Na de emotionele bui van vorige week ben ik terug op en top vrolijk!
Op woensdag was het weer Partytime. Dit keer was het thema 'Crazy Scientist Party'. Als een echte gekke wetenschapper, trok ik natuurlijk mijn labojas aan, labobril op, ethanol ;) bij de hand en het feestje kon beginnen. Voor de eerste keer ben ik hier op stap gegaan zonder Erasmusstudenten! Enkel met een Pools meisje, Ewelina, wie vorig jaar aan de PXL studeerde als Erasmus studente. Het was een top avond!
Op donderdag heb ik mijn applicatie voor de universiteit van Maastricht in orde gemaakt. Binnen de 4 weken weet ik of ik geaccepteerd zal worden voor de Master Developmental Biology & Oncology. Spannend spannend!
Vrijdag hebben we een etentje gehouden met mijn Erasmus - klasgenootjes. Een vriendin vanuit Marokko heeft lasagne voor ons gekookt. HMMMM, overheerlijk! Daarna heb ik hen getrakteerd op een stukje Belgische Cote d'Or chocola.
Zaterdagochtend was het weer tripjestijd! Dit keer om Auberie te ontmoeten in Warschau. Elina (mijn buurmeisje op kot) was hierbij ook in ons gezelschap. Wat fijn om Aubietje weer te zien! Warschau was een fantastische stad. Een combinatie van veel geschiedenis, prachtige plaatsen, lekker eten en heerlijk gezelschap maakte van dit weekend een knaller van formaat. Onze overnachting was in het Novotel. Voor het eerst in 2 maanden sliep ik in een bed waar mijn voetjes niet over de rand kwamen, warme voetjes, lovely! Zondag was het alweer afscheidstijd. Afscheid nemen is nooit leuk. Maar veel tijd om droevig te wezen heb ik hier niet. Om 23.00 kon ik naar bed en vandaag moest ik alweer opstaan om 07.30 om naar de les te gaan.
Morgen wordt er een feestje georganiseerd voor ons, op een BUS! Voor een uur lang zal deze rondrijden door heel Lodz en daarna is een afterparty in de LordisClub.
Dit wordt misschien niet het allervrolijkste blogberichtje dat ik tot nu toe geschreven heb. Ik heb namelijk een weekend vol emoties achter de rug.
Vrijdag, JEEJ! De volgende dag ging ik eindelijk mama, Beth en Rony terug zien. Oh ik was zo vrolijk! Ik kon er haast niet van slapen. Na 2 maanden, zo gek. Het was een regenachtige dag. Om 11u kreeg ik een telefoontje. 'Kan je naar de poort komen?'. Zo blij als gek liep ik naar hen toe :) familie, hmmm. De warmte overwelmde me. In alle enthousiasme liet ik hen mijn kot zien. Ze moesten wel lachen om mijn bed dat zowat 20 cm te kort is. Daarna wandelden we de stad in. Het werd een dag van goed eten, babbelen en gezelligheid!
Tot die avond er werd gebeld naar mijn Belgische gsm-nummer. Papa vertelde me dat Nero gestorven is. Nero is de pony waarmee ik ben opgegroeid, waarop ik heb leren paardrijden en al heel mijn leven lang thuis in de weide staat. Sommigen vinden het misschien stom klinken, maar Nero ligt heel nauw aan mijn hart. Ik ben hier echt enorm verdrietig van. Maar mijn familie was bij me. Bij hen kon ik troost en afleiding vinden.
De volgende dag vertrokken we naar Auschwitz. Zo'n 300 km rijden vanuit Lodz. Maar van die afstand heb ik niet veel gemerkt. De hele weg heb ik geslapen. Eens aangekomen, voelde ik meteen een druk op mijn borst. De sfeer van Auschwitz. Het overviel me. Eerst brachten we een bezoek aan Auschwitz II-Birkenau, het vernietigingskamp. Gigantisch groot is het daar. We volgden het treinspoor tot het einde. Rillingen. In sommige barakken konden we een kijkje nemen. Hier konden we zien hoe mensen op elkaar werden geduwd, als beesten. Op houten planken moesten ze slapen. In een barak die normaal voor 53 paarden diende, werden nu 400 mensen bij elkaar gestoken. Ongelooflijk hoe dit door andere mensen gedaan kon worden, onze eigen soort. Niemand kan zo beestig zijn als de mens. 10 miljoen Joden zijn op 5 jaar tijd op de meest gruwelijke wijze omgebracht. Het was onmogelijk om te vatten. In Auschwitz I konden we alle haren zien van de Joden die kaal werden geschoren. Ook tasjes, brillen, kleren, werden er tentoongesteld. Enorm aangrijpend. Het doet wat met een mens om dit te zien. Iedereen zou dit ooit moeten zien.
Daarna volgde de laatste avond op ons hotelletje. Ook al waren we doodop, ik heb met Beth nog enkele uren lang gebabbeld over koetjes en kalfjes. Deze ochtend brachten we nog een bezoek aan Radegast en aan de Joodse begraafplaats (die ik eerder al beschreven heb in mijn blogje).
Na een emotioneel afscheid van mijn familie ben ik dan nu op mijn kamertje beland met bijna 2 kg Cote d'Or chocola (dank je mama) om een beetje triest te wezen. Iedereen is nog op citytrip. Vanavond komt Elina terug thuis. Na een babbeltje zal het vast wel weer beter gaan.
Hier ben ik alweer met een nieuw berichtje. Deze week heb ik dan ook weer zoveel gezien en meegemaakt! Voor foto's raad ik jullie aan om mijn facebook te checken. Via deze site is het onmogelijk om foto's up te loaden.
Woensdag ben ik nog eens gaan partyen met de Erasmusers (woensdagavond = perfect aangezien ik donderdag een vrije dag heb). Dit keer in de 'Lordiesclub'. Deze club is mijn favoriet! De muziek was fantastisch, en elke woensdag is er een ander thema. Dit keer was het thema 'blacklights', de vorige editie was 'magical party'. Er wordt ook veel show gemaakt hier. Er wordt bv veel rook geblazen, confetti afgeschoten, vuur gemaakt, ...
Voor het weekend hadden we een uitstapje gepland.
Op vrijdag om 15.00u pikte de taxi Zsofia (Hongaarse vriendin) en mij op aan de schoolpoort om ons vervolgens aan het station van Lodz af te zetten, op naar een nieuw avontuur. Dit keer als bestemming: Gdansk, Gdynia en Sopot. Popelend om aan dit geweldige weekend te beginnen stapten we in de taxi. En plots: BAAMMMMM! Een trucker rijdt knal in de zij van onze taxi. De auto was volledig vernield aan deze kant. Maar geen zorgen, met ons was alles oké. Buiten de shock en de paniek waren we fysiek nog volledig intact. Maar natuurlijk hadden we slechts 15 minuten om onze bus te halen, dus veel tijd om in shock te zijn hadden we niet. Snel snel zoeken naar een nieuwe taxi! Uiteindelijk, na dan nog eens filerijden, hebben we de bus gehaald! OEF! Ons weekend kon eindelijk beginnen.
5,5u later arriveerden we in Gdansk. We verbleven daar in een hostel 'La Guitara'. Voor mij de allereerste keer om met 8 vreemden op 1 kamer te slapen. Maar dat viel allemaal reuze mee! De hostel was goedkoop, netjes en prachtig gesitueerd aan de kade. Beter kon niet! De eerste avond hebben we een beetje rondgedwaald in de stad. Super mooie stad, mijn favoriet tot nu toe! De stijl was vergelijkbaar met deze van Wroclaw: sprookjesachtig.
De volgende ochtend waren we al paraat om 8u. Zaterdag verkenden we Gdynia en Sopot, de naburige steden van Gdansk. Gdynia sprak me weinig aan. Het was koud (bijna niet te houden door de ijskoude, snijdende wind) en er was niet zoveel te zien. Om onszelf een beetje warm te houden zochten we onderdak in het Aquarium aan de kade van Gdynia. Paradijs voor mij weliswaar: diertjes, warmte. Het was perfect. Ik heb hier zelfs visjes mogen aaien! Cool hé ;)
Daarna namen we de trein naar de volgende bestemming: Sopot. Heel mooi! Een totaal andere stijl dan Gdansk of Wroclaw, klein en super cozy! Maar door de koude was het onmogelijk om hier meer dan een uur rond te wandelen. Uiteindelijk namen we de trein terug naar Gdansk om iets te eten en ons bedje in te kruipen. Oh mijn dekentje was echt de hemel op dat moment. Eindelijk 'ontvriezen'.
Zondag was het tijd om Gdansk verder te verkennen. Als eerst brachten we een bezoek aan het amber museum en aan de oude gevangenis van Gdansk. Daarna hebben we de toren van de kathedraal beklommen: 400 trappen! Hehe, dat was zweten. Het uitzicht loonde wel de moeite. Als laatste hebben we nog een klein bootmuseumpje bezocht. Alle museums die we bezochten waren erg interessant. Maar ik ga dat hier allemaal niet expliceren want zonder foto's is dat nogal saai :D
Om 18.40 was het tijd om weer naar ons oude vertrouwde Lodz te vertrekken. Toch wel met een beetje tegenzin (met vooruitzicht op vandaag: test om 08.15).
Hier op school is alles oké trouwens! Ondertussen kan ik alle lokalen vinden. Het enige wat me tegensteekt is dat voor 2 van de 6 vakken de proffen nihil Engels spreken. Ik moet nog uitpluizen hoe ik voor deze vakken ga kunnen studeren. Maar ach, dat komt wel goed!
Het spijt me dat
jullie zo lang hebben moeten wachten op dit berichtje. Maar dit weekend heb ik
een poging gedaan om er eentje te schrijven. Ik had een hele tekst en plots was
hij weg! (Stom internet hier, GRMBL)
De titel Woetch
klinkt waarschijnlijk vreemd voor jullie, maar dit is dus hoe je Łódź
uitspreekt. Van nu af aan schrijf ik het gewoonweg als Lodz, omdat ik steeds
moet googlen voor de juiste, gekke letters. De laatste 2 weken heb ik me bezig
gehouden met het verkennen van mijn nieuwe woonplaats hier. Weinig uitgaan,
minder socializen, veel cultuur opsnuiven! Mijn eerste indruk van Lodz was niet
al te positief. Werkelijk overal zijn er werken aan de gang, leegstaande
gebouwen, Maar deze weken hebben dat beeld omgevormd tot iets veel beters!
Vrijdag 10
oktober tot zondag 12 oktober konden we getuigen zijn van het Lodz Light Move
Festival (1ste en 2de foto). Hierbij werd een groot gedeelte van de stad
verlicht met verschillende kleuren, beelden en vormen. In het park (één van de
10 parken hier in de buurt) werd een lasershow tentoongesteld. Wauw, prachtig
was dit! Het zette de stad in een heel ander daglicht.
Dit weekend
hebben we het Woetch-verkennen verder gezet. Zondag zijn we naar het noorden
getrokken. Als eerst hebben we een bezoek gebracht aan een Joodse begraafplaats
(één van de grootste in Europa) (3de foto). Compleet onderkomen, maar oh zo
aangrijpend. Veel van de grafstenen waren vernietigd en verwilderd door de
natuur. En toch was het prachtig om te zien. De helft van de begraafplaats
bestond uit graven uit de 2de wereldoorlog. Een tijd lang bekeek ik de
leeftijden op deze stenen: 21, 17, 10 jaar oud, ganse gezinnen. Kippenveel
kreeg ik hiervan. Wanneer we een beetje verder wandelden konden we ook een
grote weide zien waar 100den herdenkingsbordjes in het gras stonden (4de foto).
Daarna wandelden
we een stukje verder naar Radegast, een treinstation (5de foto). Tijdens de 2de
wereldoorlog bestond Lodz (in die periode Litzmannstad) uit één van de
grootste Joden gettos uit Polen. Mensen van overal uit Europa werden hier naartoe
gestuurd om er te leven. In totaal bestond dit getto uit zon 200 000 mensen.
19 400 hiervan werden via Radegast naar Auschwitz en andere concentratiekampen
gestuurd of zijn omgekomen door de honger of ziekte in het getto. In Radegast werd onder andere een trein
tentoongesteld uit deze tijd (6de foto). Een ander kippenvelmoment. Brrr. Hoe
mensen hier op elkaar geduwd werden, prikkeldraad voor de raampjes, behandeld
als beesten en wachtend op de gaskamer. Griezelig. Agh, ik ben veel te gevoelig
voor dit soort dingen.
s Avonds hebben
we dan onze zinnen verzet met een bekende Poolse film. Over de allereerste
hart transplantatie. SUPER FILM! Gods is de titel, voor wie geïnteresseerd
zou zijn in een beetje Poolse cultuur ;) (7de foto: herkenbaar beeld
normaalgezien!)
Zo lieve
bloggertjes, ik ga een beetje voor school werken nu. Ondertussen heb ik ook
huiswerk gekregen. Jawel, ik studeer hier ook van tijd tot tijd ;) Maar
donderdag is het weer tijd om te citytrippen, dit keer naar Gdansk!
Tot snel! Groetjes
vanuit het nu nog warme Lodz (18 °C maar vanaf donderdag SNEEUW!?)
verdwalen van maandag tot vrijdag en citytrippen tijdens het weekend
Hoi Lieverds!
Op dit moment zou ik normaal in de les moeten zitten, maar aangezien lokalen vinden hier onmogelijk is, heb ik het zoeken moeten staken. Verdwalen in Lodz is zowat een dagelijkse routine geworden. Het op de hoogte brengen van gebouwen en lokalen aan studenten hebben ze hier nog niet uitgevonden. Hierbij moet je je voorstellen dat de universiteit bestaat uit 20 verschillende campussen. Zoeken naar een speld in een hooiberg is dat hier. Daar bovenop is het erg moeilijk om hulp te vragen aan anderen aangezien weinigen een beetje Engels kunnen spreken.
Verder heb ik mijn volledige Learning Agreement moeten aanpassen door een aantal overlappende vakken. Sommige lessen zijn interessant, anderen onmogelijk te begrijpen doordat proffen plots beslissen om over te schakelen van Engels naar Pools. Ja, daar zit ik dan. "Eeuuhhh wat doe ik hier nog?!"
Maar het weekend heeft al mijn frustraties weer volledig goed gemaakt. Met een 12-tal mensen van mijn dormitory hebben we een citytripje gemaakt naar Wroclaw (zie foto en facebook!). Mits een kleine crisis in verband met het vinden van een slaapplaats (niemand die ons verteld had dat er net DIT weekend een festival aan de gang was) was dit een topper van formaat. Wauw, wat een mooie stad! Het was net alsof we terechtkwamen in één of ander sprookje. Voor een moment vroeg ik me af wat ik toch maar doe in Lodz. Overal in Lodz zijn er werken aan de gang. Ook de plaats waar mijn kot zich bevindt is zeer lelijk. Maar Lodz heeft ook haar mooie kanten! Elke ochtend wanneer ik naar school wandel passeer ik een klein parkje waar ik al een aantal eekhoorntjes en egeltjes van dichtbij heb kunnen spotten. Buiten de enorm vele kleine parkjes in Lodz, is Piotrkowska ook de moeite waard. Piotrkowska is een lange, grote straat waar veel restaurants, winkels en pubs te vinden zijn (zie 2de foto). Ook Manufactura is prachtig. Dit is een oud katoenbedrijf dat is omgevormd tot een soort van 'ministadje' (zie 3de foto).
Ondertussen ben ik al een stuk minder vermoeid dan de eerste 2 weken. Ik voel me ook steeds meer en meer thuis. Voornamelijk door de gezelligheid op kot. Mijn kamer is super 'cozy' en de mensen hier zijn echt fantastisch!
Ik ben net terug van een weekendje weg met alle erasmusstudenten. WAUW dit was awesome! Heel veel vriendjes en vriendinnetjes heb ik daar gemaakt. 't Was een weekend van wat activiteiten, partyen en relaxen. In een paar huisjes helemaal omringd door de natuur en een rivier. Ik heb nog nooit zoveel kilometers bomen gezien dan daar. Ik heb er enorm van genoten. De dag voor we vertrokken op weekend heb ik meegedaan aan een karaoke contest waardoor mijn stem volledig daal is nu.
Ik hoop dat ik me morgen beter voel want dan beginnen mijn eerste klassen.Nog een heel gedoe met vakken die overlappen dus ik zal morgen hulp moeten vragen om het op te lossen.
Deze week is het Integration week. Morgen is er een fuifje, donderdag gaan de ESN-members Pools koken, en voor de rest weet'k het niet meer. Veel feestjes waarschijnlijk. Maar dat gaat deze kanjer allemaal nimmer aankunnen vrees ik, zowel de portefeuille, als school, als de gezondheid.
Als eerst, mijn excuses voor het lange wachten op dit blogberichtje! Maar ik krijg hier dus echt niet de kans om alleen te zijn.
Elke dag van 09.30-15.30 heb ik Poolse lessen (zelfs op zaterdag, jawel!). De cursus is super intensief maar ondertussen kan ik al heel wat Pools, cool hé! ;)
Na de cursus is het tijd voor socializen! Ik heb al super veel mensen ontmoet van overal in Europa. Maar ik ben voornamelijk bij de mensen van mijn Dormitory (kot). Het is hier een mixmax van nationaliteiten: Hongaars, Frans, Spaans, Duits, Nederlands, en Belgische ik! :D (ik ben de enige Belg van alle 1000 Erasmusstudenten hier in Lodz).
De Engelse communicatie is wel zeer vermoeiend. Het constant spreken en begrijpen ervan is echt enorm uitputtend. Daarbovenop de intensieve cursus en het Erasmusleventje heeft een zombie van me gemaakt. Vandaag was de allereerste keer dat ik kon uitslapen en ik heb tot 3u in mijn bed gelegen. HEERLIJK!
Het uitgaansleven hier: jazzpubs bezoeken, clubben en terrasjes doen. De jazzpubs vind ik het allerleukst! Hier zijn elke avond live concertjes van verschillende jazzbands. LOVE IT! Nooit gedacht dat ik jazz zo zou appreciëren.
In de 'bedroom club' (grappige naam hé?) werd vrijdag een feestje georganiseerd voor alle Erasmusstudenten. De volgende dag hadden we dan weer Poolse les. AUWTCH.
Ik heb hier al heel wat leuke momenten beleefd :) en ik ben er zeker van dat er nog vele zullen volgen. Al mis ik thuis toch wel een beetje nu. Vooral nu ik zo vermoeid ben en eigenlijk gewoon eens een beetje 'me-time' wens. Mezelf nu thuis in de zetel kunnen ploffen zou echt de hemel zijn.
Maar nu moet ik dringend doorgaan om inkopen te doen! Want alles is op op op!
Regenachtige groetjes vanuit Lodz! ( het is vandaag beginnen regenen en het zou niet meer stoppen voor de rest van de week :( )
PS: wisten jullie dat het in Lodz vanaf november/december om 3u namiddag al donker wordt? Triestig hé.
Hier ben ik met een nieuw blogberichtje. Mijn eerste dag en nacht zijn nu gepasseerd.
De reis met het vliegtuig viel beter mee dan verwacht. Ik ben meteen in slaap gevallen en heb er dus niet veel van geweten. Het lange buszitten was wat minder aangenaam. Maar ik ben heelhuids aangekomen en dat is natuurlijk het allerbelangrijkste ;).
Mijn eerste indruk over Lodz : 'mijn god waar ben ik beland'. Nadat ik mijn spullen op kot had afgezet (wat super gezellig is! maar geen roommate voor mij want ik heb een single room) deden mijn mentor en ik een poging tot inkopen doen. Toen we hier net de blok om waren kwamen er kerels naar ons toe die nogal ja, vulgair deden. Toen zijn we maar terug gedraaid, dus geen inkopen voor mij. Het gevolg hiervan: geen shampoo, geen tandpasta, GEEN ETEN, niks. Zo meteen komt mijn mentor terug en gaan we een nieuwe poging doen en EINDELIJK iets eten!
Maar de avond heeft alles weer goed gemaakt. Ik ontmoete wat mensen van mijn kot (Spanjaarden en Nederlanders) en we zijn dan samen naar de pub geweest. Was super gezellig!
Vandaag ga ik met mijn mentor wat door het stad wandelen en vanavond ga ik samen met een ander meisje koken voor de mensen van ons kot.
Zonnige groetjes vanuit Lodz! (hier is het 25 graden)
donderdag is het zover, tijd om jullie te verlaten voor 6 maanden. Tijd om te beginnen aan 'mijn Erasmus verhaal'.
Beangstigend dichtbij komt het nu. Op 9/11 (jawel, we wagen het erop!) vlieg ik naar Polen. Ieuw, helemaal alleen op het vliegtuig. Ik haat vliegen! Daarna neem ik de bus van Warschau naar Lodz waar mijn mentor (een studente van Lodz Technical University) me zal oppikken om me naar de 'dormitory' te brengen. Hierbij zal ik een kamer delen met een roommate. Op dit moment heb ik nog geen idee wie dit is! Spannend!
Blijkbaar is Lodz een heel lelijke stad. Maar de atmosfeer zou er op en top zijn! Een studentenstad, voornamelijk gericht op Erasmusstudenten.
15 september start ik een snelcursus Pools, de moeilijkste taal ooit om te leren wordt me verteld. Maar goed dat ik zo een talenknobbeltje ben, NOT! Ik heb alvast een miniboekje met enkele Poolse woordjes en zinnetjes gekocht om mezelf te redden op de luchthaven en tijdens het winkelen.
Lodz Technical University is een internationale school, dus alle lessen die ik er volg worden in het Engels gegeven.
Op dit moment kan ik nog niet goed vatten dat ik over 2 daagjes al vertrek. Ik ga het zo erg vinden om iedereen te moeten missen. Ook vind ik het enorm eng om dit helemaal in m'n eentje te doen. Zal ik het wel redden daar? Is mijn Engels goed genoeg? Ga ik niet te veel heimwee hebben? Zal de stad wel meevallen? Maar het lijkt me vrij normaal dat ik mezelf 1000 dingen afvraag op dit moment.
Buiten al die vragen en de angst heb ik natuurlijk SUUPPPER veel zin in dit avontuur! Blikverruimend gaat zo'n ervaring zijn, mensen leren kennen van overal ter wereld, proeven van nieuwe culturen. Het lukt me wel!
Ik ga jullie allemaal missen lieve mensjes!
Via deze blog, facebook, skype en whatsapp zal ik contact met jullie houden. Ook krijg ik in Polen een Poolse SIM-kaart. Hiervan laat ik jullie mijn nummer zo snel mogelijk weten.
Hallo België!
