In 2011 kwam een oude droom in vervulling, ik nam 4 maand loopbaanonderbreking om te gaan zeilen. De boot, een Compromis 720, stond al twee jaar op de wal in de Kempen, en verlangde hevig naar de zee. Het doel was Bretagne, met tussenstops in de verschillende havens onderweg. Het werd een enerverende reis, door de slechte zomer, met voortdurend harde zuidwesten (tegen)wind waren de omstandigheden verre van gemakkelijk. Maar de prachtige natuur, cultuur en de mensen van de Belgische, Normandische en Bretoense kust maakten dit ruimschoots goed.
Afstand: 1 Zeemijl (NM) = 1 meridiaanminuut = 1,852 Km / Distance: 1 Mille nautique (NM) = 1 minute de latitude = 1,852 Km Snelheid: 1 knoop = 1 Zeemijl per uur / Vitesse: 1 noeud = 1 Mille nautique par heure
België - Kempen / Belgique - La Campine Wo/Me 15-06: Tewaterlating in Gompel (Mol) in het kanaal Dessel - Kwaadmechelen. Vertrek naar Oosthoven. [16 NM] Zo/Di 10-07: Testvaren (keuring van het schip door mijn neef Ties) Di/Ma 12-07: Oosthoven - Turnhout - Schoten [22 NM]
17/06/2011 - Na de tewaterlating weigerde de motor dienst. Gelukkig konden de mecaniciens van Dierckx het probleem verhelpen en konden we uiteindelijk vertrekken richting Oosthoven (Oud-Turnhout)
De route voerde langs het pittoreske Kempisch kanaal naar jachthaven het geVAER: Jachthaven het geVAER
Onderweg passeerden we enkele ophaalbruggen, waaronder brug 6 in Arendonk, het lijkt Frankrijk wel maar we bevinden ons wel degelijk in de Antwerpse Kempen.
10/07/2011 - Na lange tijd eindelijk weer een update. De afgelopen tijd werd getekend door het aflopen van instanties, voor het aanvragen van een vlaggenbrief (noodzakelijk voor een verplaatsing naar frankrijk), een immatriculatieplaat (voor de belgische binnenwateren), vergunning voor een marifoon (radiozender/ontvanger), verzekering, etc.
Ook was er nog wel wat werk aan de boot om voorbereid te zijn voor een reis op zee. Vandaag is alles zo goed als in orde en de familie kwam aan boord afscheid nemen.
12/07/2011 - Afscheid van het geVaer, met weeral één dag uitstel. In deze gezellige toervaarthaven raakte ik in 2005 per toeval verzeild. Wat bedoeld was als een tussenstop werd uiteindelijk een verblijf van 6 jaar.
Gisteren na de nodige pintjes in clubkantine "De Parlevinker" niet meer weggeraakt, maar vandaag gingen om 10u45 dan toch de trossen los.
De Stippel passeert de kust van..... Turnhout!
Een van de 10 sassen op het kanaal Dessel - Turnhout - Schoten. Na een snelle doortocht maakte ik om 16u45 vast aan de steiger van Schoten Yacht Club.
14/07/2011 - Gisteren een havendag in Schoten. De noordenwind laten een vertrek naar de Schelde niet toe. Voor vrijdag geeft het KMI goed weer en zuidwesten wind, het plan is om dan met hoogtij (om 5 uur in de morgen) via de Royerssluis de Schelde op te varen en met het tij mee stroomafwaarts zo ver mogelijk te geraken. Ondertussen heb ik de mast en de verstaging bevestigd en gecontroleerd om in de haven van Antwerpen geen tijd te verliezen met hijsen.
Het regent voortdurend. Tijd om de navigatie voor te bereiden. De aandrang groeit om zo snel mogelijk naar het zuiden te zeilen. Hopelijk wordt het nog droog deze namiddag om de laatste twee sluizen voor het Albertkanaal en het stukje tot het Lobroekdok te kunnen varen zonder nat te worden.
15/07/2011 - In de haven van Antwerpen vastgemaakt aan de kaaimuur van het vroegere droogdok 7 (naast restauraint het Pomphuis) om de mast te zetten. Dat ging allemaal goed tot binnenschip "Sacha" met hoge snelheid voorbij kwam. Door de boeggolf werd de boot tegen de kaaimuur gesmakt en braken de stootlijst en de bolder op het voordek af.
Als je ooit de Sacha tegenkomt: trek hem uit zijn stuurhut en zet hem achter een ploeg: dat is geen schipper maar een boer!
16/07/2011 - Gisteren van het kalme weer geprofiteerd om ineens van Schoten naar Breskens te varen. Ik had op voorhand de sasmeester verwittigd en kon de laatste brug en 2 sluizen vlot doorvaren. Alleen leverde het versassen in de Royerssluis het nodige tijdsverlies op. Afmeren in het Siberiadok is ook niet aan te bevelen, zie vorige bericht.
De Bosto rijstfabriek in Merksem, aan het Albertkanaal
Het Groot dok in Merksem
Antwerpen bij binnenvaart van op het Albertkanaal. Het enorme viaduct van de ring neemt het zicht volledig weg. Het wordt tijd dat ze die snelweg ondergronds leggen. Hopelijk komt de lange wapper brug er nooit
Weinig gezeild op de Schelde aangezien de wind tegen zat, en laveren tussen de
zeeschepen is niet echt aangeraden. Gelukkig was het vrij rustig met de
scheepvaart en verliep de reis voorspoedig.
Er moet hier veel zijn veranderd sinds de tijd dat Pietje de Leugenaar hier nog rondzwierf (Terug naar Oosterdonk)
De Zeeschelde (van Antwerpen tot de Nederlandse grens) is volledig havengebied. Enkel de dorpen Lillo en Doel zorgen voor enige afwisseling in het uitzicht, maar voor hoelang nog?
Deze morgen om 9 uur vertrokken in Breskens, de zon scheen maar dat zou niet blijven duren, en bovendien krijg ik het getij tegen na de middag.
Het werd een beproeving tegen de elementen, het weer werd steeds onvriendelijker met windvlagen van 7 beaufort en golven die uit alle richtingen leken te komen.
Maar de oude Stippel heeft de stresstest goed doorstaan, en om 14 uur maakte ik vast aan de stijger van de RBSC in Zeebrugge.
18/07/2011 - Vandaag de hele dag gewacht tot de wind ging matigen. De voorspellers zegden dat dit in de avond zou zijn, het werd uiteidelijk 22 uur voor ik in Zeebrugge kon uitvaren. Op de foto het vertrek bij valavond (op de foto klikken om te vergroten). De wind was nu wel afgenomen, maar de golfslag zeker nog niet. Na in geen tijd tot voor de de vuurtoren van Blankenberge te zijn gezeild moest ik nog een slag over de andere boeg maken. Nu kwamen de golven niet meer van voor maar van opzij. Het lukte van geen kanten om de boot op koers te houden, en comfortabel was het allerminst. Zo ging het niet verder, ik besloot om terug naar Zeebrugge te varen. Dit duurde nu wel een pak langer, want alhoewel met de wind mee moest ik wel tegen de stroomzin in varen. Toen ik op nog geen 100 meter van de havenhoofden verwijderd was bedacht ik dat het water veel kalmer geworden was. Uit nieuwsgierigheid wijzigde ik de koers naar aan de wind, en nu ging het veel beter. Het liep al tegen middernacht maar ik besloot een tweede poging te wagen. Ondertussen was het tij gekeerd, opnieuw moest ik tegen de stroom in varen, maar deze keer ook nog tegen de wind. Enfin, een ervaren Noordzee zeiler had dat waarschijnlijk meteen al wel aangevoeld, dat het zolang niet zou duren voor die golfslag ging minderen. Dan had ik mij het heen en weer varen kunnen besparen. Zo leert een mens elke dag bij, en dat maakt het zeilen tot zo'n interessante hobby, je kunt dat 30 jaar intensief doen en nog steeds nieuwe dingen leren. Het heeft ook zoveel verschillende facetten: de ene dag maak je een ontspannend toertje op de Kempense kanalen met je pasgeboren neefje aan boord, en de volgende dag vaar je een uitputtingsslag tegen de elementen. Maar al dat gesleur aan koorden en zeilen wordt nooit saai, want daarnaast is er de navigatie: koers, snelheid, plaatsbepaling (met de gps is dit wel een stuk makkelijker geworden). Als beginnende solo zeiler moet ik nog wennen om te vertrouwen op de stuurautomaat. Dit elektronische speeltje houd de boot op koers terwijl ik mij bezig houd met de zeiltrim of het bestuderen van de kaart en almanak, maar echt gerust ben ik er nog niet in wanneer ik dan binnen in de kajuit zit. Een kwestie van wennen zeker, het lijkt er alleszins op dat de autopilot de boot beter op koers houd dan ik zelf, dus misschien worden we ooit nog wel eens goede vrienden, de stuurautomaat en ik. Om 01u30 maakte ik vast naast een vriendelijke Hollander met een Bavaria zeiljacht in de VVW haven in Blankenberge. Gratis internet hebben ze hier heb ik gemerkt, vandaar dit snelle bericht.
19/07/2011 - Vandaag maakt de kust haar reputatie van zonnigste regio eindelijk waar. De hele dag nog geen druppel neerslag gezien. Zo'n lange periode van droogte is haast ongekend. Het was nodig want na al het regen en buiswater van de afgelopen tijd was het aan boord door en door vochtig geworden. Ik heb dan ook de hele boot uitgemest en alles te drogen gelegd, en verder de tijd gebruikt om de mast nog eens te strijken (plat leggen), aangezien de verlichting niet goed werkte. Ook het schiemanswerk werd aangepakt, zo werd de ankertros van een nieuwe oogsplits voorzien (zie foto, erop klikken om te vergroten)
19/07/2011 - Ik hou van deze plek. Wanneer het voor de rest in België overal regent schijnt hier de zon. Maar de grootste attractie hier zijn toch wel de mensen. Zo zie je ze in het echte leven niet. Heerlijk om hier op de zeedijk rond te wandelen. Ter bekroning van de dag een groot pak met mayonaise en een cervela bij Frituur Carlo achter de Paravang.
Als ik een achtertuin had bouwde ik er mijn eigen Blankenberge.
Voor wie er nog nooit is geweest, naar het schijnt kun je er ook over land komen. De toegang is gratis. Een aanrader!
26/07/2011 - Gisteren van Blankenberge naar Oostende. Helaas niet verder geraakt aangezien de wind weg viel in de avond. De duurste haven tot nu toe, maar daarvoor lig je dan ook midden in de arena. Nog nooit zo op mijn bord gekeken bij het ontbijt.
26/07/2011 - Het gaat vooruit, al is het met kleine stappen. De laatste haven voor la douce France. Vanaf morgen schijnt alle dagen de zon! Op de foto de Stippel tussen de staketsels van Nieuwpoort.
28/07/2011 - Gisteravond aangekomen in Gravelines, een kleine getijdenhaven tussen Duinkerke en Calais. Ik had op voorhand gebeld vanuit Nieuwpoort om zeker te zijn van een plaats. Om 16 uur vertrokken om met het tij naar het westen te zeilen, en tegen 21 bereikte ik de ingang van het lange kanaal dat tot in het centrum van deze vestingsstad voert. Om 22 uur lag ik voor de sluis die toegang geeft tot de haven. De sluis stond open maar de brug die erover ligt was gesloten. Ik was al bang dat ik de nacht met mijn boot liggend op een zij in het droogvallende kanaal moest doorbrengen. Maar niet in Frankrijk! Vanuit het halfduister kwamen 3 mannen die begonnen slagbomen te sluiten en aan een rad te draaien, en langzaam opende de brug en kon ik doorvaren. Aan de stijger werd ik onthaald door 4 jongens die aan hun boot aan het werken waren, en die spontaan een glas wijn (plastiek beker) wijn aanboden. Vive La France!
De Stippel in het bassin van de Port de Gravelines
31/07/2011 - Afscheid nemen is lastig. Na enkele dagen in deze sympathieke haven hebben verbleven valt het niet mee om te vertrekken. Maar het weer is prachtig, al is er weinig wind, maar met de stoom mee moet het lukken om deze avond Calais te bereiken. Samen met Blankenberge was dit tot nu toe het meest aangename verblijf. Het lijkt erop dat de havens die het lastigst te bereiken zijn de tofste zijn. Hier liggen ook meestal kleinere boten, een heel verschil met Breskens of Zeebrugge.
Zicht op de havengeul naar zee vanop de vestingswallen van Gravelines. Deze sluizen zijn niet voor de scheepvaart maar regelen het peil van het water in de gracht die volledig rond de stad loopt.
Dezelfde sluizen van de andere kant, bij eb. Rechts op de kaaimuur het bord "Visitors" met een pijl naar rechts richting jachthaven. Het is wachten tot hoogwater voor hier terug boten kunnen passeren.
Zicht op de geul vanaf dezelfde plek.
Petit-Fort-Philippe, met de vuurtoren van Gravelines
De toegang tot de havengeul. Bij eb valt deze volledig droog, zie de eb lijn achter de pier. Moet ik hier met mijn boot door?
.
De voorhaven. Het lijkt wel of de hele mensheid op de vlucht is, met boot of zwerfwagen.
De vuurtoren van Gravelines.
De jachthaven bevind zich in een gedeelte tussen twee tij sluizen. Een complex systeem dat ervoor zorgt dat er geen zout water landinwaarts komt. Twee maal per dag, wanneer het waterpijl aan beide zijden van de sluis gelijk is kunnen er gedurende 3 (!) minuten schepen passeren van de Noordzee naar de rivier de Aa en vice versa.
De vrouwen van Gravelines in druk gesprek, op de remparts van de oude stad.
Om 16 uur vertrok ik uit Gravelines, richting het westen langs de Opalen Kust. Twee uur later was ik bij Calais, en ongeveer op hetzelfde moment viel de wind volledig weg. De verleiding was groot om deze haven aan te lopen, maar ik zag enkele jachten rondjes draaien om te wachten op groen licht om tussen de veerboten naar binnen te varen, en de gedachte om daarna nog tot 23u30 op een onrustige plek aan een boei te moeten wachten op hoog water om het dok van de jachthaven te kunnen invaren stond mij ook al niet aan. Ik besloot dus maar om deze kelk te laten passeren en verder te varen naar Boulogne. De eerlijkheid gebied wel te zeggen dat ik 2 uur op de motor heb gevaren, maar rond 21 uur kwam de wind opzetten uit het oosten, zoals voorspeld, en het laatste stuk in zuidelijke richting heb ik nog heerlijk kunnen zeilen.
Stippel in het Nauw van Calais, voor de Côte D'Opale.
De Stippel vaart het Engels kanaal op. De engte tussen Calais en Dover is overwonnen. Op de achtergrond Cap Griz-Nez bij zonsondergang, Hier doe je het allemaal voor!
01/08/2011 - Boulogne-sur-Mer is eigenlijk een heel aangename stad. Bij aankomst krijg je het gevoel van een echte grote stad binnen te varen, maar schijn bedriegt. Achter de na-oorlogse benedenstad ligt de bovenstad, met volledig (alweer) intacte vestingsmuren.
01/08/2011 - Sinds de passage van Cap Griz-Nez is de invloed van de oceaan veel groter geworden. De kleur van het water veranderd langzaam van groen naar blauw, en de eb en vloed stromen gaan in omgekeerde richting. Als ik het goed begrijp komt de vloed in de Noordzee van het noorden, en in het kanaal van het zuiden (de Golfstroom). In het nauw van Calais komen de beide samen. In elk geval is het verschil tussen hoog- en laag water fors toegenomen, hier in Boulogne was het verval vandaag 7 meter. Op de foto de haven bij eb (er op klikken om te vergroten). Als het vloed is komt het water tot waar de stenen van de kaaimuur wit zijn. Ik had deze middag eigenlijk ook een foto moeten maken vanuit hetzelfde
standpunt bij vloed, om het verschil goed te kunnen zien. De sluizen waar nu een waterval uit komt werden een paar uur geleden nog gebruikt om schepen door te laten, nu steekt de bodem enkele meters boven het water uit. Morgen moet ik met hoog water bij Étaples zijn, er komt heel wat rekenwerk kijken bij het zeilen.
Klik hieronder op de pijl naar links voor het vervolg van de reis
.
