Opgestaan rond 7.15, en na een lekker Thais ontbijt rond 9.20 uit het resort vertrokken. We hebben geprobeerd de brug Wang Pho te vinden, doch daar zijn we niet in geslaagd.Onderweg zien we plots apen midden op de weg zitten, waarop we uiteraard zijn gestopt.
Op een open plek naast de weg krioelede het van de apen die vruchten aan het eten waren. Zeer leuk.
In Bang Wang Pho vroegen we bij een politiekantoor waar we ergens konden tanken, waarop een dame spontaan haar bromfiets pakte en voorop reed en ons naar en zeer primitief tankstation bracht waar men per 5 liter de tank moest vullen zoals bij ons de twee-takt.
Verder doorgereden naar de Hell-Fire pass, eerst het museum daar gedaan en dan de wandeling naar en door de pass.
Verder gereden naar Sangkhlaburi doch eerst even gestopt aan de Khao Leam Dam waar we een prachtig uitzicht hebben en waar het weerom vol zit met aapjes, die vlak voor onze neus gewoon een les voorlichting in de praktijk geven. Sangkhlaburi is een slaperig stadje aan de grens met Birma. Een mengelmoes van verschillende volkeren (voornamelijk Mon en Karen) lopen hier rond op de markt. Een soepje bestellen gaat met handen en voeten, want engels wordt hier nauwelijks gesproken. Sangkhlaburi ligt aan het Kheuan Khao Laem meer, in 1983 ontstaan door de bouw van een grote stuwdam. Het oude Sangkhlaburi ligt nu midden in het meer. Gelukkig was de Thaise overheid zo vriendelijk om de Thaise bevolking een nieuw stukje land te geven.
De Thaise overheid was minder vriendelijk voor het Mon volk. De Mon zijn de oorspronkelijke bewoners van Birma en dit grensgebied. Eigenlijk zijn het asielzoekers. want in Birma worden ze vervolgd door de militaire Junta. De Thaise overheid bood de Mon wel land aan om op te wonen, maar geen compensatie voor de overstroomde landbouwgrond. De Thai kregen een brug die zorgde voor een snelle verbinding landinwaarts. Voor de Mon was deze brug ook beschikbaar, maar hij lag op zo'n onhandige plaats dat ze besloten om een eigen brug te bouwen. Dat werd de langste houten brug van Thailand.
De weg naar Sangklaburi is zeer mooi, zeer groen en helelmaal niet druk ,onderweg zijn er prachtige zichten op het meer. Ter plaatse nemen we onze intrek in het Pompailin Resort, waar we een bungalow met twee verdiepingen hebben, wij boven en de kinderen beneden, met prachtig uitzicht op het meer.
De mensen hier wonen echt in hutjes, zelfs in drijvende huisjeen vanuit onze kamer hebben we zicht op de brug.
s Avonds weerop zeer lekker en zeer veel gegeten voor maar 945 bath voor 5 personen, drank in (21 EURO) en om 9 uur lagen we allemaal in bed
Opgestaan rond 8 uur. Na het ontbijt even op zoek gegaan naar een wasserij om de vuile was binnen te bregen.Vervolgens naar de plaatselijk markt gegaan. Hier zijn veel Birmezen en weinig of geen toeristen.Iedereen kijkt naar ons ofwel lachen ze ofwel stoten ze elkaar aan en lachen ze ons gewoon in ons gezicht uit. Wij weten niet met wat, waarschijnlijk omdat we alle 5 blond zijn ofwel om men hier niet gewoon is van kale mannen te zien?
Vervolgens zijn we te voet over de Mon brug gegaan. Zelf vond ik dit vrij indrukwekkend, ongelooflijk knap gemaakt met onderaan alleen maar zicht op het meer en drijvende huisjes.
Aan de overkant het Mon-dorp waar totaal geen toeristen waren en waar de mensen echt in hutten leven. Iedereen lacht ons vriendelijk toe.We gaan terug en met de auto gaan we naar de gouden Chedi die we vanuit onze kamer aan de overkant van het meer zien liggen. In de Chedi zien we een enorm grote sprinkhaan en een vliegend hert , voor de rest zijn we daar totaal alleen.
We gaan verder door naar een liggende boedha die zich bevind aan de ingang van het dorp waarna we in het dorp iets gaan eten. Nog even langs het hotel (Jonathan heeft wat last van diarree) waarna we besluiteneen bootje te nemen om het meer te verkennen.
Het begint evenwel vrij erg te regenen, waarop we gaan schuilen, doch na 20 minuten schijnt de zon terug en vinden we een longtailboot die ons rond het meer brengt .Hiervoor dienen we ons wel te begeven tussen de drijvende huisjes, op planken en houten constructies met veel gaten in, doch dit is uniek anders komt men hier nooit.
Op het meer liggen nog restanten van een tempel( nu een drijvende tempel) Deze tour op het meer is zeer mooi, prachtige gezichten, een enorm rust en zeer speciale sfeer.
Na dit alles nog evens langs de winkel voor cola , chips en bier voor op ons terras en dan terug naar het hotel om te douchen.
De kamer van de kindern is toch niet zo proper als het zou moeten, de WC lekt , er zitten wat beesten, doch het zicht is uniek .
We besluiten een internetcafé op te zoeken om een mailtje naar huis te sturendoch de kinderen willen nog wat chatten terwijl wij iets verderop terechtkomen in een café.
Dit was al een ervaring op zich. Er stonden daar 2à 3 tafels en tussen die tafels hangt gewoon een hangmat met daarin een 160 kg wegende Amerikaan die in de oorlog was blijven hangen met naast hem afgekloven kippeboutjes, een zak nootjes en uiteraard een fles Singha bier in zijn handen die op eerste verzoek door een Birmees bij hem in dienst vervangen wordtWe drinken hier voor de eerste keer een echte aperitief( geen bier) Ik bestel een Gin-tonic ( 6° bath of 1,3 EURO) en de Jean-Louis probeert de Maekong Whiskey die niet slecht blijkt te zijn en waarvan er nog wel wat zal gedronken worden.
Dia avond gaan we eten in de Birmese-Inn,waar we zelfs in het restaurant onze schoenen moesten uitdoen- doch waar het enorm gezellig was en waar we zeer lekker gegegeten hebben.
De Jean-Louis en onze Jonathan bestellen een of ander Birmees gerecht met varkenvlees en ik zeg for me the same but with chicken". Blijbaar was mijn Engels ( of hun Engels) voor hen niet verstaanbaar want ik kreeg en sandwich met chicken, waarna ik uiteraard nog iets bijbestelde.
Hier hebben we voor alles, drank inbegrepen 745 Bath voor 5 persoenen betaald(16,5 EURO)
De Jean-Louis probeert daar nog ene Birmeese sigaar ( ziet eruit als een lange dikke sigaret met en lichte suikersmaak op het papier) die wel lekker was. Ik besluit om er zo mee naar huis te nemen doch we hebben er nergens meer gezien.
15 augustus 2007 Damnouk Saduak en Samut Songhkram
De wekker gaat om 7.15 ( 1 uur te vroeg) toch opgestaan en nog wat buiten op ons terras gezeten en van het uitzicht genoten. Na het ontbijt vertrokken richting drijvende markt waar we na 4 uur rijden aankwamen.
We nemen onze intrek in een resort vlak bij deze markt gelegen daar we morgenvroeg ,voor de toeristen aankomen ,de markt willen bezoeken.
Het resort op zich was prachtig gelegen op het water, zeer gezellig maar de kamers hier zijn toch wel vrij vuil en er zijn veel beesten, doch de omgeving is hier veel waard en maakt veel goed. We boeken ineens een boot die ons aan onze kamer aan het water morgenvoeg op 7 uur komt oppikken om naar de drijvende markt te gaan.
Die namiddag rijden we nog even verder tot in Samut Songhkram, waar we ongelooflijk veel bekijks hebben en waar iedereen gewoon spontaan begint te lachen. Uniek daar is de markt die wordt gehouden op de treinsporen, waar toch enkele keren per dag een trein voorbij komt.
Terug naar ons resort voor het avondeten waar ik een verse kokosnoot gevuld met curry van vis eet en die ongelooflijk lekker is.Ook hier verstaan ze mijn Engels blijkbaar niet zo goed. Ik vroeg you have a few minutes? waarop men prompt nog enkele menukaarten bracht.
Weer vroeg gaan slapen doch dit is de eerste keer dat ik niet goed slaap, er was enkel een soort van grote badhanddoek om je onder te stoppen, waren toch wel wat beesten de A.C werkte niet zo heel goed.
In de badkamer bleek , zo heeft men mij later verteld, dan nog een enrom grote spin te
16 augustus 2007 Drijvende markt en verder richting Cha am
Wekker gaat om 6 uur want de boot komt ons oppikken om 7 uur. De boot was er echter al om 6.30 en om 6.40 waren we weg. We vertrekken vanaf onze hotelkamer vlak aan het water en gaan richting drijvende markt langs een wirwar van waterwegen. Prachtig! Onderweg zien we kinderen hun klaarmaken om naar school te gaan, hun wassen in de rivier, de afwas doen enz. Tevens stoppen we aan een klein bootje op het water waar we koffie kunnen kopen.Voor 40 bath ( 0,80 cent) heeft iedereen een tas lekkere koffie ( geen nescafé zoals op de meeste plaatsen) en een koek.
Verder komen we aan de drijvende markt waar de souvenirwinkeltjes inderdaad nog niet open zijn, doch waar wel reeds volop activiteit op het water was voor de verkoop van groeten, fruit enz..; We hebben daar toch nog vrij veel gekocht en hebben lekkere cocospannekoeken gegeten dievanuit een bootje door een vriendelijke mevrouw aan de man werden gebracht. Op de terugweg naar ons resort wou men nog stoppen voor een monkeyshow doch daar hebben wij vriendelijk voor bedankt, we zien deze liever gewoon in het wild langs de weg. Terug in het hotel ingepakt en op 10 uur waren terug op weg.
Rond de middag gestopt in Cha am voor een luch aan het strand om daarna verder te rijden naar het Dolphin Bay resort in de buurt van Pranburi, onder Hua Hinn.
Een prachtig resort, waar de kinderen zeer enthousiast over waren, met twee zwembaden, een fitnesskamer, biljart, prachtige tuin, vlak aan het strand gelegen.
Voor de rest van de dag hebben we wat gezwommen op het strand gewandeld, schelpjes geraapt, een mailtje naar huis gestuurd.
s Avonds ook daar gegeten doch het eten was blijkbaar aan onze normen aangepast en trok meer op een gewone chinees van bijons dan op het thaise eten dat we intussen gewend waren.
Vandaag uitgeslapen tot 9 uur. Het zou een rustdag worden. De kinderen hebben veel gezwommen ( wij ook) doch terwijl de kinderen in het zwembad zaten hebben wij met de auto toch een beetje de buurt verkend.
Tegen 4 uur zouden we vertrekken omaan birdwatching te gaan doen op een van de grootste zoetwatermoerassen.
Na lang zoeken hebben we met de auto de vertrekplaats toch gevonden, nadat we door massa scampikwekerijen zijn gereden.We stappen in een zeer wiebelig roeibootje, krijgen en vogelgids en enkele verrekijkers.
Onderweg zien we niet zo veel vogels, doch de tocht op zich door het moerras is gewoon prachtig. Het was daar totale stilte, prachtige gezichten, mooie natuur, echt de moeite.
Op dede terugweg stoppen we aan een winkel voor nog wat cola, chips en Maekong wishkey om op ons terras te aperitieven. Diner in het resort en ....vroeg gaan slapen.
18 augustus 2007 Sam Roy Yot national park-Ban Krut beach
Zaterdag 18 augustus:
Opgestaan op 8 uur na het uitgebreide onbijbuffet vertrokken richting Sam Roy Yot nationaal park, dat vlak bij het resort lag. Eerst gestopt in een prachtig typisch vissersorpje gelegen in het nationaal park en dan een bootje genomen dat rond enkele eilandjes in zee vaart en uiteindelijk stopt om verder te voet naar een indrukwekkende grot Tham Phrya Nakon.De weg hier naar toe gaat via steile trappen recht naar boven, en wel 450 meter hoog.Enorm vermoeiend doch de inspanning loont de moeite. Zeer mooi en indrukwekkend. In de grot zelf is nog een paviljoen destijds gebouwd door Rama V. De terugweg gaat vlotter. Terug het bootje op en naar onze vertrekplaats waar we een terasje doen en dan verder rijden richting mangroven. Onderweg komen we veel apen tegen. Aan de mangroven volgen we een uitgestippelde trail .Zeer mooi! Daar zien we ook zwart-witte makaken. Uiteindelijjk maar verder gereden, het was ondertussen al 15 uur . Een 100 -tal km verder zijn we gestopt in Ban Krut Beach, waar we enkele resorts hebben afgelopen, die weliswaar zeer mooi waren maar ongelooflijk duur. Uiteindelijk namen we onze intrek in het resort White Beach. Dit resort was niet zo gezellig, het bestond eigenlijk uit gewone rijen bungalows naast elkaar en wij waren de enige gasten, doch het zou maar voor 1 nacht zijn. Toch nog even in de zee gaan zwemmen, waar we de eerste maal kennis maakten met de zeevlooien. We hebben nog op het terras van het resort geaperitiefd en zeer lekker en veel gegeten.. Voor 5 personen eten met6 bieren en 9 frisdranken betalen we daar losweg 560 bath. ( 12,5 EURO) s Avonds hebben we eindelijk kaartjes naar huis geschreven en weerom vroeg gaan slapen.
De wekker gezet om 8 uur want vandaag rijden we verder naar het Khao Sok nationaal Park. We ontbijten met spiegeleieren, worstjes en toast.
We rijden via Chumpon doch vanaf daar volgen we de Andamese kust via Rayong. We hebben lang gezocht om een landkaart van de omgeving te vinden doch niet gevonden. Dit is wel de eerste dag dat we onderweg vrij veel regen hebben. Rond 16.30 uur komen we aan in het Khao Sok nationaal Parkvia een zeer mooie doch wel bochtige weg. Eerst zijn we gaan kijken naar Arts River view Lodge,waar ze ons een bungalow voorstelden dicht bij de rivier. Deze was vrij nieuw, doch het terras was nog niet af en oogde nog niet echt gezellig waarop we besloten naar het resort Morning Mist te gaan zien. Daar namen we een grote familie bungalow, gelegen in een prachtige tuin ook vlak aan de rivier met vooraan een terras met hangmat en achteraan een groot terras pal aan de rivier. Binnen twee grote bedden met klamboe, alles zeer proper, en rondom rond waren vensters met vliegenramen zodat we vanuit ons bed overal buiten konden zien. Nog even langs de plaatselijke winkel om inkopen te doen voor onze aperitief en ons dan genesteld op het terras aan de rivier. Plots tegen het invallen van de duisternis kwamen 100-en vleermuizen te voorschijn en vlogen eigenlijk vlak over ons op ons terras. Zeer mooi, de kinderen probeerden deze zelfs te vangen. Ook veel vuurvliegjes, prachtig! s Avonds hebben we zeer lekker gegetenin het resort en.... vroeg gaan slapen.
