de dagen van juni zijn bijna voorbij de dagen van juli moeten nog komen een hele maand bij mijn pa niet dat het zo erg is maar hij kan steken geven en commentaar dat pijn doet maar we slaan er ons door we hebben al 14 jaar achter de rug veel mee gemaakt te veel voor een kind zoals wij maar geen zelfmedelijde nu wij zijn sterk en we kunnen dit zoals altijd geraken we er in ons leven zoals altijd sterven er gelievden maar geen nood er komen er nog genoeg soms sterven er mensen die je amper kende en eigenlijk heb je die ook heel graag maar toch staan we hier nog overeind en dat zal zo nog 60 jaar zijn x
ik heb liever een gebroken hart dan dat ik iemand verlies ik zal Ruth en Ayrton nooit vergeten als dat toch gebeurt mag je mij gerust kogelvrij verklaren (iedereen die wil mag me neer knallen) ik zou iemand willen beschuldigen ik zou iemand willen slagen en zeggen het is allemaal dankzij u maar kan ik dat de wind kwaalijk nemen?? kan ik het zijn eigen hart kwaalijk nemen?? nee toch ik zou liefs van al de schuldige doen boete maar er is geen schuldige hoe kan ik dan tonen dat ik hun mis?? door elke avond meer te wenen??
laat gerust iets achter. wie weet kom ik is op jouw blog langs en misschien beter nog wie weet schrijven we elkaar zelfs.
laat gerust een berichtje achter.
