|
Op vrijdag weet je dat ze op tijd naar bed moeten, maar de spanning is te voelen...Er staat een nieuwe dag voor de deur gevuld met " niet echt weten wat er komt...behalve de wetenschap dat ze moeten voetballen"
Zaterdag verzamelen we om 7.30u aan de bus in Marke. De dag is vroeg begonnen, en de spanning wint het van de slaap die hier en daar nog in een hoekje schuilt.
Ze zijn er klaar voor!
De sfeer zit er in...vooraan zitten de ouders, achteraan de kinderen.
Ze zijn groot in hun woorden, onze sterren.
Oprijden met de bus, net dat beetje anders dan aankomen met de auto.
Er worden tassen, valiezen,...uitgeladen, klaar om de kleedkamers op te zoeken.
Truitjes worden aangedaan, ... maar we moeten nog even wachten.
Wachten...iets wat zo moeilijk is als je er zo graag wil invliegen.
Terwijl de kinderen het niet koud lijken te hebben, zoeken de ouders een beetje warmte en hopen dat het zonnetje zich meer en meer zal laten zien.
Gelukkig komt het nieuws dat ze zich mogen opstellen om het veld op te lopen.
Dan begint het wachten op de eerste match.
Ze kunnen opwarmen op een veldje ernaast.
Ouders zoeken een warm plaatsje om een koffie, soep te nuttigen met zicht op het veld.
Kwestie dat we de eerste match niet missen.
Ze doen dat goed onze kereltjes ( en dame :-) )
De tegenpartij is groter en fysiek sterker, maar dat is buiten de durf van onze gastjes gerekend.
Ze gaan ervoor!
Etenstijd...de maagjes worden gevuld en we krijgen meer en meer gezelschap van de zon.
Ze doet haar best, net zoals die van ons.
De tweede match was korter dan voorzien, het zorgde voor verwarring bij onze gastjes, maar extra opwarming helpt hen terug op het goede spoor.
Ze gaan voor een derde en vierde match en ze doen dat goed.
Ze lopen het veld op met vuur, ze schotten met kracht, ze spelen samen!
Er word " Och " en " Ach " geroepen, en luid applaus gegeven voor elke goede zet.
Ze hebben gevoetbald in warmte en regen.
Ze bleven er voor gaan.
Als afsluiter mochten ze een beker in ontvangst nemen en een attentie voor alle kinderen.
Die gezichten...ze straalden!
Daarvoor doe je het...voor hun glimlach, de fonkel in hun ogen, die meer zegt dan wat ze je kunnen vertellen.
De terugweg naar huis is vrolijk, de verliezen zijn vergeten...alleen het plezier van de dag weegt door.
Ouders nemen afscheid, wensen elkaar nog een fijne avond, de kinderen omhelzen, zwaaien, lachen naar elkaar.
De dag is goed geweest! We hebben genoten...
De kinderen en ook de ouders...
We sloten met een paar de dag af met een glas...eentje op onze kinderen!
Ze hebben het verdiend, we zijn er trots op!
Op de achterbank zitten twee vermoeide gezichtjes, ze lachen nog na...vertellen nog na...
" De dag was supergeslaagd !"
De zetel is onze vriend vanavond.
Er hoeft geen klok gelezen te worden, hun gezichtjes vertellen dat ze moe zijn.
Zonder protest dit keer gaan ze slapen.
Voetbal...nooit gedacht dat ik het zo fantastisch zou vinden!
G-voetbal nooit gedacht dat ik er zo dankbaar om zou zijn.
Het brengt bij zoveel kinderen, zoveel moois naar boven.
G-Voetbal Marke
|
