Daar waar duisternis eindigt en licht begint, daar wil ik me bevinden.
11-09-2012
Gestaag vooruit
Het is weldadig fijn om als eerste aan te komen op het werk. Alles is stil, verlaten en ademt herinneringen en toekomstig plezier. Op mijn gemak de rolluiken oplaten, koffie 'en masse' zetten (geen sociale sector zonder het feel-good-koffietje, zeg ik altijd). Mijn computer opzetten en... omdat ik in feite pas binnen een halfuur begin te werken: blogs lezen en eventjes de mijne updaten.
De paar blogs lezen die ik volg (het zijn er wel bepaald drie; selena, Shade en Ikmisme), is altijd weer interessant. Het is intiem, me dunkt, iemand van nabij te volgen, en die intimiteit wordt bekrachtigd doordat ik hen enkel als geesteskinderen ken. Hun leven is zo vol.Ze kunnen dagen achtereen schrijven en steeds opnieuw nieuwe informatie aanbrengen. En dan telkens als ik dat lees, denk ik aan mijn eigen blogje waar ik om de paar weken iets opzet. Niet dat mijn leven leeg is, integendeel, maar veel is reeds geschreven hier. Maar vandaag zet ik me dan toch eens over mijn initieële lege-bladvrees om wat up te daten.
Op het werk probeer ik een duizendpoot te zijn. Ik probeer me met alles bezig te houden waar ik maar mijn handen op kan leggen. Dagen racen voorbij. Zo ben ik bijvoorbeeld bezig met een beeld te maken met de mensen. Best leuk. Ik ga elke week voetballen en fitnessen met andere mensen. Ik geef elke week lessen Nederlands aan absolute beginners. Ik geef internetatelier. Ik ben een magazine aan het opstarten met een vijftal gasten, door hen geschreven, getekend etc. Er komt ook een site van dat magazine. Mettertijd zal ik hier wel eens een link opzetten naar die site. Voor de geïnteresseerden. :) Ik probeer een hout- en meubelatelier van de grond te krijgen... Knap lastig, maar het gaat lukken. Wat werk betreft, zit ik wel goed. Ik amuseer me, frustreer me dood (hoort er bij!), krijg positieve commentaren, opbouwende kritiek etc. Je kan het je alleen maar wensen.
Mijn beeldhouwen daarentegen laat wat te wensen over. Ik heb massa's ideeën, maar de tijd ontbreekt me eenvoudigweg . Het derde deel van mijn beeldenreeks is bijvoorbeeld nog altijd niet af. Vanaf oktober zet ik me er weer aan, want dan zou ik -hopelijk- meer tijd hebben. De reden dat ik geen tijd heb is het theatergezelschap waar ik een decor voor aan het bouwen ben. Vanaf morgen beginnen we een marathon om het tegen 22 september af te hebben. ELke avond eraan werken... het wordt spannend! Voor geïnteresseerden; we spelen antigone. De site van ons collectief; www.collectiefverloren.be. Het is niet te Brussel, helaas, maar kom gerust kijken. ;)
De tijd tikt, deadlines dringen zich op, de klok op de muur schreeuwt me het dringende verwijt toe dat het 14 over 9uur is. Tijd om te werken.
