Bijlagen:
http://tanzania-khlim-2011.blogspot.com/   

Hoi!
Wij zijn 18 studenten vroedkunde en verpleegkunde van de KHLim. Gesplitst in 2 groepen vertrekken we op 3 januari en 5 maart samen met onze begeleiders voor 2 weken op inleefreis naar Tanzania. Via deze blog kunnen jullie onze voorbereidingen volgen.  Tijdens onze reizen kunnen jullie onze avonturen, ervaringen en belevingen hier terug vinden. We zullen verschillende gezondheidsinstellingen in Kigoma bezoeken.  Een stage in een ziekenhuis en dyspensarium zal ons confronteren met de realiteit.

Veel plezier!

Bijlagen:
Motivaties Tanzania Groep 2.doc (3.2 MB)   

Om half 9 vertrokken we naar Bangwe, dit is een opvangcentrum voor mentaal gehandicapte jongetjes. Deze waren heel blij om ons te zien, ze vlogen rond onze hals! We kregen een korte rondleiding en wandelden door naar het schooltje even verderop. Daar kregen de mentaal gehandicapte kinderen les, samen met andere kinderen. Ze zitten met 200 kinderen in 1 klas en in de school zitten in totaal meer dan 1000 kinderen. Ook hier werden we overspoeld met: ‘Take a pitcha’. Toen zijn we verder gewandeld naar het centrum van Kigoma voor nog wat geld te wisselen en souvenirs te kopen. Natuurlijk ging het in de bank weer niet van een leien dakje, het ging very polé polé (heel traag).  Na een vertraging van een uur zijn we vertrokken langst het treinspoor naar Mokachi, een weeshuis voor jongens en meisjes van 5-17 jaar. Hier waren we toch wel allemaal onder de indruk van de schrijnende toestand: kapotte matrassen, geen schoolboeken, stank, gitzwarte keuken, geen stoelen, geen bestek, … Door deze beelden hebben we besloten om onze achtergelaten kleding aan hun te schenken. Van hieruit zijn we dan verder gegaan door de prachtige natuur, langst een vissersdorpje, de hitte in. Sommigen van ons zagen het even niet meer zitten. We hadden afgesproken met Deus (een vriend van Gert), hij had ons uitgenodigd voor een etentje bij zijn thuis. Hij huurt samen met zijn toekomstige vrouw, Amy, een piepklein huisje waar we met z’n elven bediend werden van kruidnagelthee, vis, bonen en chipata. Verrassend lekker! Gelukkig moesten we niet meer te voet naar huis, maar namen we de dala-dala tot aan sunside waar we een frisse pint dronken. Waar we begonnen zijn, zijn we ook geëindigd. Thuisgekomen hebben Isabelle, Lien, Laura, Sarah en Heleen kapstertje gespeeld. We hadden ons buiten geïnstalleerd en elkaars haar gewassen, zalig! Inclusief voetbad! Laura en Heleen zijn dan aan de croque-monsieurs begonnen en Lien prepareerde het nagerecht, ananas. Heerlijk! Nog even de afwas doen en de blog afwerken en dan gaan we genieten van onze laatste avond in Kigoma, snik!

Morgenvroeg om 9u20 vertrekt onze vlucht richting Dar es Salaam, waar we nog een nachtje verblijven. We zien jullie zondag om 8u in zaventem! Lala Salama (slaapwel)!

De laatste warme, zonnige groetjes vanuit Tanzaniaaaaaaa!

xxx

Eindelijk een bezoek aan een nationaal park! Gombe! Het apenpark bij uitstek.

We vertrokken met het gammele bootje voor een 2 uur durende tocht langs de kustlijn van West-Tanzania. De lucht was betrokken, maar de zon kwam er af en toe door waardoor het zalig vertoeven was op de boot. Onderweg kwamen we al enkele bavianen tegen die Lien het eerste opmerkte.

Bij aankomst had Gert zijn rugzak deze keer goed gesloten. We kregen een korte introductie en vertrokken in 2 groepjes  doorheen de jungle. De gidsen wezen ons de weg en zochten naar de chimpansees. We hebben wel zeker 15 chimpansees gezien en werden vertederd door de aanblik van het vrouwtje met haar baby, waar we van op zeer korte afstand foto’s van konden maken.

Plots hoorden we een gil, het bleek dat Laura een achtervolger had, Golden de chimpansee.

Soms was het verschietachtig om de chimpansees te horen schreeuwen en gillen. Als we te dicht bij kwamen gooiden ze zelfs met stenen. Dan hadden we toch even bang. Even later zijn de 2 groepen herenigd en zijn we samen naar de Gombe Stream gegaan, een prachtige waterval! Hier zochten we de nodige verfrissing aangezien we duchtig in het zweet stonden na de avontuurlijke tocht. Enkele foto’s later vertrokken we terug richting receptie. Daar hebben we onze boterhammetjes met banaantjes opgegeten en toen zijn we terug vertrokken richting Kigoma. Net voor we wouden vertrekken sloop een baviaan de eetzaal binnen. We hoorden geklingel en geklets en de baviaan was er met onze restjes vandoor. De boottocht naar huis was iets minder gezellig. Het regende, waaide, het was koud. Desondanks viel toch iedereen in slaap, behalve Babu, hij hield een oogje in het zeil met een frisse pint in zijn hand. Gelukkig is niemand zeeziek geworden, leve de touristil.

Woensdag, 12 januari, groep Gert

Vandaag is onze vrije dag. Al de uitgestelde activiteiten hebben we gepland op deze dag, SHOPPEN!!!

Eerst  naar de bank. Ah ja, want zonder kom je ook in Tanzania niet ver. Helaas was deze gesloten omdat het een nationale feestdag was, de onafhankelijkheid van Zanzibar.  Dus moesten we een een bedrijvigheid van jewelste. Het leek op de snuffelmarkt met tweedhandskleding, tweedehandsschoenen, ikea-snuisterijen, fruitkraampjes, zeer welriekende visstandjes,…  Na de aankoop van kruiden, zeep en doeken hebben we onze dorst gelest op een vliegenterrasje. Ook vandaag was het weer zeer warm. Het plan was om een wandeling te doen van Ujiji naar Kigoma, een wandelingtje van 3 uur langs het strand in temperaturen van 3O° C en meer. De mensen komen naar het meer van Tanganyika om zich te wassen en hun kleding te zuiveren. Zo ook hebben we enkele naakte Tanzanianen ontmoet terwijl we met onze voetjes door het water stapten. Op een bepaalde moment zijn we moeten afslaan naar rechts omdat een berg onze weg kruiste. Tijdens een lange wandeling op een zandweg, kwamen we EINDELIJK aan in een leuke bar. We waren erg vermoeid en moesten eventjes bekomen met een frisse pint en boterhammen met confituur. Verrassing: onze medestudenten trakeerden ons op een lekkere Twix, Snickers en Kitkat. Mmmmm. Minpunt: Isabelle haar voeten zijn serieus verbrand. De flammazine is bovengehaald. Sarah heeft een zonnesteek. 

Woensdag, 12 januari, groep Jan

Voor een laatste keer zijn we vroeg opgestaan. Jorien en Sanne werden niet opgevangen in het hospitaal. Ze hebben een half uur gewacht en zijn toen de wachters gepasseerd om te gaan vragen waar ze werden verwacht. Meneer Maganga, onze plaatselijke begeleider, heeft hen uiteindelijk naar de materniteit gebracht. Daar mochten ze weer beginnen POETSEN. Niet veel later zagen ze een vrouw met een serieuze vaginale scheur tot aan de anus. Deze ging de vroedvrouw naaien. Ze deed haar steriele handschoenen aan, ging dan haar materiaal verzamelen en nog even verder poetsen. Om daarna met dezelfde handschoenen aan de hechting te beginnen. Onze wenkbrauwen werden serieus omhoog getrokken. Daarnaast hebben ze ook baby’s kunnen vasthouden. Daarna is Jan langsgekomen, heeft een bloedname gefilmd en hoe dit gebracht werd naar het labo. Daar werd uitgebreid verteld hoe de bloedonderzoeken in zijn werk gaan.

Laura en Lieselot kwamen aan in Ujiji hospital. Er was in eerste instantie niet veel te doen. Ze vroegen wat er kon gebeuren en de vroedvrouw zei: ‘You are supposed to clean today.’ Dit deden ze dan. Laura kon daarna een bevalling doen. Deze verliep perfect. Daarna zaten ze weer zonder werk. Jan is ook hier toegekomen. Puur toeval maar toen werd er juist een kindje geboren. Hij heeft de bevalling die Lieselot uitgevoerd heeft, kunnen filmen.  Daarna zat de stagedag erop en konden ze mee met Jan terug naar Kigoma.

De 2 groepen kwamen samen in het mooie strandcafé waar ze samen iets dronken en hun boterhammetjes opaten. Daarna gingen ze naar Aqua Lodge om pootje te baden in het Tanganyikameer.