Leven deed je intens,
genieten van de goede dingen,
zolang het kon,
genieten van de gezelligheid,
genieten van je vrienden om je heen,
genieten van het leven,
tot op het moment dat het niet meer kon.
Bewonderen doen we je intens,
om de manier waarop je met alle
moeilijkheden omging.
Bewonderen doen we je om je relativeren
van de dingen in het leven.
Bewonderen doen we je om je moed en je
optimisme in het dragen van je ziekte.
Missen doen we je intens,
bij je familie,
bij je vrienden,
want je kende er zoveel...
Zal het ooit wennen,jouw stem niet meer te horen?
Zoveel wou ik je nog vertellen,zoveel wou ik je vragen.
Het anwoord heet stilte.
Zal het ooit wennen, jouw gezelschap te missen?
Zo leeg die plaats aan tafel.
Zozeer is ik die gulle lach.
De wijn smaakt nu niet meer.
Zal het ooit wennen, jou warmte niet meer te voelen?
Zo geruststellend, jouw levensadem.
Zoveel wou ik nog van je houden.
Nu is er alleen die kilte.
Zal het ooit wennen, jou naam niet meer te noemen?
Zo teder als een kreet.
Zo wou ik je nog roepen.
Jouw naam klinkt nu als een echo.
Het zal wel wennen, zeggen mensen goedbedoeld.
Maar ik wil niet vergeten, ik wil het niet gewoon worden.
Jij was onvergetelijk, buitengewoon.
geschreven door Jan
03-07-2006
Vroeger
Ik ben dit weekend alleen naar W.S. geweest. 'k moest het eens proberen. Het was niet gemakkelijk. Elk liedje brengt toch een herinnering mee.
Het was een klein zaaltje dat me aan vroeger deed denken, de eerste jaren dat we samen gingen. Jij zou het ook geweldig gevonden hebben.
Ik ben niet tot het einde kunnen blijven.
Misschien gaat het volgende keer al een beetje beter en kan ik terug zijn cd's afspelen. Dat lukt me nu nog niet zonder een traantje.
je zus en vriendin Greet
Weet dat we nog van je houden,
weet dat we je nog graag zien.
Je was een rots op wie we bouwden,
maar ging vroeger dan voorzien.
