Ik ben Tania Verbruggen
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is Juf in het vierde leerjaar.
Ik ben geboren op 13/09/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Saxofoon, bestuderen van verschillende culturen, fitness, buitenlandse keuken, thuiswachten en gezellige onderonsjes met.
Zoals aan mijn blog te zien ben ik gek op het nemen van foto's. Ook kan ik genieten van prachtige landschappen. Of het n
Aangezien ik sinds kort ook in de fotoclub zit ben ik dus verzot op foto's trekken van de natuur. Of ik het goed doe dat weet ik niet maar op sommige foto's ben ik toch een beetje trots. Je mag er natuurlijk steeds een reactie op geven. Een beetje kritiek kan nooit geen kwaad.
Ik ben een aantal weken terug in het kleine België en kan me eindelijk wat aanpassen. Voor degene die me gevolgd en gesteund hebben, heel erg bedankt. Ik had nooit gedacht dat er zo veel mensen zich zouden inzetten om mij mijn droom waar te laten maken. Het is echt fijn te weten dat er zoveel mensen achter en voor je klaar te staan. Nu ik terug ben,betekent het natuurlijk niet dat ik niets meer op mijn blog zal zetten. Gekke gedichten, teksten, handige tips, foto's en leuke weetjes zijn weer van de partij !!
Alvorens te beginnen aan het vele schoolwerk heb ik eerst even genoten van de schoonheid in de Ardennen. Het deed deugd er even op uit te trekken met mijn schat en te genieten van de natuur, prachtige wandelingen, leuke momenten en de gelegenheid om toffe foto's te trekken in de bossen van Vielsalm. Het is in ieder geval een aanrader voor mensen die graag even ontsnappen van de drukte rust en even zichzelf willen zijn.
Het laatste weekend zijn we naar Sodere geweest op 2 uur afstand van Addis Abeba. We zijn daar een nacht gebleven in een van de hotelletjes en hebben genoten van natuurlijke warmwaterbronnen, een zwembad, de aapjes en typisch leven en eten in Ethiopië.
Ik ben er nog eens he. Even laten weten dat ik goed aangekomen ben in België. Het doet wel raar om terug Nederlands te spreken. Ik moet toegeven dat ik de kinderen heel hard mis maar ben toch blij thuis te zijn. We kunnen er weer invliegen en genieten van het mooie weer. (wat uitzonderlijk is voor België) Het was een hele ervaring en ik ben blij ze te mogen delen met iedereen. Zal dit nooit vergeten. Bedankt voor de steun en de hulp.
Vandaag is de laatste dag. Ik zit met heel wat dubbele
gevoelens. Begrijp het niet verkeerd, ik wil zo graag naar huis en jullie
allemaal vertellen hoe graag ik jullie zie en hoeveel ik jullie gemist heb. Maar
... hoe ga ik die kinderen achterlaten ! Al die lachende gezichten, ... en weten
dat ik ze nooit meer ga zien. Dat gaat moeilijk worden. Een ding weet ik nu wel,
het heeft geen nut om steeds t vechten om de kleine dingen. We mogen blij zijn
dat we er kunnen zijn voor elkaar en dat we op veel steun kunnen rekenen. Ook
zonder het materialistische kan je gelukkig zijn en ik ga proberen deze gedachte
verder te volgen. Ook al is dat niet gemakkelijk in een land dat goed ontwikkeld
is. En vanaf nu ... blijf ik met mijn handen eten want dat vind ik echt
fantastisch.
Mis jullie
Tot morgen
Tina ik zal blij zijn je te zien want heb je gelach echt
gemist, goed dat ik eindelijk je vriendje kan zien. Hihi zal je laten weten of
hij goedgekeurd is.
Mandy en Jennifer, ik zal jullie waarschijnlijk woensdag maar
zien, dus nog even geduld. Ik heb jullie echt gemist en als ik terug kom krijgen
jullie een megaknuffel van me.
mama en papa ik heb het al duizende keren gezegd, maar bedankt
voor de kans. Dit zijn twee maanden die ik nooit meer ga vergeten. kan niet
wachten om mijn ervaringen te delen.
schatteken wat ik allemaal tegen jou wil zeggen dat is te lang
om te typen. Maar ik heb je gemist en ik weet nu dat ik u doodgraag zie en ik
kijk uit naar ons tripje volgende week. Zal blij zijn in je armen te kunnen
springen en je plat te knuffelen.
Ik ben er nog eens he. Het is al even geleden dat ik nog iets
heb laten weten, maar het is een drukke periode geweest.
De laatste week is ingegaan en we tellen al goed af.
Gisteren hebben we moeten afscheid nemen van de kinderen in
Sele Enat. Was toch maar emotioneel.
Vandaag geven we onze laatste america class en heb ik een van
mijn laatste avondmalen met de kinderen.
Het zal moeilijk zijn afscheid van ze te moeten nemen maar ik
moet toegeven dat ik jullie heel hard mis en dat ik er naar uit kijk al mijn
ervaringen te kunnen delen met jullie.
Vrijdagmiddag vertrekken we naar de hotsprings die een 3 uur
rijden zijn van hier. We overnachten in een plaatstelijk hotel en zorgen dat we
bij dag en dauw de aapjes kunnen bewonderen en kunnen zwemmen in natuurlijke
warmwaterbronnen.
Kan niet wachten om daar de foto's van te laten zien.
