Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Surinamie Anneliezie
14-04-2009
Radio 10.... Magic FM
De stage zit er op. Het wordt nu dus echt wel tijd dat jullie zien met wat voor wezens ik 8 weken heb samengewerkt. Dus ik presenteer u nu............ DE COLLEGA'S!!!!!
Vrijdagochtend om 8 uur werden we aan ons huisje opgehaald met het busje. Ongelooflijk spannend, want wie weet wat dat tripje brengen zou. De weg van Paramaribo naar Albina was a bumpy road; of liever een ritje van 2 uur in een blender zou net hetzelfde geweest zijn. Als versgeshakete milkshakes kwamen we aan in Albina en hoewel het een zonnige dag leek te worden, kwamen de donkere wolken langzaam maar zeker dichterbij gekropen. Oei en wij moesten met zo een weer langer als een uur in een houten bootje.
Het bootje kabbelde, hobbelde, schudde en het water spetste in de boot. Als verzopen honden stranden we op Galibi. Gelukkig was het ondertussen gestopt met regenen. De lieve zon kwam zelfs weer even piepen.
Natuurlijk moet je na zon aankomst even rusten en alles installeren. Zoals iedereen wel weet, ben ik niet zo een netjes meisje. Ideaal dus daar in Galibi... gewoon die hangmatten ophangen en klaar is kees!
s Nachts namen we de bootjes naar een ander strand om schildpadden te zoeken. En het was ongelooflijk! Wat een reusachtige beesten! En schildpadden zijn wel degelijk snel, vind ik. Die dragen een groot schild op hun regen en dan kruipen ze vlotjes van strand naar zee en omgekeerd. Knap toch!
Na terugkeer dronken we nog een beetje rum... Ja, ik moet eerlijk toegeven die borgoe rum valt uiteindelijk toch wel te pruimen mits er cola bij zit.
Zaterdagochtend ontwaken na een hemelse nacht in de hangmat. Slapen in een hangmat is gewoon onbeschrijfelijk; er zijn geen woorden voor. Voormiddag trokken we naar the jungle... haha neenee het was maar een bos. Buiten die vreselijke muggen heb ik wel niet veel beesten gezien. Maar de natuur was echt heel mooi.
Na het middageten en relaxen op het strand liepen we naar Galibi Zoo. Geen gewone zoo, hoor. Die aapjes liepen los en sprongen van de ene op de ander persoon. Ze waren ongelooflijk schattig. Ik heb meerdere malen gedacht om er stiekem eentje in mijn tas te steken. Er was nog een loslopende beestje : de neusbeer. Het lijkt een beetje op een wasbeer met een hele lange neus. Vandaar ook de naam neusbeer. Er was een mamaneusbeer en 2 kleine neusbeertjes. Nu voor je het volgende leest, moet ik jullie even geruststellen. Ik ben ok... ik heb geen infecties... en het is allemaal niet zo erg.
Ik was de mamaneusbeer aan het aaien, toen er een kleintje kwam kijken. De mama dacht dat ik het kleintje iets wilde doen, dus die werd boos en klauwde haar vast in mijn been. Het zijn maar enkele schrammetjes, dus niets om je zorgen over te maken.
s Avonds maakten we op het strand een kampvuur. Een beetje muziek erbij en de prachtigste sterrenhemel ooit maakten van deze nacht een magische nacht.
Zondag ben ik nog even naar Frans Guyana geweest om daar een oude gevangenis te bezoeken. Amai, hoe proper dat het daar is in vergelijking met Suriname. Maar ze praten er wel Frans, geef me dan maar Suriname!
Holi Paghwa is een hindoestaans feest. Het werd deze woensdag gevierd. De hindoestanen vieren dan het begin van het nieuwe jaar. Er wordt met een heleboel kleurenpoeders en verf rond gegooid. Je hangt dus helemaal vol. Woensdagavond zijn we naar de Paghwa viering geweest aan een sporthal. Buiten stond een podium en er kwamen enkele groepen optreden. Weliswaar met hindoestaanse muziek. Het regende heel hard dus het was enorm modderig. Maar dat hield niemand tegen om te feesten. Het riep weer dat festivalgevoel op! Lekker in de modder dabben, gezellig toch! Subh holi! is zoiets als zeggen vrolijk kerstfeest of vrolijk pasen.
Zondag sloten we onze week mooi af met een tripje naar white beach. White beach is een aangelegd strand aan een rivier. Er staan netten zodat de piranhas niet kunnen bijten. Ik zou nogal voor aap staan zonder dikke teen, nietwaar? Het is hier werkelijk prachtig. Ondanks de regen was het toch nog een leuke dag zoals je op de fotos kan zien.
Ik vertelde al over Duane Stephenson, maar hier is het hele verhaal. Duane Stephenson is een reggea artiest uit Kingston, Jamaica. De man kwam hier optreden, dus wij wilden erbij zijn. Taxi Jefry (onze taxichauffeur aan huis) reed ons naar Flamboyant Park. Helemaal uit het centrum van Paramaribo, zeer spannend dus.... Tot het prachtige tafereel waarbij ik plots moest terug denken aan Werchter en Pukkelpop. Heel veel autos, nog meer mensen, het kleurde letterlijk zwart van het volk (zeker met al die zwarten). Er stonden ook enkele kraampjes met eten en drinken aan de kant. Bij het betreden van het festivalterrein wist ik het zeker : hello festivalzomer!!!! Er was wel maar één podium en maar 4 groepen, maar de sfeer en de omgeving schreeuwden gewoon festival. Er was zelfs een beetje festivalmodder zoals we in België gewoon zijn. Toch was het zweten geblazen.... het smaakte alleszins naar meer.
Een andere leuke bezigheid van de voorbije week, was de kijk-verder-dan-onze-prachtige-kooi-groot-is-mentaliteit. Het leven in de kooi valt best wel te pruimen, maar soms willen wij jonge mensen nu eenmaal andere oorden opzoeken. De nieuwsgierigheid naar de wereld buiten de kooi startte deze week al op woensdag. In de Cosy hadden we afgesproken met enkele collegas van Joke en Nina. De Cosy lijkt op het eerste zicht niet veel anders als een ander cafeetje, maar het is tevens ook een karaokebar. Heel leuk dus... Het werd dan ook laat voordat we in onze bedjes lagen, maar dat mocht wel eens voor een keertje.
Donderdag klampte ik terug vast aan het veilige gevoel van de kooi, maar vrijdag was het weer los gehen geblazen. Samen met Joke, Nina en Jan ging ik naar Zanzibar. Een heerlijke cocktailbar met een gezellige sfeer. Daarna schudden we de benen los in la caffe. Hierna verlieten Nina en Joke Jan en mij. De 2 dames moeten op zaterdag ook werken. Jan en ik trokken met onze hollandse vrienden (ja, we hebben al vrienden gemaakt) naar een of ander braziliaans cafeetje met een live band. Op het eerste zicht een vreemde plek voor jonge mensen, maar binnen stond zelfs een hele groep Oost-Vlamingen te feesten. Gezellige avond dus...
Vorige week moest ik een weekje meedraaien met de website. Nu stelt een website niet zoveel voor, dus moest ik helemaal niet lang werken. Maar 2 uurtjes per dag en pas om 1 uur namidddag beginnen. Dat lijkt misschien heel leuk, maar ik had persoonlijk liever wat meer om handen gehad. Ik werd elke ochtend wakker als de anderen vertrokken om te gaan werken en het werd dan ook veel te warm om in bed te blijven liggen. Ik besloot dan maar om er op uit te trekken. Ik fietste dus naar de domineestraat. Een gezellige winkelstraat, waar ik ook meteen kaartjes kon kopen voor de show van Duane Stephenson (hier hoor je later meer over).
Dankzij de eenzame fietstochten kon ik de omgeving ook nog wat fotograferen. Zo zien jullie hier het oude houten huis. Gelukkig ziet ons huis er heel wat mooier uit. `
De zee aan tijd gaf me ook de gelegenheid om eindelijk eens te stoppen aan het aapje van het kapsalon dat langs de fietsroute naar huis lag. Schattig beestje toch?!
Meerzorg ligt aan de overkant van de waterkant. Vorige zondag hebben we dus de overzetboot (denk een krakkemikkig houten bootje) genomen naar die mysterieuze overkant. Een fietstocht tussen de peterpotplantages leek een tocht door de jungle. Plots stond er wel een of andere kerk midden in, maar ik zit dan ook in Suriname.
