EEN SPONSORTOCHT VOOR DE VRIENDEN DER BLINDEN KOKSIJDE WELKOM OP HET DAGBOEK VAN THERESE EN SYLVAIN VAN HUN TOCHT VAN KOKSIJDE NAAR COMPOSTELA
10-09-2013
TERUGBLIK OP ONZE TOCHT
Na 111 dagen stappen is het tijd om even terug te blikken op onze lange tocht
POSITIEVE ERVARINGEN
4 maanden samen op stap
Fijne berichten van de kinderen op moeilijke momenten
Bezorgde mensen die ons ontvingen
Inspirerende gesprekken met mensen en pelgrims onderweg
De stimulerende reacties van de vele volgers op onze blog
NEGATIEVE ERVARINGEN
Het niet kunnen aanwezig zijn bij de begrafenis van Daniëlle
Rug en schouderpijn van ons beiden
Aanhoudende regen in Noord Frankrijk
Hitte in Zuid Frankrijk
Muggenplaag in de Aube
Vuile onderkomens
Egoïsme van sommige mensen
EEN DIKKE MERCI AAN:
De kinderen
Guy en Jeannine
An Taymans
Lydia en Jos
Chris en Gerard
Herman en Lisa
Chris en An voor jullie bezoek onderweg
Onze buren voor de thuiszorg
Trouwe volgers van de Vrienden der Blinden Koksijde
Trouwe volgers van Sport je gezond Koksijde
Trouwe volgers van Mont Blancklimmers
Alle andere trouwe volgers op onze blog
Ook dank aan het Vlaams Genootschap van Compostela voor de geboden hulp en het mee verspreiden van onze blog
Speciale dank ook aan iedereen die heeft gestort ten voordele van de Vrienden der Blinden
Speciale vermelding voor:
Hotel Elckerlyck Rollegem voor de zorg om Sylvain zijn rug
Gîte Bon Maux Doornik voor het drogen van al onze kleren
Jos Evers in Wasigny (Fr) voor het schenken van een stapstok aan Therese
Monique Richard in Neuvy Palloux voor de lekkere clafoutis
Mme. Rouet in Eguzon voor het plukken van de kersen
Hotel des Voyageurs in La Coquille voor het gratis wassen en strijken van onze kleren
De Gentse mevrouw in Saint Sever voor het meegeven van gekookte eitjes voor onze lunch
PELGRIMS OP ONZE WEG DIE WE BLIJVEN ONTHOUDEN
Gerard uit Maastricht
Frits en Frauke uit Nederland
Sigrid uit Kontich
Benedict uit Nederland
Maaike uit Nederland
Jean Marie uit Chimay
Gunther uit Duitsland
Jose uit Frankrijk
Thomas uit Brussel
Marleen uit Gemmenich
Lies uit Nederland
Erica uit Australië
Dave uit Australië
Andreas uit Duitsland
Lianne uit Australië
Beste volgers van onze blog. Hiermee sluiten we het verhaal van onze lange tocht af. Het zal voor ons beiden een periode in ons leven zijn die we nooit meer zullen vergeten.
Na een flinke nachtrust, nu pas voelen we hoe moe we zijn, en ontbijt trekken we om 11 uur richting kathedraal.
Om 12 uur wonen we de pelgrimsmis bij. Spijtig genoeg is deze volledig in het Spaans. Op het einde van de mis wordt het wierookvat in de hoogte getrokken en zwiert van links naar rechts door de kerk. Een mooi moment.
Hierna hebben we met Andreas en Lianne afgesproken om samen Finisterra te bezoeken, de plaats waar de middeleeuwse pelgrims die dachten dat dit het einde van de wereld was en hun kleren verbrandden. Het is hierdoor wel een heel bijzondere plaats.
Rond 19 uur zijn we terug in Santiago en nemen afscheid van Andreas en Lianne. Zij vliegen reeds dinsdag terug naar hun thuisland.
Morgen onze Credential (een soort diploma van de afgelegde weg) afhalen, wat souveniertjes kopen en onze blog afsluiten.
Vandaag gaan we op weg naar de kathedraal. We zijn Jacobus al verschillende malen tegengekomen op onze weg. In verschillende kerken, op pleinen, langs de straat, als straatnaam en als uithangbord. In de buurt van Cimadevilla lopen we voor de laatste keer over een donkere corredoira, een levend voorbeeld van de camino in de middeleeuwen. Even later lopen we evenwijdig met de landings en startbaan van de luchthaven van Santiago. Dit is duidelijk, we zijn in de 21 ste eeuw. Na een 10-tal km komen we aan in Lavacolla. Hier wasten de pegrims zich vroeger evenals hun kleren in het riviertje met dezelfde naam. Hierna begint de klim naar de Monte do Gozo. Vanaf de top van de berg zagen de middeleeuwse pelgrims voor het eerst de heilige stad. Ze vielen hier op hun knieën en zongen al snikkend dankliederen voor hun behouden en veilige aankomst. Op onze knieën zijn we niet direkt gevallen maar zijn wel dankbaar dat we deze tocht samen hebben kunnen beleven en doen een bericht naar onze kinderen. Ook zij genieten met ons van de laatste 5 km. Hierna dalen we af naar de stad en berieken na de "Puerta del Camino" de Praza del Obradoiro en de barokke kathedraal van Santiago. Nog maar 33 treden scheiden ons van de "glorie" Om 13.30 uur hebben we ons doel bereikt en vallen mekaar in de armen, een emotioneel moment. Zoals bij ons vertrek beloofd ontvouwen we ook hier de vlag van "De Vrienden der Blinden". Morgen richting ............kathedraal 500 meter van onze verblijfplaats, naar de mis en dan met Andreas en Lianne naar Finisterra.
Vanmorgen vertrekken we om 8 uur. De weersvoorspellingen blijven gunstig, wel veel frisser maar ook geen regen. Dit zou ook de volgende dagen zo blijven. Zoals gisteren wordt het weer klimmen en dalen tussen ecalyptussen en eiken met af en toe een boerendorpje dat we doorkruisen.
In Calzada houden we een stop en komen hier terug Andreas en Lianne tegen.
We lopen regelmatig ook langs de N-547 waarop de spaanse chauffeurs het gaspedaal flink indrukken.
Omstreeks 13.30 uur komen we aan in O Pedrouzo, een dorp langs die N-547 dat volledig is ingesteld op de Camino, daar het zoals ook voor ons de laatste stopplaats is voor Compostela.
Onze schoenen hebben ondertussen hun beste tijd gehad. Ze zullen achterblijven in Compostela.
Morgen beginnen we aan de "final countdown" van onze lange tocht.
Gisterenavond wilden we nog even het dorp bezoeken. We zijn evenwel moeten gaan schuilen in een panaderia omwille van een zware onweersbui.
Het water liep over de pleinen naar de straat toe, de deksels van de riolen kwamen omhoog, het water liep van alle trappen naar de benedenstad en dat duurde zo een half uur. We zijn dan in de regen terug naar onze verblijfplaats gegaan en hebben daar gegeten.
Deze morgen eerst en vooral een berichtje naar Xander voor zijn 8 ste verjaardag. Proficiat en tot volgende week!
We vertrekken reeds om 7.30 uur, wel nog wat donker, gezien de lange tocht. Ondanks de weersvoorspelling is het nog droog.
In San Xiao do Camino staan er verschillende mooie hórreos, graan of mais opslagplaatsen. Het zijn lange smalle bouwsels met openingen in de wanden om schimmel tegen te gaan. Om te voorkomen dat er muizen inkomen staan ze op poten met daarboven een uitstekende platte steen.
Het gaat vandaag bijna konstant op en neer, het is dan ook een zware tocht.
Gelukkig blijft het de hele dag droog, wel zwaarbewolkt, en rond 14.30 uur komen we aan in Arzua.
Morgen richting Pedrouzo 19 km, de voorlaatste route voor onze aankomst in Compostela.
DONDERDAG 5 SEPTEMBER 2013 PORTOMARIN-PALAS DE REI 23 KM
Gisteren nog een kleine wandeling in de (verplaatste) stad. Vannacht een zwaar onweer met veel regen.
We vertrekken rond 7.30 uur in de stad en dienen terug naar de brug over de rivier om op de route te komen. De regenjassen moeten terug (na ongeveer anderhalve maand) uit de rugzak. Het is opvallend dat gisteren met het mooie weer de route vol "pegrims" loopt en het vandaag met de regen heel wat rustiger is. De taxibedrijven en bussen hebben dan ook weer een topdag!!!
Vandaag komen we de eerste eucaplyptusbomen tegen. Ook veel cruzeiros, een kruis dat nog op vele plaatsen in Galicië is te vinden.
Wat ons ook al is opgevallen bij het langskomen van een kerkhof zijn de opeengeplaatste grafstenen. Vandaag in Lestedo staan deze zelfs met de voorzijde naar de straatkant, heel bizar.
Het blijft de hele voormiddag regenen. Rond 14.00 uur komen we aan in Palas de Rei.
Morgen richting Arzúa 29 km, een lange tocht maar met Santiago in zicht moet dat kunnen.
WOENSDAG 4 SEPTEMBER 2013 SARRIA-PORTOMARIN 21,5 KM
Wandelen vandaag om 8 uur Sarria uit. Vandaag wortd het weer een dag van klimmen en dalen langs boerendorpjes, waar enkele slimme Spanjaarden een kleine bar hebben geopend. Vermits er in die dorpjes niks is te krijgen trekken zij veel volk, temeer daar vanuit Sarria vele Spanjaarden hun "camino" beginnen voor de laatste 100 km.
Onderweg zien we kleine velden en weiden die zijn afgezet met stenen muurtjes, ontstaan door vele verdelingen van erfenissen in deze kleine dorpjes.
Even verder in Brea komen we voorbij kilometersteen 100 km. Evenwel treffen we 500 meter verder een tweede 100 km paal.
Niets van aantrekken, wij hoeven nog "slechts" de afstand van de Dodenmars van Bornem te stappen.
Omstreeks 14 uur komen we aan in Portomarin: Portomarin verdween in 1962 volledig onder het water van de rivier Minho. Er werd een stuwdam gebouwd en het dorp werd hogerop terug opgebouwd. Alle belangrijke gebouwen werden afgebroken, de stenen genummerd en in het nieuwe gedeelte terug opgebouwd.
Gisterenavond hebben we onze vliegtuigtickets geboekt voor onze terugreis.
Deze morgen al dadelijk na het vertrek gaat het steil bergop. Vlak zoals in de meseta zal het de komende dagen ook niet meer worden. Hoeft ook niet want de uitzichten zijn elke dag prachtig. Na een goede nachtrust gaat het vandaag terug vlotjes.
We lopen nog steeds op de historische route, toch wel straf dat hier in de 9de eeuw al pelgrims langskwamen die door de sloten stapten blootvoets in hun hoge houten klompen. Nu zijn er overal bruggetjes aangelegd. Alles voor de pelgrim in deze streek.
Via een corredoira, de vroegere verbindingswegen tussen de dorpen lopen we alweer tussen een aantal boerenhuizen, wel altijd attent zijn voor de "koeienvlaaien". Moegewerkte honden die de veestapel bewaken liggen hier in het midden van de straat uit te rusten tussen de langskomende pelgrims.
Toch wel wat anders dan in Frankrijk waar achter elke hoek of poort een hond staat te blaffen, klaar om je op te eten.
Omstreeks 13 uur komen we in Sarria aan. Na het beklimmen van een aantal trappen komen we aan de kerk, waar ook onze albergue is gelegen.
We zitten op de route voor morgen richting Portomarin, 21.5 km
Therese en Sylvain Wij zijn 59 en 62 jaar jong en wonen sinds 2006 in Koksijde. Tom en Wendy, onze kinderen, zijn 36 jaar. Ook hebben wij 4 lieve kleinkinderen: Xander, Kasper, Britt en Mille