|
Ik was helemaal niet van plan een blog bij te houden, als ik heel erg eerlijk mag zijn. Ik heb plannen waar mijn leven van zal veranderen. En het is één van de dingen die ik al meer dan tien jaar wil doen. Omdat dit voor mij een ingrijpende verandering is, begin ik - nog voor het allemaal echt begonnen is - al te denken aan het leven daarachter en wat ik nog allemaal wil doen. Ongetwijfeld zijn er meer dan tien dingen die ik nog wil doen, maar op het ogenblik kan ik er maar één echt duidelijk definiëren. Ik bouw de spanning wat op, waardoor het voor sommige mensen wellicht een teleurstelling zal zijn, omdat die éne verandering waaraan ik binnenkort ga beginnen, helemaal niet zo belangrijk is voor anderen. Ik heb, na tien jaar frustratie en ongeluk, besloten eindelijk iets te laten doen aan mijn tanden... Een beugel! Meer bepaald, Invisalign.
Ik heb als kind nooit een beugel gehad. Nooit. Maar mijn tanden hebben wel altijd scheef gestaan. Mijn broer en zus hebben tijdens hun puberjaren twee jaar een blokjesbrug gehad. Recentelijk heeft mijn zus besloten terug een blokjesbrug te laten plaatsen. Sinds vorige week heeft zij dus terug een blokjesbrug. Nu, mijn zus en broer zijn resp. 6 en 4 jaar ouder en ik heb hen dus de blokjes zien dragen en alle ongemakken daarbij van dicht meegemaakt. Ik wilde eigenlijk geen blokjes, maar als het toen had gemoeten, dan had ik het gedaan. Nu, achteraf, heb ik er uiteraard spijt van. Vanaf mijn vijftiende kwam de ziekteverzekering immers niet meer tussen en ik heb dus nooit een orthodontist gezien. Vanaf mijn zestiende, je weet wel; de leeftijd waarop het amoureuze leven stilaan vorm kreeg, begon ik me er enorm aan te storen. Die twee verdomde tanden die redelijk ver naar achter stonden. Zoals gezegd, heeft mijn zus dus al twee jaar blokjes gedragen en nu zijn haar tanden terug verschoven en sprak ze toch al wel enige tijd terug van die blokjes. Zij zette nu deze stap. Op mijn werk was er ook een collega die blokjes droeg, waardoor de drempel al niet meer zo hoog leek als voordien.
Ik schraapte dus al mijn moed bij elkaar en maakte een afspraak bij de tandarts. Omwille van "mijn situatie", zoals ik het noem (m.n. mijn twee scheve tanden die momenteel mijn leven zo beheersen), was het al redelijk lang geleden dat ik nog een tandarts had gezien. Nu ja, twee jaar. Mijn vorige tandarts heeft twee jaar geleden nog een wortelkanaalbehandeling gedaan maar om één of andere reden heb ik nooit een nieuwe afspraak gemaakt om mijn gaatjes te laten vullen. Het was daarvoor immers al zeker tien jaar geleden dat ik nog bij de tandarts was geweest. Ik verzorg mijn tanden wel maar, nu blijkt dat ik toch meer moet flossen en dat dat de reden is waarom ik (redelijk veel) gaatjes heb.
De reden waarom ik niet bij de tandarts kwam, was dus omdat ik mij schaamde voor "mijn situatie", daar in mijn mond. Ik haat het dat mensen op mijn tanden moeten zien. Ja, zij zien elke dag tanden en wellicht ergere "situaties" dan de mijne, maar toch...
Eerst moest ik op zoek naar een nieuwe tandarts. Ik heb immers - twee jaar na datum - nog wat last aan de tand waar de wortelkanaalbehandeling plaatsvond. Onder lichte dwang van mijn vriend, zocht ik dus een nieuwe tandarts. Ik wist immers dat ik nog wat problemen had met gaatjes...
Ik had redelijk snel een afspraak geboekt. Ik heb er twee achter de rug: een eerste voor eens te laten kijken. Ze nam foto's (een xray dat helemaal rond mijn hoofd draaide en kleinere foto's in mijn mond), maakte mijn mond proper (tandsteen verwijderd) en gaf duidelijk op de foto's waar de probleemgebieden zaten: de gaatjes: minstens 5 gaatjes en 2 in mijn wijsheidstanden. Dan gaf ze advies over hoe ik mijn tanden zou kunnen recht laten zetten. De praktijk deed geen blokjes maar wel Invisalign. Nu, dat was sowieso mijn favoriet, want ik had vooraf al wat research gedaan. Ik vreesde echter dat het buiten mijn budget zou vallen. Ik dacht dat het zeker 5000 of 6000 zoukosten. Dus ik vroeg voorzichtig achter de prijs....
Het bleek maar 500 meer te zijn dan de gewone blokjes die mijn zus had, dus op financieel gebied was dit al een meevaller. Ik had daar het meeste schrik voor. Drie jaar geleden heb ik speciaal een bijkomende tandverzekering afgesloten, naast mijn verplichte ziekteverzekering. Na drie jaar (nu dus) kon ik dan rekenen op een terugbetaling van 1000. Inmiddels is dit bedrag wat opgetrokken maar voor orthodontie wordt jaarlijks max 775 terugbetaald. Dus dat is een kleine tegenslag, maar dan nog, zal er redelijk veel worden terugbetaald aangezien de Invisalign behandeling minstens 1,5 jaar zal duren (ik vrees zelfs 2 jaar) en de kosten worden gespreid. Ik denk dat ik minstens 1/3 terugbetaald krijg, maar hoop stiekem op de helft. Fingers crossed..
Maar voor dat ik eraan kon beginnen moesten mijn gaatjes gevuld worden. Daarna moest de wortelkanaalbehandeling terug opnieuw gedaan worden omdat de vorige tandarts het niet goed had gedaan. Dit was duidelijk op de foto, hij had het niet helemaal tot onderaan opgevuld. Daar moet ik nu binnenkort voor. Gelukkig zal het geen pijn doen omdat er reeds ontzenuwd was en dat dat het pijnlijkst is. Toch zal het niet aangenaam worden om haar te horen boren en te weten dat die tand terug helemaal wordt afgebroken. Ten slotte moeten ook mijn wijsheidstanden eruit. Sowieso omdat er te weinig plaats is in mijn mond om mijn tanden allemaal recht te krijgen zonder de wijsheidstanden te verwijderen. Dit is niet bij iedereen zo, maar dus bij mij wel. Ik heb gekozen voor de korte pijn: alle vier in één keer, onder volledige narcose in het ziekenhuis. Financieel zal ik hier ook niet onder lijden, het wordt gedekt door de hospitalisatieverzekering via het werk.
Ik heb nu al schrik voor de wijsheidstanden te laten trekken! Ik hoop dat ik snel een afspraak kan maken bij het ziekenhuis en ik hoop ook dat ik snel hiervan herstel, zodat zo snel mogelijk mijn behandeling kan starten. Ik ben superexcited! Op het werk heb ik al een gefotoshopte foto van mezelf opgehangen, om het einddoel voor ogen te houden. En vooral ook... zodat ik weer niet terugkrabbel...
.
Hopelijk heb ik tegen mijn dertigste verjaardag dan eindelijk die mooie rechte tanden waar ik al lang van droom. Niet enkel voor het esthetische... ik merk dat ik hoe langer hoe meer last krijg bij het praten. Mijn tong zit constant vast tussen mijn tanden waardoor ik ook een klein beetje begin te slissen.. Ik vrees ook dat, als ik niet snel iets doe, ik stukjes van mijn tong verder afbijt..
In ieder geval, weet ik overmorgen meer. Dan kan ik al bellen voor een afspraak bij het ziekenhuis en ik denk dat de tandarts dan bijna klaar zal zijn met mij. Ik verwacht nog twee gewone beurten, dan de wijsheidstanden en dan eindelijk de behandeling.
Via deze blog zal ik mijn behandeling neerpennen en ongetwijfeld zullen er hier en daar nog items op mijn to-do-lijstje verschijnen waar ik hier mijn verhaal over kwijt kan.
Spannend!
09-12-2014 om 17:14
geschreven door x10 
|
