VRIJDAG 01 FEBRUARI
Plaats: Mallacoota

Nieuwe maand en nieuwe state !!!! Vandaag zijn we onze eerste kilometers in VICTORIA.  Na Queensland en New
South Wales volgt Victoria als je de weg naar het Zuiden volgt. 
Mallacoota is het eerste stadje in Victoria.  Er wonen zo'n 1000 mensen en in het seizoen zijn er 700 campingsites
beschikbaar.  Meer toeristen dan inwoners.  Nu, ik geloof wel dat het hier booooomt in de zomer.  Er is hier een
prachig meer, immens groot en het stadje op zich heeft ook wel charmes.

De surf was niet zo goed en redelijk plat, gelijk onze Noordzee. 
Een toffe campingsite gezocht om de was en plas te doen en maar relaxen ...

ZATERDAG 02 FEBRUARI
Plaats: Mallacoota op weg naar Lakes Entrance

Aan het weer te zien moeten we wel zeggen dat alles hier kan op één dag. 4 seizoenen in 1 dag wordt gezegd over
de regio Victoria, Melbourne.  We zijn hier nog maar 2 dagen en we kunnen dit bevestigen.  Al veel regenbogen gezien
in ons leven maar nog nooit één zoals we vandaag zagen.  Het was alsof we er op 50 meter vandaan zaten.

Vandaag was een dag van surfbeaches checken en verder rijden.  Cool voor mij want ik kan van een gast
gratis surflessen krijgen !!! Alé het zit weer mee vandaag.

Langs de route , een heel eenzame route, passeerden we prachtige meren gelegen naast het strand.  Ook een strand die
immens mooi was, waar geen kat te zien was.  Australië is grooooot, dit is weeral een bewijs.

ZONDAG 03 FEBRUARI
Plaats: Lakes Entrance

We kunnen erwat van, wat onze planning betreft.  Vandaag geplant aan te komen in Lakes Entrance en dat hebben
we ook gedaan.  Lakes Entrance is een stadje gekend voor de start van prachtige, grooooote meren.

Op zicht stelt het stadje niet veel voor, buiten veel restaurantjes en winkels, maar de meren waren zeker de moeite
es te stoppen.  Voor we aankomen in Lakes Entrance zijn we gestopt aan een historische brug, gemaakt in 1910, zot om
weten is dat er over de houten brug een trein over reed en dat die 60 jaar heeft bestaan tot een bosbrand heeft ontstaan.

Vandaag heeft Siska ook haar eerste 6 kilometer met de VAN gereden.  10000km voor ik en 6 voor Siska, hihi,
eerlijk verdeeld.  Ik vond het de max es 6 km kunnen chillen en doen gelijk Siska altijd doet, niet veel buiten genieten van het mooie landschap.:) 

Dagje surfen, Mac Donalds, Lookout bekijken en 's avonds lekkerrr sla'tje ... t Was weer druk vandaag hehe.

MAANDAG 04 FEBRUARI
Plaats: Lakes Entrance en dan richting Inverloch

Vannacht hebben we heerlijk geslapen, langs de highway aan een Rest Area.  Buiten de duizenden vliegen hadden we
zeker geen klagen. Weer een 4 tal muggebeten rijker en ik had er één die de grootte was zoals mijn elleboog.
Laat ons niet denken van welk beestje dit is ??? !!!

Deze morgen zijn we vertrokken voor een rit van bijna 200 km verder richting Inverloch.  Inverloch is het eerste stadje
langs de highway met een prachtig strand en normaal zijn er golven gekend voor de beginners.  Goed voor Siska dus, want zij wil ook eens
op die plank.

Tegen 16u zijn we aangekomen, na een koffiestop, bibliotheek stop en picnicstop.  Jaaaa, we hebben tijd, dus
no stress.  De golven waren goed, niet te groot en niet te klein. 

We blijven hier deze nacht en morgenvroeg hoopt er hier ééntje terug op zijn plank te staan.

Morgen plannen we ook verder te rijden tot Philip Island.  Phillip Island  gekend voor little pinguin... 

DINSDAG 05 FEBRUARI
Tegen de middag zijn we toegekomen in Philip Island en naar het strand gereden.  Het is een eiland gekend
als een natuurreservaat en dat was ook te zien.  Duinen, veel groen... maf om door te rijden.

Er is ook een massa attractie voor the Little Pingiuns maar naar het schijnt is het overroepen en het kost
ook aardig wat om gewoon kleine pingiuns te zien. 

Gezien er één plaats is in Australië waar je het best niet wild campeert en dat is Philip Island zijn
we tegen de avond verder gereden richting Melbourne.

Morgen zoeken we eerst en vooral een camping ergens rond Melbourne.  Melbourne is een stad met 3.4 miljoen
mensen en we zouden niet weten waar we moeten beginnen om in het wilde een campingspot te vinden.

01-02-2008 om 00:00 geschreven door Surfdude

WOENSDAG 06 FEBRUARI
Plaats: Melbourne

Deze morgen zijn we eerst en vooral verder gereden naar de camping in Melbourne.  In Melbourne zijn er 2 campings en tot onze
verbazing was de prijs oke.  We hebben geboekt voor 3 nachten en het was er rustig en echt wel luxe wat faciliteiten betreft.
Maar het was dan ook een BIG 4 , een zeer gekende keten in Australië.  Deze namiddag hebben we niet veel gedaan omdat we moe waren en
zijn we dan een uur of 4 onze site gaan bijwerken en een lekkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkere pizza naast ons.  Hier kan je echt genieten van eten
doordat je altijd honger hebt....

' s avonds naar de campings geweest, gechild en gaan slapen omdat we morgen vroeg moeten opstaan om Melbourne te gaan verkennen.
The city of Home and Away and Neighbours... RAMSEY STREAT.  Voor de vrouwen onder jullie moet dit wel gekend zijn.

DONDERDAG 07 FEBRUARI.
Plaats: Melbourne city

Eerste de bus genomen en hierna de tram doordat het veel te hectisch is met de wagen.
Toegekomen in Flinders Station, in the middle of the big City.  Melbourne is heel anders dan Sydney.  Meer charme, meer
shops en genieten van het leven . Niet zoals het drukke en stressy Sydney. 

Gezien er zoveel te doen is hebben we alles verdeeld over 2 dagen en vandaag enkele spots uitgekozen.
Op het programma: het centrum van Melbourne en dit start bij Central Square , een multi-cultureel centrum met gekke
architecturale gebouwen en hippe bistro's.  Doordat het begon te regenen hebben we direct één van die hippe bistro's
een bezoekje gebracht.  Lekkere toast, 2 koffie's, etc... en we waren terug vertrokken.

In de namiddag liepen we door de winkelstraten en die zijn echt wel om zot te komen. 
Als afsluiter hebben we een atractie gedaan van 253 meter... en met een snelheid van 40 seconden in de lift waren we op
één van de hoogste torens van Melbourne.  It was CRAZZZZZYYYYY...

Ach by the way, we boekten ook vandaag onze trip naar Tasmania...
Zaterdag om 9u moeten we op de boot zijn met de VAN !!!! COOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL nje...

VRIJDAG 08 FEBRUARI
Plaatys: Melbourne City

Helemaal georganiseerd zijn we vandaag terug de stad ingetrokken.  Ditmaal niet met de tram maar met de trein.  Rapper en
voor Siska minder misselijk hihi, want gisteren was het wel de moeite, hihi.

Tegen de middag waren we aan het stadium van het wereldberoemde tennisstadium.  Jammer maar
we waren juist te laat voor de begeleide toer rond het stadium en het zelf bezoeken was niet mogelijk gezien het concert van Aron Maiden
van gisteren.

Erna zijn we verder met The City Circle Tram naar THE OLD GOAL MUSEUM geweest.  Maar eerst een lekkere lunch in Italian Street... gezellig en zeer lekker...
The Old Goal is een gesloten gevangenis waar ze nu een museum van gemaakt hebben.  Er is ook een extra toer waar je behandeld wordt als een
gevangene in de tijd van vroeger.

Dus waren wij één van de gevangenen en werden we behandeld en afgeblaft en dienden we te antwoorden met YES SIR en NO SIR. Ook
een opsluiting was er gratis bij.
Erna konden we rondwandelen in de cellen en vele verhalen lezen van ex gevangenen. Ook hier werden er tot enkele jaren geleden mensen opgehangen...!!!

Hierna was het de bedoeling om wat rond te slenteren in The Queen Victoria Market.  Ik zeg wel was omdat het juist aan het sluiten was,
lucky Stevy Boy... geen Markets te doen...

Morgen moeten we opstaan om 6u, dus vertrokken we tegen 18 uur naar de camping om op ons gemak te zijn. 

06-02-2008 om 00:00 geschreven door Surfdude

09 FEBRUARI

Deze nacht hebben we allebei niet goed geslapen, want deze morgen moesten we stipt om 9 u vertrekken met het cruise schip
THE SPIRIT OF TASMANIA naar Tasmania of Tassie zoals de locals hier zeggen.  We moeten inschepen met de VAN ten laatste tegen kwart voor acht en we moeten nog vanuit de camping een ganse route naar de haven.

Waren we te laat, dan hebben we pech en zijn we alles kwijt.... 

Maar no worries, dankzij de gps zijn we er geraakt en het was ongelofelijk hoeveel mensen en vooral toeristen met hun VAN het water oversteken.  Op zich was het een avontuur op zijn eigen. Eerst in het immense schip met alle wagens en erna 9 uur varen door de oceaan naar Tasmania.  Die 9 uur zijn wel oké... er is een cinema, workshops, restaurants, bars, winkeltjes, dus genoeg om te doen.
Om 18 uur zijn we aangekomen in Devonport, Tasmania en konden we met onze VAN van het schip rijden.  Ik moet zeggen dat we geluk hebben gehad vandaag, want deze oversteek staat gekend als een wilde oversteek. (Bass Strait ) Ze spreken soms over golven van 10 tot 12 meter en wij hadden er van zo'n 3 meter, dus oefffff.

Tasmania was op het eerste zicht wauwww.  Heel rustig en een prachtige natuur, (want dit is nog steeds Australië) maar dan een jaar of 50 terug.  We zochten een plaats om te overnachten en vonden via een ranger een plaats waar het toegestaan is om gratis te camperen in een stadje zo'n 10 km verder.

Ik kan het niet omschrijven hoe het is om hier te zijn.  Het is prachtig !!!!!!!!!, natuur en natuur, een eiland zo groot als België.  Maar ipv van 14 miljoen inwoners zijn er hier 500.000.  Vorig jaar waren we in Frankrijk, in Val Thorens, om te snowboarden en dan heb je het gevoel dat je op de top van de wereld staat, hier heb je het gevoel dat de wereld niet mooier kan zijn, want het ziet aan als 1 groot nationaal park.

09-02-2008 om 00:00 geschreven door Surfdude

ZONDAG 10 FEBRUARI 
Plaats: Noorden richting Westen

Vandaag zijn we vroeg in de morgen opgestaan (en het was koud) om de eerste dag in Tasmania te gaan verkennen. 
Tasmania is één groot Nationaal Park op zich.  Overal waar je kijkt zie je prachtige bergen, velden met miljoenen bomen,
geen huizen en heel af en toe kom je een auto tegen.  Het enige die mij onmiddellijk opvalt zijn de haarspeld bochten.  Heel regelmatig
heb je stukken van 20 km zonder een stuk rechte baan.  
We zijn gereden naar een Nationaal Park en wat we hebben gezien is terug zonder woorden THE CRADDLE MOUNTAINS....De wandeling die we deden was ongeveer een 2 kleine uur, want mijn rug moet ik sparen. 
We wandelden langs het meer en hierna tot een kleine lagoon wat hoger in de bergen.  Na wat klimwerk zijn we aan de lagoon gekomen en met
de zon op onze rug genieten we lekker van wat rust.  Af en toe kom je trekkers tegen langs de padjes.  Sommigen trekken meer dan 5 dagen
door het Nationaal park !!! Wij houden het voorlopig bij een short walk, max. 3 uurtjes.

Bijna op het einde van de track liepen we op een boardwalk (houten padje door de velden) en zagen we Wombats lunchen.  Ze waren
groter dan we dachten, maar het zijn brave beestjes.  Na de wandeling bracht een local ons naar de wagen om zo verder te rijden naar
de volgende spot MONTEZUMA FALLS. We hebben overnacht langs een meer met een enorme dam en een machtig zicht.  Terug een avond om in te kaderen.


MAANDAG 11 FEBRUARI

Eigenlijk is onze week in Tasmania tekort om alles te zien.  Daarom hebben we gekozen om enkele van de belangrijkste punten te doen, zoals we vandaag de MONTEZUMA FALLS willen zien.  De watervallen behoren tot de grootste van Tasmania en zijn 104 meter hoog.  Ik heb al falls gezien begin van de reis maar die waren stukken kleiner.  Wel moeten we eerst anderhalf uur wandelen langs een oud tramspoor door een regenwoud om tot bij de falls te geraken.  De wandeling was prachtig, euchalyptus bomen, kleine riviertjes, een ingang van een oude mijn.  Wat ook wel super was een hangbrug boven een ravijn.  Zeker niet kijken naar beneden maar gewoon doen.... ik denk zo'n 25 meter boven de grond.

Tegen dat we terug waren van de wandeling was het mega warm geworden en na een halfuurtje zonnen moeten we nog een lange rit rijden naar Strahan.  Vanuit Strahan willen we morgen een oude stoomtrein nemen door het regenwoud. 
Strahan is een klein stadje met zo te zien meer toeristen dan inwoners.  Toen we aankwamen in Strahan en we naar de shop gingen
leerden we Kelly kennen.  Kelly woont in Strahan en haar vriend is bijna iedere dag op zee.  Gezien ze eigenlijk eenzaam is in het stadje konden we daar blijven slapen.  Super cool, want het zag er echt een toffe uit en een nachtje in een gewoon huis met een gewoon bed met douche, duuuuuuu daar zeggen we geen neen tegen !!!

Je moet weten dat ze in een huis woont met 4 slaapkamers, 2 badkamers, fittnesruimte en dat allemaal voor twee personen. Zotte Kelly (zo noemen we haar hihi) maakte voor ons een lekkere spa (bubbelbad) klaar tegen de avond.  Een spa met muziek, glaasje wijn en dan moeten jullie weten dat het voor mij 5 maanden geleden is dat ik nog een bad zag en voor Siska bijna 3 maand.  We love you Kelly !!


DINSDAG 12 FEBRUARI

Met de dikke trui aan en paraplu zijn we vertrokken naar het infocentrum van Strahan.  We wilden wat meer info ivm de stoomtrein.
De stoomtrein kost maar liefst 150 dollar per persoon.  4u op de trein en hierna terugkeren met de bus naar Strahan.  We zien dit wel zitten
maar dit kost gewoon teveel.  Nu ja, we weten dat er nog veel is dat we moeten zien en daarom is de beslissing snel gemaakt om
verder te rijden naar LAKE ST CLAIR.

Eerst nog Kelly naar haar werk gevoerd.  Ze poetst dagelijks enkele vakantiehuisjes en ze nam ons mee naar ééntje gelegen aan de rivier,
met een meeeeeeeega zicht.  400 dollar voor één nacht en it is yours. 

We zijn vertrokken in de namiddag en tegen de avond zijn we aangekomen aan Lake St Clair.  De route ernaar toe was gek!!  Geen enkele
rechte baan en geen enkel huis noch winkeltje gezien.  In the middle of nowhere op een hoogte van 1600 meter.  Die hoogte was te zien en
ook te voelen.  Tegen de avond was het ijskoud en eenmaal in de camping toegekomen liep iedereen rond met muts en handschoenen.
Enkel sneeuw tekort en we waren in een ski-oord !!


WOENSDAG 13 FEBRUARI

's morgens hebben we een wandeling gedaan aan Lake St Clair.  Langs het baantje waren kleine euchalyptusboompjes te zien, een rivier en
prachtige punten waar je het lake goed kon zien.
De natuur is hier niet te doen.  In ons landje zitten we met 14 miljoen mensen op dezelfde oppervlakte als hier en hier leven ze met
500.000 mensen.  Tasmania is goed voor vakantie maar om te leven moet het hier redelijk isolerend zijn en achter op de tijd.

Nog 3 dagen te gaan in Tasmania en we zitten nog niet halfweg wat we wilden doen.  We hebben enkele zaken geschrapt en ik
zag het zitten om 280 km zigzag door te rijden tot in MAYFIELD BAY.  Het stuk wat we nu nog moeten doen is het Oosten van het land.
Het schijnt ook het mooiste stuk te zijn.  De route ligt langs de oceaan en er zijn enkele prachtige baaien te zien.
Jammer genoeg gaan we wel het Zuiden moeten missen wegens tijdgebrek...!!!

Mayfield Bay is een stuk met vele kleine verlaten strandjes met een uitzicht op een eiland langs Tasmania. 
De Van konden parkeren op een lookout punt en dit wil zeggen, beachfront !!!!

Tasmania is heel soepel wat wild parkeren betreft.  Je kan gemakkellijk 4 weken op dezelfde plaats staan zonder één probleem.
en grattiiissssssssssssssssss...

10-02-2008 om 00:00 geschreven door Surfdude

Plaats: Westen richting het Oosten:

DONDERDAG 14 FEBRUARI

FREYCINET NATIONAL PARK is onze spot voor vandaag.  Het ligt als een schiereiland aan Tasmania en er is een baai WINEGLASS BAY
die adembenemend mooi is.  We stopten eerst langs FRIENDLY BEACHES en het was af !!! Parel witte stranden, appelblauwzeegroen water en helemaal verlaten.  Ik sprong uit mijn kleren van vreugde en sprong als een kangoeroe het water in.  Had je moeten zien !

Wat verder was de ingang van WINEGLASS BAY en na een wandeling van een half uur was ik bij de lookout en voor de
fitte mensen (zoals wij ) nog een wandeling van een half uur naar de bay.  600 treden naar boven en dan eens 600 treden naar
beneden en onze wandeling zat erop. 

VRIJDAG 15 FEBRUARI

Onze laatste stop in Tassie is in St Helens.  St Helens ligt ook al dichter bij Devonport waar de boot zondag terug vertrekt naar Melbourne.
St Helens is een badplaatsje die naar mijn mening langs de mooiste stranden van de wereld ligt. 
Er was een bay in St Helens waar het zand wit was en je nauwelijks het verschil zag tussen het kleur van het water en het zand.

Wat verder van de camping ligt Bay of Fires.  Het water is er turquoise blauw en de stranden wit.  Bewijzen zullen er zijn, want ik
neem zand mee naar België !!  De camping lag op een meter van het strand en ik zorgde voor een zalig kampvuur.  Ik denk dat
ik toch serieus zal moeten aanpassen aan het leventje bij ons.  En Siskaatje ook uiteraard...


ZATERDAG 16 FEBRUARI

Vandaag hebben we bewust wat gechild want ik ben echt wel moegereden met de Van.  Wat normaal is want hier moet je u echt wel concentreren op de wegen hoor.....  In de voormiddag wat rondgewandeld in St Helens en in de zon gelegen.  Tegen de avond moesten we nog 200 km verder rijden richting Devonport want morgen moeten we om 6u op.  9u vertrekt de boot naar Melbourne maar we moeten er zijn tegen 7u30...  Ik kan het terug niet geloven dat de tijd zo snel gaat.  Tasmania was in één woord prachtig !!  Het zit in mijn geheugen voor het leven.

ZONDAG 17 FEBRUARI

Plaats: Spirit of Tasmania, varen van Tasmania naar Melbourne.

2 films gezien op de boot, website uitgetikt, veel snacks gegeten en gewoon de leegaard uitgehangen.
Ach en terug een kalme oceaan vandaag.  We hebben het weer getroffen !!  We zijn vertrokken om 9u05 vanuit Tasmania en zijn aangekomen
om 18u in Melbourne.  De rest van de avond zal kalm zijn.  Nog 40 km verder rijden tot de camping.

14-02-2008 om 00:00 geschreven door Surfdude

MAANDAG 18 FEBRUARI

Plaats: Melbourne naar Tourquai (Great Ocean Road)

Na Tasmania blijft er nog een grote week over voor Siska terug naar huis gaat. Spijtig, want voor mij zal het weer deftig aanpassen zijn helemaal alleen...    Maar ideaal dus om het mooiste stukje route van Australië te doen.  The Great Ocean Road.  Deze route ligt langs de oceaan en is gemaakt als eerbetoon aan de eerste wereldoorlog.  Gek als je denkt dat men toen in de tijd met hamer en bijtel deze route heeft gemaakt.
Ze is 300 km lang en wij gaan ze volgen tem The 12 Apostels...  We zijn al benieuwd !!!

Vandaag is het SNIKheet en rijden we van Melbourne verder naar Tourquai.  Dit stadje is DE surfstad in Australië en
is vol van surfshops en grote shops van Ripcurl, Billabong, Quicksilver.  We bezochten ook het surfmuseum en het
was echt wel coooool.  Vele maffe videos gezien van maffe surfers die golven nemen van meer dan 6 meter.

Tegen de avond zijn we op zoek geweest naar een plaats om te overnachten en we zijn in de bushes terechtgekomen.
Helemaal alleen maar toch gezelschap van 100den muggen.  En ze hebben goed gegëten...hehe

DINSDAG 19 FEBRUARI

Plaats: Tourquai naar Lorne (Great Ocean Road)

Rustige morgen gehad, lekker luieren en om 10u bezoek van de ranger met het nieuws dat we hier niet konden overnachten
maar enkel picnicken.  We hebben het toch gehad hé en ze deed er ook niet moeilijk over.  We kregen nog
enkele tips voor de volgende nachten en hierna zijn we verder gereden langs The Great Ocean Road.
We zijn terechtgekomen in Lorne.  Lorne is een gezellig stadje met een mooi strand, veel winkeltjes en
mogelijkheid genoeg om te eten.  Tegen de middag hebben we de groooootste boom gezocht die we vonden we het is vandaag
nog een stuk warmer dan gisteren.  ZWETEN  !!!!

Een lekkere duik in het water en tegen de avond konden we eten op een picnic area met zicht op de baai.  Zaaalig.
We volgden ook de raad van de ranger op en reden verder tot een spot waar je gratis kan overnachten.  Het
enigste probleem was dat er NIETS is aangeduid waar die spot wel is.  Dus wij maar zoeken in het donker, rondgevraagd
en niets gevonden.  We zullen er ons .... aanvegen en gewoon staan waar we een plaats vinden.
Dus zogezegd, zo gedaan.....

WOENSDAG 20 FEBRUARI
Plaats: Lorne naar Apollo Bay (Great Ocean Road)

We kunnen het nu geloven wat ze zeggen. 4 seizoenen in één dag.  Gisterenavond 34 graden en nu opgestaan met misschien
16 graden, regen, bewolkt en veel wind.  Maar we wonen in België en dit zijn we ook gewoon bij ons thuis hé.
In de morgen niet veel gedaan.  Lekker lang geslapen, UNO gespeeld en tegen de namiddag zijn we 16 KM teruggereden
om de ERNISFIL FALLS te zien.  We konden er dicht bij via het carpark en na 5 minuten wandelen waren we bij de falls.
Het was prachtig en deed ons denken aan de wildernis van Tasmania.  Euchalyptus bomen, mooie waterval en wildernis.
Enkele foto'tjes genomen en verder gereden naar Apollo Bay.

DONDERDAG 21 FEBRUARI
Plaats: Apollo Bay

Vandaag zijn we dus toegekomen in Apollo Bay.
Eerst wat rondgereden om de boel te gaan verkennen, en wat informatie gaan vragen over de Otway Fly Bridge.
Dit is een brug die 25 tot 40 meter boven de grond hangt, maw: THE SKY IS THE LIMIT....:)
Ziet er wel maf uit, het gevoel hebben dat je groter zal zijn dan een mega boom die daar misschien al honderden jaren groeit....!!!!
Maar ik laat je wel iets weten wanneer het zover is....!:)
Ook zijn we hier een chocolaterie tegen gekomen, die uitgebaat is door een Belg uit Antwerpen.
Hij maakt hier echte Belgische chocolade, en dat hebben we gemerkt toen we een warme chocomelk besteld hadden.
THE REAL BLACK CHOCOLATE mmmmmmmmmmmmmm, and it tasted very wellllllllllllllll
Guess for how much they sell one kilo Belgian chocolates...... dont fall over ha....:)
200 dollar a kilo, that means about 120 euro voor een kilo pralines.... zot héé.
Maar is ergens wel normaal als je weet hoeveel import-taksen men hoeft te betalen om de echte chocolade te laten overkomen van
Belgie, dit ricthing de andere kant van de wereld....!!!!!
En het leuke is dat we een pralintje of 6 gratis hebben gekregen, heheeeee dwz dat we ongeveer voor een 20 euro aan gratis pralines hebben
kunnen eten........ Ook zeer toevallig was dat er een mevrouw werkte die geimmigreerd is uit Frankrijk, en die nu aan de Great Ocean Road woont....en Siska heeft haar Frans kunnen uithalen... wat ze perfect deed.....! Alléé, toch veel beter of het mijne.....:)

VRIJDAG 22 FEBRUARI
Plaats: Otway

zoals gezegd zijn we dus verder gereden naar Otway, en eerst waren we van plan van het niet te doen,
want IT WAS VERY STORMYY AND WINDYY
het was zodanig erg dat we een tijdje niet meer durfden rijden met de Van, want er hangde mist in de bergen, waar je met moeite
nog een paar meter voor je kon zien....!!!
Dus hebben we dan maar besloten om ergens aan een tea room te stoppen, waar ik een nappie heb genomen en
waar Siska wat de krant is gaan lezen en een koffietje heeft gedronken. Dit tot de mist over was, ongeveer zo'n 2 uur later....!!!
Daarna verder gereden tot Otway waar we op de mooie coole hangbridge hebben gewandeld....moet zeggen, was wel eens de moeite.
Daarna terug ergens overnacht in de bushes, for free as usual...:) en morgen richting de 12 Apostelsssss.......

ZATERDAG 23 FEBRUARI
Plaats: The 12 Apostels---Loch Ard Gorge---Bay of Islands

wel, moet toegeven, deze route is een hele mooie route, maar very windy....dammmmmm
Eerst zijn we uiteraard gestopt aan massa's lookouts waar we de 12 Apostels vanuit alle hoeken en kanten konden zien. AWESOMMEEEEE
Heel mooi gebied, waar de ocean zeer wild en powerfull is, maw: massas grote golven.... maar om eerlijk te zijn TE GROOT voor een surferke uit het kleine België....!!!!
moet wel zeggen dat er zeer veel wind was, maar de zon was er toch, wat alles nog zoveel mooier maakte....dus we hebben geluk.....!

Na de route van the 12 Apostels zijn we dan wat verder gereden waar het ozo mooie national park was, met de Loch Ard Gorge and the Bay of Island....! Het uitzicht was een beetje identiek als dat van de 12 Apostels, maar hier en daar vond ik het zelf nog mooier....
is het niet zo schat.....!

Wat jullie ook moeten weten is, dat, als jullie the 12 Apostels ooit nog willen zien, zal je vlug moeten zijn,
want eerst en vooral zijn er maar 11 meer, ( door de hoge golven en windstoten die zij steeds moeten incasseren, volgt er erosie....!!! )
en ten tweede is men bang dat binnen hier en een tiental jaren geen Apostels meer zullen zijn, dit door dezelfde redenen als hierboven vermeld..!

'S avonds hebben we dan een plaatsje gezocht om te overnachten, want morgen zijn we aan onze eindbestemming van THE GREAT OCEAN ROAD......and the name of the town is WARRNAMBOOL....


ZONDAG 24 FEBRUARI:
Plaats: Warrnambool

Moet toegeven, niet zo veel zaaks te zien hier, dus heb ik maar een tijdje gaan surfen in het o zo koude water hier, niettegenstaande dat ik
mijn shorty-suit heb gebruikt. Weet dat het water en weer langs the Great Ocean Route één van de koudste klimaten is dat Aussie heeft,
want hier zit men heel dicht bij de Kosciuszko Mountains..... maw: de enige plaats in Aussie waar men kan skieen en snowboarden.
Dit met gevolg dat de kust hier alle (koude) wind van deze streek ook merkelijk voelt....maar we hebben het overleefd....

tja, en zoals jullie waarschijnlijk weten is het voor mijn schat één van de laatste dagen dat ze met haar voetjes op het eilandje Aussie staat,
want binnen 3 dagen vertrekt ze, en geloof me, maar THIS IS NOT REALLY WHAT I WANT....but.....

Nu, ik heb haar beloofd dat ik hier geen jaar zal blijven, maar dat ik na 8 maanden voor een maand naar huis kom, en dit opdat we dan samen naar Sri-Lanka kunnen gaan. Want om eerlijk te zijn, het voelt niet goed aan dat ze vertrekt.....!!!

MAANDAG 25 FEBRUARI:
Plaats Warnambool richting Colac

Colac is nu niet iets dat gepland was, maar doordat we gelezen hadden dat er een pracht van een meer is, hebben we besloten om één van de laatste dagen daar te overnachten. 's morgens zijn we dus vertrokken want het is ongeveer een 200 km, en zoals je weet, hier 200 km is een heel eindje héééé.  Tot onze verbazing zijn we toegekomen in Colac, en moet zeggen een heel mooi meer, maar het moment dat we zijn toegekomen, hadden we besloten om te eten.... zogezegd, zo gedaan..... en toen Siska bezig was met het eten, was ik wat aan het genieten van de mooie zonsondergang, tot ik plots besefte dat het ernstig rook naar vorte rotte vis.... en ik dacht, thats strange.

en plots keken we naar het meer, die nogal droog stond om eerlijk te zijn, dus het water was een eindje van ons....
tot Siska besloot om eens te gaan zien naar dit meer. En we deden een verschrikkelijke ontdekking, want langs het meer lag het vol, maar dan)bedoel ik echt wel VOL ( misschien duizenden.....) met dode vissen....!!! en we vroegen ons af waarom....
want geloof me, er zaten real big fishes tussen....!!!
Toen dacht ik om dit te gaan vragen in het informatie center, hoe het komt dat al die vissen daar dood lagen,
en misschien was het wel verstandig om die allen te verwijderen, want ik zou bij God voor geen geld ter wereld in dat (mooie) meer gaan zwemmen....jammer genoeg...!
Het antwoord waarom de vissen daar allemaal dood lagen, bleef een raadsel, want toen we besloten om naar het informatie center te gaan, was het helaas al gesloten....! en we hadden tijd zat, maar die tijd is jammer genoeg voorbij....
we moeten verder, want overmorgen moeten we terug in Melbourne Airport zijn.

DINSDAG 26 FEBRUARI

Plaats: van Colac richting Melbourne
Na onze DEAD FISH ADVENTURE zijn we dan verder gereden tot in Werribee, waar we konden gebruik maken van een goeie rest area,
in een petrol station, en met warme douches.... en uiteraard komt dit goed uit, want morgen moet mijn schat op het vliegtuig,
en als je weet dat er je weer een hele lange vlucht te wachten staat, is het misschien wel interessant om nog eens een warme douche te kunnen nemen hé....is het niet schat.....!!!:)




WOENSDAG 27 FEBRUARI
Plaats: Melbourne Airport: dropping Siska.....
and to be honnest, I wish I didn't had tooooooooo.....!!!!!!

's morgens uiteraard alles volledig op het gemak want we hadden tijd zat om naar the airport te rijden.
Siska had pas haar vlucht om 23H30.....
dus zijn we tegen de late namiddag richting luchthaven gereden, hebben we daar nog wat rondgeslenterd, en ook besloten om ons nog eens wat te laten gaan, en hebben we samen nog een heel gezellig dinner gehad, in een leuke longe-bar, waar we een mega lekkere pizza hebben gegeten
en een hele lekker fles wijn hebben gedeeld....Siskatje heeft wel wat meer gedronken dan mij hoor van de fles....:)

en dan jaa.....ga hier niet teveel woorden aan vuil maken, maar dan kwam het moment dat we moesten afscheid nemen van elkaar,
en moet zeggen, dit was een van de moeilijkste momenten in mijn leven. Want ik weet dat ik haar ontzettend zal missen.
Maar ik weet ook dat ik dit moet doen, om mijn ultieme droom waar te maken, nl: BECOME A ADVANCED TO EXPERT SURFER
and that is not something you can learn in a couple a months, cause it takes time, a lot of time....!!!!

And I know hunn that its gonna be difficult, but you also know that I will be back in June, and then we go to another destination,
where I can start MY SEARCH FOR MY ULTIMATE WAVE.....but this time together...
and I promise you, If I'll do another trip somewhere in the world, It wont be alone anymore, but every thing I wanna do to realise m dream,
it will be togheter with you.....I LOVE YOU AND DAMM I'M GONNA MISS YOUUUUUUUUUUUU......

17-02-2008 om 00:00 geschreven door Surfdude

Helloooooo,....

first of all hunn, I'm gonna miss ye....

Ja, heb dus Siska gedropt in Melbourne Airport, en heb besloten voor ik naar het Westen ga, van nog een tijdje aan de Oostkust te blijven.
REDEN: er is er maar 1 om eerlijk te zijn, en dat is dat de Oostkust het minste SHARK-ATTACKS heeft op jaarbasis...
Het Zuiden en het Westen van Aussie is het ergst wat shark attacks betreft....!!!

De ganse maand maart is er eigenlijk niet veel nieuws te vertellen, dit opdat ik uiteraard deze route reeds heb gedaan.

Maar om jullie toch maar een idee te geven van wat en waar...
ik ga dus terug van Melbourne richting Sydney, ongeveer een 1200 km.
Nu, moet toegeven, 1200 km is niks als je weet dat ik er bijna 22.000 heb gedaan hé en gelukkig nog steeds ongevalvrij....!!!

Ben dus via Lakes Entrances---Mallacoota---Eden---Tathra---Dalmeny--- in één van onze favoriete plaatsjes terecht gekomen,
nl: Ulladulla-Mollymook
Dit na enkele nachten Dalmeny, omdat het hier o zo leuk surfen is, en de enige reden hier is, dat je heel veel kans maakt om te surfen tussen de dolfijnnen, en geloof me, maar THIS IS FREEDOM..... in the ocean with your board and the dolphins....trust me LIFE IS BEAUTIFULLLLLL

Nu moet ik wel zeggen, en ik weet dat er iemand in Belgie is die dit niet zo graag zal horen, maar in 2 weken tijd zijn er terug 2 SHARK-ATTACKS bij....!!!! 1 iemand van 34, die enkel 1 been kwijt is, but he is still ALIVE, en dan nog een jongen van 16 jammer genoeg with a DEAD END.....!!!
Ondertussen wat meer informatie opgezocht mbt shark attacks in Aussie, en het gemiddelde is 15 per jaar, maw: de kans dat U wordt gebeten is heel klein, als je weet dat er duizenden surfers leven op de oceaan....!!! maar toch doet het u soms wel eens stilstaan als je iets ziet in het water die niet echt normaal is, geloof me.... maar eens je een goeie golf hebt kunnen nemen, wordt uw adrenaline-stoot zo groot, dat je eigenlijk die monsters vergeet....en gelukkig maar, want anders surf je niet.
Dit is ondertussen reeds de 6de waarvan 3 met dead-end...!
SHAME, I KNOW.... but we are entering there world, and we know its a hazard, so...thats the way it goes here.....!!!

Nu misschien een wat leuker verhaal, maar de tijd dat ik in Ulladulla/Mollymook heb verbleven, was ik bijna iedere dag aan het surfen met dolfijnen, dus ipv een droom wordt dit meer een gewoonte voor mij, ....

en voor de rest niet veel nieuws te vertellen, wel terug veel mensen leren kennen, meestal Duitsers, want die zitten overal massaal in de wereld blijkbaar...and I think it is because they like to travell....:)

ach ja, wat ik wel kan zeggen is dat er binnenkort in Manly, ( North of Big Sydney ) een contest is, met mega veel pro's van over de ganse wereld, dit zowel voor mannen en vrouwen, dus uiteraard ben ik binnenkort terug in the area of Sydney....LOOKING FORWARD

28-02-2008 om 00:00 geschreven door Surfdude

30-03-2008 om 00:00 geschreven door Surfdude