Op deze mooie dag zou ik graag afscheid nemen van de weinige mensen die van me hielden en steunden bij m’n studies en m’n carrière. Het leven heeft geen zin meer voor mij en het is gewoon beter voor iedereen. Door het verlies van m’n ouders en mijn moeilijke jeugd heb ik nooit een normaal leven kunnen leiden. Tot op het bedevaart naar La Chapelle.

23-05-1989, 00:00 Geschreven door Victor Hoppe  

Zopas is de gekloonde drieling geboren die we 9 maanden geleden bij dezelfde vrouw als vorig experiment inplantten. Normaal was het wel een vierling maar 1 embryo heeft het leven gelaten tijdens de zwangerschap. Ik zal samen met de moeder de kinderen opvoeden en opvolgen in hun groeiproces.

29-09-1984, 00:00 Geschreven door Victor Hoppe  

Na de vorige succesvolle experimenten van het klonen van muizen heb ik mijn zinnen gezet op het klonen van mensen, maar dit was toch niet zo’n goed idee. Er is een lesbisch koppel in Oostenrijk die een kinderwens hebben en een van de vrouwen was bereid om zich kunstmatig te laten bevruchten en zo te klonen. Maar het experiment is een flop, ze kwam twee dagen geleden op controle maar vandaag belde ze om te zeggen dat ze een spontane abortus heeft gekregen. Hopelijk leidt het volgende experiment wel tot succes :s.

14-12-1982, 00:00 Geschreven door Victor Hoppe  

15-04-1979, 00:00 Geschreven door Victor Hoppe  

Het is nu zo’n halfjaar geleden dat m’n vader gestorven is, ik heb me erover gezet en ben van plan om m’n studies te hernemen. Daarom heb ik me laten informeren over de verschillende studierichtingen die me interesseren: geriatrie, oncologie en embryologie. Na lang twijfelen heb ik toch voor het laatste gekozen omdat het eigenlijk wel m’n droom is om levens te scheppen. Hopelijk wordt het niet te moeilijk en zal ik slagen met grote onderscheiding ;-).

13-01-1975, 00:00 Geschreven door Victor Hoppe  

Vandaag: net goed  en extreem slecht nieuws vernomen. Mijn rector van het gymnasium heeft net mijn diploma overhandigd, maar er is helemaal geen reden tot vreugde want ik heb zopas vernomen dat mijn vader zelfmoord heeft gepleegd. Waarom moet mij toch altijd het slechtste overkomen, eerst m’n moeder die het leven liet en nu m’n vader die voor de kortste en gemakkelijkste  manier kiest. Hij kan toch praten over z’n problemen tegen mij?

03-07-1974, 00:00 Geschreven door Victor Hoppe