Trani ! - Van uitslapen was niet veel sprake, maar vond dit helemaal niet erg toen'k hoorde dat we naar Trani gingen. Samen met Fransceca en haar ouders reden we naar hun appartement aan zee. Waaw , de Adriaatische zee is prachtig. In de voormiddag bezochten we de stad, heel mooi. 's Middags kookten we in het appartement. Het voorgerecht: meloen, ham. Tweede maaltijd: pasta pomodoro. Tussendoor stonden er gebakken mosselen, ciabattabroodjes en kaas op tafel.. te veel om op te noemen. Dan nog vlees en sla. Toen was het al 4uur dus tijd voor koffie en een Sicialiaans gebakje. En als afsluiter ook nog eens een dolce: chocoladesoufflé. STOP!! (waarschijnlijk ben ik nog wat vergeten te melden). We maakten nog een mooie wandeling langs de kust en zagen de zonsondergang aan de mooie mooie zee. 's Avonds -terug in Gravina- aten we kebab , hih .. Ik kroop gewoon ook te laat in men bed.
Ellendig dagje- Op school lacht prof. Paradiso me gewoon uit, begrijpt niet dat filosofie iets nieuws (en zeker moeilijk in het Italiaans!) voor me is... en negeert me nu gewoon. ® haatgevoel ! Toen ik thuiskwam was de sfeer er niet beter op. Ruzie in het gezin, heel de straat heeft het gehoord. We moesten dan nog eens naar Bari om een stop bij Ikea te maken.. onderweg was het nog loeiende ruzie. Uiteindelijk zijn we 4uur binnen in de Ikea geweest en reden dan direct terug naar huis. Ik was doodmoe van altijd maar te rond te lopen en te luisteren naar het gekibbel. Maar na een goed douchke kroop ik met de leuke gedachte in bed: yes, morgen uitslapen.
STAKING !! - Ik vloog om half 8 uit mijn bed .. al half in paniek dat ik te laat zou zijn, maar was nog steeds eerst wakker. Wanneer we 10min te laat aan school kwamen, stond heel de straat vol met leerlingen die roepten en de weg versperden: staking dus ! Enkel onze klas ging toch naar binnen omdat er vandaag een grote test gepland was -- pech hebben . Maar ik viel eens niet in slaap door de fitness van de vorige avond. Tijdens de moeilijke les filosofie las ik een boekje 'Hoe maak ik pizza' , mm. Ook vandaag was het nog eens LO. ® gewoon buiten van de zon genieten dus. Het middagmaal deed me denken aan chirokamp; patatjes met gehakt en kool.. En natuurlijk aten we dan ook nog brood met wat kaas en kokosnoot, jam . Om half 6 was het dan weer tijd voor Italiaans les met Rosa. Ze had geen zin in grammatica en lesgeven , dus babbelden we het hele uur door (ook oefening) met koffie en koekjes natuurlijk . 's Avonds ging ik met moeder Maria naar de supermarkt(en) - in elke winkel iets anders; vis , vlees , kaas , ... - om thuis een croque monsieurke te maken. Onderweg kreeg ze plotseling grote honger , we kochten dus een stukje 'panbrioche' : dat dik brood met wat sla, tomaat, en hesp. Wanneer ik dan eindelijk ik m'n bed wou kruipen kwam Mino ook nog af met gebakjes waar ik moest van proeven.. HELP, stop met mij eten te geven!!!
Alle studenten uit de wereld die voor 10 (of enkel ik voor 3maanden) in italie (mijn streek Puglia) zijn, kwamen voor 4 dagen samen in het Nichotel in Castallaneta. We waren met z'n 23 in totaal.
dag 1: Wanneer ik 's morgends vertrok met een busje, zag ik Gudbjorg eindelijk nog eens terug. Aangekomen in het hotel, deelde ik m'n kamer met Claire, een meisje uit Georgia USA ..yeah. Het Engels praten bevalde me , nog eens iets anders !! Terwijl we onze bagage uitpakten, praatten we over onze familie, en alle dingen die we al meegemaakt hadden , we wilden beide maar 1 ding : RUST Dan was het tijd om te gaan eten. Ik zat aan tafel met Markus van Denemarken ( .. originele naam ) , iemand uit Noorwegen, USA'ers en Miguel van Brasalia; een internationale tafel dus. Natuurlijk aten we pasta en praatten we Engels . Tijdens de dag praatten de begeleiders (vrijwilligers) over ons verblijf tot nu toe , verwachtingen, evaluatie , ... - de dingen die we eigenlijk in Belgie en Rome ook al gedaan hadden- Tijdens de pauzes leren we iedereen kennen en zo vertelde Chan Chan ( China natuurlijk ) me dat er nog iemand van Belgie was ! YES Ons Mathildeke uit Luik, maar ik kan ook Vlaams met haar praten.. blij dat ik was! Ook het avondmaal was pasta, en zat nog eens aan tafel met een hele groep Amerikanen. Na een dag luisteren, bouwden de Zuid-Amerikanen nog een feestje met hun muziek en héél laat kropen we in ons bed (mijn supergroot bed , hihi!)
dag 2: Om 7u een zalige douche. Al was het laat gisteren, iedereen is op tijd voor het smakelijke ontbijd. Croissants, warme chocomelk, cappuchino, koekjes ... (gewoon een typisch Italiaans ontbijt .. koffie en gebak). Om 9u is het weer tijd voor de dagactivitet met de vrijwilligers in groep en we praten over school , doen interviews en we moeten ook een psychologische test afleggen ! Deze keer zat ik aan tafel met een Japanner, Chinese meisjes, een Boliviaan, Paraguaan en Gudbjorg uit Ijsland .. wat een mix . Tijdens de pauzes roken de Russen hun sigaret ® nog nooit in m'n leven rook ik ooit zoiets stinkend, bah . Den Miguel haalt zijn Brasilaanse thee boven , iedereen proeft en het is echt lekker. We amuseerden ons tijdens de dag nog wat met toneeltjes die we moesten maken over de typische Italiaanse familie, school , gewoontes ... Het was weer laat wanneer we gingen slapen!
dag 3: 8u 'Hallo croissant' , hetzelfde ontbijt.. Vandaag kwamen er ook nog andere personen babbelen over hun AFS-ervaring in een vreemd land, en zagen vele filmpjes en foto's. De dag zag er zoals de andere uit: tijdens de pauzes, babbelen met iedereen ... Eten: pasta , patatjes en vlees, fruit en gebak. 's Avonds danste ik de salsa en merengue met Louis den Boliviaan, Luz Maria van Venezuela en Rodolfo van Paraguay ; cool! Het was de laatste avond samen en de vrijwilligers maakten het voor ons allemaal heel gezellig. Laat in de nacht gingen we naar ons kamer om de laatste keer in dat grote bed te slapen.
dag 4: Nog eens een douchke, ontbijt, inpakken en om 9u een activiteit, spijtig genoeg voor de laatste keer...ik wil nog wat langer blijven. Er wordt ons een oude Italiaanse verleidingsdans aangeleerd, ojee, we doen nog wat ingewikkelde spellejtes en om 12u was het tijd voor een speech: Mathilde en ik werden naar voren geroepen: O NEE , Belgie is het enige land met het trimesterprogramma..dus ze zullen ons niet meer in maart en julie zien. Ze deden eventjes serieus en emotioneel. We kregen een afscheidskadootje, een applausje en iedereen staat naar u te gapen : NIET LEUK Na het eten maken we ons klaar te vertrekken met de busjes en nemen afscheid van iedereen. Bye bye wereld dus
Nu terug naar school en de drukke Italiaanse families !