Hey iedereen die tot hier is geraakt, bij deze start ik mijn tweede blog, deze zal gaan over al wat ik uit te spugen heb ivm wat ik ontdek op gebied van geologie en mineralogie, in en om België, alhoewel ni echt er om, maar voornamelijk van België zelf.
Ik denk dat het wel duidelijk zal worden met der tijd, naar gelang zal er een boel kritiek op me afkomen en waarschijnlijk zullen het allemaal fabeltjes lijken, maar wat ik hier ga neerzetten, is wat ik dagdagelijks heb uitgezocht, waar ik dagdagelijks nog mee bezig ben om verder uit te spitten en dit zijn enkel... feiten.
(Dus als gewoon doorgaandse waarchuwing aan wie dan ook die zich aan mij wil verzuren, laat ons af spreken en ik duuw je persoonlijk met je neus op de feiten om lange discutie's kort te houden.)
Dit terzijde, welkom op mijn blog die hoe dan ook zal gaan over ... stenen en dingen die blinken en ander gefonkel, curiositeiten uit een heel ver verleden en vast stellingen in onze landschappen die verwijzen naar meer dan je ooit wist (spreek voor die da er echt niets over weten, proffessoren en echte kenners mogen me altijd bijles geven via deze blog, natuurlijk).
En zo is het dan ook, in feite zou je niets hoeven te weten, want hier in België is haast niets om over te weten.
En nu komt het, ik ga het hier hebben over Goud, Edelmetalen en Mineralen, ietwat over fossielen en nog wat andere dingen die niet van België komen maar hier toch wel met hopen liggen op te rapen. Hopen, hoop, ... doet leven zeggen ze, nee heb het niet echt over camions vol, maar genoeg om er kriebels van in je buik te krijgen. (lacht) Die andere hoop, buiten te doen leven, leidt die soms tot onweerstaanbare drang, een drijfveer, iets dat je de boost geeft en je tot dat punt te drijven dat je zegt "awel, da wil ik nu echt es weten hoe het daarmee zit"
... en dat gebeurde dus, anderhalf jaar geleden, na wat video's op Youtube te hebben bekeken, ewa gelezen in boekskes (dikke boekskes / en internet boekskes) kwam de drang in me op om de streek rondom mij es te gaan afzoeken. Wat volgt, zijn dus zo wat avonturen die ik hier en daar heb mee gemaakt, noem het avonturen want het is voor mij echt dat, s'avonds nog wat zelfstudie en routeplanning, s'morgens opstaan met de kriebels in de buik en haasten dat ik en de Papoy (die leer je wel kennen als je hem nog ni kent) in den auto zitten en op weg zijn naar ... het volgende avontuur (lacht weer).
Ik hoop niets meer te bereiken dan wat deuren op en te zetten voor anderen met dezelfde passie, en die uitleg te geven die je niet krijgt van waar je hem wel verwacht.
En daar sta je dan, vuil schoenen aan, een Papoy netjes aan de leiband en gemotiveerd met de neus tegen de grond, zo was het toen ik die eerste keer de "jungle" me volledig absorbeerde. Het was een veld dicht bij me thuis, omdat ik dacht, ken je streek
(en weet wat je er kan vinden).
Eerst het landschap, een bergaf, een beek beneden die door en dal loopt, daar achter, terug berg op. Een dal, een vallei eerder, ik bekijk het effe terug in de tijd en zie een enorme stroom, die zich van Halle naar St Pieters Leeuw blijkt te begeven. Waauw, dat moet nog al e zicht geweest zijn, toen het water hier het landschap beetje bij beetje weg groef. Beetje bij beetje, nee, zoiets is een enorme vloed die hier stroomde, op plaatsen wel een 50tal meter breed (hoe weet je dat?)
# halverwege de afdaling, zie je in het veld de bermen nog goed liggen, en stroken met keien, die door het omgeploegde veld liggen, iedem op dezelfde hoogtes aan de overkant van de beek, oevers van een lang vergane stroom#
Een beekje is wat zich nu nestelt in wat ooit de bedding moet zijn geweest (hoe weet je dat?)
# een beetje logica gebruiken kan geen kwaad, de bedding zal heus niet halverwege de berg hebben gelegen, ook de grotere stenen en ja toch wel, rotsblokken, die meegesleurd werden liggen her en der in de velden waar nu koeien grazen, die blokken steen tot beweging brengen is zeker iets wat ook wijst op een redelijk sterke stroming. De concentratie keien die ik hier ook vind zijn meer dan duidelijke aanwijzingen#
Ik neem wat afstand en ga wat gapen op Google Earth, en bekijk het landschap van boven af, ietswat scheef en zie wat mijn fantasie zag, een vallei die van Stroppen afdaalt richting St Pieters Leeuw (Brukom) en dan verder door, Oeps al Anderlecht .... komen uit in Brussel. Ver genoeg, ik woon daar niet en ben er niet klaar voor om het zo groot te bekijken. Wat is er nog zoal in de buurt, oh, ik vind en diepe kuil, ter hoogte van die windmolens van die grote winkel keten uit de buurt, de spoorweg loopt er doorheen, maar denk ik gemakkelijk weg en zie weer zo een vallei, nee eerder een enorme kuil (verstand slaat op hol en zie een enorme impact krater (vergeef me mijn fantasie, maar die komt me wel mer dan eens van pas). Ik onthoud deze plek, en wil er zeker naar toe om es te gaan zien ja.
Ik shuffel iets meer naar mijn omgeving, en kom op het Hallerbos terecht. Wat is dat hier allemaal, ik haal er zelfs de officiele kaarten van //dov.vlaanderen.be voor boven, want dit zijn pas uitgegraven dallen, enorme hoogte verschillen en kronkel in het landschap, beekjes en vijvers. Super mooi, super interesant.
Plaatsen genoeg om dus te gaan neuzen, neus tegen de grond, Papoy ook.
Eerst de velden kort bij huis, mooie keien beginnen rapen, sommige zijn buitengewoon fantastisch, als je ze nat maakt en van dicht bij bekijkt, het zijn mini universes, kan het niet anders beschrijven, ze hebben al veel meegemaakt, stukken af, scherven hier en daar, bewerkt door water, uitgehold en in alle kleuren en maten die je je maar kan inbeelden. Hier en daar natuurlijk afval, natuurlijk is da echt wel ni dus daarom deze intermezzo
# gooi je rommel thuis in de vuilbak, de natuur heeft daar niets aan en ik beloof dat als ik je betrap, dat ik je een berg afval voor de deur kom dumpen, geniet daar dan maar es van, ... vuilderikken! #
Na nog wat afval en nog wat meer afval en nog andere rommel die ik echt wel ken maar niet direct kan plaatsen in dit mooie landschap, vind ik de meest rare dingen, Zware stukken, zwak en zwaar magnetisch aangetrokken (ja ik loop rond met een magneet op zak want ik ga misschien een meteoriet vinden (weer die fantasie die ik haar gang laat gaan, je weet maar nooit)) ze lijken wel metaal, Metalic Luster noemen ze dat uitzicht, ik kijk rondom mij, een spoorweg op zeker 500m afstand, de korts bijzijnde weg of pad op zeker een even verre afstand als niet meer, midden in een veld, op een oppervlakte van 10m² hier en daar zo een stuk, al dan niet ietwat onder grond bedekt, in zo een strook van keien. Sommige stukken zijn wat afgrond, afgesleten door te rollen, andere met scherpe punten en hoekken, ze lijken soms wel gescheurd of opengebarsten. Je kan je inbeelde dat ik hier effekes mijn fantasie moet dempen, want ik zie brokken uit de lucht vallen. Wat is dit allemaal ... nog gekker zijn die stukken bauwe steen die ik opgraaf, Vitrious Luster, lijkt wel Obsidiaan, maar blauw en niet zwart zoals de andere stukken die ik nu ook al heb in mijn schoudertas. Daarin zitten nu ook stukjes hemelsblauwe stukken steen, ze lijken wel de binnenkant van zo een kei wet je wel, glazig, soms ietwat transparant, en .... zo mooi echt zoooo mooooooi.
Uitmaken wat dit allemaal is, dat is nu de boodschap, maar zonder het te weten loop ik recht tegen
Stoned
