Dit is heel spannend!

Na Piet's eerste ervaringen met de Argonauten in Koerdistan, in 1973, en na de ervaringen van Lia en Piet samen in hetzelfde gebied in 1991-93, gaan wij, Piet Muller en Lia Visser, voor de eerste keer na vijftien jaar terug naar de Koerden. En dat nog wel op uitnodiging van de regionale regering van Iraaks Koerdistan!

Er zou nu al heel veel over te vertellen zijn, maar we houden het even bij dit eerste korte bericht. Het is de bedoeling dat we deze blog straks dagelijks gaan bijhouden om van onze ervaringen in dit gebied te vertellen. Er zal heel veel veranderd zijn in al die jaren, positief maar ook negatief. We willen onze ogen en oren open houden, veel mensen spreken, het gevoel met het land terugkrijgen.

Ons vertrek is gepland op zondag 12 oktober a.s.. We vliegen met Turkish Airlines eerst naar Istanbul, daarna door naar Diyarbakir in Oost-Turkije. Daar overnachten we om de volgende ochtend vroeg per taxi naar de Turks-Iraakse grens te rijden. Hier worden we om 13 uur opgewacht door een auto met chauffeur, die ons ter beschikking is gesteld voor de twee weken die we in Iraaks Koerdistan zullen zijn.

Eerst reizen we door naar Erbil (in het Koerdisch: Hewler), de hoofdstad van de regio en zetel van de regionale regering. Hier hopen we vrienden van weleer - meestal vluchtelingen die destijds naar Nederland zijn uitgeweken - te ontmoeten en ook regeringsautoriteiten te spreken. Daarna willen we een rondtocht maken door de Badinan, de provincies Erbil en Duhok. 

Omstreeks 19 oktober denken we terug te zijn in Erbil en na enkele dagen een tocht te gaan maken naar het zuidoosten, de provincie Suleimaniye (in het Koerdisch: Slemani). In de provinciehoofdstad willen we in de eerste plaats contact opnemen met de organisatie Kurdistan Save the Children, waarvan Lia - als uitvloeisel van haar activiteiten in de jaren '90 - enkele kinderen heeft gesponsord. We hopen Halabja te kunnen bezoeken en zo mogelijk ook het verre Khaneqin, waar een bijzonder project ons wacht. 

We zullen de 27e oktober terug moeten zijn in Erbil, want de volgende dag begint al onze terugreis naar de Turkse grens. De 29e vliegen we terug uit Diyarbakir om later die middag weer via Istanbul Schiphol te bereiken. 

Is het wel veilig om naar het noorden van Irak te gaan? Dat is de vraag die we het vaakst hebben gehoord. Ja, het is er behoorlijk veilig, alleen moet je niet onveilige plekken willen opzoeken, zoals het berggebied in het uiterste noorden, of Kirkoek, de omstreden oliestad. Dat doen we dan ook niet.

In de jaren '90 hebben we samen al de nodige ervaringen in Iraaks Koerdistan opgedaan. Die kunnen we nu goed gebruiken. En tegelijk kunnen we zien wat er allemaal in die 15 jaar veranderd is.

Tot zover ons eerste bericht. Er volgen zeker meer!

Lia en Piet

07-10-2008, 00:00 geschreven door pietenlia