Hoi vrienden vooreerst een Vrolijk Pasen gewenst aan iedereen. Het is Pasen in El Carmen en in een heel Christelijke gemeenschap is dat het hoogtepunt van het jaar. De winkels en alles zijn drie dagen gesloten. Hier in de instelling werd er op vrijdag niet gewerkt dus ik had een lang weekend. Dit weekend zit ik in de helft van de stageperiode, ik kan beginnen aftellen. Op zich verontrust me dat wel want ik heb eigenlijk nog heel veel te doen hier. Mijn thesis schiet niet erg op, te veel nevenactiviteiten moet ik eerlijk toegeven. Vandaag nog maar eens een poging ondernemen om daar verandering in te brengen. Een week zit voortdurend vol met verrassingen en een planning is hier blijkbaar iets wat je wel kan maken maar ze loopt op een of andere manier altijd in het honderd.
Ik ben dit weekend dus dikwijls naar de mis geweest, donderdag was het witte donderdag en dus de eerste keer naar de mis. Ik durfde al bijna niet anders want in de voormiddag was er algemene vergadering geweest met het gehele personeel . Ze hebben er een half uur over gediscussieerd dat niet alle kinderen op zondag naar de mis gingen, ze moeten eens in België komen kijken. Ik moet wel zeggen, eerlijk is eerlijk, de mis duurt wel lang maar ergens vind ik het ook leuk om mee te beleven en om alles goed te bekijken. De kerk zit elke viering afgeladen vol en iedereen doet mee. De nieuwe pastoor kan stevig preken en de liedjes die er gezongen worden zijn mooi, ik kan er al een paar meezingen. haha. In die nacht was er eveneens een aanbidding en die ging door in het salon van de Hogar. De salon is eigenlijk de zaal van de instelling en ligt vlakbij mijn slaapkamer, het zou tot vier uur in de ochtend duren, ik ben er niet naar toe geweest maar heb wel alles netjes kunnen volgen van in mijn bed. Ik denk dat ik de enige was die de aanbidding al liggend heeft meegedaan.
Voor ik het vergeet te vertellen, er is deze week bezoek geweest van de Rotary club van Chillan, zij hebben in samenwerking met de Rotary club uit Tongeren gezorgd voor een prachtig paasgeschenk voor de instelling. Elke casita kreeg een nieuwe frigo, gasfornuis en twee kleerkasten en de casitas van Sename ( Belen,Limburgo en Alborada) ook een nieuw wasmachine. Prachtig !!!! Het is meer dan welkom, ken je iemand van de Rotary in Tongeren, bedank ze heel erg.
Vrijdag werd er hier dus niet gewerkt, ook de winkels in El Carmen bleven dicht. Het was rustig in de Hogar omdat vele van de jongeren toestemming hadden om naar huis te gaan voor drie dagen. Het is dan elke keer een beetje zielig voor de achterblijvers, er zijn er die nooit naar huis mogen omdat de omstandigheden het niet toelaten, meestal zijn het altijd dezelfden die moeten hier blijven. Maar niet getreurd , omdat het Goede Vrijdag was , had mijnheer pastoor voor een activiteit gezorgd : de kruisweg door het ganse dorp en de kinderen van de Hogar mochten de derde statie uitbeelden ergens op de hoek van een straat. Ik moet zeggen wij hebben een mooie Jezus in ons midden ( Eduardo) en moeder Maria (Violeta) en Maria Magdalena ( Maria Perez) waren ook niet mis om te zien. Het duurde wel een hele tijd eer de processie bij ons geraakt was. De pastoors bij ons zouden jaloers zijn als ze het zagen , zoveel volk deed mee en liep mee in de processie.
Zaterdag was het dan weer tijd voor het joggingclubje, deze week waren het er niet zoveel , een stuk of zes en de jongens mochten niet mee van tío José want ze moesten de kerk (tijdelijk in het gymnasium) helemaal poetsen, ocharme. Ik heb dus goed kunnen doorlopen met de nodige tussenstops om braambessen te plukken of membrillos (of zoiets ), dat is een kruising tussen een appel en een peer, keihard en ze eten dat hier met zout erop. Ik heb mij daar nog niet aan gewaagd, ik krijg het ook niet gebeten zo hard zijn die dingen maar de kinderen vinden het een lekkernij. Die avond was het dan de grote paaswake en weer er naar toe, ik voel mij bijna een halve missionaris hier. De paaswake heeft een volle drie uur geduurd, van 10 uur tot 1 uur in de nacht. Het was een viering met veel animo, kaarsjes en veel zingen en ergens halverwege heeft de pastoor, die mens heeft het voor mij, mij stevig gezegend. Hij was erg kwistig met zijn wijwater en de tio uit België kreeg de volle laag, hij zal gedacht hebben , dat is ene grote mens die moet ik extra zegenen. Enfin ik ben gezegend voor de volgende drie jaren.
In de nacht van zaterdag op zondag hebben ze in Chili het uur verzet, we zitten nu met de wintertijd, de klok dus een uur terugdraaien. Dat maakt dat er met het thuisfront op dit ogenblik zes uur verschil zit. Het wordt er niet gemakkelijker op, als ik nu 's morgens opsta, is bij jullie de dag al half voorbij. Om te communiceren met mijn vrouwtje is het niet simpel, als zij beschikbaar is , heb ik geen tijd en omgekeerd. Gelukkig nog een week en dan komt ze op bezoek voor twee weken. Dat gaat mij deugd doen. Paasdag was het warenhuis "Bigger" hier open ( het is zoiets als onze GB in Bilzen maar iets kleiner) en ik wou van de gelegenheid profiteren om in de geldautomaat nog een beetje pesos af te halen maar wat bleek : de geldautomaat was er niet meer. Dat ding was de week ervoor gestolen, de dieven hadden gewoon het ganse apparaat meegenomen om het dan thuis in alle rust en op hun gemak te kunnen kraken. Ze weten van aanpakken hier. Alleen nu had de tio een probleem, vermits er in heel El Carmen geen ander apparaat is en er ook geen bank of zo is, moest ik heel zuinig zijn. Na mijn aankopen bleven mij nog drieduizend pesos over, dat is ongeveer vier euro en daar moest ik het de rest van de week mee doen. Maar dat zal wel lukken, in ieder geval nu was het letterlijk " pobre tio".
De zondagnamiddag was het kookles in casita Belen , ik had op hun verzoek, beloofd om spaghetti klaar te maken met een fatsoenlijke saus. Zij zouden mij helpen met de bereiding. Het is heel gezellig geworden met de meisjes en ik had een flinke ketel saus gemaakt met veel groenten en rijkelijk veel tomaten en een stevige hoop gehakt. Ik had gedacht dat het genoeg zou zijn voor twee dagen maar dat was een stevige misrekening, die meiden kunnen ferm eten. Ik heb nog spaghetti mogen bij koken en mijn ketel saus is er helemaal doorgegaan die avond. Als dessert had ik chocolademousse voorzien en daar was iets mis mee, ik had het eerst nog niet echt door maar er zat een zoutsmaakje aan, ik heb naderhand de suikerpot eens gecontroleerd en inderdaad daar zat op een of andere manier zout in de suiker vermengd. Ze hebben het wel opgegeten en zeiden dat het lekker was ( ik vond van niet ) . Dit wordt dus de Chileense variant van chocomousse : met een vleugje zout.
Ik had mij voorgenomen om goed vooruit te werken deze week voordat Renilde hier zou zijn want dan heb ik andere dingen te doen natuurlijk. Dat is maar deels gelukt , ik heb wel aan mijn thesis gewerkt maar ben nog niet ver genoeg geraakt naar mijn goesting. Er kwam elke dag wel iets tussen, of op huisbezoek, of een reunion (=vergadering) of weer brieven te vertalen ( en deze keer zijn het lange brieven van de jongeren in de casitas in Chillan. Enfin elke dag had wel iets verrassends, vandaag vrijdag was er zowaar bezoek voor mij in de hogar. Een profesora Ingles van de school Elisa Mottart. Die had van de kinderen gehoord dat er een tio in de Hogar was die goed Engels kon en bijlessen gaf en hielp met het huiswerk. Zij wou eens kennismaken en of ik niet mee naar de school wou komen. Uiteindelijk heb ik met de directeur gepraat, de sociaal assistente van de school en zijn er afspraken om eens mee te doen in de lessen Engels op school. Ik heb nog wel wat andere ideetjes voor ze maar daar horen jullie later wel van. In ieder geval heb ik leuke contacten kunnen leggen en ook voor mijn eindwerk is dit goed omdat ik in een bredere context ook kennis kan maken met het maatschappelijk werk op een school. Het ziet er goed uit, alleen ik ga tijd tekort komen dat voel ik nu al.
Nu is het bedtijd voor me, ik wil goed uitgerust zijn als mijn vrouwtje komt. ( zal wel nodig zijn na twee maanden) Hoe dat verlopen is , horen jullie de volgende keer wel
