Razac-sur-l'Isle naar Mussidan. 32 km 190 hm.

Wanneer ik deze morgen ging ontbijten was het ligt aan het regenen. Een uur later was het droog en ging ik op pad. De eerste 9 km gingen vlotjes. Het verliep weliswaar geheel over het asfalt er er valt niet echt veel speciaals over te vertellen. Nog voor de middag kwam ik aan in Saint-Astier. Het zonnetje brak erdoor en dus zette ik mij op een terrasje. Ik nam de zonnecrème en smeerde mij in. Een uur later komen er alweer grijze wolken aanzetten. Nu en dan valt er een druppel uit. Op een bepaald moment miezert het net voldoende om mijn regenkleding aan te trekken. Wanneer het een beetje omhoog gaat wordt ik natter van te zweten dan van de regen en dus gaat het regenpak terug uit. Nauwelijks een half uur later komen er echte regenwolken aandrijven. Ik ga in een bushokje zitten om te schuilen. Aan de andere kant van de weg maait een boer zijn gras met een zeis. Hij denkt nog niet aan schuilen. Ik doe ondertussen mijn regenpak terug aan en wanneer ik terug vertrek houdt de boer het voor bekeken. Vanaf dan valt de regen er soms met bakken uit. Het stopt niet meer met regenen. Doffe ellende is het. Ik stap verder op karakter. Om 18h15 kom ik als een waterkip Mussidan aan. De warme douche doet goed. Om te eten is er echter niet veel keuze. Het enige dat open is in dit slapende stadje is een meeneempizza recht tegenover het hotel.

Morgen hangt mijn rugzak gans de dag vol kleren die moeten drogen. En al de weersvoorspellingen uitkomen zullen de kleren tijdens de volgende dagen met veel gemak droog geraken.