Het zinnetje wat zo grappig was in het voorliedje van Wizard Of Waverly Place - when you write a rapport of a book you never read - is werkelijk gebeurd bij mij. Ik weet dat ik niet veel punten zal hebben maar dat ze me zo zou afkraken had ik ook niet verwacht. Als een tiener wil je soms gewoon doodgaan. Die gadachte heb ik wel al meerdere keren gehad. De godsganse dag wil ik gewoon wenen maar de laatste tijd kan ik niet wenen. Geen idee hoe het komt maar het is gewoon zo. Hoe hard ik ook wil, het lukt gewoon niet. Dit had ik nooit verwacht. Zoals vanmorgen was ik echt klaar om weg te lopen uit de les. Minnebo zij tegen mij dat ik ook op de achterkant kon schrijven van een tussenschot blad. Maar als hij mij nu gewoon liet doen zal hij wel zien wat ik ging doen, het lukte wel. Maar iedereen in de klas lachte, net zoals in nederlands. Ik gaf antwoord maar het was mis, iedereen lachte wéér. Maar ik probeerde wel maar de anderen niet. Dat klinkt misschien dom, maar voor mij was het verschrikkelijk! Vrienden zijn dan ook iets moeilijk. Een echte best vriend heb ik niet en liefde heb ik ook nog nooit gevoeld. Misschien is dat wel normaal maar misschien ook niet. Ik ben namelijk al 14, weetje. Ah, we zullen wel zien. Morgen zal ik weer 'proberen' blij te zijn.
