Tekstballonnen

Inhoud blog

	Sportieve voornemens...
	Poetsvrouwallergie
	Zuurpruim in wording... 😱
	Proficiat!

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Tekstballonnen

24-03-2018

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Sportieve voornemens...

Iedereen kent het wel : het plots opkomende gevoel van sportieve voornemens. Op een dag sta je op en je hebt energie voor tien. Dit wordt de eerste dag van mijn nieuwe, gezonde leven !
Ik duik mijn kleerkast in op zoek naar de outfit dat vandaag bij mijn sportieve geest past. Na enkele minuten vind ik ergens onderaan een sporttopje dat er best nog redelijk uitziet. Na eindeloos geworstel en waarschijnlijk al 500 gr aan zweet verloren, moet ik toegeven dat mijn rondingen in de loop van de jaren misschien toch wat meer uitgesproken zijn dan gedacht. Dus schakel ik over op een veilig keuze : een gemakkelijk zittende broek en een wat ruimere t-shirt. Met mijn stappenteller op zak kan de dag beginnen !
Tijdens het afwassen doe ik wat bilspieroefeningen, de trap wordt eindeloos op-en afgelopen en het poetsen gebeurt nog intenser dan anders. Alles in functie van mijn nieuwe slankere ik !
Mijn huisgenoten zijn echter niet met hetzelfde ideaalbeeld uit bed gestapt, dus verwachten zij 's middags een stevige maaltijd op hun bord. Er wordt unaniem voor spaghetti gekozen, wat mij een veilige keuze lijkt. De geur van de dampende spaghettisaus maakt mij meteen duidelijk dat ik berehonger heb na deze energieke ochtend. Een tweede maal opscheppen kan toch geen kwaad ? De beste dieëten beweren immers steeds dat je geen honger mag lijden, dus daar hou ik mij ook netjes aan. 😉
In de namiddag moet de hond eraan geloven. Een fikse wandeling is goed voor hem en meteen ook een extraatje om mijn gestelde doel te bereiken. Ik stap stevig door en droom verder van mijn nieuwe ik en uiteraard van mijn nieuwe garderobe !
's Avonds zitten we allen gezellig rond de salontafel. Zoals gewoonlijk is dit het moment van de dag waarop vanalles wordt besproken en daar hoort een knabbeltje bij. De schaaltjes worden gevuld en er wordt gezellig bijgepraat. Onbewust grabbelt mijn hand in de schaaltjes... Het rode duiveltje op mijn linkerschouder fluistert dat ik mij tegoed moet doen aan al dat lekkers. Het witte engeltje op mijn andere schouder waarschuwt mij dat ik mijn harde eendagswerk teniet zal doen door toe te geven. En dan gebeurt er iets wonderlijks. De 2 engeltjes versmelten tot een roze exemplaar dat mij toefluistert : "Morgen is een nieuwe dag om aan je nieuwe ik te werken".
En dat lijkt me een schitterend idee !

Geef hier uw reactie door