Niet alleen de beklimming van de Etna zal dit jaar voor vuurwerk zorgen in de Giro. De 40 klimmen in onder andere de Dolomieten en de Alpen beloven er een loodzware editie van te maken. Verken het parcours!
 |
| De Strade Bianche zorgen in rit vijf voor het eerste spektakel. (foto photo news) |
De
Giro opent opnieuw met een ploegentijdrit in de straten van
Turijn. Na twee vlakke en een heuvelachtige rit zuidwaarts mag er in de vijfde etappe al spektakel verwacht worden. Dan staan er immers een 13 km lange passage over de
Strade Bianche op het programma, u weet wel: de witte grindwegen in
Toscane waarop
Philippe Gilbert de gelijknamige heroïsche koers won begin maart.
Twee ritten verder is er een eerste aankomst bergop en nog eens twee etappes later doemt de
Etna op aan de horizon. Op 15 mei klimmen de renners eerst 1631 meter hoog tot de Rifugio Citelli (18 km met een gemiddelde van 6,1%), om vervolgens terug naar beneden te duiken en opnieuw tot 1904 meter te klimmen tot de Rifugio Sapienza (19,4 km, gemiddeld 6,3%).
 |
| De Etna mag tweemaal voor vuurwerk zorgen. (foto belga) |
Vanuit
Sicilië trekt de karavaan opnieuw noordwaarts. Na enkele vlakkere en overgangsetappes dwingt een dodelijke driedaagse door de
Dolomieten zich al op. De eindmeet van rit 13 is getrokken op de
Grossglockner, die slechts een aperitiefje is voor de koninginnenrit van sanderendaags. Dan zijn er van de vijf cols immers twee van eerste categorie: de
Monte Crostis (14 km, gemiddeld 10,1%, maximum 18%) en
Monte Zoncolan (10 km, gemiddeld 11,9%, maximum 22%).
De laatste Dolomietenrit moet daar amper voor onder doen met vijf cols, waarvan vier van eerste categorie. Voor en na de
Passo Giau, met zijn 2236 meter hoogte het dak van deze Giro, moeten ook nog de
Piancavallo,
Passo Fedaia en
Val Di Fassa beklommen worden.
Met een tweede rustdag en een klimtijdrit naar
Nevegal vat het peloton de slotweek aan. Na een berg- en overgangsetappe in
Lombardije wordt het nog twee dagen zwalpen in de
Alpen. Rit 19 herbergt met de
Mottarone nog één col van eerste categorie, rit 20 telt er nog twee. De slechts voor de helft geasfalteerde
Colle delle Finestre (18,5 km tegen gemiddeld 9,2%) en de slotklim naar
Sestriere vormen de apotheose van deze rigoreuze Giro. Als de beslissing daar nog niet is gevallen, geven de straten van
Milaan nog een laatste gelegenheid tijdens de afsluitende individuele tijdrit.
ZELF DE GIRO ACHTERNA
 |
| De Dolomieten zijn erg geliefd omwille van de nabijheid van zoveel cols. (foto gunter hauspie) |
De Dolomieten hebben één groot voordeel ten opzichte van andere regio's in het hooggebergte. Waar je elders vaak meteen voor 150 kilometer vertrokken bent om een fietslus te rijden, kun je in deze bergketen in Noord-Italië ook ritten van zestig kilometer uitstippelen met onderweg twee of meer flinke bergpassen op het menu. Dat de Dolomieten misschien wel de mooiste bergketen van Europa vormen, is mooi meegenomen. Dat Italiaanse wegenbouwers hun bergwegen soms wel in een erg steile plooi leggen, moet je er echter óók bijnemen.
Caprile is een Italiaans vakantieplaatsje in de Dolomieten dat zelf weinig om het lijf heeft. Het is echter de ligging, op een knooppunt van bergwegen, die van het flinke dorp een geliefde uitvalsbasis maakt voor wielertoeristen. Ook de Giro passeert er om diezelfde reden bijna jaarlijks. Vaak zelfs meer dan één keer. Ook dit jaar is dat het geval: op 22 mei.
Cyclo Sprint tekende een vierdaagse uit met de beklimming van tien beroemde passi uit de Giro d'Italia.
Pays d'Apt met zijn hoog op de heuvels geplaatste dorpen, het park De Luberon en de ravijnen van de Drôme. Tijdens uw tour op de fiets of bij de beklimming van de Mont Ventoux doet u geweldige indrukken op, tenzij u zich volledig concentreert op de prestatie om de top van de Mont Ventoux te bereiken en alleen de top van de kale berg in het vizier heeft.
