Stop met doen alsof het je niet kan schelen, alleen dwazen zien geluk als een eeuwigheid. Zo ontmoet ik jou of haar, een gestrande geliefde of een bezeten lezer die een boek neerlegt zonder schroom. Wat heeft het ook voor nut als ik jou alleen met dromen zie? Alles verandert en slaat op een tapijt van ondifinieerbare gevoelens neer. Want kan ik ooit zien wat gegeven is zonder de verwachting het te houden? Ik denk het niet, hoewel de geliefden voor mijn raam toch wel “echt” uitstralen, ik twijfel zonder gedachten.

Alvast mijn oprechte excuses voor het zomaar binnenvallen in jou hersenpan. Je hebt nu eenmaal een boek gekocht of geleend of misschien wel gestolen, omdat je geldbeugel het einde heeft gezien. Voor mij eender, nu zul je het lesje moeten uitzitten. Men wordt nu eenmaal geacht om zinnen te lezen wanneer men zinnen koopt, typt of inlijst. Mijn verhaal is er één van de dag van gisteren en vandaag Ik neem je mee naar wat gewoon gebeurd of net niet. Hier en daar gemixt met fantasietjes, om geschreven fictie een deugd te maken wanneer werkelijkheid soms moordend toeslaat.