gisteren was een rustige dag. Het was vooral een lange reisdag. We vertrokken vroeg om eerst een bezoek te brengen aan de plaatselijke markt. Daarna ging het verder naar een moslimenclave. Zij leven in paalwoningen aan de zee. Ze leven er vooral van de visvangst en het vervoer van goederen via de zee. De mensen waren er super vriendelijk. Van daaruit reden we verder naar een ander klein dorp, waar we een demonstratie kregen van ikat weven. Hoe ze de draden maken van de katoen, hoe ze gekleurd worden, hoe ze weven. Daarna mochten we rondkijken en konden we zo' n werkje kopen.
Als laatste halte was er een bezoek aan het weeshuis van mama Belgica. Een kranige dame van 80 jaar die er verschillende weeshuizen heeft opgezet en runt. Er worden kinderen opgevangen met een handicap die verstoten zijn door hun familie, kinderen achtergelaten door ouders omdat ze geen geld hebben om ervoor te zorgen. Er kunnen ook moeders met hun kinderen tijdelijk verblijven tot ze de zorg voor hun kind zelfstandig kunnen opnemen. We konden er rondkijken en de kinderen zongen een liedje voor ons.
Tegen 20u kwamen we eindelijk toe in Moni waar we de volgende dag de zonsopgang boven Kelimutu kunnen bewonderen.
gisteren was een rustige dag. Het was vooral een lange reisdag. We vertrokken vroeg om eerst een bezoek te brengen aan de plaatselijke markt. Daarna ging het verder naar een moslimenclave. Zij leven in paalwoningen aan de zee. Ze leven er vooral van de visvangst en het vervoer van goederen via de zee. De mensen waren er super vriendelijk. Van daaruit reden we verder naar een ander klein dorp, waar we een demonstratie kregen van ikat weven. Hoe ze de draden maken van de katoen, hoe ze gekleurd worden, hoe ze weven. Daarna mochten we rondkijken en konden we zo' n werkje kopen.
Als laatste halte was er een bezoek aan het weeshuis van mama Belgica. Een kranige dame van 80 jaar die er verschillende weeshuizen heeft opgezet en runt. Er worden kinderen opgevangen met een handicap die verstoten zijn door hun familie, kinderen achtergelaten door ouders omdat ze geen geld hebben om ervoor te zorgen. Er kunnen ook moeders met hun kinderen tijdelijk verblijven tot ze de zorg voor hun kind zelfstandig kunnen opnemen. We konden er rondkijken en de kinderen zongen een liedje voor ons.
Tegen 20u kwamen we eindelijk toe in Moni waar we de volgende dag de zonsopgang boven Kelimutu kunnen bewonderen.
gisteren was een rustige dag. Het was vooral een lange reisdag. We vertrokken vroeg om eerst een bezoek te brengen aan de plaatselijke markt. Daarna ging het verder naar een moslimenclave. Zij leven in paalwoningen aan de zee. Ze leven er vooral van de visvangst en het vervoer van goederen via de zee. De mensen waren er super vriendelijk. Van daaruit reden we verder naar een ander klein dorp, waar we een demonstratie kregen van ikat weven. Hoe ze de draden maken van de katoen, hoe ze gekleurd worden, hoe ze weven. Daarna mochten we rondkijken en konden we zo' n werkje kopen.
Als laatste halte was er een bezoek aan het weeshuis van mama Belgica. Een kranige dame van 80 jaar die er verschillende weeshuizen heeft opgezet en runt. Er worden kinderen opgevangen met een handicap die verstoten zijn door hun familie, kinderen achtergelaten door ouders omdat ze geen geld hebben om ervoor te zorgen. Er kunnen ook moeders met hun kinderen tijdelijk verblijven tot ze de zorg voor hun kind zelfstandig kunnen opnemen. We konden er rondkijken en de kinderen zongen een liedje voor ons.
Tegen 20u kwamen we eindelijk toe in Moni waar we de volgende dag de zonsopgang boven Kelimutu kunnen bewonderen.
Na een leuke voorlopig laatste avond op Bali vlogen we vandaag naar Flores. Na een vliegtuigreis van 2 uurtjes en een korte autorit kwamen we toe in Sea World resort. Dit resort uitgebaat door de Duitse pater Bolle is prachtig gelegen aan de zee. We genieten met een aperitief van een mooie zonsondergang en denken al aan morgen. Morgen begint het echte werk, met een klim naar de 1700 m Egon vulkaan.
Na een lange,vermoeiende vliegreis ( 11000 km) rond 22u30 aangekomen in ons hotel. Nog even met zijn allen wat genoten van een Balinees biertje ( ikke niet, enkel frisdrank) om uiteindelijk rond 1u30 ons bedje opgezocht. Na een korte nachtrust stonden we paraat voor een mooie fietstocht downhill met af en toe een flinke kuitenbijter😉 ( de Mount Ventoux is er niks tegen 😂😂) We fietsen een 3-tal uurtjes langs mooie wegen en rijstterrassen. Af en toe werd er gestopt om wat foto's te nemen van een tempel, bezoek van een traditioneel Balinees huis, mooie rijstvelden... we eindigden met een lekkere lunch!! nu even genieten van wat rust aan het zwembad en straks nog een zalige massage. Morgen vliegen we verder naar Flores! hieronder wat foto's van ons hotel en de fietstocht.
Na een lange,vermoeiende vliegreis ( 11000 km) rond 22u30 aangekomen in ons hotel. Nog even met zijn allen wat genoten van een Balinees biertje ( ikke niet, enkel frisdrank) om uiteindelijk rond 1u30 ons bedje opgezocht. Na een korte nachtrust stonden we paraat voor een mooie fietstocht downhill met af en toe een flinke kuitenbijter😉 ( de Mount Ventoux is er niks tegen 😂😂) We fietsen een 3-tal uurtjes langs mooie wegen en rijstterrassen. Af en toe werd er gestopt om wat foto's te nemen van een tempel, bezoek van een traditioneel Balinees huis, mooie rijstvelden... we eindigden met een lekkere lunch!! nu even genieten van wat rust aan het zwembad en straks nog een zalige massage. Morgen vliegen we verder naar Flores! hieronder wat foto's van ons hotel en de fietstocht.
Na een vlucht van 6 uren zijn we in Doha aangekomen. Nu nog een uurtje geduld om dan aan onze lange vlucht naar Jakarta ge beginnen. gelachen hebben we ondertussen al genoeg. En de alcohol vloeit rijkelijk. En natuurlijk zat er weer een BV op onze vlucht. Jimmy van Get Ready😂😂😂 niet echt waaw!! ik hoop dat ik nog een beetje energie over hou wanneer ik land in Jakarta. Hopelijk kan ik een beetje slapen op de vlucht. Meer heb ik voorlopig niet te vertellen. tot de volgende
De Kleine Sunda eilanden
