http://www.youtube.com/watch?v=OfleLHXyIUA
Wanneer
de toekomst zich vernauwt,
tot wachten op ooit volgend bezoek,
om vals gevoel van parallel leven daar te voelen,
terwijl geweten is,
dat volop
voelen van echt leven nu en elders ,
hier is...
Wanneer elke grens van aangeleerd fatsoen vervaagt,
buiten elk bereik gelegd wordt,
ieder
greintje integriteit vernietigend,
om met een berg van te verbergen
schuld,
terug te verdwijnen als een dief,
wetend,
dat elk weer een stuk van
zichzelf,
in verdriet achterliet...
Wanneer gezwegen geweten is ,
dat ongewild betrokken onschuldige kinderwensen,
eindigen,
in verwezen achterblijven in ontgoocheling,
door volwassenen stukgeslagen
wensdroom...
Wanneer fragmenten van onverwerkt verleden,
als immer kwetsende shrapnelsplinter
in het brein blijft steken...
Wanneer wantrouwen door halve waarheden
en hele leugens in de ene wereld,
achterdocht en angst,
elke boodschap,
in de andere wereld
onverstaanbaar maakt...
Wanneer elke boodschap té dicht bij de waarheid,
bedolven wordt,
onder oorverdovende tsunami van stilte,
of ersatz neutraal
geacht gedachtengoed...
Terwijl elk weet,
dat aaneengeschakeld wachten in uitsluitend enkele
richting leidt,
tot besef dat één wereld
stuk moet,
om de andere levend te houden,
daarmee elk voor zich,
welke keuze ook,
zichzelf kapot maakt...
Dan,
dan is het wachten...
Op het onvermijdelijke:
aan alles komt een
eind,
kroniek van voorspelde vernietiging,
van een wereld die nooit was...
|
