Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Stijn & Tine vs. the USA
12-07-2009
Jetlag
We zijn terug thuis! Perfecte vluchten gehad, geen vertragingen, alles volgens het boekje. Helaas geen goei plaatsen gekregen deze keer, we zaten midden midden in het vliegtuig, wat niet praktisch was gezien de verbrande lichaamsdelen. Maar alles went! De uren streken voorbij en voor we het wisten waren we terug in Rainy Belgium! En nu JETLAG!
voor alle nieuwsgierige zielen onder jullie, volgende facebook link voor een hoop foto's, wie details wil: contact us!
Er stond niet veel op ons schema. 's Morgens uitgeslapen en koffiekoeken en drinken gaan kopen in supermarkt. Naar het begin van Venice Beach gereden naast de Venice Pier en daar op 't strand gaan liggen. Uiteraard ook in zee geweest en gelezen. Dan fiets gehuurd en heel de Bike Lane afgereden over het strand. Dat pad (ook bekend van film en tv) begint hier en eindigt aan Will Rogers State Beach (hét Baywatch-strand!). In het heenrijden was het een beetje wind op kop en deden we er toch 3 kwartier over, je kan dus inbeelden hoe lang dat pad is, en hoe groot breed en lang de stranden hier zijn.
Helaas stond het zonneke ook hoog en warm! Ge kunt u al wel inbeelden hoe we eruit zien. Right: de combinatie van zout water, zon, wind en een te lage factor zonnecreme: we zijn gebakken! Rood is de kleur! Aftersun, de boodschap, de pot is al voor de helft opgebruikt, en smeren maar. De nacht was dan ook vrij pijnlijk.
Ondertussen bereiden we ons voor op de laatste lange trip: terug naar huis. De koffers zijn gepakt, hopelijk niet gigantisch overladen en wij trekken een hoop kleren aan, makkelijk wordt andere koek. Om nog maar te zwijgen van de 10uur durende vlucht naar London.
gespot wildlife: zeemeeuwen: miljoenen - zwemmende vis: 1 - pelikaan: 3 - lelijke schijtduiven: te veel - Amerikaanse truttemiekes: 3 - zotte belgen die ni genoeg zonnekreem smeren: 2
Tot in den Belgique!
Voor het geval dat: vluchtnummer 282 en 396, dus geen onnodige telefoontjes naar het Ministerie van Buitenlandse zaken!
Hier zijn we weer, high speed internet: mijn gat! De connectie valt steeds weer weg dus hopelijk duurt het nu minder dan een uur om een bericht te kunnen posten. Wat zijn we toch gigantisch verwend ins ons Belgenland. Dat even terzijde, het was een woelige nacht, na een zalig diner bij een echt goeie Italiaan (inrichting was super, zelfs een Paus-ruimte hihi), weer op tijd bedje in (vroeg op voor de studiotour). Maar geen bal geslapen, de isolatie is hier gene vette en midden in de nacht werden we allebei wakker van een stelletje clochards dat het nodig vond een ganse discussie te voeren op straat met het nodige lawaai erbij. Zelfs hier aan de jachthaven zitten er best wel een hoop bij elkaar. Soit. Om 4u dan maar BreakfastTV opgezet tot we weer in slaap vielen, toch nog een paar uur goed geslapen. Wekker gezet, maar er was iets mis en hij liep niet af, gelukkig waren we alweer op. Ritje naar Paramount was toch wel een vette 3 kwartier rijden, eens aangekomen: geparkeerd en onszelf aangemeld. Chique inkomticket gekregen en van daaruit recht de Studio store binnen, uiteraard weer memorabilia gekocht (enige kans op de tour), ticket betaald en follow the guide! Hier zie je de echte studio's, zonder al het theme park gedoe, gewoon, zoals het is. Jammer dat het zomer is en er veel plat ligt, dus geen bekende koppen gezien, wel de studio van Dr Phil ingericht gezien en foto's genomen. Normaal gesproken is dit absoluut uit den boze hier, maar het mocht, waarschijnlijk door het gebrek aan bekende koppen en studio's in actie. Ook de echte Studio 18 van Sunset Boulevard gezien, stond nu leeg en de replica's van New York. Voor zijn geld, zeker de moeite waard om gezien te hebben. De wereld van TV en film is en blijft iets magisch. Ze waren op het terrein de premiere van een nieuwe reeks aan het voorbereiden zodat de oude (authentieke) inkompoort van Paramount bedekt stond met rieten panelen. Van daaruit nog even naar Hollywood Blvd gereden om de laatste ditjes en datjes koffervulsel te kopen en zo weer via Sunset Blvd naar de kust om naar de beach te rijden. Onderweg was het een gigantische chaos, de snelweg richting The Valley was afgesloten vanwege een bosbrand. Met alle verkeersellende vandien. Stonden we in de file naast een zekere Bob Smith en zagen we een consul van het een of andere land, stond er niet op. Santa Monica beach: zalig in't zonneke gelegen, wat golfjes ingesprongen, best wel koud, dat water van de Pacific Ocean. Maar ge hebt hier echte golven en geen pisbaaien zoals bij ons. Het was druk op 't strand, maar voor ons was er nog een klein plekje over. Aangezien de parking hier wel wat kost, zijn we dan hier bij Bubba Gump gaan eten (snel na San Fran, maar zeker zo goed, als je goed en betaalbaar wil shrimpen is dit het adres! - hier toch). Nu terug op de kamer, even geprobeerd iets te drinken in de bar, maar verder dan een Stella zijn we niet geraakt, we zaten er helemaal alleen en das ook gene fun. Michael Jackson is hier nog steeds niet van het scherm te gooien, net als de boodschap van dochter Paris, ze gaan er gewoon nog verder in en men vindt nu al allerhande 'heilige' symbolen vanuit de hemel: een afdruk op een toast, vormen in eten, ...noem maar op, they're getting a little bit crazy!
Morgen nog één dagje strand en dan breken de laatste uren al aan.
Deze morgen opgestaan, een koffie gemaakt, een boterham met hesp,
douche genomen en vertrokken richting Hollywood. Hoewel het allemaal LA
is, is het toch wel een eindje af van het hotel. Gelukkig zijn de wegen
hier recht op recht en is het allemaal lekker makkelijk te vinden. Wij
richting Paramount Studios, in de hoop een studiotour mee te kunnen
pikken, maar vandaag zat alles al vol. Ineens geboekt voor morgen om
11u. Dus ook nog niet teveel foto's genomen en recht naar het Hollywood
Sign. Je geraakt er, maar niet all the way up, dus rijden we maar door
een mooie buurt (waar er wellicht ook al wel celebs wonen, maar we het
niet weten) tot een punt waar je het al wel goed kan spotten en kan
vastleggen.
Van daaruit naar de Hollywood Boulevard, je weet wel die lange straat
met de sterren op den trotoir, en een heel eind over bekende sterren
gewandeld. Teveel om allemaal op te noemen, laat staan te filmen,
fotograferen, e.d. maar het zijn er wel heel wat. Volgens Stijn is het
hier heel wat properder en toffer gemaakt dan zoveel jaar geleden.
Uiteindelijk naar Sunset Boulevard gereden en die helemaal tot bijna
het einde afgereden, hier woont wel een hoop poepsjiek volkje bij
elkaar aan de huizen te zien. Aan de hand van het boekje dat we kochten
waar wat adressen instonden van bekenden (dat zwaar gedateerd blijkt te
zijn), even wat buurten doorgereden en op zoek gegaan naar het huis van
Tom Hanks, en gevonden, hij was niet thuis. Voorbij het oude huis van
Tom Cruise, de mansions van Goldie Hawn/Kurt Russel, Engelbert
Humperdinck, The Governator, Phil Collins, en nog zoveeeeeeeeel meer
gereden. Uiteraard zie je niet meer dan een gigantische omheining of
poort en hier en daar een schim van een raam.
Na onze tocht op zoek naar Celebs, rustig teruggereden, even langs Fox
gepasseerd (ook best groot hoor) en op weg terug naar het hotel een
ijsje gekocht. Vandaag is het de Memorial Service voor Michael Jackson
en het is langs geen kanten van het scherm af te slaan, it's
everywhere!!! Het was ook aanschuiven aan zijn ster op de Boulevard,
maar we hebben ze gespot!
Langs Los Gatos, Los Olivos, Los de snelweg op naar Santa Barbara, Santa Monica, Santa Claus > Marina Del Rey
Vanuit Santa Maria vertrokken richting zuiden: LA, rit van ong 250km, op't gemakske. Rond de middag even langs Santa Barbara gereden, eigenlijk niet veel aan en pas 's avonds ontdekt dat we er op zoek moesten gaan naar het huis van Michael Jackson of tenminste een ommetje langs Neverland moesten maken, maar ja hij was toch ni thuis. Dan maar een luncheke gedaan in Ventura, wat een veel mooier stadje blijkt te zijn, iets gevonden waar je Europees getint hapje kon eten. Dus genieten van een slaatje en broodje kip met ne smakelijke Latté en Ice Coffee. Was een zalige belevenis na bijna drie weken junkfood. Verder op schok, rond 14u aangekomen in het hotel, best snel gevonden, het uitzicht vanuit de kamer is los op de jachthaven van LA! Eindelijk alles eens uitgepakt, pakt makkelijker in om terug te vertrekken (gewicht balanceren tussen de koffers). En dan nog even Santa Monica gaan verkennen: high class stadje hoor, winkelstraat à la Meir (maar winkels niet zo best), de eerste Amerikaanse Esprit gezien, gene vette uiteraard. Wie had het ooit gedacht, maar de shops beginnen te vervelen na een tijdje! Wij auto verzet en even over de Pier gelopen in de hoop een terras te vinden: ijdele hoop uiteraard. Amerikanen moet je nog uitleggen wat een terras is. Dan op zoek naar een geschikt iets om te eten, maar alles blijkt hier ook een high class prijs te hebben, dus we kozen voor de optie salad bar in de supermarkt en kapten 2 bakken vol met frisse dingen, sla, pasta, gewoon non fat food, aten het op de kamer op met een pintje erbij en het was een welgekomen afwisseling. Vroeg naar bed.
Langs de uitgestrekte kustlijn (lees hoge bergen en veel haarspeldbochten) vanuit San Fran richting zuiden vertrokken na de eindeloos lang durende Wimbledon mens final die we vanuit ons bed konden volgen(die trouwens fantastisch was en hiphiphoera voor Federer). Alles verloopt vlotjes. Een paar keer uitgestapt om een mooi zicht te pakken. En één keer om een wel heel merkwaardig zicht: een troep zee-olifanten!!!! Net toen we ons afvroegen of er hier zuidelijker ook nog zeeleeuwen zouden zien, kijken we los op een baai waar ze met zen allen liggen. Eerste idee is een zeeleeuw, maar het blijken kolossen van zee-olifanten te zijn die liggen te snurken op het strand. Weer iets om niet te vergeten! Morro Bay blijkt niet waardig te zijn om ons op logé te hebben en we besluiten verder door te rijden. Pismo Beach, kanshebber, ware het niet dat alle motels hier waanzinnig duur zijn en we dat niet over hebben voor één overnachting. Dus we zijn beland in Santa Maria, goedkoop motel, best ok. Iets voor te eten blijkt ook al moeilijker te worden, gezien de Amerikaanse cuisine, maar optie Red Lobster (keten die kreeft en scampi ed serveert) was een welgekomen afwisseling van alle andere diners. En voila, we zitten nu op het terras (den overloop dus) van het motel met een glaske wijn in handen de verslagen al uit te typen aangezien er weer geen free internet is geweest de afgelopen dagen. Morgen: de finale bestemming: Marina Del Rey, LA
wildlife gespot laatste dagen: herten: 5 - roofvogels: 100den - bevers (platgereden): 3 - eekhoorn: 3 - pelikaan: 5 - zeeleeuwen: zeker 100 - zee-olifanten: 50tal - mussen: veel - onvriendelijke chinees: 1 - vriendelijke chinees: meer dan 1 - dikke Amerikaan: te veel - lelijke Amerikaan en slechtgeklede Amerikaan: idem - hond die dure ijskreem eet(volgens baas): 2 - schooiers: veel - grappige schooier: 1 (I wont lie about it, i just want a beer!)
Ochtendtour op Alcatraz, dwz: vroeg opstaan om naar de Fishermans Wharf te trekken (de andere kant van de stad). Nog vroeger dan we eerst planden opgestaan, gedouched en vertrokken richting de Cable Car (je weet wel: het trammeke in San Fran dat in alle films e.d. wordt getoond), ticket voor de ganse dag gekocht en hop we zijn weer op schok. Je staat er niet bij stil hoe steil het hier is, de stad ligt op een berg en langs alle kanten kan je zowel omhoog als omlaag, gelukkig is er het trammeke. Eens het eindpunt van de lijn bereikt, moeten we (blijkt) nog een heel eind te voet om aan de juiste pier aan te komen. Je merkt nog niets van de gekte die later de dag zal aantreden. Bootje op naar Alcatraz en daar heel wat gewandeld en de audiotour in het NL (!!!) gevolgd. Zeer interessant allemaal, je krijgt een zeer correcte en goeie uitleg over wat er toen daar allemaal was. Echt de moeite waard! Rond 13u teruggekomen van Alcatraz, even langs de piers gewandeld en eens gaan kijken wat er zoal te doen was, het is immers een speciale dag voor de Amerikaanders! Op het einde van Pier39 heb je BubbaGump, shrimp restaurant (gekend van Forrest Gump) en daar zouden we ook s avonds gaan eten. Voor die ene keer dat je hier de kans hebt: GAAN! (Alleen hadden nog honderden datzelfde idee en konden we 2u wachten voor we een tafel hadden, later werd het zelfs 3u wachten. Uiteraard deden we dat, gaven onze naam op en wachten maar, het was het wachten meer dan waard). Langs de zeeleeuwen gewandeld, wilde, die hier wat op pontons komen liggen rusten, super! De entertainmentfactor is hoog vandaag, overal staan er podia voor bandjes, dj sets, straatmuzikanten en standbeeldmannen (alleen moeten ze eens dringend op cursus komen in t Stad, ofwel waren ze zat ofwel hadden ze een zware vorm van Parkinson, maar goed was het echt niet). Wij nog een paar keer met het trammeke gereden, dagpas moest eruit, en weer vele stadsdelen gezien. Zelfs rechtop gehangen aan het trammeke, ook kicken! Even getwijfeld of we een fiets zouden nemen om de Golden Gate Bridge over te rijden, maar dat was hilarisch duur, dus skipten we dat, iets voor een volgende keer! Na het eten s avonds bij BubbaGump was het uitgebreid vuurwerk, ze hebben er weer voor ettelijke miljoenen de lucht in geschoten (welke crisis). Iedereen is hier blij en het lijkt alsof de ganse stad hier aan de pier staat. Uiteraard moet al dat volk ook nog terug de stad in, wij als pientere Europeanen en wetend hoe het in Antwerpen is: op tijd terug naar de trammekes om voor de rush terug te geraken. Goed idee, goede uitvoering, we zagen de lijn achter ons enkel langer worden! Met het vuurwerk achter ons reden we terug de heuvels over en kwamen we al snel terug aan het hotel uit.
If youâre going to Saaaannn Fraaaancisco (zing mee)
Tocht van Mammoth Lakes naar San Fran: Dwars door de bergen, op en neer, tocht is lang en op sommige plekken eentonig. Maar dan kom je aan Yosemite National Park en de eentonigheid verdwijnt, rijdend door bergen met eeuwige sneeuw bedekte toppen en meertjes en riviertjes langs de kant. Het zou hier nog mooier zijn moest de uittocht van de stads- en omringende mensen niet zo gigantisch zijn. Het is immers de 3de juli en iedereen heeft vrij (of zo lijkt het toch). Campers met massas en heel wat hikers, frigoboxen, tenten, noem maar op. De zichten hier zijn fenomenaal mooi. Eens Yosemite uit, rijden we door weer mooie landschappen en zien we plots een hert aan de kant van de snelweg!!! We rijden door tot aan de Oakland Bay Bridge, betalen een tol, staan in de file en recht voor ons de prachtige stad San Francisco! Ons hotel, weer ne wauw, den Intercontinental vinden we al snel en vinden we alweer ne plusser op deze reis. Gigantisch verschil met de Motel 6 van voorbije nacht waar we meer betaalden dan opvoorhand geboekt hotel hier. Luxe bed, flatscreen tv waar we thuis alleen maar van dromen en een mega badkamer die de schuifdeur heeft die we thuis ook willen! Tijd voor ontdekkingen. Plannetje gekocht en wijle weg, richting Chinatown. Reuzegezellig, veel winkeltjes, en voor de festiviteiten ook een Chinees ensemble dat -wat wil je anders- chinese muziek speelt. Niet om aan te horen maar ze doen hun best om de feestvreugde mee te verspreiden. Uiteraard hier lekker gaan Chinezen (eten wel te verstaan). Het is hier wel een pak frisser dan we gewend zijn, van 30-40° naar ineens maar 18°. Uiteraard niet zo voorzien op koude, dus koopt Tine een truitje waar duidelijk San Francisco opstaat, Stijn trekt zijn twee truien aan. Het is al feest, pre-4th of july vuurwerken en sfeer.
Even een berichtje via de iPhone.
We zijn onderussen San Francisco voorbij. Twee dagen wind, wolken, maar ook zon en vooral the 4th of july.
We zijn nu in Santa Maria. Morgen rijden we door naar eindbestemming LA.
We moesten in SF weer betalen voor internet en ook hier, maar vanaf morgen lezen jullie hier het verslag van de afgelopen dagen.
onze mobiele foto's zijn helaas te groot en bloggen neemt ze niet aan, uiteraard geen photoshop bij, dus voor alle niet facebookers, met onderstaande link kan je ze wellicht zien:
