Maanden van virtuele stilte, maar het reële leven weerspiegelde dat niet. Geen nieuws is goed nieuws zeggen ze wel eens, en in mijn geval is dat hoofdzakelijk een ware bewering. Hoofdzakelijk natuurlijk, je plukt de roos van het leven niet zonder je af en toe aan de doorns te prikken.
Kopstukken van de afgelopen maanden:
Zwerver gaat samenwonen!, Primeur!, Examens gehaald met grote onderscheiding, maar thesis uitgesteld tot tweede zit. Hilarisch of dramatisch?, een bekommernis met hedendaagse consequenties, Zwerver vindt werk, De thuislozen te Brussel hebben er een beschermheilige bij!, een ontwikkeling die me angst en vreugde inboezemt, De start van een schrijverscollectief, klucht of roemrijk pad?, Moet men zich eerst bewijzen vooraleer men een collectief opricht, of is de structurele implementatie van een schrijver in een koepel de noodzakelijke fundering? Ik ben het er nog steeds met mezelf niet over eens, Katje besmeurt geheel appartement met bloed, een bloedstollende avontuur, heden ten dage gaat het er beter mee, maar nachtelijke queestes naar een dierenarts wil ik liever tot het verleden begrenzen, Zwerver begint legendarisch spel met Beste Vriend, Het zoveelste succesvoorspellende begin, Laten we hopen dat deze keer de Beste Vriend het tempo kan volgen :), Beeldhouwreeks 'De mens die zich onttrekt aan een balk <werktitel> stapt fase drie binnen!, Het tweede beeld is af, als ik een foto vindt op mijn pc, zet ik hieronder een voorbeeld, Krap bij kas, Financieële(persoonlijke) crisis bereikt lokale nulpunt!, het is nog niet bedwongen, schulden hebben is beangstigend. Hopelijk kan het werken hier eindelijk een lichtende horizon betekenen, Zwerver start eigen project, straattoneel: redevoeringen en Brusselse verhalen, een streling voor het oor!, Startfase, ik focus op redevoeringen zoals deze van, hoe kan het ook anders?, Mohandas gandhi, Martin Luther King en dergelijke. een vriend van mij doet de Brusselse verhalen. Publieke fase van dit project; gepland in oktober, november dit jaar.
Er zijn nog andere verwikkelingen die diepgaand de voorbije maanden gekleurd hebben. Het bovenstaande is echter genoeg 'overload' aan informatie voor iemand die tussen de regels leest.
Deze blog is niet uit mijn gedachten geweest. Ik dacht een volgende rubriek toe te voegen; Gedachten. Het betreft kleine ideeën die ik doorheen de dag heb en die ik de moeite waard acht neer te schrijven. Ze zijn, naar eigen oordeel, interessant genoeg om te delen met het beperkte maar oh zo unieke en geestrijke publiek dat mijn blog bereikt. :) Let wel, zoals de eerste gedachte meteen zal aantonen, zijn geen van de ideeën noodzakelijk coherent of zelfs maar logisch geconstrueerd. Het gaat om retorische gedachtegangen, monologen aan het zelf, die zoals we allen weten niet altijd een logisch pad volgen, die conclusies laten voortkomen uit betwijfelbare argumenten.
Het gaat tevens niet om waarheidsgetrouwheid. Het zijn ideeën die hun eigen loop nemen en een loopje nemen met zichzelf (als het ware). Eén consistente lijn in al deze gedachten is echter deze: het zijn Narrige uitspraken. Ze hoeven aan geen enkele autoriteit te beantwoorden en maken dus buitelingen puur uit plezier ze te KUNNEN maken. :) Geniet ervan als dat mogelijk is en zo niet... misschien brengt de volgende gedachte wel een lach op je lippen, een frons op het voorhoofd, een droevige trek aan de mondhoeken. :)
Eerste gedachte:
Er zijn maar twee dingen in het leven die
belangrijk zijn; nooit een koffie versmaden en steeds sigaretten op zak
hebben. Een onzichtbaar publiek applaudisseert. Je moet het altijd hebben van
zon geleuter om de aandacht van het publiek te trekken. Van je lezers. Mocht
je zeggen dat vriendschap en esthetica het enige belangrijke is, kijkt iedereen
verveeld weg.
Ja, ja, wat een clichés. Iedereen vindt dat,
vertel eens iets nieuws. En ze kijken met grote ogen vol verwachting toe tot je
de ene narrige uitspraak na de ander doet, buitelend buiten het bereik van
waarheid en echtheid. En dan applaudisseren ze opnieuw, want wat je zei was
onzin, maar wel leuke onzin. Grappige onzin!
Achteraf kunnen ze nog heerlijk nagenieten en
zich verlustigen aan het idee dat je het misschien wel
Ja! Dat je het allemaal
écht meende! Want zon mensen bestaan, denken ze met een heerlijke rilling. Wat
zijn ze toch raar, die mensen!
Schrijvers schrijven vaak aldus, de ene
onzinnige bewering na de andere slakend, zich niet gewaar van de zotskap op hun
hoofd en het feit dat de pen in hun hand veel weg heeft van een narrenscepter.
Lege diepzinnigheden, holle frasen. Hun verlangen de wereld nieuw te bekijken,
maakt van alle waarheden iets om op neer te zien, om meewarrig het hoofd bij te
schudden bij vertoon van zo weinig fantasie. Dat zij juist dat zouden moeten
verkondigen, dat zij juist de voorvechters en gekozen kampioenen zouden moeten
zijn juist daarvan, dat komt zelfs niet in hen op.
Het valt hen te verwijten. Maar evengoed niet.
De waarheden zijn gelukkig in onze zielen geschreven, met inkt minder vluchtig
dan dat van het geschreven woord. Een enkel boek, een enkele zin zelfs, is
genoeg om die in onze ziel ingeschreven woorden te doen zingen, tot zij
resoneren in onze handelingen. Gelukkig.
Gelukkig ook, omdat het de schrijver bevrijdt van
zijn rol als voorvechter om de rol van nar aan te nemen. Want als een schrijver
maar weet dat hij nar is, dan is het goed.
Ja, dan is goed.'
Aan Shade: Ik hoop dat dit berichtje min of meer invult hoe het met me gaat. Dank je voor je belangstelling! Het is een smeulend korf kolen waar een Zwerver zich op zijn dooltocht doorheen het leven af en toe aan kan warmen. Het is dergelijke, niet-conditionele belangstelling die elke waarachtige zwerver een thuis kan noemen.:) Hopelijk smeult je vuurtje nog lang voor anderen, en is de warmte ervan ook voor jou een blijvende motivatie te blijven tekenen, schrijven en je levenskunst te perfectioneren!
|
