Het is nu voor ons 9 uur. We staan klaar om voor de laatste maal naar onze zoon Diaz te gaan. Zijn lunchpakket is klaar maar deze keer hebben we onze frigo leeg gemaakt. Het resterende fruit, yoghurt en koekjes gaan allemaal mee naar het weeshuis. Het is niet zo dat ze er iets te kort hebben maar het is een leuke extra voor de andere kindjes.
Onze koffers staan klaar om deze nacht te vertrekken naar België. Jammer genoeg keren we nu nog maar met 2 naar huis en niet met 3.
Na ons bezoek van deze middag zullen we nog wat foto's op de blog plaatsen.
Vandaag was het ons voorlaatste bezoek. Hopelijk kunnen we er morgen een 5 op 5 van maken. Dit zal niet zo eenvoudig zijn. Nu begint het door te wegen dat we morgen onze zoon moeten achterlaten in het weeshuis voor min. 4 weken. We vragen ons dan ook af hoe hij zal zijn in de periode dat hij ons niet meer ziet en hoe hij zal reageren als hij ons terug ziet.
Het is voor ons een grote troost om te zien dat de nanny's heel goed voor de kindjes zorgen. Alle kinderen zien dan ook graag hun nanny.
Je zal ons dan ook niet horen klagen over ons weeshuis. Ik denk dat we het slechter konden getroffen hebben.
hieronder kan je dan ook terug 2 foto's zien van deze morgen.
Vandaag was er terug een bezoek voorzien. Net toen we diaz uit zijn leefgroep hadden gehaald kregen we het bericht dat hij terug naar zijn leefgroep moest. Het was ook voor zijn nannys een komplete verrassing. Het bezoek werd door een journalist die blijkbaar geen westerlingen mocht zien, verstoord. Voor Diaz was dit zeker geen goed nieuws dat hij niet met ons mee mocht. Dit werd duidelijk gemaakt door traantjes en geschreeuw.
finaal mochten we hem toch 45 min zien. Zijn leefgroep was buiten aan het spelen toen we hem voor de tweede keer mochten meenemen die dag.
Uiteindelijk waren we alle drie blij met dit korte bezoek. Hopelijk wordt het morgen een volle 4 op 4.
Vandaag waren er wat problemen met de blog en we kunnen nu pas ons verhaal verder zetten.
Eindelijk kunnen we onze zoon eens 2 dagen na elkaar zien. Dit deed deugd voor Diaz en voor ons. Het bezoek werd afgesloten met 2 dikke knuffels. één voor ma en één voor pa. Op de video kan je ook zien dat hij het graag doet. Dit zal wel het nakende afscheid zwaarder maken.
Hieronder kan je alvast diverse nieuwe foto's zien.
onder een reeds drukkende zon, zijn we deze morgen omstreeks 9.30u vertrokken richting weeshuis. We hadden geluk : we waren heel vroeg, dus dat betekent lang bezoek, wat dus ook zo bleek te zijn. Voor het eerst hebben we ons volle 2u kunnen doorbrengen bij onze zoon.
Ondertussen kennen we het nummer van z'n leefgroepje en kunnen we gewoon aan de deur gaan kloppen. En, wat bleek, met een stralende glimlach kwam hij on tegemoet, nam gewillig een handje om samen naar de speelruimte te gaan. Ook daar was het reeds enorm warm, en blijkbaar had Diaz er ook mee te kampen, want de druppeltjes parelden aan zijn voorhoofd, maar dit kon vandaag toch de pret niet bederven.
Hopelijk wordt het een week waar we de 5 geplande bezoekjes allemaal kunnen afwerken. En natuurlijk, nog enkele foto's
Het was ook voor zijn nannys een komplete verrassing. Het bezoek werd door een journalist die blijkbaar geen westerlingen mocht zien, verstoord. Voor Diaz was dit zeker geen goed nieuws dat hij niet met ons mee mocht. Dit werd duidelijk gemaakt door traantjes en geschreeuw.
