Discussie tussen verstand en gevoel is verwarrend. Dat is iets waar lastig uit te komen is. Maar als ik dan denk aan wat mij gelukkig maakt, is dat toch echt gevoel. En duidelijk niet het verstand. Toch maken sommige mensen een beslissing via hun verstand, meestal zijn dit mannen. Eigenlijk is dit dom, je gevoel zeg zoveel meer. Zeker als het gaat om sociale gebeuren, zoals relaties en vriendschappen. Kan het, kan het niet? Maar, wat voel je daarbij? Dat is nog zoveel belangrijker. Zeker voor mij, maar ik ben een puur gevoelsmens. Wat ik niet leuk vind aan mezelf, maar het is zo. Intuïtie, gevoel, daar ga ik op af. En tot nu toe heeft me dat op hele fijne plekken gebracht, samen met hele fijne mensen. Je verstand moet je niet vergeten, maar...ongeacht welke beslissing je moet nemen, ga na waar je van kunt leven. Wat drijft je.
Gelukkig heeft mijn lief uiteindelijk zijn gevoel gevolgd, wat toch wel wilt zeggen dat hij meer voor mij voelde dan hij dacht. En zo hoort het te zijn.
De omgekeerde weg, de weg die enger is om te in te slaan...
Duidelijkheid is heel erg belangrijk in de maatschappij. Zonder duidelijk komt er niets van. Niets van alles wat moet gebeuren. Ik heb duidelijkheid nodig over hem. Wel? Niet? Hoe? Wat? Wanneer? Als ik dat niet krijg stop ik er mee, dan stop ik overal mee. Voorlopig. Kan gewoon niet dat ik hem tegen kom, dan gaat het niet weg wat ik heb, wat ik voel. Duidelijkheid is de key...die komt hopelijk na een goed gesprek. Zo niet, slot erop.
What to do...
