Drukke dag vandaag, de koekjes van school die de kinderen verkocht hebben moesten uitgeleverd worden, straks scouts, dan naar het ventje om dan morgen naar mijn ouders te gaan.
In zeven haasten vanalles willen doen dat ik normaal op zaterdag zowiezo doe en gewoonweg gestruikeld op de trap. Met mijn knie tegen de muur geslagen en dan mijn voet verzwikt. Pijn, niet te geloven!
Toch gaan leveren, was wel leuk, maar koud en vermoeiend. Nu net gegeten en dan binnen een uurtje moeten de kinderen op de scouts zijn. Ze weten nog niet dat we naar papa gaan (zus toch niet). De kleren liggen bijna klaar, die van de kinderen al wel dus, de mijne nog niet.
Ik kijk er naar uit, maar het gaat weer druk zijn, dus zie ik er toch wel tegen op ook. Ach ja, het zal wel best meevallen
