De Engelse mensen zijn nog steeds ongelofelijk vriendelijk en gastvrij . We gingen een avond stappen met Dad Ralph ( 94 jaar ) en dochter Jane . Schoonzoon Mick zorgde voor de schitterende muziek : dixieland-achtige New Orleans muziek van een hoog niveau .
De dag kondigde zich zonnig en prachtig aan , we zijn echter op wandeling net niet weggespoeld , doodgebliksemd of verzopen . En toch is het hier mooi .
Overstrand is de naam van de badplaats waar we logeren . Cromer is de grote badplaats vlak bij . Vakantie aan zee zoals het hoort : gezellig , beetje ouderwets , vissende kinderen op zoek naar krabben , rustige , genietende senioren ( opgelet , dan heb ik het over het Engelse publiek ) , leuke kitchwinkels en allerlei viseetkramen . De tijd van toen , herinneringen . Echt geweldig .
Overstrand is een prachtige locatie en we logeren in een geweldig huis met 35 kamers . Het was ooit het huis van een theaterbaas , later van de baas van een sigarettenfabriek , nog een andere baas , en zelfs een weeshuis . 's Nachts van de kamer naar toilet is net een scene uit een goede spannnede film : bangelijk . Maar de kustlijn is hier : geweldig .
Dag 2 was erg regenachtig . We planden een tochtje richting Cromer maar de regen vergalde wel een deeltje van de tocht . Via Thetford , Swaffham , Castle Acre , King's Lynn reden we naar overstrand .
Anderhalf uurtje van bij ons rijden en je ziet een topper : Le Mont Aigoual . 360 graden in het rond kan je er kijken en ook zelfs de Mont Blanc , Le Mont Ventoux .
De volgende wandeling bracht ons via de GR 62 voor de deur langs Mas de Londres , via een meertje , naar de wijnvelden van Patrick , langs de Pic Saint Loup naar het einddorpje , waar we een auto hadden gezet .