"Angst is een slechte raadgever" zegt het spreekwoord.
Soms vraag ik me af of ik minder bang ben dan een ander mens ... Ik krijg mensen ter massage ... zonder dat ik meer van iemand weet dan een telefoonnummer ... 1 maal heb ik me aangerand gevoeld in de afgelopen jaren ... Een keer teveel ... maar procentueel stelt het natuurlijk niets voor. Ik reisde alleen met de bus dwars door Afrika en meedere keren in gezelschap ... en ontmoette alleen maar behulpzame mensen. Ik kwam bij 200 verschillende adressen tijdens een maand werken in de thuiszorg. Ik deed aan internetdaten en dronk met 'vreemden' koffie in stationsrestauratie's ... en beleefde mooie (ver)liefdes.
Dus als iemand die meedenkt me vandaag vraagt: "Hoe ga je vrijwilligers screenen als je Dominosite eenmaal bestaat ... want je moet toch garanderen dat die mensen betrouwbaar zijn ..." dan heb ik een puzzle die ik eerst niet had ...
Natuurlijk zijn er rare, nare mensen op de wereld. Er zijn volwassen kinderen die hun oude ouders mishandelen, die stelen van hun ouders ...en andersom ouders die hun kinderen dingen aan doen waar je niet te lang over na wilt denken ... Er zijn kinderen misbruikt in kinderdagverblijven ... en ouderen bestolen door medewerkers, die gescreend zijn(!) van de zorg. Er zijn zelfs kinderen misbruikt door meneer pastoor ...
Maar IK ben optimist tot in de kist en ga uit van de grote meederheid van mensen die wél aardig, betrouwbaar, behulpzaam en eerlijk is.
In mijn concept kun je alleen een vraag doen voor een uurtje aandacht, menselijke warmte als je zelf bereid bent eenzelfde dienst te verlenen bij jou in de buurt ... én iemand beoordeelt zélf of een match zou kunnen slagen. Misschien dat dat werkt als een goede zeef ... Wat gij niet wilt dat u geschiedt ... doe dat ook een ander niet ... Het zou toch kunnen werken?
