Ik ben Jess, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Taptrut.
Ik ben een vrouw en woon in Lebbeke (Belgiƫ) en mijn beroep is Ambtenaar.
Ik ben geboren op 12/04/1980 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Katten.
De monsters en hun personeel
Monsters in mijn huis
25-09-2014
Anonymous
Where are you?
De enige die op dit moment echt iets kunnen doen aan de terreur, dat zijn onze vriendelijke hackers. Waar blijven ze om al deze extremisten hun site te aanvalllen, blokkeren, wat ze ook kunnen doen? Deze groep (IS)verspreid terreur en angst via het net, please waar blijven jullie nu!
Blokkeer hun propaganda filmpjes, verwijderd ze van de sociale netwerk groepen, jullie hebben de macht in handen om de rekrutering een halt in te roepen die ze via internet verspreiden. En als jullie echt willen, hun inkomsten blokkeren. Dit moet voor jullie mannen toch een makkie zijn?
Ik hou ontzettend van mijn 5 monstertjes. Maar soms kunnen ze echt wel kattenkwaad uithalen en dan durf ik ze al eens onder hun "voeten" te geven.
Sommige zouden lachen en denken dat katten niets verstaan, maar ik kan bewijzen dat dit niet waar is.
Gisteren in het leven zoals het is Taptrut's cats:
Doordat wij een aantal raskatten hebben die niet buiten mogen vrij rondlopen, hadden we besloten om een kattenren te maken op ons terras. De monsters kunnen hierdoor toch genieten van de buitenlucht zonder dat ik schrik moet hebben dat hun iets kan overkomen. Deze ren is ingericht met verschillende ligplaatsen en krabpalen. En omdat wij "personeel" ook zouden kunnen genieten van hun fratsen, heb ik een plastiek tuinset gekocht voor te relaxen bij hun.
Onze Loki (Sneeuwbengaal) vond dat hij niet genoeg aandacht kreeg van zijn personeel dus begon hij maar aan de tuinset te krabben. Chefpersoneel draait haar om en zegt: Seg verwend nest! Heb je niet genoeg krabpalen dat je dit moet aanslaan! Daar moet je krabben.
Waarop Loki reageerd door van de set te springen met volle geweld zijn krabpaal aan te vallen, lekker uitrekken en ondertussen kijken naar chef van "doe ik het zo dan goed?".
Dus conclusie: Die monsters verstaan ons maar al te goed!