Chálus naar Thiviers. 37 km 320 hm

Wanneer ik gisteren in mijn bed ging liggen dacht ik dat ik vreselijk slecht zou slapen. Ik voelde geen zachte matras. Het leek eerder dat ik op overtrokken veren was gaan liggen. Maar na een tocht als gisteren duurde het niet erg lang of ik wist van de wereld niet meer. Het ontbijt vanmorgen was al zo pover als de matras en de koffie smaakte niet lekker. Ook het weer deed lekker mee. Zwaar bewolkt met nu en dan wat gemiezer of een kort buitje.

Het leek wel of het vandaag helemaal niet mee zat. Maar toch ... ondanks mijn stramme benen kon ik toch goed blijven stappen. En soms is het wel goed om de zaken ook van de andere kant te bekijken. De bewolking zorgt ervoor dat het een aangename temperatuur blijft om in te stappen en ik heb geen zonnecrème moeten smeren. De helft van de route liep over onverharde paadjes en ik heb onderweg een matje gevonden en heb gemerkt dat ik daar prima op kan pauzeren. Misschien ga ik dat de komende dagen eens wat vaker doen. Deze voormiddag bijvoorbeeld heb ik geen pauze genomen. En dat kan zeker niet de bedoeling zijn. Een beetje genieten moet er zeker bijhoren. Een dik uur voor ik hier ging aankomen heb ik mij dus op mijn matje gezet en heb ik alle adresjes van B&B's en het hotelletje in dit dorpje gebeld. Désolée over gans de lijn. En dus slaap ik nu met drie andere pelgrims in een piepkleine bungalow die op de camping geboud is voor de pelgrims. Spijtig genoeg is het zaterdagavond en dus fuif in het café van de camping waar onze bungalow net naast ligt. Ik zal al maar op zoek gaan naar mijn oordopjes en mij vervoegen bij de drie anderen. Die liggen al in hun bed.