Hello folks!!

Het is weer even geleden maar ik heb ondertussen op de 3 weken een pak meegemaakt. Ik zal beginnen bij het begin!

Sofie en Maarten kwamen in het weekend van 5 april op bezoek en we hebben met zen allen (ik en de 4 girls, twee andere Belgische KHM’ers, Kimberley en Annelies (tourisme) en twee Germans, Ozan en de nieuwe, Tobias) gebraaid op ons appartement. Het weekend werd verder gevuld met een markt op zaterdagvoormiddag en in de namiddag heb ik Fieke en Maarten mijn supercharmant eindwerkproject laten zien + opnieuw met schoolbus meegereden om de kinderen in de townships af te zetten. ’s Avonds zijn we dan opnieuw rugby gaan kijken en nog eens goed gaan eten in de Oceans Basket in het gezelschap van Gerald, onze nog steeds heel vriendelijke ZA vriend. Na lekker gegeten en gedronken te hebben zijn we het nachtleven ingedoken en Sofie en Maarten in hun bed, om de volgende ochtend natuurlijk verder te reizen!

 Het weekend erop was de Pick And Pay Argus Cycle Tour daar en zijn we met een aantal collega’s 1000 km zuidelijker afgezakt om de werelds grootste individuele getimede fietsrace te rijden langs een magnifiek parcours, met ongetwijfeld een van de mooiste kustlijnen ter wereld (ik verwijs jullie graag en nog steeds met kippenvel door naar de foto’s ervan op facebook). Het hele weekend was supergeslaagd. We zijn vrijdagmorgen vroeg vetrokken, om na een lange reis in de comfortabele audi van de baas in de late namiddag aan te komen in Cape Town, dat in de ban was de fiets! We zijn ons gaan registeren om vervolgens een grote fiets-expo mee te pikken. Een fijne avond, na een vermoeiende reis doorheen 1000 km niets in de Karoo. Op de weg was er echt niks te zien, semi- desert eigenlijk, maar die niets was eigenlijk nog wel boeiend om te zien =). Nu, iedereen was vrij snel gaan slapen dus zat ik daar met mijn Leuvense mindset van een beetje aan de bar te gaan hangen, wat ik vervolgens ook gedaan heb =). Aan de bar heb ik dan wat Mexicanen ontmoet en lang en gezellig aan de praat geraakt om uiteindelijk voldaan in mijn treinkamertje te gaan slapen. We sliepen btw in ‘the African Train Lodge’ wat twee lange rijen van slaapwaggonnen inhield, die off course gerestoreerd waren tot deftige slaapkamertjes. De volgende dag zijn we dan met zen allen vrij vroeg opgestaan om een wereldlijke organische markt in ‘Woodstock’ te gaan doen. Een heel gezellige boel met lekkere hapjes en tapjes. ‘Woodstock’ heeft in Cape Town zowel wat een hippie/veggie-kantje maar niet zoals wij Woodstock kennen =). Na dat zijn we met de crew naar Simonstown gereden en al een deeltje van het Argus parcours verkend. We hebben dan gezellig fish en chips gegeten in zon beach-dingske en dan nam onze dag een heel vette en onverwachte wending; Leana (een collega)  haar man heeft op dezelfde dokterschool gezeten als een dokter die ondertussen bij de Zuid-Afrikaanse marine werkte op zon armyship! Hij heeft ons dan binnengeloosd in de basis en ons rondgeleid in zijn gevechtschip. Heel vet om te zien allemaal en grappig om te beseffen dat zon schip een back-up voor een back-up voor een back-up voor een back-up voor een back-up voor een back-up voor een back-up voor een back-up heeft, en als die faalt doen ze sowieso alles manueel (als in de navigatie met passer, potlood en kompas) en als die manuele niet lukt hebben ze wrslk nog 3 passers liggen om het alsnog te doen =). Check zeker de foto’s op facebook!
Nu die avond hebben we wat gepooled en het rustig gehouden want zondag was het zover!!!!!!!!!!!

Ik ben best zenuwachtig opgestaan en mijn gear aangedaan om iets onvergetelijk te gaan doen in freakin Cape Town! Nu ik werd wakker en om een of andere reden was mijn gordijntje verdwenen dus werd ik wakker met zicht op de tabel mountain, best nice!

Dan camelbag full, drinkbussen set, de ledematen bedolven in zonnecreme, pothelm op en in het zadel naar het stadscentrum; de startgrid from the Pick and Pay Argus Cycle Race! Tging er daar heel heroïsch aan toe met filmmuziek enz, en met heel gestructureerde startvakken en laadprincipes, check wederom de foto’s. Meer als 30.000 man kon zo op zijn gemak stareten. Groep OE was aan de beurt en khad mij vrij vooraan geposteerd aan de lijn om te vertrekken. De race start, en vanaf dan heb de hele dag met een giga smile rondgereden omdat alles gewoon zo mooi was en zo perfect. De mentaliteit onder de cyclists was ook egt vet; schakelproblemen? Meteen een hand in uw rug om u verder te duwen. Trage links, snelle rechts en maar knallen zegt! De organisatie was ook egt vlekkeloos, daar waar ze bvb om de 15 a 20 km DJ sets, drankposten en kinesisten hadden klaarstaan om de race zo comfortabel mogelijk te maken. De toiletten waren ook leuk aangepakt; ‘We park, you pee, for free’ en t’kwam erop neer dat je uw fiets kon afgeven, en dan op uw gemakje kon gaan plassen. Camelbag gevuld met ijskoude powerrade, drinkbussen met water, en hop naar magnifieke landschappen. Ik klink hier best gefreaked maar twas een van de vetste dingen die ik ooit heb gedaan. Volgepompt met endorfines voelde ik mijn benen nimeer en bleef ik maar tragere mensen passeren. Misty Cliffs voorbij, en dan met 60km/u in de rug op naar Chapmans peak, ongetwijfeld een van de mooiste plekken die ik al gezien heb. Een prachtige baai als uitzicht, gematigd tot vrij stijl omhoog langs magnifieke rotswanden en op de top bovenkomen waar het ‘fluit-deel’ van don’t worry, be happy’ door de boxen knalt en ik een supergelukzalig ‘ik-heb-alles-moment’ had. De afdaling was echt kicken daar waar ik toch 71km/u heb gehaald en nog steeds met werelds breedste smile op mijn gezicht rondreed. De volgende steden stonden mensen met bandjes langs de kant en sproeiden ze water op u als je dat wou. Het was bijna alsof die mensen allemaal de opdracht gekregen hadden om elke fietser gemaan aan te moedigen als held =).

Als de finish dichterbij kwam zei het kopke ‘now meer wauw wauw’ maar de benen zeiden stilletjes aan au wauw dus de streep was best welkom. Die avond lag ik er vrij snel in, en was het onverwacht heel vroeg maandagmorgen. We zijn namelijk terug naar Bloemfontein vertrokken om half 6, en ik wist dat niet de avond ervoor =). Maar goed, na het geweldige weekend volgde opnieuw een lange reis terug naar Bloemfontein. Maandagavond terug in Bloemfontein kon ik wel al hard uitkijken naar woensdag want daaaaaaaan zijn we met heel de hoop vertrokken op roadtrip! Meer daarover in de volgende blog!

Veel groetjes van de ondertussen goed gerecupereerde Steven!
Goedgaan Jelle!

Steven

26-03-2010 om 20:29 geschreven door steven devarwaere  

Hey folks! Lang geleden, veel te vertellen van een week en twee weekends, en ik maak het nog altijd super super super goed. Vorig weekend was een topper. Vrijdagavond opnieuw een grote braai met international people, een zeer fijne traditie ondertussen. Maar dan een heel harde ochtend daaropvolgend, maar het was voor het goede doel en voor a shitload of fun! Het was namelijk het jaarlijkse Watersportsevent van het Lebone House, de stageplaats van Petra, georganiseerd door mijn stageplaats Z2A. Het betrof allemaal verschillende zotte spelletjes met water, glijden en dat soort dingen in teams. Als je op facebook naar mijn fofo’s kijkt dan zal je zien dat ons team best goed verkleed was. Al was het er wat over ma bon =). Twas een heel goeie teambuilding en twas ook gewoon heel tof! Vorig weekend waren de ouders van Lore hier en de papa had hier een kennis (die hij alleen kende van skype) die ons groepje Belgen, the German en natuurlijk Lore haar ouders had uitgenodigd om te komen eten. Saki en Tamara en Tamaras’ ouders (check facebook) zijn zowat de meest vriendelijke, warme, gastvrije, … (er bestaan geen passende superlatieven om ze voor te stellen) mensen onder de evenaar. Echt een superavond gehad, met een traditionele braai in een zaalige gezellige fantastische omgeving en sfeer. Check zeker de foto’s op facebook!

Daarna zijn we opnieuw uitgegaan, en nu met een groep van 15 man samengesteld uit zeer toffe Hollanders, Germans, Belgen off course en Zuid-Afrikanen. Een heel toffe nacht en met supervoorruitzichten waaaant: Zondag zijn we met Lore haar ouders naar de cheeta experience geweest (wederom foto’s op facebook =). Echt een heel vet tripje naar een non-profit project van een aantal biologen die tamme leeuwen, cheeta’s, babycheeta’s en luipaarden hebben. We konden de dieren aaien en dus van heel dichtbij zien. Een supertoffe ervaring en de foto’s zijn zeker de moeite =). Die avond zijn we opnieuw bij SPURS Steak ranch gaan eten, wat wederom extreem lekker en goedkoop uitdraaide. De maandag daaropvolgend zijn we met de crew naar het casino geweest. Best een fancy bedoeling en je mag er binnen op 18! Kheb wat ‘geblackjacked’ en toch wel meermaals ‘hit me’ in de mond genomen tot ergernis van de deler denk ik maar ja =). Ik ben uitgekomen met een break eaven, dus mijn eerste gok ervaring was e goeike!

De dag die aan het casino-bezoek voorafging was ook heel leuk op het werk. Constant mopjes in de nasleep van het watersportsevent en het besef dat ik echt een supertoffe stageplaats heb. Mijn ideeën worden sterk geapprecieerd, jonge en fijne collega’s en ik ga binnen 4 weken jagen! Jagen als in sowieso te traag en te noob zijn om iets te raken, maar vooral jagen als in met verschillende geweren schieten! Dave Lubbe de financeman van Z2A is echt een heel neige gast en het klikt beestig met hem. Ik begin zo stillaan ook te beseffen dat werken echt nice is. Het is leuk, een boeinde en interessante branche en het besef dat ik voor wat ik doe op Z2A zou kunnen betaald worden spreekt wel aan! Maar verder studeren blijft wel het plan. Het Groenfees waar ik hieronder al over geschreven heb is echt een heel leuk project om aan mee te werken, en de rebrandingscampagne/launch campaign zit vol met creativiteit, een paar ideetjes van mij en is ook super om aan te werken! Ik ga dus heel graag naar mijn werk, en de woensdag en donderdag is eindwerk/BATHO-project-dag, wat trouwens ook alsmaar interessanter wordt. We komen dichterbij het eigenlijke interview met een BATHP township-bewoner, wat ongetwijfeld een heel boeiende ervaring gaat zijn! Derek Dubruyn, de directeur van het museum die we ondertussen ontmoet hebben en de andere personen zijn ook heel blij met onze komst enz. dus dat blijft echt heel tof om eraan te mogen meewerken.

Dit weekend was ook zeker de moeite waard, daar waar we zaterdag ene uitje hebben gedaan met een gehuurde auto naar buurstad van Bloemfontein op 160 km. Kimberley is beroemd om zijn BIG HOLE, wat een giga-gat is dat gegraven is om diamanten te zoeken. Een aantal mijnschachten en overblijfselen zijn bewaard gebleven, en het complex was zeker de moeite waard om te roadtrippen! Nog een grappig detail, er zijn nog 2 KHM Belgen toegekomen, waarvan 1 op nog geen km van de Devarwaeres woont in Herent genaamd Kimberley. Jep, een pak laime maar best grappige mopjes dus die dag =). De foto’s komen als vanzelfsprekend op facebook! De zin om er nog meer op uit te trekken is er volledig ingeschoten en het auto-huur en rij gedeelte verliep ook van een leien dakje dus YIHA! Stien, de nicht van Janne mijn liefje dat nog steeds in België is en weldegelijk gemist wordt hier in Bloemfontein had mij een kaartje meegeven met het adres van ‘7 on kelner’, een toprestaurant in Bloem. Nu een toprestaurant is het zeker want het was heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk lekker. For starters: Heavenly Risotto from parmesan cheese, mushrooms en truffle Oil and delicious Namibian Oisters with lemon. Main dish: A Madagascar beef filet with a green pepper sauce and potato wedges. Het vlees was hemels als in smeltend op de tong. De saus was geniaal en dat alles voor de prijs van 15 euro. Een van Zuid-Afrika’s 100 beste toprestauranten en het is die titel meer dan waardig. We werden supergoed ontvangen en de dag was dus supergeslaagd! Danku Stien! Danku Danku Danku! We hebben dan ook de kok naar de tafel gevraagd, en we verwachtten allemaal een classy fancy kok die volledig geëttiqueerd naar de tafel zou komen. De chef bleek een zwarte heel verlegen dame te zijn die schuchter ons applausje in ontvangst nam en snel terug verdween naar haar keuken waar ze hemelse dingen in klaarmaakt.

Na het zalig dineren hebben we zaterdagnacht nog eens goed gefeest om dan zondag opnieuw te gaan braaien aan het zwembad. Man man wat een chillage à la plage! Khad een grote gemarineerde Texan steak gekocht van 2,5 Kg dus twas smullen geblazen!

Volgend weekend ga ik met collega’s mountainbiken, en Sofie en Maarten komen ook naar Bloem dus opnieuw genoeg te doen! De week erachter is het de Argusrace, dus een weekendje Kaapstad, met daaropvolgende een week Kaapstad, en natuurlijk al roadtrippend naar daar, het wordt geweldig! 

Ik heb gehoord dat het volle bak stormt daar, dus stay safe en tot de volgende!

Steven!

01-03-2010 om 09:40 geschreven door steven devarwaere  

Hoi Belgen!

Het is even geleden maar ik heb terug wat te vertellen. Op mijn stageplaats loopt het echt goed, ik ben volop begonnen met mijn eindwerk, in de ‘research’ fase en het gewone leven wordt stilaan een leven met uitstapjes int weekend. Het internationale aspect van het leven hier is geüpgraded met sympathieke ‘nieuwe’ Duitsers en ‘nieuwe’ ook baie interssante Hollanders, en vrijdag is er weer een grote braai met allemaal internationale mensen en Zuid-Afrikanen dus yippie!

We hebben trouwens heel leuke voorruitzichten dit weekend! Vrijdagavond de big braai met veel internationaal volk, zaterdagvoormiddag een watersport-event/vetzakkenspelletjes-event dat georganiseerd wordt door Z2A voor Lebone house, de stageplaats van mede KHM-studente Petra. Eén grote geïntegreerde boel dus! Dat wordt beslist wel lachen als ik het programma en de spelletjes zo bekijk, en ik doe mee in het team van Z2A! Zaterdagavond zijn we uitgenodigd en pakken we onze Duitser mee naar een vriendin van Lore haar ouders om daar aan deze mevrouw haar zwembad te gaan braaien, en daarna opnieuw volle bak het nachtleven in te duiken met de club ‘barabas’ op het programma! Heel fancy en Zuiderse bedoelingen dus wederom PARTY!

Op mijn stageplaats heb ik vrijdag een leuk, een wat euforisch maar heel dubbel moment meegemaakt. Ik zal de context even wat verduidelijken, t’klinkt heel schools allemaal maar het baie interessant en vreemd om te weten te komen hoe de vork hier echt in de steel zit op politiek en economisch vlak. Na de apartheid is (en dit klinkt heel algemeen maar voel u vrij om er over rond te surfen hoor) is er een soort tegenreactie gekomen van de zwarten die politiek gezien heel zwaar doorweegt. Daar waar politiek en de economie in en van een land logischerwijs altijd best verweven werken en samen evalueren met elkaar, is dat hier in Zuid-Afrika niet anders. Alleen liep die evolutie van beiden niet altijd even eerlijk en vruchtbaar. Nu die tegenreactie waar ik het over had heet voor zij die het niet weten de ‘Black Empowerment’, en komt erop neer dat alle politici en alle mensen die beslissen over het geld, van president tot ministers en zelfs alle ambtenaren zwart zijn. Op zich is daar niets mis mee, maar ze zijn zo corrupt als 17 Berlusconi’s int kwadraat. En wat zowel door mijn baas en andere mensen in het dagelijks leven wordt verteld als wat gewoon blijkt uit vreemde beleidsmoves, regels, protestacties van de oppositie en wat dagelijks op zowat elke voorpagina van elke krant verschijnt is dat naast de corruptie ze ook niet allemaal even capabel zijn. Nu, wat heeft dit alles nu met mijn stageplaats te maken? Wel, de Zuid-Afrikaanse ministeries van werk en financiën hebben voor het eerst vorig jaar eens samen gezeten. Daarbij hebben ze het BEE-systeem geïnstalleerd, wat er simpel voorgesteld op neer komt dat bedrijven zichzelf kunnen ontwikkelen en op kunnen klimmen in een ‘level’systeem dat bedrijven op basis van veel criteria een ranking geeft. Die criteria gaan van CSR-beleid tot omzet en tot bijdragen aan de internationale ontwikkeling van Zuid-Afrika enzovoort. De levels gaan van 7 tot 1, met level 1 als toplevel. Deze levels zouden in theorie bedrijven meer zeggingsrecht en/of werkopdrachten moeten opleveren, zodat bijvoorbeeld overheidsopdrachten naar bedrijven gaan van level 1 of 2 ipv. level 4 of pakweg 6. Nu dit systeem is op zich naar mijn zeer bescheiden mening objectief gezien niet zo slecht. Als ge nu eenmaal beter bent, verdient ge beter =). MAAR! Als iedereen corrupt  is, van de mensen die tijdens de procedures de rankings toekennen tot de mensen die de overheidsopdrachten bijvoorbeeld toekennen, ja dan werkt die mooie iedeologie niet he. Nu, Z2A en haar blanke baas Wium Adendorf interesseert zich heel hard in deze polemiek in de politiek en heeft zopas met zijn bedrijf level 2 bereikt! Een heel positief iets, maar wat er dus vrijdag gebeurde creëerde wel ene vreemde sfeer in de koffieruimte. Hij heeft een alnge geschiedkundige speech gehouden over de black empowerment en de geschiedenis en de trouble waar hij met dit bedrijf al is doorgeweest enz, en het komt er nu op neer dat hij ene balans moet zoeken tussen toch al wat meer zijn mond open trekken in louche zaakjes, maar niet te veel dat de zwarten hem en het bedrijf niet terugpakken.. Echt vreemd zo een corrupt systeem ma bon.

We zijn ook weer weggeweest vorige vrijdag na de rugby dan, en twas wederom een goei feestje in een van de clubs op 2nd Avenue. Na de rugby zeg ik: want amai de rugby was fenomenaal cool. Het hometeam de Bloemfontein Cheeta’s hebben dan wel de match verloren van het anderlecht in de Zuid-Afrikaanse rubgy dus zeker geen schande, maar het was superneig. Check zeker de foto’s op facebook! Het begon met een geniale entree, Een stuk of 20 Harleys vormen een soort van inkomhaag, vergezeld van cheerleaders en veeel lawaai in het stadion. De Harleys beginnen superhard gas te geven en veel lawaai te maken, vuurwerk schiet de lucht in en de cheeta’s komen uit de catacombe, egt cool. Rugby op zich is ook best vet om naar te kijken, al heb ik in de week tog ook enorm genoten van de chamions league, samen met mijn Duitse makker hier (the girls waren OMG Twilight aant zien, Jezus). We zijn vorige week ook gaan uit eten in de ‘oceans basket’. Man man man lekker lekker lekker. Ik en Osan hadden een sea food platter voor twee met allemaal lekkers op; gamba’s, calamares/calamares steak, mosseltjes in geniale looksaus en chips en nog geniale dingen.. HMMM goddelijk gegeten en allemaal super cheap!

Zondag zijn we dan opnieuw gaan braaien aant zwembad, me de nieuwe Hollanders en twas weer heeeel chille boel daar! Dit weekend wordt dus opnieuw geweldig, en we gaan volgend weekend naar Kimberley met een huurauto, en daar gaan we de tourist uithangen en het er wat van pakken he!

Goed,baie groeten en tot de volgende luitjes!

Steven

19-02-2010 om 13:46 geschreven door steven devarwaere  

12-02-2010 om 14:02 geschreven door steven devarwaere  

Hoi België!

Ik heb hier en daar vernomen dat jullie volop in de sneeuw zitten, en leiden onder een pak kilometers files en verkeersellende. Wel, het klinkt misschien wat ‘leedvermakelig’ vergeleken met dat maar; prachtig weer, overal goeie en nog betere sfeer en ik rol er hier echt heel goed in overal. Op mijn stageplaats krijg ik concrete en belangrijke taken te doen, mijn eindwerk is heel concreet geworden, het bezoek van Bruno Neuville (ons opleidingshoofd) was zeer praktisch en verhelderend en het sociaal -en vrijetijdsleven loopt baie lekker! Afgezien van het feit dat mijn ‘nieuwe’ fiets  letterlijk in stukken uit elkaar is gevallen…:)

Op mijn stageplaats ben ik mee bezig met een milieuproject, waar ik niet te veel informatie mag over verspreiden owv. de ‘pionier’-functie die Z2A hierin opneemt.  Het komt er op neer dat de overheid hier echt niks doet om kleine milieu/afval maatregelen te treffen en het volk bewust te maken van het Global warming probleem enz. Z2A gaat dus hieromtrent grote inspanningen doen en mijn ‘Westerse’ input en ideeën blijken heel waardevol en ik vind het ook echt interessante boel. Verder heb ik een heel strategisch model in de PR vertaald naar het engels en moet ik er vandaag uitleg over geven en zit ik daarmee ook volop mee in de strategische ‘rebrandings-denktank’. De Argus race waar ik al eerder iets over vermeld had, komt sowieso in orde en ons verblijf in Kaapstad staat ook stilaan op punt; Zalige perspectieven dus! En ik mag voor de race een fiets lenen van een collega haar man op Z2A.

Wat ik trouwens heb meegemaakt met die fiets was niet echt prettig :). Daar waar hij best nieuw oogde en in een goeie staat leek te verkeren, trapte ik opeens in volle en het nog steeds levensgevaarlijke verkeer door mijn ketting, brak mijn rechterpedaal vergezeld van mijn tandwielen af, en schoot mijn voorwiel uit het vork-> Resultaat: Ik met 4 stukken fiets in de hand en op de rug naar ‘Kloppers’, de winkel waar de CUT de fiets had gekocht. Daar wilden ze zonder ontvangstbewijs hem niet op garantie maken dus ik heb ze daar, beleefd natuurlijk er op attent gemaakt dat een nieuwe fiets van 2 maanden oud niet mag uiteen vallen. Nu na een tijdje kwam de winkelmanager erbij en die heeft zijn mannen dan maar gewoon de opdracht gegeven om hem te maken en dingen te vervangen dus cva-tjes terug! Als buitenlander krijg je bij Kloppers in ‘commentaar-omstandigheden’ vrij snel iets gedaan. Die wandeling met de stukken in de hand heeft de Zuid-Afrikanen hier wel een pak stof gegeven om hun tanden mee bloot te lachen maarja =).

Mijn eindwerk met het Bochabela String Orchestra is zoals ik al zei ook geconcretiseerd. Het komt er nu op neer dat ik 1 de website en het ‘online management’ op mij ga nemen, dat 2 ik een communicatieplan ga maken en 3 aan de promotie en planning/organisatie van de komst van Violet ga meerwerken. Boeiende Boeiende boel en zwarte dames zijn bijzonder charming en zaalig. De vergadering maandag was een gezellige zwarte boel en resulteerde voor mij persoonlijk in nog meer zin om er iets vet van te maken!   

Iets anders dan: Daar waar ik in de vorige blog uitkeek naar het uitgaan vrijdagavond, kijk ik nu al uit naar nu vanavond; eerst een rugbymatch in the big stadium meepikken met Zuid-Afrikaanse vrienden en daarna opnieuw het vrij goedkope nachtleven in! Vorige vrijdag was het een supervet feestje! We zijn naar een club geweest genaamd ‘Stones’ en het ging er hard aan toe! Mijn Duitse makker Osan is ein partyzwein en de Belgische chica’s know how to party dus I fit in just fine. Een goeie mix van internationalen met Locals en plezante drinks. De drankjes waren overigens voor een deel gratis owv. een toevallige maar zeeeeeer nice connectie die we hier hadden gelegd met de broer van een barman… OLE! Het drankje van de avond (en amai van de dag erna) was AYOBA! ‘Ayoba’ is een marketing woord/cult-fenomeen dat hier is gecreëerd en het slaagt meer dan aan. Het betekent hier namelijk ongeveer alles van goed/super/gemaan tot het benoemen van alles wat hip/fancy en/of met de WorldCup te maken heeft. Best goed gehyped en het is echt lachen in het dagelijks leven.  Het drankje zelf bestaat uit twee vingers pils, een shotje tequila en eentje met zappa, samen geklemd in het bierglas. Eerst haal je er dus de zappa uit en zo valt de tequila in het bier. Eens dat dat raar mengsel in één teug naar binnen is komt de zappa er aan te pas en resulteert dat dan in een best, laat ons zeggen party-situatie.

Laat mij bij deze ook even vertellen over onze zondag er na:  Vlees, beetje groenten, kolen en wat drank mee naar het zwembad en dan een oase van rust/vlees/en chillage à la plage! Amai, t’zonneke op mijn smoel en braaien all after noon long =).

Elke Zuid-Afrikaan die we hier overigens ontmoeten blijkt even vriendelijk en geïnteresseerd, en zo geraken we hier stevig ondergedompeld in the South  African way of life, Pretty nice!

Vanavond dus party, en in het weekend werken aan het eindwerk en een hopelijk een uitstapje naar een cheeta farm, waar je leeuwen cheeta’s kan aaien enz…

Goed, Baie groeten an almal en vir die volgende!

Steven

12-02-2010 om 00:00 geschreven door steven devarwaere  

Hello again België!

We zijn hier nu een week een paar dagen en ik ben er meer en meer aan het inrollen; na de (opnieuw overheerlijke) braai met collega’s en hun vrienden is het leuker op het werk en Ik heb mijn eerste confrontaties gehad met echte cultuurverschillen en fenomenen met daarbij zowel fantastische en boeiende dingen als de duidelijke kloof tussen arm en rijk die ik van heel dicht bij heb gezien. Voor zij die het nog niet wisten ga ik hier naast mijn stage ook mijn eindwerk maken met het ‘Bochabela String orchestra’. Ik ben daar eergisteren langs geweest om het project eens van dichterbij te leren kennen en ik was ervan onder de indruk. Maar daarover direct meer. Naast dit zijn we ook naar het National museum geweest om het over het Batho-project te hebben en heb ik een nieuwe fiets gekregen van de CUT en een supervreemde sport, die ik alleen ken van kiekeboe-strips leren kennen.

Goed, laat mij beginnen bij het begin. Het Bochabela Orchestra is een project van Peter Guy, een Amerikaanse professionele violist die ook cello en dergelijke speelt. Hij heeft sinds 12 jaar zijn leven veranderd en een prachtig project uit de grond gestampt. Hij biedt kinderen uit de townships de kans om viool/cello/… ale ja, om viool te leren spelen zegt:). Ze worden opgehaald met een bus en nog andere kliene vervoersmiddelen en het komt erop neer dat ze doorheen de week op de ‘musicon’ lessen volgen. Die man heeft 17000 dingen aan zen hoofd en doet alles tegelijk uit liefde voor de kinderen, en het is echt heel boeiend om ermee te praten. Hij is begonnen met een pick-up en 4 kindjes en via kliene fondsen en hulp van ‘violet’ (http://users.telenet.be/violetvioletje/violet/orkestV.html) zit hij nu, samen met een klein team aan een 100-tal kinderen van 6 tot 16 ongeveer. Violet is trouwens het vioolorkest van de muziekacademie in Haasrode waar ik zelf drums heb geleerd gedurende 12 jaar. De wereld is klein , zo blijkt eens te meer en het wordt ook heel tof om ze hier te ontmoeten, want ze komen in de paasvakantie (nog eens) naar hier!

Nu, ik kwam aan op de Musicon, en ben met mijn beste ‘scoutsvaardigheden’ =) na het wat chaotisch ontmoeten met Peter, dan maar beginnen kennis maken met de kinderen. Supervriendelijk allemaal en zwarte kindjes; t'klinky girly maar ze zijn heel schattig. =) Ik ben er dan met de kindjes wat op verkenning geweest en voor ik wist trokken ze zonder te kloppen mij in alle ruimtes binnen waar ik binnenviel bij de muziekleraars en leraressen en dus ook kon kennismaken met iedereen. Het was ondertussen tijd voor de kinderen om naar huis te gaan, maar de buschauffeur die normaal via een schoolbusprincipe met de bus rijdt was ziek, dus Peter reed dan maar zelf. Op de bus hebben we dan wat gepraat over wat het project zou kunnen worden en hij gaf mij eigenlijk carte blanche. Hij is heel blij met het feit dat ik al iets kom doen maar ik heb wel al een richting voor ogen in de zin van het verhaal van het orkest te communiceren en dergelijke. Maar we gaan (samen met ons opleidingshoofd dat nu hier in Bloem is) nog eens samen zitten om concreet te bekijken wat te doen. Ik heb er alleszins extreem veel zin in! Het rijden door de townships en de kindjes afzetten was vervolgens tegelijk een openbaring/fantastische ervaring/ffkes slikken maar vooral heel heel boeiend om te zien. Ik heb er wat foto’s getrokken en ik ga er zo snel mogelijk wat op de blog zwieren so to be continued. Als de kindjes allemaal gedropt waren heeft Peter mij via de hobbelige en scouts-achtige oprijlanen en aardewegen met putten en alles wat ge wilt in, naar huis gebracht en hebben we nog wat gepraat over wat het project kon gaan worden. Ik ben dan thuis gekomen met een vreemd gevoel; Heel veel zin om mij totaal in mijn eindwerk te gooien, maar dus best ook wel echt voeten stevig op de grond en even slikken.  Ik ga er morgen (zaterdag) opnieuw naar toe om de repetitie van het orkest mee te maken, samen met mijn collega-studentes en Bruno Neuville, het opleidingshoofd.

Het BATHO-project waar we gisteren mee kennis hebben gemaakt is ook heel interessant.  Het betreft namelijk een project van het National Museum en het gaat over ‘popular memory communication’. Het komt er op neer dat we eerst wat worden opgeleid en geïntroduceerd en uiteindelijk interviews zullen afnemen in BATHO, de oudste township van Bloemfontein. De bedoeling is dus om ‘de (zwarte) man in de straat’ zijn verhaal te registreren over verschillende thema’s als cultuur, politiek enz. van back in the days en zo tot een nieuwe vorm van geschiedenis te komen. Zo worden heel persoonlijke verhalen tot waardevolle geschiedkundige informatie getransformeerd. Mooie woorden allemaal he =), ja het ziet er interessant uit!

Nu wat luchtigere en grappige dingen die ik nog ben tegengekomen hier; “Onderwaterhockey”, klinkt superlouch en vreemd he? We zijn gisteren gaan zwemmen in het sportcomplex(je) van Bloemfontein voor watersport en ik heb er opnieuw wat Zuid-Afrikanen ontmoet en één ervan was de plaatselijke (en overigens heel typische, beetje zelfingenomen) lifeguard. Hij bood ons een soort van initiatie aan in het onderwaterhockey en het komt eigenlijk hier op neer: 2 teams van, 6 zwemmers met zwemvliezen aan en een bril + snorkel. Ze hebben allemaal een kleine stick vast in 1 hand met een handschoen waarbij ze dus de puk (2 kilo zwaar ofso) over de bodem van het zwembad naar de goal slepen. Het aartsmoeilijke van de zaak is dus dat je constant onder water moet blijven en tegelijkertijd uw adem moet inhouden en keihard moet zwemmen om ergens te geraken. Passen moet dus naar teammates die heel dicht volgen en blijven kijken aan de oppervlakte om vervolgens af te dalen en verder te ‘proben’ . Louche boel en supervermoeiend! Kheb hier net ook opt werk een aanbod gerkegen om mee te gaan met de collega’s die de ARCUS race gaan rijden in Kaapstad in maart. T’schijnt een magnifiek parcours te zijn dus ik ga is kijken of we dat er hier kunnen tussen plannen. 100 km moet nog wel lukken en als dat mooie landschappen inhoudt en misschien een uitgebreider bezoek aan Kaapstad dan is dat allemaal baie meegenomen!

Dit weekend gaan we overigens uit in 2nd avenue met wat Zuid-Afrikanen dus party!

Tot blogs en veel  groeten uit Bloem!
Goedgaan!

Steven

05-02-2010 om 15:21 geschreven door steven devarwaere  

Hello again!!


Maandag heb ik mijn eerste stagedag gehad,  gisteren natuurlijk de tweede en vaandaag hebben we onze eerste les gemist J. De werkdag op maandag begon op het gemakje met de wekelijkse meeting in het salon. Het meepraten en input geven verliep wel een beetje aarzelend want het ‘was allemoal in sud afrikoans maar ik het het een bicky verstaan’ =). Lache trouwens; bicky betekent een beetje! Nu, de vergadering loopt op zijn einde en de boekhouder begint een bijbeltekstje voor te lezen. Daarna volgde er met het hele team arm in arm een lang en toch een beetje onwennig gebed. Maar bon, alle respect en het zijn dus klaarblijkelijk heel christelijke mensen. Ik heb zoals de zaakvoerder dan ook maar om een beetje creativiteit gevraagd aan de great lord. Verder is de sfeer lekker losjes en gelukkig owv. de airco lekker fris. Ik krijg meteen al wat typtaakjes en boekhoudings stuff, en later op de dag spelletjes voor een liefdadigheidsevent een mee uitdenken.

De tweede dag verloopt zonder gebed ook heel opt gemakske en het is hier op z2a egt een chille en aangename boel. Gisteren was er dan ook een braai bij een Hollands meisje Chantelle thuis dat donderdag terug  vertrekt naar Holland dus hum, twas weer een vleesfestijn :D. Ik heb ook meteen mijn collega’s op een andere manier leren kennen en de boekhouder heeft mij later op de avond ook de uitgaansbuurt getoond waar we een pint zijn gaan pakken.  Voor zij die al een smsje hebben gestuurd/proberen hebben te sturen: Ik ben om een of andere duistere telecom-reden veranderd van GSM-nr dus dit is hem nu: 0027716356393.

In het appartement gaat alles beter en beter zijn gangetje (niet dat het ooit slecht was natuurlijk)en sluipt het huiselijke gevoel er langzaam maar zeker in. Wassen en strijken is voor de girls, en ik stofzuig J. Als dat niet chillen is dan weetk het niet! Kookskes doen we allemaal samen en we eten nog lekker ook. Ik heb later op de dag ook een afspraak met Peter Guy, de bezieler en oprichter van het Bochabela string orchestra! Ik ben zeer benieuwd naar het project, en zeker ook naar wat mijn eindwerk uiteindelijk zal inhouden. Bruno Neuville, ons opleidingshoofd komt trouwens ook rond deze tijd aan en die komt hier wat praktische zaken fiksen voor ons dus chillekes.

Terwijl het bij jullie nog steeds sneeuwt geniet ik hier elke morgen weer van een stralende zon en hete temperaturen, maar kmis jullie ook wel (een beetje) J, maar nu is het hier wel een gemaan warmteonweer aan het doen dus wees maar niet te jaloers..

Bye bye,vlees vlees

Baie Groeten aan iedereen!

Steven

03-02-2010 om 14:22 geschreven door steven devarwaere  

30-01-2010 om 17:14 geschreven door steven devarwaere  

05-01-2010 om 12:33 geschreven door steven devarwaere