Vlaardingen 13 oktober 2010

Mijn doel in me leven is bekend worden op een manier dat mensen wat aan me hebben, niet op een manier dat ze me grappig , leuk of goed vinden maar op een andere manier. Mijn doel is om in de tweede kamer te komen en belangrijk te worden. Op een manier waar ik voor heb moeten werken. Niet op een manier waar bij ik me zelf omhoog heb gelikt door te slijmen. En waar later iedereen een hekel aan heb. Zelf vraag ik me al veel af op een jonge leeftijd, Politiek boeit me en ik vind het gek om daar over te praten. Niet omdat het echt een gek onderwerp is, maar omdat ik me er een beetje voor schaam. Ik heb in mijn leven best veel fouten gemaakt, ik leg mij hierbij neer omdat ik het toch nooit meer kan veranderen. Als ik terug in de tijd kon has ik het niet anders gedaan. Want waarom nu wel en toen niet? Dat snappen mensen bijna nooit ze hebben het altijd over een tweede kans. Maar waarom zou je tweede kans wel goed gaan. Niet uit eigenwil maar uit angst. Angst voor het gevolg voor de fout die je voor de tweede keer maak. En meestal is je eigenwil zo sterk dat je de tweede keer precies de zelfde fout maakt. Sorry maakt een boel goed maar niet alles. Ook zijn sommige dingen voorspelbaar. Geert Wilders word gehaat onder de politiek. Omdat ze bang zijn om hun macht kwijt te raken. Elk mens is het zelfde met welke veren ook bedekt. Iedereen denkt eerst aan zichzelf. Ook logisch, maar deze fout geven mensen niet snel toe. Eigenlijk wil ik zeggen dat je je tweede kans nooit verdiend omdat je je eerste kans al heb verspeeld. En die fout zien mensen niet.