Heren 7 (vier spelers)

Het had wat voeten in de aarde om vier spelers te kunnen mobiliseren voor de confrontatie tussen Matchpoint en Demol (Zeebrugge).  Uw verslaggever brak zijn been en ook enkele anderen waren verhinderd.  Ondermeer door een actute vorm van jetlag. 

Kapitein Peter Stockx was wat zenuwachtig.  Traditiegetrouw bij de start van het nieuwe interclubseizoen.  Maar een oud spreekwoord gaat: ‘een goed coureur is altijd zenuwachtig’.  Helaas ging het om tennis en niet om koers.  Danny De Clerck haalde zijn tenue nog eens van onder het stof en werd prompt gebombardeerd tot eerste man.  Peter ging als tweede, Wouter Schikhof als derde en de rangen werden finaal versterkt door Marc Coulier. 

Danny De Clerck mocht dus openen op veld 4. Hij zette meteen de toon in het eerste game.  Hij had namelijk ook zijn trukendoos bij. Je kent dat wel.  Alle mogelijke slagen passeerden de revue.  Zijn tegenstander kon er ook wat van.  De toeschouwers kregen een spektakelrijke match te zien.  Danny trok in twee sets aan het langste eind. 

Peter startte niet zo best aan zijn partij op veld 2.  In een mum van tijd stond hij 3-0 achter.  Peter herpakte zich en kwam terug in de wedstrijd.  Hij moest uiteindelijk wel nipt de duimen leggen tegen zijn opponent.  7-5, 6-4. 

Wouter popelde om er aan te beginnen op veld vijf.  De stand was nu 1-1 en zijn tegenstander was niet geklasseerd.  Maar dat betekent niets.  En dat was ook te zien aan de wedstrijd.  Het was een zeer gelijk opgaande partij.  Wouter bleef op de belangrijkste punten het meest koel en trok het laken naar zich toe.  Het werd 7-5 en 7-6.  De voorsprong was een feit. 

Laatste man Marc stond ook tegen een niet geklasseerde speler.  Maar deze tegenstander debuteerde in competitieverband.  En we weten allemaal met hoeveel druk dat gepaard gaat.  Marc profiteerde optimaal.  Na lang wachten (want maar liefst vier confrontaties voor zes velden) stond een dubbele 6-0 op het bord. 

Na de enkels leidde Matchpoint dus met 3-1.  Aan één dubbel had het genoeg om afgetekend te winnen.  Voor die dubbels werden bij de tegenstanders enkele dubbelaars opgetrommeld.  Peter en Wouter vormden een duo net als Danny en Marc.  Uiteindelijk verloren de Matchpointers beide dubbels zonder een set te winnen.  Dat bracht de stand op 3-3 in matchen, 6-6 in sets en 59-57 in games.  Nipt noemen ze dat. 

Danny De Clerck – Norbert De Leu: 6-3, 7-6
Peter Stockx – Nick Van Lancker: 5-7, 4-6
Wouter Schikhof – Olivier Samson: 7-5, 7-6
Marc Coulier – Jan Costers: 6-0, 6-0

Danny De Clerck/Marc Coulier – Norbert De Leu/Etienne Vandierendonck: 4-6, 2-6
Wouter Schikhof/Peter Stockx – Roger Van Eecke/Nick Van Lancker: 3-6, 2-6

Met dank aan: Stijn Sinnaeve

Heren 5 (vier spelers)

Na een lange winter was er opnieuw zon op de eerste interclubontmoeting van deze helden.  Vorig jaar haalde het gros van deze ploeg de halve finale van West-Vlaanderen.  En dat willen ze zeer graag herhalen. 

Het was wat onzeker wie nu eigenlijk ‘captain’ was.  Dieter, zeer goed uitgerust na een kalme winter, schoof Christophe ‘la machine’ D’Haene naar voor, terwijl hij dan weer de druk bij Cedric legde (la petite machine voor de vrienden, maar het moet gezegd, toch wat gegroeid sinds de vorige campagne).  Uiteindelijk werd Cedric eerste man, Christophe tweede man, Dieter derde en supersub Jan was de ideale vierde man. 

De tegenstand kwam uit Bredene, uit de Vicognewijk.  Een heerlijke club trouwens Vicogne.  We herinneren ons vooral de container waar drank geschonken wordt en waar echt wel zeer oude tennisrackets aan de muur hangen.  Maar – het moet gezegd – toffe gasten.  En een toffe auto. 

De eerste wedstrijd mocht Cedric aan de bak.  Meteen op veld 1.  Dit zorgde niet voor extra druk.  Aan de overkant stond een getalenteerde kustbewoner die alle slagen perfect beheerste.  Slicen, kappen, lobben, … en af en toe per ongeluk eens een gewone slag.  Cedric verloor de eerste game, maar daarmee was alles meteen gezegd.  Hij groeide in de wedstrijd, paste zich aan aan de tegenstander en ging er uiteindelijk vlot over.  Hij pakte uit met krachtige slagen en verzekerde zo het eerste punt. 

Op veld 3 was Christophe er ook aan begonnen.  La machine.  Voor de wedstrijd wist de tegenstander duidelijk nog niets over die bijnaam.  Die bijnaam heeft Christophe trouwens vooral te danken aan een heroïsche wedstrijd in en tegen Gistel vorig seizoen.  Hij klopte toen zijn tegenstander letterlijk op één been.  Ze spreken er daar nog altijd van.  La machine kwam eigenlijk nooit in de problemen tegen zijn degelijke tegenstander.  Al schudde hij toch enkele keren het hoofd.  Het is dan ook een ongelooflijke perfectionist.  Er zit dus zeker nog marge op. 

Ondertussen was Dieter ‘de meur van Zillegem’ Verplancke klaar om aan zijn wedstrijd te beginnen.  Zijn tegenstander zag er jong en getalenteerd uit.  Dieter had tijdens de winter geen bal geslagen en het was de eerste keer dat hij dit seizoen op het gravel stond.  Hij was bij wijze van spreken blij dat hij een racket bij had.  En toch was hij snel klaar.  Het beproefde recept werd toegepast.  Alles terugkloppen en alles dichtlopen.  Zijn tegenstander werd letterlijk gek gespeeld.  Uw verslaggever had één cola light nodig om te zien dat de eerste set met 6-2 binnen was.  In de tweede set was de tegenstander alleen nog maar jong: 6-0. 

Jan Decoene mocht als laatste speler aan zijn enkelspel beginnen.  Hij kon dat redelijk relaxed doen, want het stond 3-0 bij de start van zijn match.  Hij kon de dubbels dus overbodig maken.  Jan deed dat ook.  In de eerste set werd het 7-5 en in de tweede set 6-4.  De partij was gespeeld. 

De dubbels deden er niet meer toe, maar toch wonnen de Matchpointboys  beide confrontaties.  Zo boeken ze meteen een 6-0 zege en gaven ze geen enkele set weg.  Volgende week komt de tegenstand van bachten de kupe.  Zij verloren hun eerste partij tegen Bosterhout.   

Cedric Dhaene – Jean-Pierre Wauters: 6-1, 6-3
Christophe Dhaene – Steve De Baene: 6-2, 6-3
Dieter Verplancke – Sidney Huysmans: 6-2, 6-0
Jan Decoene – Xander Lams: 7-5, 6-4

Cedric Dhaene/Christophe Dhaene – Jean-Pierre Wauters/Steve De Baene: 6-2, 6-1
Dieter Verplancke/Jan Decoene – Sidney Huysmans/Xander Lams: 6-2, 6-0

Met dank aan: Stijn Sinnaeve