Dinsdag 28 juni 2011 - Dominica -> Ãles De Saintes (The Saintes) (Guadeloupe)
Vroeg ontwaken, platte zee en perfect om onze reis verder te zetten richting Guadeloupe.
Deze oversteek is ongeveer 20 mijl (+- 36 km) wat ongeveer 3 uur zal duren.
Guadeloupe is een Frans overzees departement in de Caribische Zee, ten noorden van Dominica en ten zuidoosten van Montserrat. Het bestaat uit een archipel van eilanden die tot de Kleine Antillen worden gerekend, aan de noordkant van de Bovenwindse Eilanden. Met Guadeloupe wordt vaak het hoofdeiland bedoeld dat eigenlijk uit twee door een smalle zeestraat gescheiden eilanden bestaat: Basse-Terre en Grande-Terre.
Wij hebben besloten onze eerste stop te maken in The Saintes (Îles Des Saintes). Îles des Saintes is een groep eilanden behorende bij het Franse overzeese departemente Guadeloupe. De eilanden liggen ongeveer 15 km ten zuidwesten van Basse-Terre.
Er zijn twee eilanden bewoond: Terre-de-Haut (1.061 inwoners (2005), 6,8 km²) en Terre-de-Bas (1.822 inwoners (2005), 6,0 km²).
Christoffel Columbus ontdekte de eilanden in 1493 op Allerheiligen en noemde de eilanden daarom Los Santos. De eerste Fransen kwamen in 1648.
Daar de temperatuur ondertussen flink oploopt en de zon haar beste kant laat zien, duurt het niet lang, na het ankeren dat de crew in het azuur blauwe water van 30°C ligt te snorkelen, dit is immer de Caraibean???!!! je zwemt in een levensgrote aquarium!......wat kan het leven toch sweet zijn......Peg, verdiept haar weer in haar boek.....
Na de middag moet onze "Captain" gaan inklaren bij de immigration, dus time voor een short walk....Peter overtuigt ons dit via een motorfiets te huren en zo het eiland te verkennen. Dit blijkt geen gemakkelijke zaak te zijn. Het vraagt dan ook heel wat overtuigingstalk om la dame te overtuigen van onze rijbewijzen. Zeker wanneer een van ons een nieuw rijbewijs heeft en een ander over een oud rijbewijs beschikt waar het motorrijden zo wie zo is in opgenomen. Dan wordt het pas moeilijk om dit geloofwaardig te laten overkomen. Na een Franse parlé lukt het dan toch een motorfiets te huren. Het eiland heeft scherpe haarspelbochten. Wij gaan naar de plaatselijke airport, of wat kan doorgaan als airport, kijken. Blijkt dat er tijdelijk niet kan geland worden omdat er een put in de landingsbaan is. Dus wachten op een spectaculaire landing hoeven wij niet te doen en zetten de rit verder naar een lokale, wonderbare, postkaart - achtige baaien. Waaronder Baies des Pompiers.
Toen we terugkeerde stonden onze harten allemaal even stil, onze dingy was nergens meer te bespeuren. Raar maar waar lag hij aan een ander ponton te dobberen, bleek een stel Amerikanen hun dingy te hebben losgemaakt en de onze erbij. Gelukkig hebben enkele lokale kids dit opgemerkt en zijn zij onze dingy achterna gezwommen. Jullie kunnen zich inbeelden dat wij wel met een big probleem hadden gezeten want het ging al door ons hoofd ... hoe geraken wij in godsnaam aan onze cat die 100 meter verdervoor anker ligt, en tevens dat onze dingy eigenlijk onze link is met het vasteland, watertaxi voor de inkopen, en zelfs als we gaan duiken als platform dient....???!!!! gelukkig konden we Captain Peter intomen, die ging al op " Amerikanen jacht gaan".......
Na ons bezoek aan het eiland Terre Haut varen wij ongeveer 15 minuten verder om te overnachten op Îlet Cabrit. Wij kiezen dit eiland omdat het afgelegen is en heel rustig. Tegen 19u is het in de Caraïben stik donker, en op dit eiland heb je het Robinson Crusoe gevoel....afgelegen, geen licht en stil....enkel oerwoud geluiden vullen de nacht....wij zien spectaculaire lichtgevende vleermuizen die op jacht zijn....bizar.....en spooky....
Onze Captain laat ons een mooi natuurverschijnsel zien: lichtgevend plakton......een magisch schouwspel...onze jeugd aan boord hun mond valt open....veeeeel beter dan Facebook.....
Vandaag zal het een lange zeildag worden. We zullen ongeveer een 30 mijl varen wat overeenkomt met 54 km ((aantal mijl x 2)-10%)) is. De zeiltijd is tussen de 3 à 4 uur.
Eerst genieten wij van een stevig ontbijt maken we alles klaar om te vertrekken.
We laten Saint-Pierre achter ons en varen richting Domenica.
Dominica is een eiland in de Caribische Zee. Het ligt ten zuiden van Guadeloupe en ten noorden van Martinique, en behoort tot de Bovenwindse Eilanden van de Kleine Antillen.
Het centrale element van de vlag is de Sisseroupapegaai, de nationale vogel van Dominica. Deze vogel symboliseert hoge ambities. De tien groene sterren staan voor de tien deelgebieden van het land; de rode cirkel staat voor sociale gerechtigheid.
De gele, zwarte en witte banen van het kruis symboliseren de christelijke Drie-eenheid; het kruis zelf staat voor het geloof in God. De drie kleuren van het kruis hebben ook elk een eigen betekenis: geel staat voor zonneschijn, bananen en citrusvruchten, en de indianenvolken Cariben en Arowakken. Wit staat voor de zuiverheid van menselijke ambities en de helderheid van het water. Zwart staat voor de bodem van het land en de Afrikaanse herkomst van veel bewoners. Het groene veld symboliseert het landschap van Dominica.
Dominica werd op 3 november 1493 ontdekt door Christoffel Columbus, tijdens zijn tweede reis naar wat hij dacht dat India was. De naam komt van de dag waarop het eiland werd ontdekt; een zondag, in het Latijndies domenica.
Peter ankert aan in Prince Rupert Bay in Portsmouth, daar dit de enige mooie natuurlijke baai is, redelijk beschut tegen de golven en eigenlijk ook omdat de Customs en Immigration niet ver uit de buurt is. Onze arme capitain, ging inklaren zonder zijn creditcards..... een donderwolk boven zijn hoofd bij het terug moeten keren met zijn dingy. Het stresserende tijdsgebrek zal daar ook wel iets aan doen. (Tenslotte werk je met ambtenaren, en die gaan heel graag stipt naar huis!)
Zondag 26 juni 2011 - Vertrek Le Marin -> Saint-Pierre (Martinique)
Onze eerste overnachting op de EMA III is goed verlopen. 's Morgens leggen we de laatste hand aan de aankoop van onze etenswaren. Alles wordt in gereedheid gebracht om aan onze eerste korte toch te beginnen richting Saint-Pierre.
Bij het uitvaren lijkt het weer niet ideaal. Maar gelukkig hebben we niet te veel regen op ons dak gekregen ;o))))
De eerste zeillessen worden gegeven. Er wordt een deskundige uitleg gegeven hoe er kan uitgevaren worden zonder veel brokken te maken.
We passeren het vakantieoord Club Med dat er op dit ogenblik verlaten bij ligt daar het op de Caraïben momenteel laag seizoen is.
Na het passeren van Le Diament zit er onze zeildag voor vandaag er zo goed als op.
De dag is aangebroken, wij vertrekken met Corsairfly richting Maritinique. Ons vertrek is voorzien om 12u30.
We hebben de eer te vliegen met een boeiing 747.
Onze crew bestaat de volgende 3 weken uit
Pauline:
Simon:
Frans:
Peggy & Kapitein Peter
De vlucht duurt ongeveer 8u en 40 minuten. Om de tijd te breken proberen wij ons op een leuke manier bezig te houden, allé de vrouwen toch ;o)))). Een spannend boek is altijd leuk meegenomen.
De mannen echter houden zich bezig met uit het raam te kijken en de motoren vast te leggen op papier.
Wij landen in Maritinque om 15u lokale tijd.
Echter liep het daar even mis. Wij hebben meer dan 2 uur moeten wachten voor onze bagage goed en wel in onze handen was. Maar eind goed al goed, het belangrijkste is dat we veilig en wel zijn aangekomen op onze boot.
