Hier ben ik weer Vandaag weer de dag begonnen
met een ontbijt in het resort. Begonnen met thaise les tijdens het ontbijt
het restaurantpersoneel helpt me hierbij vinden ze ook geweldig als je hun taal
spreekt. Jos kon het goed volgens de garçon. Jos heeft het personeel een
beetje onder hun voeten gegeven omdat het eten niet echt warm meer was.
Morgen zal het koken, ofwel het ten ofwel het personeel Daarna bij
een plaatselijke apotheker gestopt voor iets voor de krampen die blijkbaar toch
nog niet weg waren. Daar gaf men Buscopan, maar hier geeft men geen doosje
maar gewoon het aantal pillen dat je wil. Een blister van 10 pillen moet me
er weer door helpen. Momenteel 23u20 voel ik me goed en doen de pillen hun
werk. Daarna gingen we zien naar een eventueel huis voor ginder te huren, in
P.P. Land een soort van nieuwe woonwijk. Heel mooi huis maar helaas was de
eigenaar niet thuis. Morgen terug gaan zien. Ginder is mijn oog gevallen
op een mooi gebedshuisje. Een soort van offerhuisje kan je beetje vergelijken
met de kapelletjes bij ons. Jos heeft me de voorgeschiedenis uitgelegd.
De Thai zijn een heel gelovig volkje, en ze geloven dat wanneer ze ergens
een nieuwe wijk of huis bouwen ze de woonplaats van de geesten die daar
wonen verstoren en om deze een nieuwe woonplaats te geven en ze tevreden te
stellen bouwen ze dan die gebedshuisjes. En het mag gezegd ze kijken precies
niet op ne frank wanneer ze die huisjes maken. Er staat ook steeds een flesje
water in zodat de geesten geen dorst lijden. Op een gegeven moment roept
Levi vanop de achterbank " zie je die duifkes daar? " bleek dat er heel veel
reigers zaten. Die zie je heel veel op de velden hier. Velden zijn dan
rijstvelden, maisvelden en suikerrietvelden. Jos belt met zijne gsm onderweg
ne thaise vriend op om te zeggen dat we naar zijn thuis komen. Ok, kom maar af
zegt die kerel. Wij dus naar daar maar gene vriend te zien, terug gebeld
blijkt dat hij in een buitenrestaurantje dicht bij ons resort zit daar waar we
de eerste dag gaan eten zijn. Allee wij dus naar dat restaurant daar
aangekomen zegt hij na een korte verwelkoming dat hij meteen weg moet hij moet
zijn ouders naar huis doen die 200km verder wonen. Hij dus weer weg en wij
ook na afgesproken te hebben om samen rond 18u30 bij ons in het resort te gaan
eten. Kwart na zes was hij er al Jos en Levi stonden nog onder de douche. Ik
schrijf dit om even aan te geven hoe moeilijk het is om afspraken te maken met
de mensen van hier. De man, een fijne kerel die vrij goed engels spreekt
besteld in het resort al het eten en dat was de moeite de rekening was wel voor
Jos Hij laat een deel van de overschot inpakken om mee naar huis te
nemen. Jos heeft trouwens een koosnaam hier ze noemen hem "super Jos" Vanaf
nu zegt Levi dat dus ook geregeld tegen Jos Wij terug naar het resort
waar de thermometer onder ons afdak in de schaduw 32°c aangaf. Even op bed
gaan liggen en daarna terug op pad. Levi mag samen met mij in de bak van de
pick-up gaan zitten als we binnen in het resort rijden eens de grote baan op
zitten we terug veilig in de auto. Moet het nog gezegd worden dat Levi dat
natuurlijk weer super plezant vindt? We gaan op weg naar een mooi meer waar
je 's avonds kan eten in soort van hutjes tegen het water en waar ze een mooi
resort gemaakt hebben, helaas onderhouden ze de boel niet zo goed en is het
volgens Jos na een half jaar al flink verwaarloosd. Onderweg hebben we nog
eens een fikse regenbui. Van al dat rondrijden krijgen we honger dus op zoek
naar een kleine hap om de honger te stillen tot half zeven. We stoppen eerst
nog even in een Makro en dat is bijna hetzelfde als hier de Makro alleen geen
restaurant Levi krijgt weer heel veel aandacht en deze keer maakt hij er
slim misbruik van. Bij een standje om koekjes te proeven slaagt hij erin in om
drie koekjes te krijgen en nog één zelf achter het standje uit te nemen. We
hebben dus maar een doos gekocht voor hem Geen eten dus in de makro, dus
wij naar de Tesco lotus ook een groot warenhuis met kleine zijshops. En daar
hadden ze een kfc dus daar een snelle hap genomen Levi weer blij want er waren
weer frietjes. Beetje in de winkel rondgekuierd en ik ga daar zeker nog eens
terug naar toe mooie schoenen en kleren spotgoedkoop. Dan terug naar het
resort om ons op te frissen om te gaan eten. Lekker gegeten in fijn
gezelschap. Tijdens het eten nemen ze plots Jos zijn glas cola weg terwijl dat
nog halfvol was. Blijkt de gewoonte te zijn dat ze er ijs bijdoen en het
bijvullen. Daarnet nog na enige moeite fijn met mijn big brother kunnen
skypen, toch wel fijn als je zo contact kunt houden. Mijn broer dacht al dat
er een aardbeving was hier in de kamer, Levi zat lustig op het bed te springen.
Die zit echt boordevol energie hier. Ondertussen ligt hij weer te ronken
hiernaast en is Jos hier ook aardig wat bomen aan het doorzagen Wat me
vandaag nog is opgevallen is dat de naftstations meestal maar één enkele pomp
hebben. En dat de gebeds huizen van de moniken heel luxueus zijn echt
een beetje triest als je ziet hoe sommige thai leven en dan zo een pracht en
praal in die gebedshuizen. Het is nu bijna 10 na twaalf dus bedtijd. Tot
morgen en vele lieve groetjes, vandaag trouwens beetje last van heimwee gehad,
nu weer beter. Ik mis jullie en denk vaak aan het thuisfront. Asje en Zjé
geven jullie moemoe ne hele dikke knuffel van ons? En broerke bedankt om
mijn mails aan pa telefonisch door te brieven zodat hij niet moest wachten tot
hij terug is van de zee xxx
