Ik ben petra
Ik ben een vrouw en woon in turnhout () en mijn beroep is kok.
Ik ben geboren op 14/12/1972 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: reizen en adoptie.
Hoi allemaal , met deze wens ik iedereen een prettig kerst en een vrolijk jaareinde , maar ook een ongelooflijk 2009 toe . Voor de meeste onder ons zit er in 2009 nog geen kindje in de vlieger dus zal het uitkijken worden naar 2010 , de even jaartallen zijn voor ons al altijd het beste geweest 1992 zijn we gehuwd 1994 is Jason geboren 1996 onze zaak opgestart 1998 onze eerste grote reis naar Amerika 2000 eerste cruise 2002 ons hart verloren in Thailand 2006 ons plan kindje gaan opzoeken in Thailand 2008 possitief bevonden voor adoptie en start van onze bouwplannen , dus volgend jaar is voor ons een overgangsjaar waarin veel cement en en steenpuin ons pad zal kruisen het begin van de bouw zelf is ingepland april dus moeten we voor het bouwverlof van juli onder dak zitten , zodat we na de verlof van de bouw de binnenafwerking kunnen starten met als streefdoel 24 dec, maar we denken dat het eerder januari of begin februari zal zijn dat we met de uiteindelijke afwerking kunnen starten en dan als laastste er tegen pasen 2010 er wonen met als ultieme kers op de taart een kindje van ver . Maar dat is natuurlijk maar een planning waar dus veel kan mislopen daar er veel van andere afhangt en ook van ons Belgische weer . Al bij al moet alles op zijn plaats vallen in 2010 daar geloven we rotsvast in . Dus voor iedereen een gezellig kerstfeest en tot blogs Petra
Vandaag op info geweest bij FIAC het zijn mensen naar mijn hart , eerlijk recht door zee en ze praten je niet naar de mond . Ze zeggen wat ze kunnen en wat ze niet doen zonder er doekjes om te winden , ik kan begrijpen dat dit voor sommige wat gevoeloos overkomt maar ik weet liever waar ik voor sta en wat ik kan verwachten , dan dat ik voor de ene teleurstelling na de andere kom , want geef maar toe iedereen heeft een bepaald beeld voor ogen . Wij vonden na alles gehoord te hebben dat we er nog goed voor staan vooral omdat we een ouder kindje willen , anders stonden we er niet zo goed voor omdat er voor Thailand een quota is en er maar weinig jonge kinderen naar ons land komen . Doordat we al 16 jaar getrouwd zijn kunnen we een zeer stabiele opvang verzekeren en daar hecht de Thaise overheid veel aan , dus voor ons ziet het er toch possitief uit . We moeten 7 jan. terug en dan krijgen we eindelijk het contract en de lijst met "to do's " onder ogen , daarna kunnen we pas definitief van start gaan . Een koppel uit onze cursus groep staat al op de lijst bij ROH voor ethiopie ook voor een ouder kindje , er begint eindelijk bij iedereen wat schot in de zaak te komen , maar het zal allemaal nog wreed lang duren , zucht . Tot blogs Petra
Doordat we voor een ouder kindje opteren ( 5 à 6 jaar) en de wachttijden voor Thailand nu 2 jaar zijn is ons meisje al enkele jaren het zonnetje (hopelijk) voor andere mensen ,en nog niet voor ons. De gedachten spoken door mijn hoofd , heeft ze het wel een beetje goed , is er iemand die haar liefde geeft , heeft ze een knuffeltje , kan ze al praten , ... ga zo maar door het is heel frustrerend , ik probeer zo veel mogelijk possitief te denken maar het worden adoptie kindjes dus iets loopt er fout , maar waar en wanneer en hoe , de vragen waar je geen antwoorden op krijgt tot je een dossier in handen krijgt of waar we nooit een antwoord op zullen vinden , ik dacht dat onze ergste nachtmerrie ( het vonnis afwachten) voorbij was , maar de tijd die komt wordt volgens mij nog meer beangstigend , maar ook spannend in de possitieve zin . De vreugde en liefde die van kinderen uitgaat is niet met woorden te beschrijven , de kleine dingen die je dag opfleuren die je doen lachen die je warm maken van binnen dat is wat ons uiteindelijk te wachten staat na een lange en stresvolle periode , het is naar die tijd dat ik nu verlang , laat al dat wachten maar vlug voorbijgaan , zodat ik kan gaan wakkerliggen van dingen als , wat moet er morgen tussen de bokes , zou ze frietjes mogen , vind ze de kleur van haar kamer wel mooi , vind ze het hier niet te koud ... ik denk dat er nog veel slapeloze nachten komen , maar niets houd ons nog tegen de leuke dingen die komen laten al dit verdwijnen als sneeuw voor de zon . Nu ga ik proberen te slapen ;-) Tot blogs Petra
Hallo , weer wachten , ja we worden er echt wel goed in. Om de komende tijd goed vooruit te laten gaan zijn we sinds mei gestart met onze bouwplannen we hadden al enkele jaren een bouwgrond en vonden het nog niet nodig om er iets met te doen doordat we nu aan "kangaroo" wonen doen met onze ouders , we wonen in een gigantis huis dat opgedeeld is in 3 delen 1 deel voor ons 1 deel voor mijn ouders en dan nog 1 deel dat gebruikt word voor onze taverne . Waar ik dus de kok ben en de rest runt de zaak . Nu met onze adoptie plannen vonden we het wel nodig om een permanente plaats voor ons te maken, waar we niet meer hoeven te verhuizen , waar ons zusje een vaste en veilige plaats vind . Dus de komende maanden zitten we tot over onze oren in de cement , stenen enz ... , dat komt dus goed uit om de tijd wat vooruit te laten gaan . Vanaf nu ga ik ook wat schrijven over de vorderingen daar zodat het wachten en aftellen naar datums wat makkelijker word . We hopen in elk geval ons huis af te hebben voor ons zusje er is , zodat ze niet na enkele maanden nogeens moet verhuizen . Tot blogs Petra
. Al bij al moet alles op zijn plaats vallen in 2010 daar geloven we rotsvast in .
