven zijn starting five uit zijn hoed. Een verschroeiende openingsfase via Aiko, 11 punten waaronder 3 driepunters, en Matty, 2 driepunters, zorgde voor een waar spektakelstuk. Dit in tegenstelling tot de tegenstander die amper hun naam konden benaderen. De bijna perfecte opener werd nog eens extra in de verf gezet doordat Luc de schaarse missers ook uit de lucht wist te plukken. De Plankshotters restte alleen een time-out om het tempo te breken en een ware afslachting te voorkomen. Met zijn enige score van de wedstrijd liet Sid uiteindelijk de 21-13 tussenstand optekenen.

De prestatie van de Plankshotters bleek echter als een virus onze troepen te hebben geïnfecteerd. Alsof het een weddenschap was hielden beide teams het ettelijke minuten opvallend ‘droog’. De scorekeeper had dan ook de nodige moeite om zijn schrijfstok terug op gang te trekken. Matthias, Bart, Andy, Fred en Dimi sprokkelden, niet zonder moeite, 9 punten bij elkaar… wat, geloof het of niet, nog 7 punten meer was dan de tegenstander. Een quarter om zo snel mogelijk te vergeten. Ruststand: 30-15.

Niet dat de overwinning in gevaar kwam maar we konden ons maar beter niet in slaap laten wiegen door een ontiegelijk zwakke tegenpartij. Coach Chris probeerde zijn spelers te triggeren op allerlei manieren en dat werkte aanstekelijk. Het tempo werd de hoogte ingejaagd en dat werkte versmachtend voor de Plankshotters. Een vrijstaande Steven gaf met een geslaagde driepuntspoging de aanzet en broer Fred piloteerde met enkele gemeten passes Bart richting doel. In geen tijd stond er een twintiger op het bord waarna de 5 wisselspelers de klus, via een trefzekere Matty, helemaal afmaakten. (51-22)

Bij wijze van experiment gaf de coach de opdracht om het laatste quarter in zoneverdediging af te werken. Een belangrijke test om eventueel later in het seizoen te kunnen op terugvallen. Door telkens 5 spelers te wisselen, niet het geliefkoosde systeem voor spelers, werd er een match in een match gecreëerd en bleef iedereen op scherp tot de laatste minuut. Ondanks het feit dat de Plankshotters het laatste quarter winnend konden afsluiten was de zoneverdediging voor herhaling vatbaar. Eindstand: 64 – 36. (C.T.) 

Speelden: Matty 12, Sid 2, Matthias 4, Fred 5, Bart 8, Dimi 3, Luc 1, Steven 11, Andy 5 en Aiko 13.

21-09-2016 om 22:21 geschreven door 130  

12.09.2016: The Young Ones Landegem – De Maeght van Ghent: 71 – 62

Onze eerste thuiswedstrijd van het seizoen was er eentje met gemengde gevoelens. Eindelijk mochten we aantreden in onze nieuwe sporthal Oostbroek te Nevele … maar dit maakte het eigenlijk ook meteen terug een beetje een uitmatch en dat dan nog tegen ons zwarte beest nr 2, nl: De Maeght van Ghent. De fysieke spelwijze van de tegenstrever lag ons jammergenoeg zelden of nooit. In het tussenseizoen gonsde het van de transfergeruchten en mogelijke versterkingen in het Gentse. Niemand minder dan Hulpia, Brkic, Truyens en Van Herreweghe kwamen de Maeght versterken. De nederlaag op en tegen ING kon maar beter niet in onze hoofden blijven spoken.

Beide ploegen hielden elkaar aanvankelijk in evenwicht en dat vooral qua falende afwerking. De reden daarvan kon zeker niet gezocht worden in de aangeboden infrastructuur. Een heerlijk groot terrein met een sportvloer om ‘u’ tegen te zeggen nodigde alvast uit voor een heerlijke pot basketball. Het was echter de Maeght, onder leiding van Hulpia, die de netten het meest deed trillen. Met 7 punten op rij had hij het grootste aandeel in de voorsprong. Bij de Young Ones was het wachten op een bom van Andy voor het eerste spontane applausje. (9-12)

De opwarmingsronde was achter de rug en de gevreesde afstandschutters van de Maeght staken dan toch hun neus aan het venster. Een driepunter van Truyens kon Matty nog beantwoorden met 5 punten op rij maar tegen de driepunters van zijn collega’s kwam er geen pasklaar antwoord. De afwerking stond duidelijk nog niet op scherp. De Maeght had ondertussen ook de mogelijkheden van het ruime speelveld opgemerkt waardoor Bart enkele keren machteloos moest toekijken hoe een zoveelste fast break succesvol werd afgerond. In een mum van tijd werden de Young Ones op 15-punten geplaatst. Het begon er stillaan hopeloos uit te zien. Met de rust in zicht konden Steven, Aiko en Luc nog wel milderen maar veel dichter dan 12 punten kwam men niet. Rust: 23-35

Werk aan de winkel in de laatste 2 quarters. Defensief zat het bij momenten stevig in elkaar maar aanvallend konden we heel weinig doelkansen verzilveren. Wie kon het tij doen keren .. en dan nog in het 3^de quarter? Aiko, Luc en Sid zorgden voor de aanzet maar de ontbranding kwam pas toen Steven zijn duivels ontbond en vertrouwen putte uit 2 omgezette vrijworpen na een foutief afgestopte drive. Hij maakte dankbaar gebruik van de geboden ruimte achter de driepuntlijn en nette 2 bommen op rij. Meteen sloeg de vonk over op de rest van het team en dat zal de Maeght geweten hebben. Nadat Sid en Matthias even hadden overgenomen was het terug de beurt aan een ontketende Steven. Toen zijn derde driepunter voor een ware extase zorgde bij de spelersbank en aanwezige supporters, kwam er nog een verpletterende reeks van Andy als toetje erbij. Met 2 opeenvolgende driepunters bezorgde hij de Maeght een opdoffer van jewelste. De rollen waren met 55-46 compleet omgedraaid. Het 3^de quarter (32-11) staat nu al als grandioos te boek. Wat een dreigement (lees: terug zijn schoenen aanbinden) van onze penningmeester allemaal niet goed voor was. De boodschap was klaarblijkelijk aangekomen.

Dat niet iedereen de ommezwaai kon appreciëren was merkbaar bij verschillende spelers die steeds meer de mentale strijd aangingen in plaats van de sportieve. De irritaties liepen aan beide kanten hoog op en dat had niet enkel te maken met de tegenstander. Onsportieve- en technische fouten waren het logische gevolg. Het hoofd koel houden in deze tropische temperaturen was dan ook niet vanzelfsprekend. Vraag het maar aan Dimi, die een paringsdans met Van Herreweghe niet meteen zag zitten. Coach Chris kon de steeds vaker opspelende brandjes steevast blussen en de focus op de wedstrijd houden. Met een dreigende Matthias onder de borden, de alomtegenwoordige werkmier Luc, allerte Dimi en een clever spelende Sid bleef de Maeght op een veilige afstand steken. Dankzij een bijna feilloos parcours aan de vrijworplijn kon Fred uiteindelijke de welverdiende zege vastleggen.

Eindstand: 71-62. (C.T.)

Spelers: Matty 8, Sid 11, Matthias 7, Fred 8, Bart, Dimi, Luc 4, Steven 17, Andy 9 en Aiko 7.

7 driepunters

14-09-2016 om 21:49 geschreven door 130  

Speeldag 1 van het seizoen 2016 – 2017 had meteen een klapper van formaat op de affiche.

Regerend kampioen BBC ING kreeg de vice-kampioen The Young Ones Landegem op bezoek. Niet meteen de gedroomde opener voor de Young Ones aangezien men vorig seizoen 2 x in de competitie en 1 x in de KBOV het onderspit moest delven en er volgende week eveneens een aartsmoeilijk duel wacht tegen De Maeght van Ghent. Bij beide ploegen ontbraken er nog een paar pionnen maar er was voldoende kwaliteit aanwezig om er een aangenaam kijkstuk van te maken. In tegenstelling tot ING liep er bij de Young Ones wel een nieuw gezicht rond, Matthias De Beuf, voormalig speler van BBC Hyundai Wille Hansbeke en … BBC ING.

Matty, Fred, Steven, Luc en Aiko trokken het seizoen op gang. Het werd een start om duimen en vingers van af te likken. Luc opende de score en al vlug deden Matty en Aiko hetzelfde. Een ietwat loom en nonchalant ogend ING leek vooralsnog niet verontrust. Toen Fred met 2 opeenvolgende driepunters en een fieldgoal de thuisploeg op een 0-14 trakteerde was een ingreep onvermijdelijk. Waar iedereen een spelerswissel op het oog had probeerde ING op een listige, uitgekookte manier de wedstrijdbal te wisselen tijdens hun time out. De spelleiders zagen er geen graten in waardoor we plots met een andere bal de wedstrijd hervatten. Alsof de duivel ermee gemoeid was lukte Van Hecke dan toch de eerste score. De nieuwe bal legde ING duidelijk geen windeieren want met 3 opeenvolgende driepunters werd de kloof meteen een stuk kleiner. Net op het moment dat ING de kloof helemaal wou dichten dropte Matty een bommetje. Niet veel later dikten Matthias, Andy en Fred de score weer aan. (15-24)

We namen een mooie welverdiende bonus mee naar het 2^de quarter maar toch zat iedereen te wachten op het moment dat De Caluwé (5p) en Robeyst (0 p) het voortouw zouden nemen want  het gevaar kwam voorlopig enkel van de jarige Seselle (8 p). Het echte ING hadden we nog niet gezien. Robeyst was de eerste die uit de greep van onze defense ontsnapte. Langzaam maar zeker knabbelde ING aan de achterstand maar Matthias, Matty, Aiko, Luc en Sid konden net op tijd de zeilen bijzetten om met een 32-39 stand te gaan rusten.

Met een steeds kleiner wordende voorsprong braken er nog 2 moeilijke periodes aan, zeker als je weet dat we sinds mensenheugenis kampen met een ‘3^de quarter syndroom’. Het duurde slechts enkele minuten vooraleer ING de situatie weer helemaal onder controle had. Niet dat ING aan hun beste match in jaren bezig was. Het lag veeleer aan de onmacht die we etaleerden in de zone van de waarheid. Het shotpercentage nam dramatische proporties aan terwijl Robeyst en Co er af en toe wel eentje door de ring konden jagen. Mooi was het allemaal niet, frusterend daarentegen wel. Eens te meer nam ING de bovenhand en het duurde eeuwig alvorens de Young Ones daar iets konden tegenover stellen. Fred en Bart waren de acteurs van de 6 schamele puntjes in dit quarter. Het positieve aan heel het verhaal? Inderdaad Matty, we speelden een kl*tequarter en toch stonden we maar 1 luttel puntje achter. (44-45).

ING had bloed geroken en het was duidelijk dat we daar geen pasklaar antwoord op hadden. De Caluwé (9 p) en Robeyst (10 p) verdwenen helemaal uit onze greep en legden de partij in een definitieve plooi. Pas diep in dit laatste quarter vonden Steven en Aiko de weg terug naar doel maar helaas volstond dit niet meer om de partij alsnog te doen kantelen. Net als in de vorige partijen slaagden we er niet in om het duo Robeyst (22 p) – De Caluwé (21 p) enigszins aan banden te leggen en dat kwam ons andermaal duur te staan. (C.T.)

Eindstand: 69 - 64

Speelden: Matty 9, Sid 4, Matthias 8, Fred 14,  Bart 2, Luc 4, Steven 11, Andy 2 en Aiko 10.

6 driepunters

13-09-2016 om 21:52 geschreven door 130  

17-08-2016 om 00:00 geschreven door 130  

21-06-2016 om 00:00 geschreven door 130  

01-06-2016 om 00:00 geschreven door 130  

07-05-2016 om 00:00 geschreven door 130  

03-05-2016 om 00:00 geschreven door 130