Vervolgens beeldhouwen. Eindelijk... ik miste het. Het tweede beeld in de reeks 'de ambitieuze mens' kon ik eindelijk mouleren. (Ik vertel er wel eens over in een andere post :) ) Spannend... er kan zoveel mislopen, en ik heb ZO LANG gewerkt aan dat beeld... het eerste deel van de driedelige mal is af. Vandaag doe ik het tweede deel, mogelijk het derde. Ik kan eerlijk zeggen dat ik dood ga gaan van de spanning als ik de mal er mag afhalen... :D Is het gelukt? is het niet gelukt? Als het dat laatste is, ga ik in zak en as zitten... Maar fingers crossed. Dat komt wel goed. ;)
Eens dat ik dat deel van mijn mal had gemaakt, repte ik me naar het model. Het was een nieuw model en uit enkele opmerkingen die ze maakte, meen ik dat ze nogal gevoelig is. Caution dus... veel positieve feedback geven. Ik doe dat sowieso (ik heb een probleem met objectiveren... Ik maak een beeldje VAN jou, niet van jou een beeld. Zoiets), maar deze lijkt me dat extra nodig te hebben. Opgewekt is ze wel, en ze neemt leuke poses aan. Om de twintig minuten nam ze een nieuwe pose aan, wat dus betekent dat je erg snel moet werken. Ik vind dat wel leuk, al kan de perfectionist in mij niet tevreden zijn met de resultaten. :p Ach ja, dat moet ik maar leren. Het heeft me twee beeldjes opgeleverd waar ik relatief (zie vorig :p) tevreden van ben. één van de poses die de vrouw aannam (ze heeft een mooi lichaam. Een echt lichaam. Imperfecties zijn aanwezig, onverhuld, open en eerlijk. En bij God, dat is wat een vrouw mooi maakt!) was een zeer klassieke houding: de armen boven het hoofd, het lichaam licht spiraalgewijs naar beneden, benen gekruist. De spanning stijgt precies via de benen omhoog, gaan over in de welving van haar bovenlichaam en eindigen in de elegante krul van haar armen. Het beeldje dat ik daarvan gemaakt heb, vond ik zelf het beste. :) Soit. Genoeg over mijn beeldhouwen. Tijdens het maken van mijn tweede beeldje, bellen twee vrienden me op. OF ik mee wil gaan eten? Ik antwoord snel (ik was aan het beeldhouwen! :o Geen tijd voor gesprek dan :D) NATUURLIJK, leg af, maak het beeldje af net voor het model verdwijnt, ruim op en vertrek naar het restaurant.
 Op weg er naartoe kom ik in de gangen van de academie de vrouw tegen die model stond. Ik zeg haar dat ik het super vond om haar te beeldhouwen (I did, die eerste pose was magisch! En neen.... dat is zonder enige bijbedoeling. Het is erg dat een gast dat altijd moet expliciteren. Zelfs tegenover zichzelf). Ze geeft me een glimlach. Ik glimlach terug en weg ben ik. :)

In het restaurant gezellig gedineerd met de vriendinnen. Het zijn twee supermeisjes. Ik ken ze van mijn studie sociaal-cultureel werk en ze werken allebei dicht bij mijn academie. Ik zie ze zo af en toe eens, en de warmte waarmee ze mij ontvangen, wordt weerspiegeld in mijn warme gevoelens voor beide. Ze zijn geweldig. :) De reden dat ik dit etentje vernoem is de volgende eigenaardige, maar fijne, gebeurtenis: Wegens geldgebrek (yep. Ik ben niet erg rijk voor de moment :p ) zei ik dat ik niets zou eten, maar gewoon gezellig iets zou drinken terwijl zij aten. Ik heb eten thuis, en dat kost me heel wat minder. :) Ze vragen twee pizza's, we praten wat, en op een gegeven moment roept de ober doorheen een op ons na leeg restaurant dat hij zich vergist heeft van pizza. We krijgen niet de tijd om teleurgesteld te zijn, want hij komt met de foute pizza af, zet die voor mijn neus en zegt; wel, dan is die voor jou. Smakelijk. :D Ik heb dus gratis pizza gekregen! Grappig is ook dat ik niet zoveel daarvoor dezelfde pizza had voorgesteld aan één van de twee dames omdat zij zelf onbeslist was en ik in haar plaats moest kiezen -om dan uiteindelijk toch een andere te nemen... VROUWEN! ;)- en ik dus eigenlijk de pizza te eten kreeg die ik zelf zou gekozen hebben! :D Van geluk gesproken :) En ik ben zeker dat de ober mij dat niet heeft horen zeggen, hij stond immers ver buiten gehoorsafstand op dat moment (en ik ben vrij zeker dat zijn Nederlands niet zo goed is, maar dat is een veronderstelling die ik niet kan staven. :) )
De beide dames natuurlijk übertevreden omdat ze even tevoren aan het klagen waren dat ik vermagerd was en dat ik te weinig eet. :) Het zijn soms een beetje moedertjes :p. Ik laat het hen doen, ik vind het grappig en zij vinden het bemoederen volgens mij iets heel fijn. :)

Geef toe, een dag als dat kan toch enkel ten volle gewaardeerd worden? :) Ik vond hem in elk geval GEWELDIG. Hopelijk meer van dat. :) Straks terug beeldhouwen! Man man... ben ik een freak or what? Eerst nog wat studeren in de bib(waar ik momenteel uurtjes studeertijd aan het verspelen ben met het typen van dit hier ;) ).
Volgens mij is de persoon naast mij ook wat gefrustreerd aan het geraken door mijn wild en ongecontroleerd typen. ;) Ik zal haar verder ongemak maar besparen.

Over and out.

(Zwerver, 19januari2012, 10u40, Koninklijke Bib Brussel)