Het is niet vreemd dat ik deze nacht niet kan slapen, ze houdt me bezig, mijn grootmoe van ooit met haar wijze lessen. Ze hield veel van me en ik van haar, ze heeft me voor een stuk gemaakt. Stokoud was ze en wat ze me vertelde was toen al uit de tijd. Je beseft dat niet als kind natuurlijk. Ze maakte me anders, ze maakte me zo dat ik moeilijk de weg vind in het spitsuur van het leven. Ik weet nog hoe ze vertelde over vertrouwen, hoe belangrijk ze dat vond. Begin bij jezelf zei ze.
Ach, ze bedoelde het natuurlijk goed maar de wereld is zo vol bedrog dat ze me hier geen stap verder mee hielp. Als men je kan vertrouwen krijg je alle ellende van de hele wereld te eten en je slikt en slikt en je wordt zo dik dat je op een dag uit je vel springt. Men weet je altijd wonen als men problemen heeft maar de leuke dingen weet je laatst. Je kunt uren, dagen, nachtenlang luisteren naar mensen, raad en moed geven en daar nooit aan een ander over vertellen. Als ze er bovenop zijn zie je ze niet meer tot het volgende onheil hun pad kruist. Als dat vriendschap en vertrouwen is ? Na vijftien jaar weten ze je nog weer te vinden, je raakt ze nooit helemaal kwijt. Je had ze allang afgeschreven en dan duiken ze weer op terwijl je hen liever niet meer wou zien. En dan doe je de deur open en je laat ze binnen en je luistert alsof ze nooit zijn weggeweest.
En wie kun je zelf vertrouwen ? Ik dacht dat ik een vriend had, zo'n zeldzame goede waar ik alles tegen kon zeggen. En hij zei alles tegen mij. Nou ja, dat dacht ik. En nu weet je al wat er gebeurd is, hij loog tegen me. Het was niet de eerste keer en ik ben altijd zo uit de tijd dat ik hem weer vergeef. Maar het doet zo ontzettend pijn, ik begrijp niet waarom hij zichzelf tegen mij moet beschermen. Hij gedraagt zich alsof hij niet vrij is terwijl zijn vrijheid hem zo lief is, veel liever voor hem dan ik. Hij laat me met mijn domme kop tegen muren lopen die er nieteens hoefden te zijn en is dan verwonderd dat ik ijs op de buil leg. Dat valt hem tegen van me en daarom gaat hij dus naar anderen toe om leuke dingen te doen en laat me achter met een blauwe plek die nog alle kleuren van de regenboog moet zien voor ze kan verdwijnen.
Ik ben zomaar een kind met het recht om hier te zijn, alles draait evenveel om jou als om mij. Ik wil je vertellen over alles om me heen Verwacht geen buitensporigheden, leven is een zaak van kleine dingen. Weet je wat ik heb gedroomd vannacht ?
Ik kwam heel onverwacht mijn grootmoeder weer tegen. Dat is niet normaal, ze is al veertig jaar geleden overleden. 'Kind toch' vroeg ze, 'waar ben jij naar op zoek ?' En ik zei :' grootmoe, je bent een droom ! Precies zei ze, ik ben jouw droom maar waar is de mijne ?
