Ik ben Steve, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Steve Stunt.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is Nu eventjes niks meer, en anders zeer ingewikkeld...:).
Ik ben geboren op 30/06/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Surfen, surfen en nog eens surfen.
Aan degene die weet wat dit wil zeggen: en trust me, dat zal volgens mij maar 1 iemand zijn: Saya Suka Lu...
niet verge
SURFTRIP
A WET WORLD WITH WAVES
TO WATCH MY WEBSITE PLEASE USE THE LEFT SIDE OF MY FIRST PAGE AND GO TO ARCHIEF... THAN WORK WITH THE ARCHIEF PER WEEK.
The reason because of that, is that I work with HTML/codes, and if you dont watch my page via weekly archief, it blocks...!!!
25-12-2007
Mapleton Falls---Maleny---Glass House Mountains
Op kerstdag zelf zijn we heel vroeg opgestaan, en ik terug met veel pijn in mijn rug...en doordat Siska echt wel zag dat ik pijn had, is ze dan maar een chiropractor gaan zoeken, maar uiteraard op Kerstdag en Boxing-day is iedereen in verlof, dus nog even op mijn tanden bijten... (Zelfs de Mc-Donalds is hier gesloten op Kerstdag....!!!)
Doordat de pijn echt wel niet meer te verdragen was, ben ik dan maar naar het hospitaal geweest in Caloundra, waar er blijkbaar zo een stagiarke zat, die me 95 dollar aanrekende, en me liet weten dat hij geen chiropractor was en me niet kon helpen.....PIPPOOOOO
Als verassing voor Siska heb ik besloten om naar de Mapleton Falls te rijden, want ik kan niet veel doen, met uitzondering van rusten, en zo kan zij haar toch wat bezig houden met bush-walks en Falls bezichtigen ... wat we ook hebben gedaan. Moet toegeven, machtige streek, met heel veel natuur, en rivieren, en watervallen, en bomen met een doorsnede van bijna 4 meter, gekkkk..... Na de Mapleton Falls zijn we richting de Glass House Mountains gereden, maar die hebben we niet meer gehaald en we hebben dan maar overnacht in Maleny... cool hoor, want een campingspot met douches en electriciteit, en het leuke ervan is dat je normaal gezien 10 dollar per nacht moet betalen, wat heel goedkoop is.... maar doordat het X-mas day is, en doordat je normaal gezien moet betalen in de locale news-agency, wat uiteraard met Kerstdag gesloten is, hebben we volledig gratis gebruik kunnnen maken van de camping. Maw: laptop en Gsm en digitale camera kunnen opladen, en gratis en voor niks.. heheeeee....
ach ja, en niet te vergeten, op weg van Maleny naar de Glass House Mountains ben ik aan het rijden, en plots zie ik iets bewegen op de weg... een schildpad....!!! heb vlug in het midden gereden zodat ik die niet plat reed, mijn Van gedraaid en die van de weg genomen en aan de kant gezet... want had ik dat niet gedaan was het arme diertje zeker doodgereden... DUS IK HEB EEN HELE GOEDE DAAD GEDAAN VANDAAG EN VOEL ME ER GOED BIJ...... COOOLLLLLL
Aloha,... vandaag gaan we dus naar Felix. Felix is een goede kennis van me die ik 3 jaar geleden leren kennen heb in Bali. Het leuke ervan is, dat hij weet dat ik in Aussie ben, en hij wist wel dat ik zou stoppen in het passeren, maar heeft er geen flauw ideel van wanneer... Dus maw: het zal een verassing zijn het terugzien...
Zo gezegd zo gedaan, en doordat ik op zijn antwoordapparaat gehoord heb dat hij terug bereikbaar is na 19uur, zijn we dan maar naar zijn huis gereden tegen dat uur. Moet toegeven, hij woont helemaal okayyyyy: 150 meter van het strand en de golven hoor je kletsen als je aan zijn huis staat..... de max dus.
Het terug zien was voor beiden een verassing, en daardoor tot laat zitten bijpraten de eerste avond. Ook overdonderd geweest van massas eten, en drank, en zijn logeerkamer zolang we willen, de douche, zijn fiets, de sleutels van zijn huis,etc,etc.... dus maw: alles aangeslegen van bezit....
Nu moet ik wel laten weten dat er voor de 4 volgende dagen niet veel soeps meer valt te vertellen, want er zijn massas cyclonen op komst, en het ziet ernaar uit dat we er volledig zullen inzitten. Dat beloofd.... jammer eigenlijk, want pracht van een stranden, normaal gezien heel goed hier om te surfen, maar de media liet overal weten dat het very dangerous conditions zijn om nu te surfen, en geloof me, ben geen pussy, maar dat was er wel deftig over hoor.... Golven van over de 3 meter, met een enorme kracht en snelheid, de ene na de andere, neeeeeee......overleef je niet.... Dus hebben we onze dagen dan maar gevuld met TV en chillen en eten en internetten en slapen....
Ja, zoals geschreven in mijn vorig bericht zitten we dus inderdaad in het midden van cyclonen, waar ze in een omtrek van 1000 km blijven hangen... dus maw: om ze te vermijden moet je een heel eindje rijden. Weet ook dat het nu de tijd van de stormen en cyclonen is, en jaja, zelfs in Aussie tijdens de zomer kan het kloteweer zijn....!!! Sommige locals hebben ons al verteld dat het de laatste 10 jaar geen zo'n slechte zomer meer is geweest, dus we hebben weer het goeie jaar uitgekozen blijkbaar....
Na enkele dagen bij Felix verbleven te hebben, zijn we dan verder gereden ( voor mij voor de 2de keer ) naar Nimbin, dit opdat Siska het ook eens zou gezien hebben, en het is maar 300 km van onze route, dus valt best nog mee hé... We zijn daar in de late namiddag nog wat gaan slenteren in het stadje, maar hier zijn alle boeken toe tegen dat het 5 uur 's avonds is, dus dan maar camping gezocht...( want wild kamperen in Nimbin is volgens mij niet evident, doordat er veel politie rond rijdt en door dat het een heel klein stadje is...
Op oudejaarsdag zijn we dan maar verder gereden van Nimbin naar Ballina: waar het ozo super zal zijn om te surfen ( dankzij de cyclonen ) Nu moet ik zeggen, prachtig stadje, met super baaien waar het normaal mega is om te surfen, maar wegens de cyclonen die steeds meer de kust bereiken is het nu echt wel onmogelijk om in het water te gaan... watch the pics...!!! echt zot
en inderdaad, normaal waren we van plan om oudejaarsavond in Sydney te vieren, maar doordat we wat achter zitten op schema, en doordat het nog meer dan 1000 km is, hebben we besloten van hier in Ballina te blijven. En meer dan 1000 km rijden om er dan 1000 terug te keren is ook een beetje zot hé, enkel voor een machtig vuurwerk te zien...!!! maar we moeten toegeven, we vinden het wel jammer.... het probleem is ook tussen Bris en Syd heb je zalige surfstranden, dus dit kunnen we toch niet overslaan hé...
en we gingen dus eens goed gaan uiteten met oudejaarsavond, maar doordat alles ofwel gesloten ofwel volboekt was, hebben we dan gewoon grote en lekkere boodschappen gedaan, een camping gezocht en dan maar lekker onszelf verwent met heel goed eten en veel aperitief hapjes en wijn....mmmmmmmm
's Morgens opgestaan, nog atlijd regen, regen, regen... het mag nu stoppen hoor...pfffffffffff, maar zoals de weather-forecast eruit ziet, ziet het er echt niet goed uit voor de komende week ook...! maar je hoort ons niet klagen hé... wel wat jammer voor Siska, want ze is hier maar 3 maand en ze heeft al bijna 2 weken regen gehad... maar ja, thats nature ha....! Dan zijn we verder gereden tot de streek van Evans Head, en moet zeggen een echt surfstadje met heel veel baaien en stranden, especially for the surfers made... echt super...!!! maar jammer genoeg is de oceaan niet te berijden, toch niet met een surfplank.... dankzij de terug o zo machtige cyclonen. Gelukkig is het tegen de avond gestopt met regenen, hebben we een zeer mooie lookout gevonden, met zicht op de oceaan, en daar maar BBQ gegeten.... zalig uitzicht...!!!
TROUWENS AAN IEDEREEN EEN GELUKKIG NIEUWJAAR HE: en hopelijk heeft iedereen zijn kaartje gekregen toen we in de Whitsundays zaten
Na Evans Head zijn we terug verder zuidwaarts gereden met één hoop, STOP MET CYCLONEN AUB.... maar zal niet voor direct zijn blijkbaar...;dammmmm onze eerste volgende stop was Yambaa, en de naam zegt het waarschijnlijk zelf al: machtig stadje, machtige plaats om te surfen, maar jammer genoeg zijn alle stranden gesloten door de cyclonen. Dus maw: betreden op eigen risico... en als ze hier al eens de stranden sluiten, dan wil dat zeggen dat het echt wel nodig is. Net ook het bericht gehoord dat ze in Fraser Island 30.000 mensen hebben mogen evacueren wegens de stormen, en mensen die overal vast zaten met de wagen.....etc,etc... gelukkig zijn we die kanten reeds gepasseerd. hé...
Tja, en voor de rest van de volgende dagen niet te veel te vertellen eigenlijk doordat het constant regent, en echt hé, een ganse dag door, pffffffffff, en dit terwijl we hier een o zo mooie streek passeren, die zelfs met regen en wind en storm nog altijd pracht en macht uitstraalt, dus hoe zou het hier dan zijn met een 30 graden zonneke, of meer.....!!! is eigenlijk erg hé, want de laatste 10 jaar hebben ze tussen oktober en januari bijna geen regen, en nu hebben ze er in dat éne jaar al meer gehad of de laatste 10 jaar....enfin.... we hebben dan maar besloten om naar de Mc te gaan, waar het zoals alijd stampe vol zit, niet te doen hier... de Amerikanen hebben op dit gebied wel hun intrede gevonden hoor in Aussie....
Tja, zoals jullie zouden kunnen volgen op de kaart zijn we steeds verder aan het rijden naar het zuiden, richting Pacific Palms... in enkele woorden gezegd, pracht van een streek, super surf spots ontdekt, maar jammer genoeg zijn we nog steeds aan het vluchten van het cycloontje Heléne, ( zo heet ze hier toch....) Ondertussen zijn we al bijna 800 km verder gereden naar het zuiden, dit om verlost te zijn van de cycloon en terug dagelijks ons zonneke te hebben.... en het ziet er goed uit.....EINDELIJK................!!!!
Vandaag was een dag waar we zo naar verlangden, Australisch zon................ en we kregen ze. Tegen de middag was er zon en we konden aan TeaGarden Beach genieten van het strand en de oceaan. Na 2 uur waren we bijna niet meer zichtbaar door het zweet en zijn we op zoek geweest naar een laundrette om onze kleren eens te wassen. En geloof me, gelukkig heb je hier niet veel kledij nodig met uizondering van uw short en uw slippers, want na 2 uur in kledij stink je toch van het zweet....
En ja, iedere dag heeft verrassingen. Aan de laundrette was er een prachtig meer en we konden dolfijntjes zien zwemmen in de open oceaan, ongeveer een 50 meter off-shore.... en die beestjes zijn toch o zo zaaaliggg om naar te kijken, believe me...!
'S anderendaags zijn we wat verder gereden omdat we gehoord hadden van locals dat er verderop een machtig strand te zien was: de reden waarom het machtig was, is omdat het gelijk is ofdat je in the middle of the dessert zit. (niettegenstaande dat je verderop de oceaan hebt en eigenlijk net aan de kust zit....! ) Duinen van 30 meter hoog, en gewoonweg niks anders dan zand, zand en nog eens zand.... echt spectaculair om te zien. Het leuke van dit strand is dat je er mag crossen met uw 4x4, maar het probleem is dat ik dat niet heb, want zoals je weet is het van mij een Van....maar we hebben het dus maar te voet gedaan, en het was gelijk een klein woestijntje.... maar zalig. Moet wel zeggen dat we na de walk gewoonweg vol zaten met muggebeten.... in 1 uur tijd had ik er zeker 10, maar je komt dat wel gewoon hoor... Daarna zijn we verder gereden tot in Newcastle, ( wat al heel dicht begint te liggen bij de Big City Sydney.....:) en moet zeggen, Newcastle... middelgrote stad, 230.000 inwoners, maar een super vuile stad, met veel druggies en al van die toestanden. Het leuke aan Newcastle is dat het een paradijs is om te surfen, dus ik kom hier zeker nog terug na 1 maart....! Heb er Bar Beach gaan testen, en moet zeggen, goede golven, maar heb veel tegen mijn kop gehad hoor....pfffffffffffffffffff
HUNTER VALLEY (WIJNSTREEK) mmmmmmmm......... op weg naar Sydney
Uiteraard hebben we besloten om dan ook maar eens een wijngaard te gaan bezoeken, want er zijn er hier immens veel. Natuurlijk kunnen we ze niet allen bezoeken of ik zou hier 8 maanden scheef en onnozel rondlopen.... Dit opdat je na ieder bezoek van een wijngaard gratis wijn mag proeven, dus dat beloofd...heheeee
Deze vallei telt 90 wijngaarden en is heel toeristisch. Zeer groen en mooie streek en men biedt hier begeleide toeren aan in sommige wijnbrouwerijen. Wij deden zo'n toer bij Tyllers Wynegards, familiebrouwerij die ondertussen al 7 miljoen flessen brouwt per jaar en 70% export heeft naar oa. ook België. Dus bij de volgende wijnfles, Tyllers zoeken!
Bezoeken wordt traditiegetrouw gevolgd door proeven, wat we dus uiteraard ook hebben gedaan... en moet zeggen, dat manneke kent ervan....
's avonds zijn we dan verder gereden tot de eerstvolgende rest-area, want we zitten nu niet zo ver niet meer van HET SYDNEY héééé....:) Langs de weg zijn we dan een hele mooie rest-area tegen gekomen, waar we hebben gestopt om te overnachten. Wat hier immens opvalt is dat er al heel veel verkeer is, en dat is natuurlijk omdat we nog zo'n 50 k's verwijderd zitten van Sydney... dammmm, I look forward....! We hebben wel eens uitgekeken naar een camping, omdat je in het gebied Sydney best niet wild kampeert, maar de prijzen waren zo hoog ( 60 dollar per nacht ) dat we maar besloten hebben om die links te laten liggen. Doordat we gehoord hadden dat er 50 km van Sydney een heel mooi nationaal park was, Royal National Park, waar je wel aan een betaalbare prijs kon kamperen (40 dollar per nacht) hebben we dan maar daar enkele nachten gaan boeken...en moet zeggen, het was er heel mooi. En wat is er nu leuker dan gewoon kamperen in the middle of the bush, wetende dat 50 km verder de grootstad Sydney is...!
Deze morgen waren de plannen groot, vroeg opstaan en dan de boot richting Sydney om dan nog de Citytrain te nemen. Het verkeer door Sydney is gewoon ZOTTTT. Er wonen 4 miljoen mensen en een gewone straat heeft 3 rijbanen elk met geen 20 cm plaats teveel tussen de auto's. Dus liever chill op het gemak en laat de anderen ons maar voeren.
We zijn aankomen rond 10 u in Sydney en met een goed voorbereid plannetje het centrum ingestapt richting de Botanic Gardens. De Botanic Gardens zijn immens groot om door te wandelen maar ook immens mooi. Na een halfuur stappen kwamen we uit bij Syndey Opera huis. Gewoon machtig om dit ECHT te zien. Al veel gezien op foto's maar nu staan we ervoor. Het is veel groter dan ik had gedacht en eigenlijk wel een machtig gebouw naar architectuur. Het feit dat het gebouw geplaatst is te midden in de haven omringd door water geeft het nog meer een wauuuuw gevoel....
Naast het operahuis ligt de wereld beroemde Harbour Bridge. Je kan erop wandelen gewoon op gelijkvloers maar als je echt zot wil gaan kan je ook wandelen op de bogen van de brug. En dat is echt pas gek. Leek wel tof maar ze vragen minimum 250 dollar per persoon. Dus we wandelen op gelijkvloers. Naast de brug liggen The Rocks, toffe coté... zeker als we een Belgisch Stella kunnen drinken. Jaja het eten en drinken daar kan toch niets aan tippen dan de Belgen.
Gezien we goed meewaren met de tijd en ik dacht dat het Olymisch park op slechts 5 min. met de trein van ons was, springen we op de metro. Maar het duurde 45 minuten (kleine misse) waardoor we welgeteld nog 45 minuten hadden op het Olymisch park of betergezegd stad te kunnen bezoeken. Gelijk 2 gekken lopen we alles af. Want er is een dorpje voor Aquatic, dan nog een dorpje voor Tennis, dan nog het grote Stadium, hotels aangelegd zoals Novotel, etc, etc, etc...... Een stad op zich het Olympisch park. Echt de max om te zien. Ondertussen waren er ook tennis wedstrijden bezig, maar wegens de dure prijzen van de tickets zijn we dit niet gaan bekijekn. Na 45 minuten moeten we terug op de trein naar huis (de VAN wil ik zeggen).
Deze morgen was zaaaalig om wakker te komen. Het zonnetje was er al, zicht op het meer en de papegaaien rond om de VAN waren er terug om een lekker stukje van mijn boterham te komen eten uit mijn hand... coooolllllll We zien het zitten, want als het zal zijn zoals gisteren dan beloofd de 2de dag Sydney weer de max te worden. Het enigste verschil is dat we beslissen om met de VAN te rijden tot het Olymisch Stadium om dan de trein te nemen naar het centrum. Gemakkelijk want 's avonds willen we verder richting binnenland Blue Mountains.
We zijn afgestapt aan de City Hall, want hierrond liggen bijna alle dingen die we willen zien. Via City Hall kan je een Monorail trein nemen en zo zie je al een beetje wat je mag verwachten. Onze eerste stop waren de Chinese tuinen die zeker de moeite zijn om te bezoeken. Uren zou je erdoor lopen....l
Wat ook nog de moeite was was Chinatown, Spanisch Town en Hyde Park. Tegen dan en na al dat wandelen was mijn rug terug helemaal geblokkeerd en was het verstandig om de trein terug te nemen naar het Olymisch park.
De route verder naar Blue Mountains was niet zo bijzonder. Gelukkig vonden we nog een plaatsje om te slapen voor het echt donker werd.... Hotel langs de parking tankstation Caltex ...
Vannacht overnacht langs de stoep van een tankstation, wat ook de enigste mogelijkheid is om gratis te overnachten. Wel niet echt legaal, ma we mogen niet vloeken ook hééé. Eigenlijk weer 40 dollar bespaard hehe. 's morgens ben ik opgestaan en naar het toilet geweest bij Caltex tankstation , dan tevoet naar de MacDonals om 7u 's morgens om een ... koffie. Na een uurtje moest ik terug naar het toilet en dan bij Red Rooster geweest (kippenkot) om terug naar het toilet te gaan. Dus tegen 8u 's morgens heb ik alle fastfood winkels gezien.
Eén groot probleem vandaag en dat is dat mijn rug volledig geblokkeerd was. We zoeken een stadje op want we willen een osteopaat vinden, en rap !! We zijn toegekomen in Pennrith en via de gele gids en na 20 osteopaten opbellen vonden we er één die bereid was op zijn vrij weekend om mij te redden ... De behandeling heeft geholpen maar tegen de avond was het terug slechter... Afspraak is wel dat ik maandag om Xray foto's ga en dan maandag terugga voor de behandeling.
We zullen hier in Pennrith enkele dagen blijven en om wat op ons gemak te zijn boeken we een camping voor 3 nachten om dan verder te reizen naar The Blue Mountains. Na een lange avondloop tussen 1000 vliegen die mij zot maakten hebben we een gezellig avondje gekaart...
13 JANUARI:
Vanmorgen wakker geworden en we wisten dat het heel warm ging zijn, maar het is nog warmer dan verwacht. Tot boven de 35 graden vandaag. Daardat ik weer ferm sukkelde met mijn rug heb ik niet veel gedaan met uitzondering van platliggen en wachten tot morgen om dan foto's te nemen van mijn rug, via X ray kliniek.
Dit opdat ik dan met de foto's terug naar de osteopaat kan gaan die me dan hopelijk zal behandelen, zoals Valerie me in België behandeld... goed dus, met als resultaat geen pijn meer. Wat gaan winkelen samen met Siska en we hebben super inkopen gedaan waarmee we dan 's middags een machtig gerechtje hebben klaargemaakt. Een sla'tje maar ééntje met het neusje van de zalm erbij. A la Siska....:)
's namiddags wat gaan zwemmen, de was gedaan, want doordat we wisten dat het 's avonds storm ging zijn moest dit droog zijn voor het begon te regenen. Zo gezegd zo gedaan en de voorspelling klopte ! Want rond 16u is het beginnen regenen en waaien, met toch wel een half uur een serieuse storm die zelf de camper eventjes van links naar recht deed zwieren en zwaaien.
14 JANUARI:
Vandaag zoals afgesproken met de osteophaat X-Ray foto's gaan nemen, en daarna zo vlug mogelijks voor mijn volgende behandeling... moet zeggen, na de uitslag van de foto's kreeg ik eigenlijk een conclusie te horen van de radiograaf die ik eigenlijk al jaren wist, maar alléé, met weer een paar honderden dollars aan osteophaat te hangen, gaat het hopelijk wel weer overgaan. Siska vandaag naar het shoppingcenter gevoerd opdat ze haar toch wat zou kunnen bezig houden hé... en vrouwen en shoppingcenters, ge kent dat hé....
15 JANUARI:
Vandaag gaat het gelukkig al ietsje beter met mijn rug en daarom zijn we dus maar besloten om verder te rijden naar 1 van de wereldwonderen, nl de Blue Mountains, maw: The 3 Sisters gaan bekijken met al zijn pracht en praal er rond. En ja, het woord zegt het zelf al, veel klimmen, dus niet zo goed voor mijn rug, maar ik zal oppassen, geloof me....!!!! De Blue Mountains zijn moeilijk te beschrijven, dus daarom zal ik het jullie allemaal wel uitleggen met fotookes hééé.... ENJOYYYYY
Wollongong --- Kiama---Tan Tiem Temple---Jervis Bay
Deze morgen was het nog mooi weer en namen we een ontbijt buiten aan de van en hierna zijn we verder gereden naar Wollongong. In Wollongong wonen zo'n 180.000 mensen maar je zou het niet zeggen, tziet er allemaal proper uit en tis gelijk een vakantiedorp in het groot. Vakantiedorp met veel shoppingcenters, ......!! De stranden zijn er ook en de golven, dus we kunnen allebei onze hobby uitoefenen, cooollllllll 's avonds een plaatsje gevonden aan het strand, nice and cheap.
17 JANUARI
's morgens hebben we nog wat rondgeslenterd in Wollongong. Ik mijn bezoekje naar internetcafés en Siska wat het centrum gaan verkennen. Een koffie'tje gedronken en gewoon een dag op het gemak. Tegen de late namiddag zijn we verder gereden naar Kiama. Er is een plaats om gratis te overnachten en op 6 km van het centrum van Kiama. Klinkt gemakkellijk.
18 JANUARI
Deze morgen zijn we vroeg vertrokken naar Kiama, want mijn sigaretten waren op, rampenplan 3. Toegekomen in Kiama en het was liefde op het eerste gezicht. Super gezellig stadje, rustig, toffe restaurantjes, proper, stranden en in de streek wel wat te doen van bezienswaardigheden. Lekkere koffie gedronken in een lokaal bakkerij'tje en het was de beste die we tot nu toe al gedronken hadden... We zagen Blow Hole in de voormiddag. Dit zijn rotsen met een inhamming die zorgen voor een spectaculaire uitspuwende golf van water die tegen de rotsen kletst. Vrij druk bezocht en zeker de moeite om te bezoeken. In de namiddag hebben we alle campings gedaan uit de verre omstreken omdat we dachten een goede prijs te vinden, maar ze vragen gewoonweg het dubbele zoals gewoonlijk. 30 euro per nacht is blijkbaar normaal voor de tijd van het jaar. Nog 2 weken en de schoolvakantie is gepasseerd... maw goedkoop camperen en rustige stranden.
19 JANUARI
Via de Rest Area zijn we teruggereden naar Kiama en op zoek gegaan naar een douche, maar uiteindelijk niet gevonden. Nu ja, we zijn aan het rondtrekken dus no worriesss, morgen komt ook. Erna zijn we verder gereden naar een outlook over een surfbeach. Golven waren perfect... Erna een toffe spot gezien met Rocks en in de namiddag een workout gedaan in de plaatselijke gym. Tegen dan was het al avond en zijn we nog een koffie gaan drinken. Want tja, in dit regenweer moet een mens zich toch met iets bezighouden. Gelukkig heb ik vandaag gezien aan het weerbericht dat er morgen nog een storm op komst is en erna tegen dinsdag opklaringen en warmer. Regenseizoen live in Australie !!!
Kmoet wel zeggen dat de streek hier geweldig is. Mooier uitzicht kan je niet hebben en het stadje heeft zoveel charme dat je er gerust laaaaaaaang kan blijven.
20 JANUARI
Vandaag zijn we de spirituele toer opgeweest. Hier in Aussie is het Boedisme meer en meer aan het opkomen en dicht bij Kiama ligt de Ten Piem Temple, grootste Boedistische tempel in Australië. Inderdaad groot was het en we voelden ons gelijk in China...
We zijn ook teruggeweest naar Wollongong om de was en internet te doen... Het weer was iets beter en we zagen de zon eventjes, dus tijd voor een lekkere koffie om een terras, GENIETEN.
Tegen de avond zijn we verder gereden richting Jervis Bay. Jervis Bay ligt op zo'n 80 km verder naar het Zuiden en het is een baai op een heuvel gelegen. Practig hier zijn de witte stranden, paradise !!! Ze zijn officieel benoemd tot één van de witste stranden uit de ganse wereld. Jammer dat de zon er niet was, maar het was prachtig.
Mollymook is een plaatsje naar Ulladulla. Beide zijn strandstadjes en gekend voor de surf en de vakantie. Klinkt goed voor ons ! We kunnen er overdag staan langs het strand met barbeques op 5 m van het strand en om te overnachten is er een picnic plaats waar we rustig kunnen overnachten. En weeral gratiss Een lokale bewoonster zei ons dat het zeer raar is dit jaar. Sinds jaren is het weer niet meer zo geweest. Dit was ook te zien aan de golven , die immens wild en hoog waren... dus, BEACH CLOSED today. No worries, vandaag genieten we en doen we lekker niets.
Ach by the way: the weather forecast (weersvoorspellingen) zeer SUPER, tot en met zondag zon, zon en nog een zon.
22 JANUARI
Opgestaan met een stralende zon en na een lekker ontbijt zijn we inkopen gaan doen in de ALDI. Voor zowat 12 euro elk, kunnen we eten voor 3 dagen. We zijn tevreden van de shopping en kunnen hierna via de bibliotheek op internet. Eten is hier iets goedkoper dan in België. Brandstof is ook goedkoper maar stijgt dagelijks... Gelukkig kunnen we kosten delen met twee en is het betaalbaar.
23 JANUARI
Vandaag was een stranddag. De zon was er van 's morgens vroeg en het strand zag er prachtig uit. We op zoek gegaan naar Werries Beach maar onrechtstreeks uitgekomen op een ander strand waar we de namiddag gebleven zijn. Het coole is dat het nog zomervakanties is ener bijna niemand op het strand zat. Het was zoals je een eigen privé strand had en dan nog één met helderblauw water, miljoenen bomen rond je, eventjes wegdromen dus.
De surf was gemiddeld, je kon erop staan maar de onderstroom tja... In de late namiddag slenterden we nog eventjes rond in het centrum waar we uit interesse de tattoo shop binnen gestapt zijn. Gezien dit al een eindje in mijn hoofd zat, boek ik een afspraak om gepijnigd te worden morgen hihi. En zogezegd, zo gedaan.... Ik zal mijn eerste en geloof me, ook mijn laatste tattoo zetten...maar de tekst hou ik wel eventjes geheim... heeheeee
24 JANUARI
Sinds we hier zijn toegekomen in Ulladulla hebben we een goed hotel (parkeerplaats) gevonden. Bij de bootramp en met propere toiletten en dicht bij het centrum. De luxe dus... We bleven deze nacht hier terug en 's morgens vroeg zijn we naar de bib geweest voor internet. De dag was snel gepasseerd want om 15u moest ik bij de tattoo zijn.
Tegen 17u was ik reeds verlost en stond ........... op mijn rug. Serieus pijnlijk, maar je moet het ervoor over hebben. Heb echt wel op mijn tanden moeten bijten, dammmm, ik wist dat het pijn deed, maar pfffffffffff
25 JANUARI
Deze morgen nog wat inkopen gedaan en genoten van de zalige morgen. Opgestaan met zicht op de haven en terwijl ik 's morgens naar de toiletten ging lag er een Redbag spin op de grond. Je moet weten dat een Redbag spin een dodelijke spin is, die je liever niet tegenkomt. Gelukkig lag ze zelf dood op grond maar het zicht was creapy. Ronde zwarte bol op haar rug van 1 cm diameter en hierop een rode streep.... brrrrr. Regelmatig gebeurt het als je naar het toilet gaat dat je niet alleen bent maar dat er bezoek is van een salamandertje op de muur of een spin in de hoek of een duizendpoot op de vloer. Dus, eerst de bril inspecteren voor je met je blote **** op gaat zitten.
Vandaag is het Australia Day. De Ozzies vieren Australië en vergeleken bij ons is het hier hun fierheid om in Aussie te wonen. Mensen lopen op straat met vlaggen, auto's met vlaggen, gezichten volgetekend met Australische kleuren. Markten, auto's die claxoneren en waarschijnlijk tegen het einde van de dag vele ladderzatte Aussies...
In de morgen hebben we een lokale markt gedaan in Ulladulla en kochten we lekker fruit en zagen we enkele cooole oldtimers. Ook stond er een oldtimer legerjeepje, wat ons automatisch deed denken aan den Leo... snel eventjes een fotoootje genomen dus. Cheessss...
Na 4 dagen Ulladulla hadden we het gezien en zijn we verder gereden naar Murramurang National Park. Dit nationaal park is gekend voor de mooie stranden en voor de lokale bewoners 'grey kangaroo's'. Eerst zagen we Merry Beach en dan Pretty Beach en ik moet zeggen het heeft zijn naam niet gestolen want het was very pretty!!! Eén van de meerdere mooie stranden die ik reeds zag in Australië.
Pebly Beach is zeker even mooi en de lokale bewoners, de kangoroo's dus, lagen er rustig bij in de zon. Tegen de avond maakten we ook kennis met Tasmanian Red Devil, dit klein beestje is de grote van een koala en vond onze restjes in de vuilnisbak zeker de moeite. Gezien het donker was en pikdonker en dit beest rare geluiden maakten durfden noch ik noch Siska nog uit onze Van... We zijn geen sissies maar in the bushes weet je nooit hé.
27 JANAUARI
Om 5 uur wakker en dringend naar het toilet. tja, gezien we niet uit de van durfden... De kangaroo's waren ook al wakker en ik passeerde er zeker 15 op weg naar het toilet. Ze bleven allemaal op hun gemak staan want ze zijn hier toeristen reeds gewoon.
Een wandeling van een uurtje tussen Pebbly Beach naar Depot Beach en hierna richting Durras Lake iets verder. Eerst hebben we de stranden gezien van Durras en hierna tegen de avond zijn we toegekomen aan Durras Lake. Zalig gewoon... Bootje varen, zwemmen, en een prachtige natuur.
De Rest Area (plaats langs de highway waar je legaal mag overnachten) langs de Princes Highway was meer dan ok. Rustig gelegen tussen de bossen. We hebben dus een goed nachtje achter de rug. In de morgen hebben we niet veel gedaan, wat staan babbelen met de gebuur en tegen de middag zijn we vertrokken naar Batemans Bay.
Batemans Bay ligt op 150 km van de hoofdstad van Australië en daarom zeer populair in de zomermaanden. Gezien de schoolvakantie morgen afgelopen is, was het een vlucht weg van Batemans Bay. Goede zaak voor ons, alles wordt goedkoper en overal veel rustiger.
Morgen hopen we een bootje te kunnen huren in Batemans Bay want het meer is hier prachtig. 38 km lang en goed om te vissen. Hopelijk vangen we geen haai.
DINSDAG 29 JANUARI Plaats: Narooma
Deze morgen toegekomen bij Narooma, gezellig stadje met zo'n 10.000 inwoners. Het is al duidelijk te merken dat de vakanties voorbij zijn... minder mensen op straat en op het strand. En de prijzen van de campings zijn met de helft verminderd !!! coooooolllllll
Via het infocenter zijn we bij een camping terechtgekomen met zicht op de oceaan. Het was gelegen bij een Nationaal Park, maw. groen groen en groen en aan de andere kant de oceaan. De was gedaan, douche genomen en alles kunnen opladen van electrisch materiaal.
Mega cool vandaag was dat we 2 dofijntjes zagen zwemmen in de golven... zaaaaaaaaalig
Morgen voorzien we verder te rijden naar Bermagi, stadje 30 km verder op. We gaan verder naar het Zuiden tot Melbourne via de kust. Vanuit Melbourne doen we 4 dagen The Great Ocean Road en hierna is het de bedoeling om op 16 februari de boot te nemen richting Tasmania. Tasmania is een eiland de grootte van ons landje België en schijnt de max te zijn van natuur. Locals noemen het Australië maar 50 jaar geleden... Dat beloofd !!
WOENSDAG 30 JANUARI Plaats: Bermagi
Australië beginnen we redelijk goed te kennen maar ook de locale bibliotheken. Gezien we zelf geen internet verbinding meer hebben zijn we vaste klant van de bib. Via de bib kan je in de meeste steden gratis op internet en hier maken we gretig gebruik van. Zoals deze morgen moest ik nog een uur op mijn site werken en deze namiddag terug. Over Bermagi ga ik niet veel zeggen want het is eigenlijk niet zoveel soeps. We deden deze morgen een mooie wandeling langs de kust en door natuurpark en de stranden zagen er ook terug heeeeeel rustig uit met slechts een surfer of 3. Gelukkig geen haaien, want gisteren hoorden we dat er een school haaien van 100 tot 150 !!! zijn gespot op een strand 100 km van hier. De stranden hebben ze onmiddellijk gesloten en maar hopen dat ze verder reizen naar het Zuiden.
Nieuwe maand en nieuwe state !!!! Vandaag zijn we onze eerste kilometers in VICTORIA. Na Queensland en New South Wales volgt Victoria als je de weg naar het Zuiden volgt. Mallacoota is het eerste stadje in Victoria. Er wonen zo'n 1000 mensen en in het seizoen zijn er 700 campingsites beschikbaar. Meer toeristen dan inwoners. Nu, ik geloof wel dat het hier booooomt in de zomer. Er is hier een prachig meer, immens groot en het stadje op zich heeft ook wel charmes.
De surf was niet zo goed en redelijk plat, gelijk onze Noordzee. Een toffe campingsite gezocht om de was en plas te doen en maar relaxen ...
ZATERDAG 02 FEBRUARI Plaats: Mallacoota op weg naar Lakes Entrance
Aan het weer te zien moeten we wel zeggen dat alles hier kan op één dag. 4 seizoenen in 1 dag wordt gezegd over de regio Victoria, Melbourne. We zijn hier nog maar 2 dagen en we kunnen dit bevestigen. Al veel regenbogen gezien in ons leven maar nog nooit één zoals we vandaag zagen. Het was alsof we er op 50 meter vandaan zaten.
Vandaag was een dag van surfbeaches checken en verder rijden. Cool voor mij want ik kan van een gast gratis surflessen krijgen !!! Alé het zit weer mee vandaag.
Langs de route , een heel eenzame route, passeerden we prachtige meren gelegen naast het strand. Ook een strand die immens mooi was, waar geen kat te zien was. Australië is grooooot, dit is weeral een bewijs.
ZONDAG 03 FEBRUARI Plaats: Lakes Entrance
We kunnen erwat van, wat onze planning betreft. Vandaag geplant aan te komen in Lakes Entrance en dat hebben we ook gedaan. Lakes Entrance is een stadje gekend voor de start van prachtige, grooooote meren.
Op zicht stelt het stadje niet veel voor, buiten veel restaurantjes en winkels, maar de meren waren zeker de moeite es te stoppen. Voor we aankomen in Lakes Entrance zijn we gestopt aan een historische brug, gemaakt in 1910, zot om weten is dat er over de houten brug een trein over reed en dat die 60 jaar heeft bestaan tot een bosbrand heeft ontstaan.
Vandaag heeft Siska ook haar eerste 6 kilometer met de VAN gereden. 10000km voor ik en 6 voor Siska, hihi, eerlijk verdeeld. Ik vond het de max es 6 km kunnen chillen en doen gelijk Siska altijd doet, niet veel buiten genieten van het mooie landschap.:)
Dagje surfen, Mac Donalds, Lookout bekijken en 's avonds lekkerrr sla'tje ... t Was weer druk vandaag hehe.
MAANDAG 04 FEBRUARI Plaats: Lakes Entrance en dan richting Inverloch
Vannacht hebben we heerlijk geslapen, langs de highway aan een Rest Area. Buiten de duizenden vliegen hadden we zeker geen klagen. Weer een 4 tal muggebeten rijker en ik had er één die de grootte was zoals mijn elleboog. Laat ons niet denken van welk beestje dit is ??? !!!
Deze morgen zijn we vertrokken voor een rit van bijna 200 km verder richting Inverloch. Inverloch is het eerste stadje langs de highway met een prachtig strand en normaal zijn er golven gekend voor de beginners. Goed voor Siska dus, want zij wil ook eens op die plank.
Tegen 16u zijn we aangekomen, na een koffiestop, bibliotheek stop en picnicstop. Jaaaa, we hebben tijd, dus no stress. De golven waren goed, niet te groot en niet te klein.
We blijven hier deze nacht en morgenvroeg hoopt er hier ééntje terug op zijn plank te staan.
Morgen plannen we ook verder te rijden tot Philip Island. Phillip Island gekend voor little pinguin...
DINSDAG 05 FEBRUARI Tegen de middag zijn we toegekomen in Philip Island en naar het strand gereden. Het is een eiland gekend als een natuurreservaat en dat was ook te zien. Duinen, veel groen... maf om door te rijden.
Er is ook een massa attractie voor the Little Pingiuns maar naar het schijnt is het overroepen en het kost ook aardig wat om gewoon kleine pingiuns te zien.
Gezien er één plaats is in Australië waar je het best niet wild campeert en dat is Philip Island zijn we tegen de avond verder gereden richting Melbourne.
Morgen zoeken we eerst en vooral een camping ergens rond Melbourne. Melbourne is een stad met 3.4 miljoen mensen en we zouden niet weten waar we moeten beginnen om in het wilde een campingspot te vinden.
Deze morgen zijn we eerst en vooral verder gereden naar de camping in Melbourne. In Melbourne zijn er 2 campings en tot onze verbazing was de prijs oke. We hebben geboekt voor 3 nachten en het was er rustig en echt wel luxe wat faciliteiten betreft. Maar het was dan ook een BIG 4 , een zeer gekende keten in Australië. Deze namiddag hebben we niet veel gedaan omdat we moe waren en zijn we dan een uur of 4 onze site gaan bijwerken en een lekkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkere pizza naast ons. Hier kan je echt genieten van eten doordat je altijd honger hebt....
' s avonds naar de campings geweest, gechild en gaan slapen omdat we morgen vroeg moeten opstaan om Melbourne te gaan verkennen. The city of Home and Away and Neighbours... RAMSEY STREAT. Voor de vrouwen onder jullie moet dit wel gekend zijn.
DONDERDAG 07 FEBRUARI. Plaats: Melbourne city
Eerste de bus genomen en hierna de tram doordat het veel te hectisch is met de wagen. Toegekomen in Flinders Station, in the middle of the big City. Melbourne is heel anders dan Sydney. Meer charme, meer shops en genieten van het leven . Niet zoals het drukke en stressy Sydney.
Gezien er zoveel te doen is hebben we alles verdeeld over 2 dagen en vandaag enkele spots uitgekozen. Op het programma: het centrum van Melbourne en dit start bij Central Square , een multi-cultureel centrum met gekke architecturale gebouwen en hippe bistro's. Doordat het begon te regenen hebben we direct één van die hippe bistro's een bezoekje gebracht. Lekkere toast, 2 koffie's, etc... en we waren terug vertrokken.
In de namiddag liepen we door de winkelstraten en die zijn echt wel om zot te komen. Als afsluiter hebben we een atractie gedaan van 253 meter... en met een snelheid van 40 seconden in de lift waren we op één van de hoogste torens van Melbourne. It was CRAZZZZZYYYYY...
Ach by the way, we boekten ook vandaag onze trip naar Tasmania... Zaterdag om 9u moeten we op de boot zijn met de VAN !!!! COOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL nje...
VRIJDAG 08 FEBRUARI Plaatys: Melbourne City
Helemaal georganiseerd zijn we vandaag terug de stad ingetrokken. Ditmaal niet met de tram maar met de trein. Rapper en voor Siska minder misselijk hihi, want gisteren was het wel de moeite, hihi.
Tegen de middag waren we aan het stadium van het wereldberoemde tennisstadium. Jammer maar we waren juist te laat voor de begeleide toer rond het stadium en het zelf bezoeken was niet mogelijk gezien het concert van Aron Maiden van gisteren.
Erna zijn we verder met The City Circle Tram naar THE OLD GOAL MUSEUM geweest. Maar eerst een lekkere lunch in Italian Street... gezellig en zeer lekker... The Old Goal is een gesloten gevangenis waar ze nu een museum van gemaakt hebben. Er is ook een extra toer waar je behandeld wordt als een gevangene in de tijd van vroeger.
Dus waren wij één van de gevangenen en werden we behandeld en afgeblaft en dienden we te antwoorden met YES SIR en NO SIR. Ook een opsluiting was er gratis bij. Erna konden we rondwandelen in de cellen en vele verhalen lezen van ex gevangenen. Ook hier werden er tot enkele jaren geleden mensen opgehangen...!!!
Hierna was het de bedoeling om wat rond te slenteren in The Queen Victoria Market. Ik zeg wel was omdat het juist aan het sluiten was, lucky Stevy Boy... geen Markets te doen...
Morgen moeten we opstaan om 6u, dus vertrokken we tegen 18 uur naar de camping om op ons gemak te zijn.
Deze nacht hebben we allebei niet goed geslapen, want deze morgen moesten we stipt om 9 u vertrekken met het cruise schip THE SPIRIT OF TASMANIA naar Tasmania of Tassie zoals de locals hier zeggen. We moeten inschepen met de VAN ten laatste tegen kwart voor acht en we moeten nog vanuit de camping een ganse route naar de haven.
Waren we te laat, dan hebben we pech en zijn we alles kwijt....
Maar no worries, dankzij de gps zijn we er geraakt en het was ongelofelijk hoeveel mensen en vooral toeristen met hun VAN het water oversteken. Op zich was het een avontuur op zijn eigen. Eerst in het immense schip met alle wagens en erna 9 uur varen door de oceaan naar Tasmania. Die 9 uur zijn wel oké... er is een cinema, workshops, restaurants, bars, winkeltjes, dus genoeg om te doen. Om 18 uur zijn we aangekomen in Devonport, Tasmania en konden we met onze VAN van het schip rijden. Ik moet zeggen dat we geluk hebben gehad vandaag, want deze oversteek staat gekend als een wilde oversteek. (Bass Strait ) Ze spreken soms over golven van 10 tot 12 meter en wij hadden er van zo'n 3 meter, dus oefffff.
Tasmania was op het eerste zicht wauwww. Heel rustig en een prachtige natuur, (want dit is nog steeds Australië) maar dan een jaar of 50 terug. We zochten een plaats om te overnachten en vonden via een ranger een plaats waar het toegestaan is om gratis te camperen in een stadje zo'n 10 km verder.
Ik kan het niet omschrijven hoe het is om hier te zijn. Het is prachtig !!!!!!!!!, natuur en natuur, een eiland zo groot als België. Maar ipv van 14 miljoen inwoners zijn er hier 500.000. Vorig jaar waren we in Frankrijk, in Val Thorens, om te snowboarden en dan heb je het gevoel dat je op de top van de wereld staat, hier heb je het gevoel dat de wereld niet mooier kan zijn, want het ziet aan als 1 groot nationaal park.
10-02-2008
DAG 1 TASMANIE
ZONDAG 10 FEBRUARI Plaats: Noorden richting Westen
Vandaag zijn we vroeg in de morgen opgestaan (en het was koud) om de eerste dag in Tasmania te gaan verkennen. Tasmania is één groot Nationaal Park op zich. Overal waar je kijkt zie je prachtige bergen, velden met miljoenen bomen, geen huizen en heel af en toe kom je een auto tegen. Het enige die mij onmiddellijk opvalt zijn de haarspeld bochten. Heel regelmatig heb je stukken van 20 km zonder een stuk rechte baan. We zijn gereden naar een Nationaal Park en wat we hebben gezien is terug zonder woorden THE CRADDLE MOUNTAINS....De wandeling die we deden was ongeveer een 2 kleine uur, want mijn rug moet ik sparen. We wandelden langs het meer en hierna tot een kleine lagoon wat hoger in de bergen. Na wat klimwerk zijn we aan de lagoon gekomen en met de zon op onze rug genieten we lekker van wat rust. Af en toe kom je trekkers tegen langs de padjes. Sommigen trekken meer dan 5 dagen door het Nationaal park !!! Wij houden het voorlopig bij een short walk, max. 3 uurtjes.
Bijna op het einde van de track liepen we op een boardwalk (houten padje door de velden) en zagen we Wombats lunchen. Ze waren groter dan we dachten, maar het zijn brave beestjes. Na de wandeling bracht een local ons naar de wagen om zo verder te rijden naar de volgende spot MONTEZUMA FALLS. We hebben overnacht langs een meer met een enorme dam en een machtig zicht. Terug een avond om in te kaderen.
MAANDAG 11 FEBRUARI
Eigenlijk is onze week in Tasmania tekort om alles te zien. Daarom hebben we gekozen om enkele van de belangrijkste punten te doen, zoals we vandaag de MONTEZUMA FALLS willen zien. De watervallen behoren tot de grootste van Tasmania en zijn 104 meter hoog. Ik heb al falls gezien begin van de reis maar die waren stukken kleiner. Wel moeten we eerst anderhalf uur wandelen langs een oud tramspoor door een regenwoud om tot bij de falls te geraken. De wandeling was prachtig, euchalyptus bomen, kleine riviertjes, een ingang van een oude mijn. Wat ook wel super was een hangbrug boven een ravijn. Zeker niet kijken naar beneden maar gewoon doen.... ik denk zo'n 25 meter boven de grond.
Tegen dat we terug waren van de wandeling was het mega warm geworden en na een halfuurtje zonnen moeten we nog een lange rit rijden naar Strahan. Vanuit Strahan willen we morgen een oude stoomtrein nemen door het regenwoud. Strahan is een klein stadje met zo te zien meer toeristen dan inwoners. Toen we aankwamen in Strahan en we naar de shop gingen leerden we Kelly kennen. Kelly woont in Strahan en haar vriend is bijna iedere dag op zee. Gezien ze eigenlijk eenzaam is in het stadje konden we daar blijven slapen. Super cool, want het zag er echt een toffe uit en een nachtje in een gewoon huis met een gewoon bed met douche, duuuuuuu daar zeggen we geen neen tegen !!!
Je moet weten dat ze in een huis woont met 4 slaapkamers, 2 badkamers, fittnesruimte en dat allemaal voor twee personen. Zotte Kelly (zo noemen we haar hihi) maakte voor ons een lekkere spa (bubbelbad) klaar tegen de avond. Een spa met muziek, glaasje wijn en dan moeten jullie weten dat het voor mij 5 maanden geleden is dat ik nog een bad zag en voor Siska bijna 3 maand. We love you Kelly !!
DINSDAG 12 FEBRUARI
Met de dikke trui aan en paraplu zijn we vertrokken naar het infocentrum van Strahan. We wilden wat meer info ivm de stoomtrein. De stoomtrein kost maar liefst 150 dollar per persoon. 4u op de trein en hierna terugkeren met de bus naar Strahan. We zien dit wel zitten maar dit kost gewoon teveel. Nu ja, we weten dat er nog veel is dat we moeten zien en daarom is de beslissing snel gemaakt om verder te rijden naar LAKE ST CLAIR.
Eerst nog Kelly naar haar werk gevoerd. Ze poetst dagelijks enkele vakantiehuisjes en ze nam ons mee naar ééntje gelegen aan de rivier, met een meeeeeeeega zicht. 400 dollar voor één nacht en it is yours.
We zijn vertrokken in de namiddag en tegen de avond zijn we aangekomen aan Lake St Clair. De route ernaar toe was gek!! Geen enkele rechte baan en geen enkel huis noch winkeltje gezien. In the middle of nowhere op een hoogte van 1600 meter. Die hoogte was te zien en ook te voelen. Tegen de avond was het ijskoud en eenmaal in de camping toegekomen liep iedereen rond met muts en handschoenen. Enkel sneeuw tekort en we waren in een ski-oord !!
WOENSDAG 13 FEBRUARI
's morgens hebben we een wandeling gedaan aan Lake St Clair. Langs het baantje waren kleine euchalyptusboompjes te zien, een rivier en prachtige punten waar je het lake goed kon zien. De natuur is hier niet te doen. In ons landje zitten we met 14 miljoen mensen op dezelfde oppervlakte als hier en hier leven ze met 500.000 mensen. Tasmania is goed voor vakantie maar om te leven moet het hier redelijk isolerend zijn en achter op de tijd.
Nog 3 dagen te gaan in Tasmania en we zitten nog niet halfweg wat we wilden doen. We hebben enkele zaken geschrapt en ik zag het zitten om 280 km zigzag door te rijden tot in MAYFIELD BAY. Het stuk wat we nu nog moeten doen is het Oosten van het land. Het schijnt ook het mooiste stuk te zijn. De route ligt langs de oceaan en er zijn enkele prachtige baaien te zien. Jammer genoeg gaan we wel het Zuiden moeten missen wegens tijdgebrek...!!!
Mayfield Bay is een stuk met vele kleine verlaten strandjes met een uitzicht op een eiland langs Tasmania. De Van konden parkeren op een lookout punt en dit wil zeggen, beachfront !!!!
Tasmania is heel soepel wat wild parkeren betreft. Je kan gemakkellijk 4 weken op dezelfde plaats staan zonder één probleem. en grattiiissssssssssssssssss...
FREYCINET NATIONAL PARK is onze spot voor vandaag. Het ligt als een schiereiland aan Tasmania en er is een baai WINEGLASS BAY die adembenemend mooi is. We stopten eerst langs FRIENDLY BEACHES en het was af !!! Parel witte stranden, appelblauwzeegroen water en helemaal verlaten. Ik sprong uit mijn kleren van vreugde en sprong als een kangoeroe het water in. Had je moeten zien !
Wat verder was de ingang van WINEGLASS BAY en na een wandeling van een half uur was ik bij de lookout en voor de fitte mensen (zoals wij ) nog een wandeling van een half uur naar de bay. 600 treden naar boven en dan eens 600 treden naar beneden en onze wandeling zat erop.
VRIJDAG 15 FEBRUARI
Onze laatste stop in Tassie is in St Helens. St Helens ligt ook al dichter bij Devonport waar de boot zondag terug vertrekt naar Melbourne. St Helens is een badplaatsje die naar mijn mening langs de mooiste stranden van de wereld ligt. Er was een bay in St Helens waar het zand wit was en je nauwelijks het verschil zag tussen het kleur van het water en het zand.
Wat verder van de camping ligt Bay of Fires. Het water is er turquoise blauw en de stranden wit. Bewijzen zullen er zijn, want ik neem zand mee naar België !! De camping lag op een meter van het strand en ik zorgde voor een zalig kampvuur. Ik denk dat ik toch serieus zal moeten aanpassen aan het leventje bij ons. En Siskaatje ook uiteraard...
ZATERDAG 16 FEBRUARI
Vandaag hebben we bewust wat gechild want ik ben echt wel moegereden met de Van. Wat normaal is want hier moet je u echt wel concentreren op de wegen hoor..... In de voormiddag wat rondgewandeld in St Helens en in de zon gelegen. Tegen de avond moesten we nog 200 km verder rijden richting Devonport want morgen moeten we om 6u op. 9u vertrekt de boot naar Melbourne maar we moeten er zijn tegen 7u30... Ik kan het terug niet geloven dat de tijd zo snel gaat. Tasmania was in één woord prachtig !! Het zit in mijn geheugen voor het leven.
ZONDAG 17 FEBRUARI
Plaats: Spirit of Tasmania, varen van Tasmania naar Melbourne.
2 films gezien op de boot, website uitgetikt, veel snacks gegeten en gewoon de leegaard uitgehangen. Ach en terug een kalme oceaan vandaag. We hebben het weer getroffen !! We zijn vertrokken om 9u05 vanuit Tasmania en zijn aangekomen om 18u in Melbourne. De rest van de avond zal kalm zijn. Nog 40 km verder rijden tot de camping.
Terug in Aussie na Tassie....(massas fotooooooossssssss)
MAANDAG 18 FEBRUARI
Plaats: Melbourne naar Tourquai (Great Ocean Road)
Na Tasmania blijft er nog een grote week over voor Siska terug naar huis gaat. Spijtig, want voor mij zal het weer deftig aanpassen zijn helemaal alleen... Maar ideaal dus om het mooiste stukje route van Australië te doen. The Great Ocean Road. Deze route ligt langs de oceaan en is gemaakt als eerbetoon aan de eerste wereldoorlog. Gek als je denkt dat men toen in de tijd met hamer en bijtel deze route heeft gemaakt. Ze is 300 km lang en wij gaan ze volgen tem The 12 Apostels... We zijn al benieuwd !!!
Vandaag is het SNIKheet en rijden we van Melbourne verder naar Tourquai. Dit stadje is DE surfstad in Australië en is vol van surfshops en grote shops van Ripcurl, Billabong, Quicksilver. We bezochten ook het surfmuseum en het was echt wel coooool. Vele maffe videos gezien van maffe surfers die golven nemen van meer dan 6 meter.
Tegen de avond zijn we op zoek geweest naar een plaats om te overnachten en we zijn in de bushes terechtgekomen. Helemaal alleen maar toch gezelschap van 100den muggen. En ze hebben goed gegëten...hehe
DINSDAG 19 FEBRUARI
Plaats: Tourquai naar Lorne (Great Ocean Road)
Rustige morgen gehad, lekker luieren en om 10u bezoek van de ranger met het nieuws dat we hier niet konden overnachten maar enkel picnicken. We hebben het toch gehad hé en ze deed er ook niet moeilijk over. We kregen nog enkele tips voor de volgende nachten en hierna zijn we verder gereden langs The Great Ocean Road. We zijn terechtgekomen in Lorne. Lorne is een gezellig stadje met een mooi strand, veel winkeltjes en mogelijkheid genoeg om te eten. Tegen de middag hebben we de groooootste boom gezocht die we vonden we het is vandaag nog een stuk warmer dan gisteren. ZWETEN !!!!
Een lekkere duik in het water en tegen de avond konden we eten op een picnic area met zicht op de baai. Zaaalig. We volgden ook de raad van de ranger op en reden verder tot een spot waar je gratis kan overnachten. Het enigste probleem was dat er NIETS is aangeduid waar die spot wel is. Dus wij maar zoeken in het donker, rondgevraagd en niets gevonden. We zullen er ons .... aanvegen en gewoon staan waar we een plaats vinden. Dus zogezegd, zo gedaan.....
WOENSDAG 20 FEBRUARI Plaats: Lorne naar Apollo Bay (Great Ocean Road)
We kunnen het nu geloven wat ze zeggen. 4 seizoenen in één dag. Gisterenavond 34 graden en nu opgestaan met misschien 16 graden, regen, bewolkt en veel wind. Maar we wonen in België en dit zijn we ook gewoon bij ons thuis hé. In de morgen niet veel gedaan. Lekker lang geslapen, UNO gespeeld en tegen de namiddag zijn we 16 KM teruggereden om de ERNISFIL FALLS te zien. We konden er dicht bij via het carpark en na 5 minuten wandelen waren we bij de falls. Het was prachtig en deed ons denken aan de wildernis van Tasmania. Euchalyptus bomen, mooie waterval en wildernis. Enkele foto'tjes genomen en verder gereden naar Apollo Bay.
DONDERDAG 21 FEBRUARI Plaats: Apollo Bay
Vandaag zijn we dus toegekomen in Apollo Bay. Eerst wat rondgereden om de boel te gaan verkennen, en wat informatie gaan vragen over de Otway Fly Bridge. Dit is een brug die 25 tot 40 meter boven de grond hangt, maw: THE SKY IS THE LIMIT....:) Ziet er wel maf uit, het gevoel hebben dat je groter zal zijn dan een mega boom die daar misschien al honderden jaren groeit....!!!! Maar ik laat je wel iets weten wanneer het zover is....!:) Ook zijn we hier een chocolaterie tegen gekomen, die uitgebaat is door een Belg uit Antwerpen. Hij maakt hier echte Belgische chocolade, en dat hebben we gemerkt toen we een warme chocomelk besteld hadden. THE REAL BLACK CHOCOLATE mmmmmmmmmmmmmm, and it tasted very wellllllllllllllll Guess for how much they sell one kilo Belgian chocolates...... dont fall over ha....:) 200 dollar a kilo, that means about 120 euro voor een kilo pralines.... zot héé. Maar is ergens wel normaal als je weet hoeveel import-taksen men hoeft te betalen om de echte chocolade te laten overkomen van Belgie, dit ricthing de andere kant van de wereld....!!!!! En het leuke is dat we een pralintje of 6 gratis hebben gekregen, heheeeee dwz dat we ongeveer voor een 20 euro aan gratis pralines hebben kunnen eten........ Ook zeer toevallig was dat er een mevrouw werkte die geimmigreerd is uit Frankrijk, en die nu aan de Great Ocean Road woont....en Siska heeft haar Frans kunnen uithalen... wat ze perfect deed.....! Alléé, toch veel beter of het mijne.....:)
VRIJDAG 22 FEBRUARI Plaats: Otway
zoals gezegd zijn we dus verder gereden naar Otway, en eerst waren we van plan van het niet te doen, want IT WAS VERY STORMYY AND WINDYY het was zodanig erg dat we een tijdje niet meer durfden rijden met de Van, want er hangde mist in de bergen, waar je met moeite nog een paar meter voor je kon zien....!!! Dus hebben we dan maar besloten om ergens aan een tea room te stoppen, waar ik een nappie heb genomen en waar Siska wat de krant is gaan lezen en een koffietje heeft gedronken. Dit tot de mist over was, ongeveer zo'n 2 uur later....!!! Daarna verder gereden tot Otway waar we op de mooie coole hangbridge hebben gewandeld....moet zeggen, was wel eens de moeite. Daarna terug ergens overnacht in de bushes, for free as usual...:) en morgen richting de 12 Apostelsssss.......
ZATERDAG 23 FEBRUARI Plaats: The 12 Apostels---Loch Ard Gorge---Bay of Islands
wel, moet toegeven, deze route is een hele mooie route, maar very windy....dammmmmm Eerst zijn we uiteraard gestopt aan massa's lookouts waar we de 12 Apostels vanuit alle hoeken en kanten konden zien. AWESOMMEEEEE Heel mooi gebied, waar de ocean zeer wild en powerfull is, maw: massas grote golven.... maar om eerlijk te zijn TE GROOT voor een surferke uit het kleine België....!!!! moet wel zeggen dat er zeer veel wind was, maar de zon was er toch, wat alles nog zoveel mooier maakte....dus we hebben geluk.....!
Na de route van the 12 Apostels zijn we dan wat verder gereden waar het ozo mooie national park was, met de Loch Ard Gorge and the Bay of Island....! Het uitzicht was een beetje identiek als dat van de 12 Apostels, maar hier en daar vond ik het zelf nog mooier.... is het niet zo schat.....!
Wat jullie ook moeten weten is, dat, als jullie the 12 Apostels ooit nog willen zien, zal je vlug moeten zijn, want eerst en vooral zijn er maar 11 meer, ( door de hoge golven en windstoten die zij steeds moeten incasseren, volgt er erosie....!!! ) en ten tweede is men bang dat binnen hier en een tiental jaren geen Apostels meer zullen zijn, dit door dezelfde redenen als hierboven vermeld..!
'S avonds hebben we dan een plaatsje gezocht om te overnachten, want morgen zijn we aan onze eindbestemming van THE GREAT OCEAN ROAD......and the name of the town is WARRNAMBOOL....
ZONDAG 24 FEBRUARI: Plaats: Warrnambool
Moet toegeven, niet zo veel zaaks te zien hier, dus heb ik maar een tijdje gaan surfen in het o zo koude water hier, niettegenstaande dat ik mijn shorty-suit heb gebruikt. Weet dat het water en weer langs the Great Ocean Route één van de koudste klimaten is dat Aussie heeft, want hier zit men heel dicht bij de Kosciuszko Mountains..... maw: de enige plaats in Aussie waar men kan skieen en snowboarden. Dit met gevolg dat de kust hier alle (koude) wind van deze streek ook merkelijk voelt....maar we hebben het overleefd....
tja, en zoals jullie waarschijnlijk weten is het voor mijn schat één van de laatste dagen dat ze met haar voetjes op het eilandje Aussie staat, want binnen 3 dagen vertrekt ze, en geloof me, maar THIS IS NOT REALLY WHAT I WANT....but.....
Nu, ik heb haar beloofd dat ik hier geen jaar zal blijven, maar dat ik na 8 maanden voor een maand naar huis kom, en dit opdat we dan samen naar Sri-Lanka kunnen gaan. Want om eerlijk te zijn, het voelt niet goed aan dat ze vertrekt.....!!!
MAANDAG 25 FEBRUARI: Plaats Warnambool richting Colac
Colac is nu niet iets dat gepland was, maar doordat we gelezen hadden dat er een pracht van een meer is, hebben we besloten om één van de laatste dagen daar te overnachten. 's morgens zijn we dus vertrokken want het is ongeveer een 200 km, en zoals je weet, hier 200 km is een heel eindje héééé. Tot onze verbazing zijn we toegekomen in Colac, en moet zeggen een heel mooi meer, maar het moment dat we zijn toegekomen, hadden we besloten om te eten.... zogezegd, zo gedaan..... en toen Siska bezig was met het eten, was ik wat aan het genieten van de mooie zonsondergang, tot ik plots besefte dat het ernstig rook naar vorte rotte vis.... en ik dacht, thats strange.
en plots keken we naar het meer, die nogal droog stond om eerlijk te zijn, dus het water was een eindje van ons.... tot Siska besloot om eens te gaan zien naar dit meer. En we deden een verschrikkelijke ontdekking, want langs het meer lag het vol, maar dan)bedoel ik echt wel VOL ( misschien duizenden.....) met dode vissen....!!! en we vroegen ons af waarom.... want geloof me, er zaten real big fishes tussen....!!! Toen dacht ik om dit te gaan vragen in het informatie center, hoe het komt dat al die vissen daar dood lagen, en misschien was het wel verstandig om die allen te verwijderen, want ik zou bij God voor geen geld ter wereld in dat (mooie) meer gaan zwemmen....jammer genoeg...! Het antwoord waarom de vissen daar allemaal dood lagen, bleef een raadsel, want toen we besloten om naar het informatie center te gaan, was het helaas al gesloten....! en we hadden tijd zat, maar die tijd is jammer genoeg voorbij.... we moeten verder, want overmorgen moeten we terug in Melbourne Airport zijn.
DINSDAG 26 FEBRUARI
Plaats: van Colac richting Melbourne Na onze DEAD FISH ADVENTURE zijn we dan verder gereden tot in Werribee, waar we konden gebruik maken van een goeie rest area, in een petrol station, en met warme douches.... en uiteraard komt dit goed uit, want morgen moet mijn schat op het vliegtuig, en als je weet dat er je weer een hele lange vlucht te wachten staat, is het misschien wel interessant om nog eens een warme douche te kunnen nemen hé....is het niet schat.....!!!:)
WOENSDAG 27 FEBRUARI Plaats: Melbourne Airport: dropping Siska..... and to be honnest, I wish I didn't had tooooooooo.....!!!!!!
's morgens uiteraard alles volledig op het gemak want we hadden tijd zat om naar the airport te rijden. Siska had pas haar vlucht om 23H30..... dus zijn we tegen de late namiddag richting luchthaven gereden, hebben we daar nog wat rondgeslenterd, en ook besloten om ons nog eens wat te laten gaan, en hebben we samen nog een heel gezellig dinner gehad, in een leuke longe-bar, waar we een mega lekkere pizza hebben gegeten en een hele lekker fles wijn hebben gedeeld....Siskatje heeft wel wat meer gedronken dan mij hoor van de fles....:)
en dan jaa.....ga hier niet teveel woorden aan vuil maken, maar dan kwam het moment dat we moesten afscheid nemen van elkaar, en moet zeggen, dit was een van de moeilijkste momenten in mijn leven. Want ik weet dat ik haar ontzettend zal missen. Maar ik weet ook dat ik dit moet doen, om mijn ultieme droom waar te maken, nl: BECOME A ADVANCED TO EXPERT SURFER and that is not something you can learn in a couple a months, cause it takes time, a lot of time....!!!!
And I know hunn that its gonna be difficult, but you also know that I will be back in June, and then we go to another destination, where I can start MY SEARCH FOR MY ULTIMATE WAVE.....but this time together... and I promise you, If I'll do another trip somewhere in the world, It wont be alone anymore, but every thing I wanna do to realise m dream, it will be togheter with you.....I LOVE YOU AND DAMM I'M GONNA MISS YOUUUUUUUUUUUU......
BACK ALONE: from Melbourne Airport direction East Coast...( untill Sydney )
Helloooooo,....
first of all hunn, I'm gonna miss ye....
Ja, heb dus Siska gedropt in Melbourne Airport, en heb besloten voor ik naar het Westen ga, van nog een tijdje aan de Oostkust te blijven. REDEN: er is er maar 1 om eerlijk te zijn, en dat is dat de Oostkust het minste SHARK-ATTACKS heeft op jaarbasis... Het Zuiden en het Westen van Aussie is het ergst wat shark attacks betreft....!!!
De ganse maand maart is er eigenlijk niet veel nieuws te vertellen, dit opdat ik uiteraard deze route reeds heb gedaan.
Maar om jullie toch maar een idee te geven van wat en waar... ik ga dus terug van Melbourne richting Sydney, ongeveer een 1200 km. Nu, moet toegeven, 1200 km is niks als je weet dat ik er bijna 22.000 heb gedaan hé en gelukkig nog steeds ongevalvrij....!!!
Ben dus via Lakes Entrances---Mallacoota---Eden---Tathra---Dalmeny--- in één van onze favoriete plaatsjes terecht gekomen, nl: Ulladulla-Mollymook Dit na enkele nachten Dalmeny, omdat het hier o zo leuk surfen is, en de enige reden hier is, dat je heel veel kans maakt om te surfen tussen de dolfijnnen, en geloof me, maar THIS IS FREEDOM..... in the ocean with your board and the dolphins....trust me LIFE IS BEAUTIFULLLLLL
Nu moet ik wel zeggen, en ik weet dat er iemand in Belgie is die dit niet zo graag zal horen, maar in 2 weken tijd zijn er terug 2 SHARK-ATTACKS bij....!!!! 1 iemand van 34, die enkel 1 been kwijt is, but he is still ALIVE, en dan nog een jongen van 16 jammer genoeg with a DEAD END.....!!! Ondertussen wat meer informatie opgezocht mbt shark attacks in Aussie, en het gemiddelde is 15 per jaar, maw: de kans dat U wordt gebeten is heel klein, als je weet dat er duizenden surfers leven op de oceaan....!!! maar toch doet het u soms wel eens stilstaan als je iets ziet in het water die niet echt normaal is, geloof me.... maar eens je een goeie golf hebt kunnen nemen, wordt uw adrenaline-stoot zo groot, dat je eigenlijk die monsters vergeet....en gelukkig maar, want anders surf je niet. Dit is ondertussen reeds de 6de waarvan 3 met dead-end...! SHAME, I KNOW.... but we are entering there world, and we know its a hazard, so...thats the way it goes here.....!!!
Nu misschien een wat leuker verhaal, maar de tijd dat ik in Ulladulla/Mollymook heb verbleven, was ik bijna iedere dag aan het surfen met dolfijnen, dus ipv een droom wordt dit meer een gewoonte voor mij, ....
en voor de rest niet veel nieuws te vertellen, wel terug veel mensen leren kennen, meestal Duitsers, want die zitten overal massaal in de wereld blijkbaar...and I think it is because they like to travell....:)
ach ja, wat ik wel kan zeggen is dat er binnenkort in Manly, ( North of Big Sydney ) een contest is, met mega veel pro's van over de ganse wereld, dit zowel voor mannen en vrouwen, dus uiteraard ben ik binnenkort terug in the area of Sydney....LOOKING FORWARD
