Stel dat je de mogelijkheid krijgt om verdeeld over vijf weken in totaal 12 tabletten te slikken om daarna voor jaren van je MS verlost te zijn. Zou je het doen?
Je bent vatbaarder voor infecties zoals gordelroos en koortslip. Huiduitslag en haaruitval komen vaakÿ voor (tussen de 1 en 10 procent van de gevallen). Tijdens de onderzoeksfase werd kanker vastgesteld in 0,29 gevallen per 100 patiënten, bij de placebogroep was dit 0,15 gevallen*, dus, ja de kans is groter, maar nog steeds heel klein.
Kijk naar buiten! Het zonnetje schijnt, dus kunnen we deze namiddag eens buitenspelen! Wat denk je daarvan? Meh... Als dat echt moet... Maar ik wil gaan fietsen, én ik wil gaan rolschaatsen! 7000 vragen beantwoorden, 2500 keer zeggen: nee, nu geen snoep, we gaan straks eten. Het nieuws samen kijken en ZL die vraagt: wat doen hamsters in een winkel? Wat is een pandemie? Gaan we straks een lichtje doen branden? Gaan we eens klappen? Mag ik skypen?
Wauw dikke chapeau aan thuiswerk mama's en papa's. ook voor hun grenzeloos respect! Ik heb meer en meer nood aan een volwassen babbel, no offence, maar discussies over waar 'hedgehog' uit Summer Camp Island - Cartoon Network een meisje is of een jongen behoort niet tot die categorie :) Maar over naar de leuke dingen, gisteren namiddag dagje verlof genomen, ervan geprofiteerd om het terras te kuisen en nadien te voetballen met de kids, vitamine D, gratis en voor niets!
Veel vragen de laatste dagen, wat normaal is. Breng muziek binnen, laat de kinderen via You Tube of Spotify een lijstje maken van hun muziek, laat ze dansen, laat ze springen, laat ze vooral moe worden :) maar vooral, probeer je geduld te bewaren, boos worden is voor niets nodig. Zij kunnen er niet aan doen dat dit virus in het land is... "aan alle mama's en papa's, Daar sta je dan als ouder. In een bizarre tijd, in een bizarre wereld. Daar sta je dan met je eigen zorgen om het virus, met je eigen zorgen om je geliefden, met je eigen zorgen om hoe je dit in vredesnaam allemaal gaat regelen. En daar komen dan ook nog de zorgen om en van je kind bij. Normaal gesproken vraagt het al veel van je om voor je bijzondere kind te zorgen. Lukt het je misschien net om alles te regelen, om alles voor jezelf op een rij te hebben, om je eigen energie te bewaken.
En dan staat ineens je gestructureerde wereld volledig op zijn kop en ook die van je kind. Het is een woelige tijd, in een bijzondere en verwarrende wereld. En dat vraagt veel van jou als ouder. Van de ene op de andere dag is je kind ineens volledig thuis, wordt er van je verwacht dat je ook nog onderwijs geeft aan je kind, moet je misschien zelf ook werken, kun je niet zomaar opvang regelen (zeker niet voor jouw bijzondere kind), heb je zorgen over jullie gezondheid (misschien wel extra over jouw kwetsbare kind), en.... En dan jouw kind, voor wie alle structuur, duidelijkheid, voorspelbaarheid en vooral veiligheid is weggevallen. Dit kan zich uiten in moeilijk verstaanbaar gedrag, boosheid, huilen, star en rigide gedrag, opstandigheid, niet van jouw zijde willen wijken, constant vragen stellen, en nog veel meer.
Wanneer de wereld van je kind op zijn kop staat, valt het terug naar de enige veiligheid die er nog is en dat ben jij als ouder. Dit vraagt veel, heel veel van jou als ouder. Dit vraagt om verheldering, verduidelijking, veiligheid bieden, en vooral heel erg veel geduld. Geduld in een tijd waarin jij zelf weinig kans krijgt om adem te halen, om op te laden, om afstand te nemen. Probeer toch, waar het lukt, om even momenten voor jezelf in te plannen. Ga even een paar minuten buiten staan, adem een paar keer diep in en uit. Doe even oordoppen in, zet een muziekje op waar jij rustig van wordt of van geniet, ga even wandelen. Kijk voor jezelf waar jij op een dag tijd voor jezelf in kan plannen. Want je hebt het nodig als ouder, als mens. Gun het jezelf en daarmee ook je kind. Je hebt het nodig om rust te nemen, zodat je ook rust kunt geven."
awel, en ik WIL... nu 1 uurtje dat je mij even laat bellen!!!!
Thank god voor de MUTE knop, ik hoop alsnog dat deze ingeduwd was, stel u voor...
bestaat er een MUTE knop voor het virus? Of voor mijn kinderen op belangrijke momenten om ze even ON HOLD te zetten?
Ach ja, de Quality Time én mijn kookkunsten zijn erop verbeterd in ieder geval, een vast schema hoeft mijn inziens niet echt, maar er zit een lichte vorm van structuur in :)
De kinderen hebben zelf al de weg gevonden naar de vuilnisbak, er zit dus ook daar een vorm van verbetering in, ik hoef al niet meer hun rommel op te kuisen :) Zie je wel, elk nadeel heeft zijn voordeel.
nu nog hun vuile kledij, ontbijtbordjes, lege stiften en opgedroogde verf leren opruimen. Aja, en het 'bakske' van de TV op een vaste plek leggen, want na een lange dag heeft mama echt wel nog even nood aan wat Q-time voor haarzelf.
Morgen nemen we een halve dag verlof, en ook volgende week neem ik een dag verlof, realiteit versus perfect home management.
Nogmaals uitleggen waarom mama 's ochtends opstaat om achter haar pc te kruipen en waarom het geen verlof is...
Playdates worden uitgesteld, we gaan eens wandelen, mits de nodige voorzorgen, maar we voelen echt wel de verveling stillaan toeslaan... day minus hoeveel???
Social distancing staat niet gelijk met sociale afkoppeling"
Een weekend lang voorbereidingen getroffen, wetende op voorhand dat de verwachtingen lang niet samengaan met de realiteit. Kamers klaargestoomd tot mini klaslokaaltjes, een appeltje, een drankje, wat studiemateriaal allemaal mooi klaargelegd. Alles om die kleine verwende nestjes de nodige stimulans te bieden om hun quasi toch enkele uurtjes bezig te houden met hun lessen, huistaken etc...
Ze hebben heel goed geslapen deze nacht, met als gevolg een hyperactieve zoon en over-actieve dochter in huis. Oh jee... hopelijk komt dit goed.
'Juf' Sara komt aan en kort overlopen we de activiteiten van de dag en mama begint aan haar eerste call. Corona vliegt ons natuurlijk om de oren en ik ben het al beu uitgelegd waarom ze hun handjes meerdere keren moeten wassen en waarom ze geen vakantie hebben... zucht... blaas... luchtverplaatsing ter hoogte van Erembodegem gesignaleerd...
Waarom geen schermtijd mama? Wel, jullie hebben een activiteitenkalender van de juf en van mij gekregen en tussen 9u30 en 15u30 is er in de week geen schermtijd, nadien mogen jullie zelf kiezen, wat dacht je? Het-is-geen-vakantie. Nood breekt wet schatjes, en we moeten samen echt wel de komende 3 weken overeenkomen... (oh help... discussiëren heeft geen zin mannekes!).
Verliezen we ons hoofd niet? ik weet het even niet meer. De ene moment ga is het total loss gehen met alle berichtgeving en media die op ons afkomt...
Anderzijds kan ik genieten van een bord petaten, groensel en sausissen samen met de kids op een deftelijk uur.
Telewerken is voor mij een zege, ben dan ook heel dankbaar voor de flexibiliteit die wij krijgen van onze werkgever om allemaal collectief van thuis te werken, niet evident voor een Amerikaanse firma, maar wel het juiste signaal. Ik start omstreeks 7u, neem even pauze om 10u15 om dan weer gas te geven tot het middaguur. Want kids en een lege maag = gaat niet samen...
Call nr. 2 van de dag, een heavy one, maar noodzakelijk, we mogen nu niet blijven stilstaan, we moeten de economie 'levendig' houden. Anderhalf uur later ben ik afgepeigerd, moe maar voldaan. We hebben onze leverancier te woord gestaan en overtuigd van onze capaciteiten. Op naar stap 2.
In de vroege namiddag schreeuwt de tuin naar dochter en zoonlief, WIJ WILLEN buiten!!! De nerf geweren in aanslag, de lippen gestift (Linde) lopen de 2 in volledige gevecht outfit inclusief botten naar de net gemaaide tuin. Moeder zal wel ploegen met de grasmachine, vanaf nu wekelijks, om die exotisch mooie tuin te onderhouden. Mijmerend denkend aan al die mooie lente en zomeravonden die eraan komen... zonder Corona liefst...
Realiteit, fictie, de niet zo ver van mijn bed show, alles is op dit redelijk onwerkelijk.... beetje buitensporig zelfs, contact met de collega's en vrienden is onderbroken, nu gaat alles via whatsapp, messenger, skype. Op zich niet zo erg, maar ik kijk nu al zo uit naar wat meer fysieker contact... nu al... Geen idee wat dit gaat geven de komende dagen. Afwachten zeker...
of is het leven nu echt wel even een gevangenis -dixit Lander-
