- dinsdag 10 Mar : laatste keer een hoofdstuk voorlezen uit "De heksen" van Roald Dahl, in het Revalidatieziekenhuis Inkendael. Ik deed dit één keer per maand, altijd op een dinsdag;
- woensdag 11 Mar : laatste keer sprookjes voorlezen aan kindjes van 3 & 5 jaar, in de bibliotheek van Negenmanneke. Ik deed dit om de drie maanden, meestal op een woensdagnamiddag;
- donderdag 12 Mar : laatste keer Nederlandse les geven aan 9 anderstalige cursisten, in het Huis van het Kind. Ik deed dit elke donderdagnamiddag;
- vrijdag 13 Mar : GEEN leesmoeke meer in de Sint-Lutgardisschool. Ik deed dit elke vrijdagnamiddag;
- maandag : GEEN dienst meer in de kinderruilwinkel. Ik deed dit twee keer per maand;
- twee keer per week geef ik een uurtje bijles aan de kinderen van Amira. Ik doe in het Huis van het Kind, waar ik ook Nederlandse les geef aan anderstaligen. Mohammad (12) en Rayyan (10) lezen een tekst voor en krijgen daarna een dictee. De verbeteringen stuur ik later door naar Amira en de foutieve woordjes worden 10 keer overgeschreven. Dat systeem werkt goed en de kinderen vinden het leuk. Win-win dus.
Dat viel nu allemaal weg door Corona. In het begin vond ik dat nog niet erg. Ik werd er zelfs rustiger van want werken als vrijwilliger betekent automatisch verplichting, drukte en stress. En dat viel nu allemaal weg. Bovendien was het lente en dus goed weer en dus wandelweer. En laat wandelen nu net mijn grootste hobby zijn, vooral in autoluwe gebieden, langs vijvers en kanalen, in stilte met enkel het geluid en de geur van de natuur, de vogeltjes, de koeien,... 😍
Naast wandelen deed ik sport binnenskamers zoals fietsen op mijn hometrainer en een heleboel buikspieroefeningen maar na een tijdje werd ik stilaan rusteloos en begon ik te denken aan de ruilwinkel en de wissel die voor de deur stond. De wissel betekent dat de winterkledij wordt door de zomerkledij. Dat betekent heel veel werk en dat kan enkel gebeuren als de winkel gesloten is. Ik pakte dus de stier bij de horens en vroeg aan mijn collega/vriendin Sonia of zij het zag zitten om die wissel samen te doen. We zouden elk om beurt één of twee keer per week aan die wissel werken; elk apart natuurlijk, wegens Corona, wegens infectievrees.
We begonnen op 31 Mar en waren klaar op 23 Apr, net voor de heropening van de winkel.
In Sep kregen we eindelijk weer toestemming van de regering om alle activiteiten te hervatten, mits het handhaven van bepaalde voorzorgsmaatregelen : afstand van anderhalve meter houden; verplicht dragen van mondmasker; veelvuldig handen wassen met zeep, weinig contact, enz...
Ik gaf dus weer les aan anderstaligen maar om de veiligheidsmaatregelen te kunnen handhaven werden mijn cursisten opgesplitst in twee groepen van 3. En nadien kregen ook Mohammad en Rayyan weer bijles.
Oktober kwam eraan en België zat voor de tweede keer in Lockdown. De ruilwinkel werd weer gesloten en de zomerkledij maakte plaats voor de winterkledij. Soms kregen Sonia en ik hulp van Amira, Irène of Martine. Geen lessen meer, geen leesmoeke, niks meer...
Op 2 Nov begon de herfstvakantie maar die werd snel verlengd tot en met 15 Nov. Ik besloot dan maar om mijn anderstaligen te onderrichten via whatsapp. Mohammad en Rayyan kregen bijles via Skype en om het niet af te leren doet Amira mee met haar kinderen.
