Nog één dagje en het is weekend en ik ben er niet rouwig om! Ik ben van de week weer eens ziek geweest(deze keer een keelontsteking met koorts enzo) en ik begin het zo wel wat beu te geraken om me maar half te voelen. Maar ik ga nu mijn antibiotica 5 dagen nemen,hopelijk zijn alle bacteriën dan gedood(en ben ik dan eindelijk af van de verkoudheid waar ik al 14dagen mee rond loop) en kan ik volgende week  ‘en pleine forme’ er weer in vliegen!

Deze week heb ik les gegeven aan de talibés(godsdienststudenten die door hun ouders in het platteland onder de hoede zijn geplaatst van de marabout in de stad). Deze marabout geeft hen onderricht in de Koran,maar buiten deze van buiten leren doen ze niets meer. De rest van de dag moeten ze bedelen om hun koranlessen te betalen. Sommige marabouts kopen met het geld eten en verschaffen de talibés een deftig onderdak maar de meeste marabouts laten hun talibés volledig verkommeren!Elke week bezoekt één vrijwilliger samen met een medewerker de daara’s(de plaats waar ze slapen en les krijgen)  en de twee voorgaande keren kwamen Ilse en Erlijn geschokt terug. Dat beloofd voor volgende week wanneer ik de daara’s ga bezoeken. Binnen TSX geven we deze talibés eten,verzorging,kunnen ze zich douchen en krijgen ze ook Franse les. Deze week heb ik hen een boekje gemaakt met de ‘géographie’ en de ‘histoire’ du Sénégal,het is toch belangrijk dat ze hun eigen land kennen,maar ja als niemand het je zegt weet je het natuurlijk niet. Dan liet ik ze zo de kaart van Senegal inkleuren met de buurlanden,de oceaan,Gambië,Dakar,… Op het einde van de les zeiden ze ‘merci madame’ ik was echt vertederd omdat ze appreciëren wat ik doe. Ik dacht,owkej,hiervoor doe ik het!

Vandaag zitten we even zonder water,gezellig,daar gaat mijn verfrissend(en neem dit maar letterlijk want het water is ijskoud!) douchke! Hopelijk is er tegen vanavond al terug water,want zo bezweet van de koorts,en vol hangend met verf en snottebelle in je bed kruipen is het nu precies toch ook niet.

Morgenvoormiddag gaan we naar ‘Empire des enfants’:een weeshuis in Dakar(in de organisatie wachten ze op een adoptie). Ik kijk er echt naar uit om deze organisatie te bezoeken(die trouwens veel meer middelen heeft als TSX omdat ze wordt gesubsidieerd door de staat). Ik denk dat we veel kunnen leren van elkaar en ook met het oog op het opzetten van samenwerkingsverbanden kan het nuttig zijn. Maar als ik al die kleine patotters zal zien zal ik waarschijnlijk ook wel even moeten slikken. Morgennamiddag hebben we teamvergadering,ook wel een hele belevenis! Er staan heel wat punten op het programma(we hebben zelf een agenda opgesteld),en met het Senegalese tempo ben ik eens benieuwd wat dit gaat geven. En ’s avonds had Erlijn het idee om samen met de collega’s een Belgische avond te doen:ze gaat frietjes met steak met championsaus maken,ik ben benieuwd!(vooral als je weet hoe die steaks er hier uitzien,hum,laten we zeggen erg dierlijk)

Voor de rest begint de zon hier elke dag een beetje neiger te branden,ik vraag me af wat dit gaat geven in de zomer…Maar ik moet zeggen,zo elke dag zon dat went wel snel. Hopelijk is het al goed weer begin mei in België,anders zal ik in lichttherapie moeten gaan =)

Hou jullie goed daar!

Bisou’kes!