Trouwe lezers weten dat ik het regelmatig heb over voor- en napret. Ik heb regelmatig mee-leef-2e hands-pret. Ik geniet van de foto's en filmpjes die mijn dochter stuurt van hun gezins- mini vakantie in eigen land. Ik kreeg het verhaal dat ze onverwacht een hele dag aan het strand hadden genoten, levend op liflafjes en hapjes. Iedereen blij tot 3 uur in de nacht. Baby Joy krijste op ongekende manier uit haar hum. Gelukkig bedachten haar ouders, na eerste verwarring, dat honger wel eens de boosdoener zou kunnen zijn. En ja hoor na een fles warme pap, die verdween als sneeuw voor de zon, sliep het kind weer in en tot 8 uur de volgende morgen door. Dit verhaal bracht mij terug in de tijd toen mijn borstvoeding beter leek dan het was en ik dankbaar was voor flesvoeding. Een baby met honger het ergste dat je als moeder kan gebeuren.
